Það misskildi enginn innlegg þitt Hildur Friðgeir Sveinsson skrifar 8. júní 2015 21:59 „Hetjur hafsins komu líka í land, duttu í það og lömdu konurnar sínar. Við skulum ekki gleyma öllum skuggahliðunum á þessari menningu.“ Og hvernig er ég hugsanlega að „Misskilja“ nokkuð í þessum ummælum sem að Hildur leggur til okkar sem sjómenn erum á okkar hátíðisdegi? Ágæta Hildur, nú ætla ég að segja þér smá sögu sem að allir sjómenn þekkja. Þetta er ágrip nokkurra minninga af þeim 10 árum eða svo sem ég stundaði sjómennsku. Tvisvar sinnum þá fórum við til hafs, og komum ekki allir heim. Í tvígang horfði ég á félaga mína láta lífið um borð við vinnu sem er bæði hættuleg og erfið. Ég sleppi því að tilgreina hvernig þeirr fórust. En ég get þó sagt þér að það var blóðugt. Ég fylgdi nokkrum slösuðum félögum í land, Þyrla kom og sótti nokkra útá sjó. Ég var á skipi sem að strandaði, hef verið á skipi sem að við rétt náðum að bjarga frá því að sökkva, hef verið á skipi þar sem að við börðumst við eld um borð. Og ég hef verið í þeim aðstæðum að við stóðum útá dekki, horfðum útí svarta nóttina og við ræddum það okkar á milli hvort að hjálp bærist tímanlega, og hvort að við yfir höfuð myndum ná heim. Ég hef lent í því oftar en ég kæri mig um að muna að taka þátt í leit á hafi úti að einum af okkar félögum sem hafið tók og við aldrei sáum aftur. Ég hef átt samræður við félaga mína sem að upplifðu þær hörmungar í grimmri lífsbaráttunni að meðtaka kveðjur félaga sinna til ástvina þeirra áður en að þeir króknuðu úr kulda og sukku í hafið. Ég hef líka horft á félaga mína milli vonar og angistar um borð í skipi langt frá sínum fjölskyldum og ástvinum þegar örlögin grípa inní hjá þeim sem í landi eru. Sólarhringum saman einangraðir frá umheiminum á leið í land til að vera hjá sínum ættingum þegar að vá ber að garði. Makamissir, barnamissir sem og þegar alvarleg veikindi og slys ber að. Eitt get ég sagt þér Hildur, þessa menn sá ég aldrei gefast upp, og betri menn hef ég hvorki fyrr né síðar þekkt. Ég var sjómaður, það var faðir minn líka, ættliðir mínir langt aftur sóttu sjó, og margir sækja enn. Sjórinn hefur tekið marga af mínum ættingum. Einu sinni á ári er haldin hátíð til að þakka þeim mönnum fyrir sína fórn sem að raunverulega gerðu þetta land byggilegt með sjósókn sinni. Fórn sem að kostaði marga lífið, örkumlaði marga og gerði margan manninn gamlann fyrir aldur fram. Og þú Hildur, í hroka þínum og ósvífni, þakkar þeim mönnum og minningu þeirra með því að alhæfa þá drykkfellda ofbeldisseggi. Og gerir gott betur. Þú munstrar það inn hjá okkur sjómönnum svo vel að þú kallar þetta okkar „menningu“! Hildur, kanntu ekki að skammast þín? Hefurðu enga sómatilfinningu? Er þér alveg fyrirmunað að sjá nokkuð gott við nokkuð sem að inniheldur orðið „Maður“? Það misskildi enginn innlegg þitt Hildur, þvert á móti er það mjög skýrt, mjög ómerkilegt og litað hatri. Ég veit ekki hvað það er sem hrjáir þig Hildur, en ég er nokkuð viss um að það er grafalvarlegt og þarfnast djúprar sjálfsskoðunar og jafnvel utanaðkomandi aðstoðar við að vinna úr. Og til hinna 61 sem teljast viðhlægjendur Hildar og settu „LÆK“ á kveðju Hildar til sjómannanna á þeirra hátíðisdegi, skammist ykkar! Það misskildi þig enginn Hildur. Það sjá það allir hugsandi einstaklingar að þú ert illa innrætt manneskja sem er drifin af hatri og heift útí karlkynið. Og mér er fyrirmunað að skilja hvernig að nokkur vitiborin manneskja er tilbúinn að leggja blessun sína yfir þín verk og aðkomu í jafnréttismálum þegar hatur og ofstæki er framlag þitt til málaflokksins.Athugasemd frá ritstjórnPistillinn hér að ofan birtist fyrst sem athugasemd við frétt Vísis af umdeildri Fésbókarfærslu Hildar Lilliendahl í tilefni Sjómannadagsins. Hildur tók færsluna út eftir að harðar umræður fóru í gang á vefsíðunni Beauty Tips.Hildur segir það hafa verið flóknara en hún gerði ráð fyrir útskýra hvað hún átti við –„og fólk tók þetta nærri sér, sem var ekki ætlunin mín,“ bætti hún við. Fréttina má lesa hér. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Tengdar fréttir Segir marga misskilja færslu sína um sjómenn "Hetjur hafsins komu líka í land, duttu í það og lömdu konurnar sínar,“ sagði Hildur Lilliendahl í tilefni sjómannadagsins í gær. "Við skulum ekki gleyma öllum skuggahliðunum á þessari menningu.“ 8. júní 2015 11:56 Mest lesið Rekin út fyrir að vera kennari Álfhildur Leifsdóttir Skoðun Það sem má alls ekki tala um... Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Börn laga ekki beinbrot Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir Skoðun Fimmtíu og sex Sigmar Guðmundsson Skoðun Slæm stjórnsýsla heilbrigðismála - dauðans alvara Markús Ingólfur Eiríksson Skoðun Niðurskurðurinn sem enginn bað um Halla Gunnarsdóttir Skoðun Er þetta sanngjarnt? Sigríður Clausen Skoðun Gervigreindin mun gjörbylta öllum samfélögum Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Ert þú áhorfandi ofbeldis? Carmen Maja Valencia Skoðun Það er dýrt að reka ríkissjóð alltaf á yfirdrætti Þórður Snær Júlíusson Skoðun Skoðun Skoðun Íþróttir fyrir öll börn! Gunnhildur Jakobsdóttir ,Kolbrún Kristínardóttir skrifar Skoðun Að stela framtíðinni Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Vegið að framtíð ungs vísindafólks á Íslandi Katrín Möller,Svava Dögg Jónsdóttir skrifar Skoðun Fjöleignarhús og vátryggingar Jónína Þórdís Karlsdóttir skrifar Skoðun Ert þú áhorfandi ofbeldis? Carmen Maja Valencia skrifar Skoðun Það er dýrt að reka ríkissjóð alltaf á yfirdrætti Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Opinber ómöguleiki Guðmundur F. Magnússon skrifar Skoðun Gervigreindin mun gjörbylta öllum samfélögum Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Dýravelferðarlögin tíu ára Einar Örn Thorlacius skrifar Skoðun Er þetta sanngjarnt? Sigríður Clausen skrifar Skoðun Niðurskurðurinn sem enginn bað um Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Það sem má alls ekki tala um... Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Síðasti naglinn í borginni Björg Eva Erlendsdóttir,Gunnar Hersveinn skrifar Skoðun Slæm stjórnsýsla heilbrigðismála - dauðans alvara Markús Ingólfur Eiríksson skrifar Skoðun Eldra fólk á betra skilið Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Fimmtíu og sex Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Börn laga ekki beinbrot Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir skrifar Skoðun Sá „óháði“ kemur til byggða Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Vegið að framtíð ungs vísindafólks á Íslandi Katrín Möller,Svava Dögg Jónsdóttir skrifar Skoðun Trúðslæti eða trúverðugleiki Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Rekin út fyrir að vera kennari Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Lögreglumenn samningslausir mánuðum saman og án verkfallsréttar Fjölnir Sæmundsson skrifar Skoðun Hver vill kenna? Aron H. Steinsson skrifar Skoðun Við þurfum að tala um Bálstofuna Matthías Kormáksson skrifar Skoðun Vanvirðing við einkaframtakið og verðmætasköpun Bessí Þóra Jónsdóttir skrifar Skoðun Samfylkingin ætlar ekki að hækka tekjuskatt Alma D. Möller skrifar Skoðun Hvað eiga eldri borgarar að kjósa? Hjördís Hendriksdóttir skrifar Skoðun Við erum að ná árangri Ásmundur Einar Daðason skrifar Skoðun Verðum að rannsaka hvað gerðist í Covid Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Ég og amma mín sem er dáin Lovísa Oktovía Eyvindsdóttir skrifar Sjá meira
„Hetjur hafsins komu líka í land, duttu í það og lömdu konurnar sínar. Við skulum ekki gleyma öllum skuggahliðunum á þessari menningu.“ Og hvernig er ég hugsanlega að „Misskilja“ nokkuð í þessum ummælum sem að Hildur leggur til okkar sem sjómenn erum á okkar hátíðisdegi? Ágæta Hildur, nú ætla ég að segja þér smá sögu sem að allir sjómenn þekkja. Þetta er ágrip nokkurra minninga af þeim 10 árum eða svo sem ég stundaði sjómennsku. Tvisvar sinnum þá fórum við til hafs, og komum ekki allir heim. Í tvígang horfði ég á félaga mína láta lífið um borð við vinnu sem er bæði hættuleg og erfið. Ég sleppi því að tilgreina hvernig þeirr fórust. En ég get þó sagt þér að það var blóðugt. Ég fylgdi nokkrum slösuðum félögum í land, Þyrla kom og sótti nokkra útá sjó. Ég var á skipi sem að strandaði, hef verið á skipi sem að við rétt náðum að bjarga frá því að sökkva, hef verið á skipi þar sem að við börðumst við eld um borð. Og ég hef verið í þeim aðstæðum að við stóðum útá dekki, horfðum útí svarta nóttina og við ræddum það okkar á milli hvort að hjálp bærist tímanlega, og hvort að við yfir höfuð myndum ná heim. Ég hef lent í því oftar en ég kæri mig um að muna að taka þátt í leit á hafi úti að einum af okkar félögum sem hafið tók og við aldrei sáum aftur. Ég hef átt samræður við félaga mína sem að upplifðu þær hörmungar í grimmri lífsbaráttunni að meðtaka kveðjur félaga sinna til ástvina þeirra áður en að þeir króknuðu úr kulda og sukku í hafið. Ég hef líka horft á félaga mína milli vonar og angistar um borð í skipi langt frá sínum fjölskyldum og ástvinum þegar örlögin grípa inní hjá þeim sem í landi eru. Sólarhringum saman einangraðir frá umheiminum á leið í land til að vera hjá sínum ættingum þegar að vá ber að garði. Makamissir, barnamissir sem og þegar alvarleg veikindi og slys ber að. Eitt get ég sagt þér Hildur, þessa menn sá ég aldrei gefast upp, og betri menn hef ég hvorki fyrr né síðar þekkt. Ég var sjómaður, það var faðir minn líka, ættliðir mínir langt aftur sóttu sjó, og margir sækja enn. Sjórinn hefur tekið marga af mínum ættingum. Einu sinni á ári er haldin hátíð til að þakka þeim mönnum fyrir sína fórn sem að raunverulega gerðu þetta land byggilegt með sjósókn sinni. Fórn sem að kostaði marga lífið, örkumlaði marga og gerði margan manninn gamlann fyrir aldur fram. Og þú Hildur, í hroka þínum og ósvífni, þakkar þeim mönnum og minningu þeirra með því að alhæfa þá drykkfellda ofbeldisseggi. Og gerir gott betur. Þú munstrar það inn hjá okkur sjómönnum svo vel að þú kallar þetta okkar „menningu“! Hildur, kanntu ekki að skammast þín? Hefurðu enga sómatilfinningu? Er þér alveg fyrirmunað að sjá nokkuð gott við nokkuð sem að inniheldur orðið „Maður“? Það misskildi enginn innlegg þitt Hildur, þvert á móti er það mjög skýrt, mjög ómerkilegt og litað hatri. Ég veit ekki hvað það er sem hrjáir þig Hildur, en ég er nokkuð viss um að það er grafalvarlegt og þarfnast djúprar sjálfsskoðunar og jafnvel utanaðkomandi aðstoðar við að vinna úr. Og til hinna 61 sem teljast viðhlægjendur Hildar og settu „LÆK“ á kveðju Hildar til sjómannanna á þeirra hátíðisdegi, skammist ykkar! Það misskildi þig enginn Hildur. Það sjá það allir hugsandi einstaklingar að þú ert illa innrætt manneskja sem er drifin af hatri og heift útí karlkynið. Og mér er fyrirmunað að skilja hvernig að nokkur vitiborin manneskja er tilbúinn að leggja blessun sína yfir þín verk og aðkomu í jafnréttismálum þegar hatur og ofstæki er framlag þitt til málaflokksins.Athugasemd frá ritstjórnPistillinn hér að ofan birtist fyrst sem athugasemd við frétt Vísis af umdeildri Fésbókarfærslu Hildar Lilliendahl í tilefni Sjómannadagsins. Hildur tók færsluna út eftir að harðar umræður fóru í gang á vefsíðunni Beauty Tips.Hildur segir það hafa verið flóknara en hún gerði ráð fyrir útskýra hvað hún átti við –„og fólk tók þetta nærri sér, sem var ekki ætlunin mín,“ bætti hún við. Fréttina má lesa hér.
Segir marga misskilja færslu sína um sjómenn "Hetjur hafsins komu líka í land, duttu í það og lömdu konurnar sínar,“ sagði Hildur Lilliendahl í tilefni sjómannadagsins í gær. "Við skulum ekki gleyma öllum skuggahliðunum á þessari menningu.“ 8. júní 2015 11:56
Skoðun Lögreglumenn samningslausir mánuðum saman og án verkfallsréttar Fjölnir Sæmundsson skrifar