Framtíðarsýn! Helgi Björnsson skrifar 18. apríl 2015 16:54 Ég sé fyrir mér háskóla þar sem hvatt er til uppörvandi sjálfsgagnrýni, stöðugrar sjálfskoðunar. Þar er reynt að taka á rótum mála. Þar fagna ráðsettir kennarar gagnrýni, taka vel í hugmyndir ungs fólks og yngjast við það sjálfir, haldast róttækir eins og þegar þeir voru sjálfir ungir. Þessi skóli endurnýjar sig stöðugt, er því síungur, dregur að sér ungt fólk, hrærir saman námsmönnum og emerítusum, örvar, vekur og virkjar anda og krafta allra starfsmanna. Um hann leika nýjir straumar og ferskur andblær. Skólinn, stærsti vinnustaður landsins, er ekki fyrirtæki undir stjórn forstjóra heldur vinnustaður jafningja, þar sem markvisst er stefnt að samvinnu í stað harðar samkeppni og sérhagsmunagæslu þeirra sem þar hafa lengst verið. Boð koma ekki að ofan. Skólinn lætur sig varða öll skólastig, sýnir örlæti við þjóðfélagið, eykur skrumlaust sjálftraust okkar eyjarskeggja. Fólk vill heyra hvað talsmaður skólans segir, það hlustar spennt vegna þess að hann hefur framtíðarsýn, skilaboð hans vekja umræðu í samfélaginu. Einnig hann hlustar. Hann er leiðtogi sem laðar aðra til samstarfs. Þetta er mín sýn. Ég vil sjá Guðrúnu Nordal sem rektor skólans. Helgi Björnsson emeritus Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium Skoðun Orðræða seðlabankastjóra veldur mér áhyggjum Ágúst Bjarni Garðarsson Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann Skoðun Skoðun Skoðun Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason skrifar Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Sársaukafull vaxtarmörk Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Tölum íslensku Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee skrifar Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason skrifar Skoðun Um orkuskort, auðlindir og endurvinnslu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar Skoðun Rannsökum og ræðum menntakerfið Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Horfið á möguleikana í samfélagslegri ábyrgð Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Skoðun Að kjarna orku þjóðar Ísak Einar Rúnarsson skrifar Skoðun Orðræða seðlabankastjóra veldur mér áhyggjum Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann skrifar Skoðun Útboð á Fjarðarheiðargöngum Hildur Þórisdóttir skrifar Skoðun Hvert á að fara með íslenskt þjóðfélag? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Svikin loforð gagnvart börnum? Hildur Rós Guðbjargardóttir skrifar Skoðun Að búa til steind getur haft skelfilegar afleiðingar! Elínrós Erlingsdóttir skrifar Skoðun Hvar eru sálfræðingarnir? Pétur Maack Þorsteinsson skrifar Skoðun Íslenska er ekki eina málið Lilja Magnúsdóttir skrifar Skoðun Hvar er grunnskólinn? Kristján Hrafn Guðmundsson skrifar Skoðun Er lýðræðislegt að senda vopn til Úkraínu? Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Það á ekki að vera dekur að geta sótt sér sálfræðiþjónustu Ólafía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Um bókun 35, EES samninginn, Evrópusambandið og Bretland Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Húsnæði fyrir fólk, ekki fjárfesta Gísli Rafn Ólafsson skrifar Sjá meira
Ég sé fyrir mér háskóla þar sem hvatt er til uppörvandi sjálfsgagnrýni, stöðugrar sjálfskoðunar. Þar er reynt að taka á rótum mála. Þar fagna ráðsettir kennarar gagnrýni, taka vel í hugmyndir ungs fólks og yngjast við það sjálfir, haldast róttækir eins og þegar þeir voru sjálfir ungir. Þessi skóli endurnýjar sig stöðugt, er því síungur, dregur að sér ungt fólk, hrærir saman námsmönnum og emerítusum, örvar, vekur og virkjar anda og krafta allra starfsmanna. Um hann leika nýjir straumar og ferskur andblær. Skólinn, stærsti vinnustaður landsins, er ekki fyrirtæki undir stjórn forstjóra heldur vinnustaður jafningja, þar sem markvisst er stefnt að samvinnu í stað harðar samkeppni og sérhagsmunagæslu þeirra sem þar hafa lengst verið. Boð koma ekki að ofan. Skólinn lætur sig varða öll skólastig, sýnir örlæti við þjóðfélagið, eykur skrumlaust sjálftraust okkar eyjarskeggja. Fólk vill heyra hvað talsmaður skólans segir, það hlustar spennt vegna þess að hann hefur framtíðarsýn, skilaboð hans vekja umræðu í samfélaginu. Einnig hann hlustar. Hann er leiðtogi sem laðar aðra til samstarfs. Þetta er mín sýn. Ég vil sjá Guðrúnu Nordal sem rektor skólans. Helgi Björnsson emeritus
Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar
Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar