Lífsreynsla föður í fæðingar „orlofi“ Geir Gunnar Markússon skrifar 3. júlí 2015 15:38 Það berast sífellt fréttir af því að þeim feðrum fækki stöðugt sem nýta sér rétt sinn til fæðingarorlofs. Ég vil með þessum skrifum hvetja sem flesta feður til að taka fæðingarorlof og helst að þeir hafi það sem lengst. Það er sorgleg staðreynd að greiðslugeta Fæðingarorlofsstjóð er á pari við greiðslugetu gríska ríkisins, eftir að hið margumtalaða hrun varð hér árið 2008. Við getum þó þakkað fyrir að við búum í landi sem býður feðrum uppá fæðingarorlof þó vissulega væri óskandi að vera ekki á sultarlaunum á meðan. Það ætti að vera hægt að gera betur á okkar ríka Íslandi. Mig langar að byrja á að benda þeim feðrum sem ekki hafa tekið fæðingarorlof áður hversu mikið rangnefni „fæðingarorlof“ er. Það á ekkert skilt við eiginlegt „orlof“ þar sem maður liggur t.d í leti með fætur upp í loft á sólarstönd með einn kaldan í hendi. Réttara væri að kalla fæðingarorlof fæðingarvinnu og það í rúmlega 100% stöðu. Þau eru ýmis verkin sem heimavinnandi húsfaðir þarf að huga að og ber þar hæst að nefna að fæða, klæða, svæfa, skipta á bleyjum og þvo þvott. Þar sem ég vill standa mig vel í öllum þeim störfum sem ég tek að mér þá er það full dagskrá að sinna þessu öllu þær 8-9 klukkustundir sem ég og dóttir mín erum ein saman heimavið. Oft dugir sá tími ekki til og margt af þessum verkum eru ógerð er mamman kemur heim. Ég hef sinnt þónokkrum störfum um ævina og er fæðingarvinnan ein sú erfiðasta sem ég hef tekið að mér, ekki líkamlega þó heldur andlega. Kæru kynbræður; prófið t.d. að skipta á stútfullri kúkableyju með barnið organdi og spriklandi og komast að því að blautþurrkurnar eru búnar þegar bleyjan er komin af (að kaupa nýjar var eitt af verkum gærdagsins sem þú komst ekki í). Áður en þú veist af er allt herbergið útatað í kúk og eina ráðið að setja bæði þig og barnið í bað, róa það niður og þrífa bæði herbergið og stóran hluta íbúðarinnar að því loknu. Svona barningur er einmitt góð ástæða þess að allir feður ættu að taka fæðingarorlof því þá fyrst skilur maður hvað móðirin gekk í gengum þegar hún var heimavið með barnið allan daginn. Fæðingarvinnan er vanmetið starf en þar kristallast ákveðið skilningsleysi og fordómar sem eru líklega ástæður lélegra launa í þessari „kvenna“stétt. Nú skil ég miklu betur hvers vegna konan var úttauguð með bauga þegar ég kom seint heim úr vinnu og rétti mér barnið með orðunum; „Nú er komið að þér“. Ég var líka dauðþreyttur eftir erfiðan dag í vinnunni og skildi ekkert hvernig á því stæði að konan gæti verið þreytt í fæðingarORLOFINU sínu? En eftir að hafa upplifað þetta sjálfur mun ég aldrei aftur vanmeta þann sem er í fæðingarorlofi . Fæðingarorlofið er langt frá því að vera bara kvöl og pína, þvert á móti er það líka ótrúlega skemmtilegt, gefandi og lærdómsríkt. Ég fæ að upplifa frábærar og ómetanlegar stundir með 10 mánaða dóttur minni , stundir sem munu aldrei koma aftur. Þær fengi ég ekki að upplifa nema vegna þess að ég fékk tækifæri til þess að vera í fæðingarorlofi. Ég fæ t.d. að sjá hana brosa, byrja að skríða, byrja að labba, leika við hana, sjá hana kanna heiminn og fæ að kynnast henni á allan hátt. Ég mundi ekki skipta á einum milljarði króna og öllum þeim skemmtilegu stundum sem ég hef átt með dóttur minni í fæðingarvinnunni okkar. Þessar stundir styrkja okkar samband og fylla mig þakklæti. Dóttir mín er yfirmaður minn í þessari vinnu og markmið mitt er að verða starfsmaður mánaðarins. Það er alveg rétt að þetta eru fátækralaun sem manni er skammtað sem vinnandi heimilisfaðir í fæðingarvinnu. Ég fer ekki í rándýra sólarlandaferð með dóttur minni á þessum launum en ég get átt jafngóðar og langtum ódýrari stundir með henni hér heima. Við getum farið í göngutúr í Nauthólsvík eða einhverri annarri íslenskri náttúruparadís. Það er nefnilega málið með þessa blessaðu peninga sem þessi heimur snýst í kringum, þeir kaupa ekki það sem skiptir mestu máli í þessu lífi. Peningar geta jú keypt skemmtun en ekki hamingju, þægilegt rúm en ekki góðan nætursvefn, lyf en ekki góða heilsu, dýrasta og flottasta hús í heimi en ekki ástríkt heimili. Við getum átt alveg yndislegar stundir með börnunum okkar án þess að það kosti of mikið, það þarf jafnvel ekki að kosta neitt. Það að fá að eiga stundir með börnunum er svo dýrmætt fyrir barnið, föðurinn og fjölskylduna að við feður megum ekki setja peningaleysi fyrir okkur, það er bara léleg afsökun. Kæru kynbræður; við vitum ekki afhverju við erum að missa nema við nýtum rétt okkur til fæðingarorlofs og megum ekki gleyma því að þessi tími með börnunum okkar kemur ekki aftur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium Skoðun Orðræða seðlabankastjóra veldur mér áhyggjum Ágúst Bjarni Garðarsson Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann Skoðun Skoðun Skoðun Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason skrifar Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Sársaukafull vaxtarmörk Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Tölum íslensku Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee skrifar Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason skrifar Skoðun Um orkuskort, auðlindir og endurvinnslu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar Skoðun Rannsökum og ræðum menntakerfið Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Horfið á möguleikana í samfélagslegri ábyrgð Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Skoðun Að kjarna orku þjóðar Ísak Einar Rúnarsson skrifar Skoðun Orðræða seðlabankastjóra veldur mér áhyggjum Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann skrifar Skoðun Útboð á Fjarðarheiðargöngum Hildur Þórisdóttir skrifar Skoðun Hvert á að fara með íslenskt þjóðfélag? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Svikin loforð gagnvart börnum? Hildur Rós Guðbjargardóttir skrifar Skoðun Að búa til steind getur haft skelfilegar afleiðingar! Elínrós Erlingsdóttir skrifar Skoðun Hvar eru sálfræðingarnir? Pétur Maack Þorsteinsson skrifar Skoðun Íslenska er ekki eina málið Lilja Magnúsdóttir skrifar Skoðun Hvar er grunnskólinn? Kristján Hrafn Guðmundsson skrifar Skoðun Er lýðræðislegt að senda vopn til Úkraínu? Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Það á ekki að vera dekur að geta sótt sér sálfræðiþjónustu Ólafía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Um bókun 35, EES samninginn, Evrópusambandið og Bretland Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Húsnæði fyrir fólk, ekki fjárfesta Gísli Rafn Ólafsson skrifar Sjá meira
Það berast sífellt fréttir af því að þeim feðrum fækki stöðugt sem nýta sér rétt sinn til fæðingarorlofs. Ég vil með þessum skrifum hvetja sem flesta feður til að taka fæðingarorlof og helst að þeir hafi það sem lengst. Það er sorgleg staðreynd að greiðslugeta Fæðingarorlofsstjóð er á pari við greiðslugetu gríska ríkisins, eftir að hið margumtalaða hrun varð hér árið 2008. Við getum þó þakkað fyrir að við búum í landi sem býður feðrum uppá fæðingarorlof þó vissulega væri óskandi að vera ekki á sultarlaunum á meðan. Það ætti að vera hægt að gera betur á okkar ríka Íslandi. Mig langar að byrja á að benda þeim feðrum sem ekki hafa tekið fæðingarorlof áður hversu mikið rangnefni „fæðingarorlof“ er. Það á ekkert skilt við eiginlegt „orlof“ þar sem maður liggur t.d í leti með fætur upp í loft á sólarstönd með einn kaldan í hendi. Réttara væri að kalla fæðingarorlof fæðingarvinnu og það í rúmlega 100% stöðu. Þau eru ýmis verkin sem heimavinnandi húsfaðir þarf að huga að og ber þar hæst að nefna að fæða, klæða, svæfa, skipta á bleyjum og þvo þvott. Þar sem ég vill standa mig vel í öllum þeim störfum sem ég tek að mér þá er það full dagskrá að sinna þessu öllu þær 8-9 klukkustundir sem ég og dóttir mín erum ein saman heimavið. Oft dugir sá tími ekki til og margt af þessum verkum eru ógerð er mamman kemur heim. Ég hef sinnt þónokkrum störfum um ævina og er fæðingarvinnan ein sú erfiðasta sem ég hef tekið að mér, ekki líkamlega þó heldur andlega. Kæru kynbræður; prófið t.d. að skipta á stútfullri kúkableyju með barnið organdi og spriklandi og komast að því að blautþurrkurnar eru búnar þegar bleyjan er komin af (að kaupa nýjar var eitt af verkum gærdagsins sem þú komst ekki í). Áður en þú veist af er allt herbergið útatað í kúk og eina ráðið að setja bæði þig og barnið í bað, róa það niður og þrífa bæði herbergið og stóran hluta íbúðarinnar að því loknu. Svona barningur er einmitt góð ástæða þess að allir feður ættu að taka fæðingarorlof því þá fyrst skilur maður hvað móðirin gekk í gengum þegar hún var heimavið með barnið allan daginn. Fæðingarvinnan er vanmetið starf en þar kristallast ákveðið skilningsleysi og fordómar sem eru líklega ástæður lélegra launa í þessari „kvenna“stétt. Nú skil ég miklu betur hvers vegna konan var úttauguð með bauga þegar ég kom seint heim úr vinnu og rétti mér barnið með orðunum; „Nú er komið að þér“. Ég var líka dauðþreyttur eftir erfiðan dag í vinnunni og skildi ekkert hvernig á því stæði að konan gæti verið þreytt í fæðingarORLOFINU sínu? En eftir að hafa upplifað þetta sjálfur mun ég aldrei aftur vanmeta þann sem er í fæðingarorlofi . Fæðingarorlofið er langt frá því að vera bara kvöl og pína, þvert á móti er það líka ótrúlega skemmtilegt, gefandi og lærdómsríkt. Ég fæ að upplifa frábærar og ómetanlegar stundir með 10 mánaða dóttur minni , stundir sem munu aldrei koma aftur. Þær fengi ég ekki að upplifa nema vegna þess að ég fékk tækifæri til þess að vera í fæðingarorlofi. Ég fæ t.d. að sjá hana brosa, byrja að skríða, byrja að labba, leika við hana, sjá hana kanna heiminn og fæ að kynnast henni á allan hátt. Ég mundi ekki skipta á einum milljarði króna og öllum þeim skemmtilegu stundum sem ég hef átt með dóttur minni í fæðingarvinnunni okkar. Þessar stundir styrkja okkar samband og fylla mig þakklæti. Dóttir mín er yfirmaður minn í þessari vinnu og markmið mitt er að verða starfsmaður mánaðarins. Það er alveg rétt að þetta eru fátækralaun sem manni er skammtað sem vinnandi heimilisfaðir í fæðingarvinnu. Ég fer ekki í rándýra sólarlandaferð með dóttur minni á þessum launum en ég get átt jafngóðar og langtum ódýrari stundir með henni hér heima. Við getum farið í göngutúr í Nauthólsvík eða einhverri annarri íslenskri náttúruparadís. Það er nefnilega málið með þessa blessaðu peninga sem þessi heimur snýst í kringum, þeir kaupa ekki það sem skiptir mestu máli í þessu lífi. Peningar geta jú keypt skemmtun en ekki hamingju, þægilegt rúm en ekki góðan nætursvefn, lyf en ekki góða heilsu, dýrasta og flottasta hús í heimi en ekki ástríkt heimili. Við getum átt alveg yndislegar stundir með börnunum okkar án þess að það kosti of mikið, það þarf jafnvel ekki að kosta neitt. Það að fá að eiga stundir með börnunum er svo dýrmætt fyrir barnið, föðurinn og fjölskylduna að við feður megum ekki setja peningaleysi fyrir okkur, það er bara léleg afsökun. Kæru kynbræður; við vitum ekki afhverju við erum að missa nema við nýtum rétt okkur til fæðingarorlofs og megum ekki gleyma því að þessi tími með börnunum okkar kemur ekki aftur.
Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar
Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar