Stjórnendavandamál? Herdís Pála Pálsdóttir skrifar 2. apríl 2014 06:00 Á síðustu árum og áratugum hefur mikið verið fjallað um frammistöðustjórnun. Helstu áherslurnar hafa verið á hvað stjórnendur þurfa að gera gagnvart starfsfólki til að ná fram góðri, eða bættri frammistöðu hjá starfsfólki. Í þessari umræðu eru gjarnan nefnd nokkur lykilatriði sem stjórnendur þurfa að sjá um að séu í lagi. Þetta eru atriði eins og að starfsmaður þurfi að kunna starfið, vita til hvers er ætlast af honum og fá reglulega hvatningu og uppbyggilega endurgjöf. Minna hefur verið rætt um í þessu samhengi að stjórnandinn líti reglulega í spegilinn og skoði hvernig hann er að standa sig sem stjórnandi. Er hugsanlegt að ef stjórnandi er ekki ánægður með frammistöðu eins eða fleiri starfsmanna að þá sé stjórnandinn kannski ekki að standa sig í sínu hlutverki gagnvart starfsfólkinu. Vanstjórnun (e. under-management), þ.e. að gefa fólki bara fullkomlega lausan tauminn og tala helst bara við það ef eitthvað er að, er ekkert betri en ofstjórnun (e. micro-management) þar sem stjórnandi andar stöðugt ofan í hálsmál starfsfólks og krefur það jafnvel um að bera allt undir sig sem það þarf að gera. Lítur þú í spegilinn?Stjórnendur þurfa að sinna sínu hlutverki sem stjórnendur, ekki að verja öllum tíma sínum ofan í skurði að grafa heldur fara reglulega upp úr skurðinum og sjá hvort verið er að moka í rétta átt, fylgjast með hvort búnaður er í lagi, hvort starfsfólk starfi við góðar aðstæður, hvort einhver sé ekki að skila sínu hlutverki, hvort einhver sé að standa sig á framúrskarandi hátt og svo framvegis. Án þessarar yfirsýnar er erfitt fyrir stjórnanda að standa sig vel og vera góður í sínu hlutverki. Ekki vera stjórnandi sem er bara með flott starfsheiti – stattu í lappirnar og taktu ábyrgð á hlutverkinu. Það besta sem getur komið út úr því er þegar þú, kæri stjórnandi, finnur að starfsfólk þitt er að vaxa og dafna og nær árangri í starfi vegna stjórnunar þinnar en ekki þrátt fyrir stjórnun þína. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium Skoðun Orðræða seðlabankastjóra veldur mér áhyggjum Ágúst Bjarni Garðarsson Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann Skoðun Skoðun Skoðun Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason skrifar Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Sársaukafull vaxtarmörk Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Tölum íslensku Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee skrifar Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason skrifar Skoðun Um orkuskort, auðlindir og endurvinnslu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar Skoðun Rannsökum og ræðum menntakerfið Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Horfið á möguleikana í samfélagslegri ábyrgð Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Skoðun Að kjarna orku þjóðar Ísak Einar Rúnarsson skrifar Skoðun Orðræða seðlabankastjóra veldur mér áhyggjum Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann skrifar Skoðun Útboð á Fjarðarheiðargöngum Hildur Þórisdóttir skrifar Skoðun Hvert á að fara með íslenskt þjóðfélag? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Svikin loforð gagnvart börnum? Hildur Rós Guðbjargardóttir skrifar Skoðun Að búa til steind getur haft skelfilegar afleiðingar! Elínrós Erlingsdóttir skrifar Skoðun Hvar eru sálfræðingarnir? Pétur Maack Þorsteinsson skrifar Skoðun Íslenska er ekki eina málið Lilja Magnúsdóttir skrifar Skoðun Hvar er grunnskólinn? Kristján Hrafn Guðmundsson skrifar Skoðun Er lýðræðislegt að senda vopn til Úkraínu? Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Það á ekki að vera dekur að geta sótt sér sálfræðiþjónustu Ólafía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Um bókun 35, EES samninginn, Evrópusambandið og Bretland Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Húsnæði fyrir fólk, ekki fjárfesta Gísli Rafn Ólafsson skrifar Sjá meira
Á síðustu árum og áratugum hefur mikið verið fjallað um frammistöðustjórnun. Helstu áherslurnar hafa verið á hvað stjórnendur þurfa að gera gagnvart starfsfólki til að ná fram góðri, eða bættri frammistöðu hjá starfsfólki. Í þessari umræðu eru gjarnan nefnd nokkur lykilatriði sem stjórnendur þurfa að sjá um að séu í lagi. Þetta eru atriði eins og að starfsmaður þurfi að kunna starfið, vita til hvers er ætlast af honum og fá reglulega hvatningu og uppbyggilega endurgjöf. Minna hefur verið rætt um í þessu samhengi að stjórnandinn líti reglulega í spegilinn og skoði hvernig hann er að standa sig sem stjórnandi. Er hugsanlegt að ef stjórnandi er ekki ánægður með frammistöðu eins eða fleiri starfsmanna að þá sé stjórnandinn kannski ekki að standa sig í sínu hlutverki gagnvart starfsfólkinu. Vanstjórnun (e. under-management), þ.e. að gefa fólki bara fullkomlega lausan tauminn og tala helst bara við það ef eitthvað er að, er ekkert betri en ofstjórnun (e. micro-management) þar sem stjórnandi andar stöðugt ofan í hálsmál starfsfólks og krefur það jafnvel um að bera allt undir sig sem það þarf að gera. Lítur þú í spegilinn?Stjórnendur þurfa að sinna sínu hlutverki sem stjórnendur, ekki að verja öllum tíma sínum ofan í skurði að grafa heldur fara reglulega upp úr skurðinum og sjá hvort verið er að moka í rétta átt, fylgjast með hvort búnaður er í lagi, hvort starfsfólk starfi við góðar aðstæður, hvort einhver sé ekki að skila sínu hlutverki, hvort einhver sé að standa sig á framúrskarandi hátt og svo framvegis. Án þessarar yfirsýnar er erfitt fyrir stjórnanda að standa sig vel og vera góður í sínu hlutverki. Ekki vera stjórnandi sem er bara með flott starfsheiti – stattu í lappirnar og taktu ábyrgð á hlutverkinu. Það besta sem getur komið út úr því er þegar þú, kæri stjórnandi, finnur að starfsfólk þitt er að vaxa og dafna og nær árangri í starfi vegna stjórnunar þinnar en ekki þrátt fyrir stjórnun þína.
Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar
Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar