Nei takk!! Helga María Guðmundsdóttir skrifar 26. júní 2015 14:01 Ég er alveg sannfærð um að á næstu dögum eiga enn fleiri hjúkrunarfræðingar eftir að segja upp störfum og stórefast ég um að einhver sé búinn að draga sína uppsögn til baka þrátt fyrir undirritun samninga. Ég mun ekki samþykkja þessa litlu hækkun og finnst mér þetta farið að vera „prinsip“-mál. Enn og aftur er verið að reyna að sannfæra okkur um að við séum ekki mikils virði og fer þetta að verða langþreytandi. Það eitt getur verið næg ástæða fyrir því að hjúkrunarfræðingar dragi ekki uppsögn sína til baka þrátt fyrir að góðir samningar náist. Þegar launin eru þetta lág þarf mun hærri prósentutölu til þess að hún skili sér í krónufjölda. Þessi 18,6% hækkun þýðir 20.000kr launahækkun fyrir mig fyrsta árið og samtals 62.000kr launahækkun á 4 árum sem er nú ekki mikið. Búið er að hóta verðbólgu í landinu öllu ef mín starfsgrein fær launahækkun en lofað er hagvexti þegar stjórnarformenn hækka sín laun. Þótt að við erum vön að bera mikla ábyrgð þá er hagkerfi landsins ekki á mínum herðum. Ríkið ber ábyrgð á rekstri heilbrigðiskerfisins ekki við starfsmennirnir enda getum við gengið út úr þessum aðstæðum. Ég veit ekki hvaða plön hafa verið gerð fyrir heilbrigðiskerfið á Íslandi og ég er ekki viss um að það sé til plan B fyrir reksturinn ef hundruðir hjúkrunarfræðinga segja upp. En eitt er víst að ekki er hægt að tryggja öryggismönnun ef starfsmenn eru ekki til staðar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Verkfall 2016 Mest lesið „Eru ekki allir pínu einhverfir í dag?“ Andrea Ólafsdóttir Skoðun Að verða fórnarlamb íslenskra skattyfirvalda Arnar Pálsson Skoðun Skaðinn í leyndri meðferð á heimilum Matthildur Björnsdóttir Skoðun Loftslagsávinningur Coda Terminal er gífurlegur Sigurður Loftur Thorlacius Skoðun Um vanda stúlkna í skólum Ragnar Þór Pétursson Skoðun Betri leið til að velja keppendur inn á Ólympíuleika Pawel Bartoszek Skoðun Af glyðrugangi eftirlitsstofnana Ester Hilmarsdóttir Skoðun Tilgangur atvinnurekstrarbanns Lárus Sigurður Lárusson Skoðun 3.200 aumingjar (mín skoðun) Ole Anton Bieltvedt Skoðun Reglurnar eru óumsemjanlegar Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun „Eru ekki allir pínu einhverfir í dag?“ Andrea Ólafsdóttir skrifar Skoðun Betri leið til að velja keppendur inn á Ólympíuleika Pawel Bartoszek skrifar Skoðun Tilgangur atvinnurekstrarbanns Lárus Sigurður Lárusson skrifar Skoðun Að verða fórnarlamb íslenskra skattyfirvalda Arnar Pálsson skrifar Skoðun Loftslagsávinningur Coda Terminal er gífurlegur Sigurður Loftur Thorlacius skrifar Skoðun Bóluefni eða veirur Ágúst Kvaran skrifar Skoðun Skaðinn í leyndri meðferð á heimilum Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Af glyðrugangi eftirlitsstofnana Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Linnulaus þjáning íbúa á Gaza Hrafnhildur Sverrisdóttir skrifar Skoðun Munurinn á þjóðerniskennd versus sálernis þarfar upplifun Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Verða rangfærslur að sannleika, ef þær eru endurteknar nógu oft!? Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Svifhrifavaldar Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Forseti ÍSÍ hvattur til að hefja tiltektina í eigin starfsemi Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Hvernig og hvenær en ekki hvort Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Það er víst hægt að semja um aðildarskilmála! Mörg dæmi sanna það! Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Orðatónar: Aukinn orðaforði og lesskilningur barna með íslenskri tónlist Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Tilfinningalegur athyglisbrestur og heilbrigt tilfinningalíf Jón Þór Ólafsson skrifar Skoðun Reglurnar eru óumsemjanlegar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 3.200 aumingjar (mín skoðun) Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Ber endurhæfing ávöxt? skrifar Skoðun Heimur á heljarþröm skrifar Skoðun Foreldrar á 4. vaktinni Sara Rós Kristinsdóttir,Lóa Ólafsdóttir skrifar Skoðun Norður-Kórea er víða Ingvar Smári Birgisson skrifar Skoðun Það getur verið gott að búa til steind Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Uppskeruhátíð öldrunarfræða á Norðurlöndum Sirrý Sif Sigurlaugardóttir skrifar Skoðun Gullverðlaun í mengun Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Gen og glæpir Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun 10 tæknilegir yfirburðir rafbíla Sigurður Ingi Friðleifsson skrifar Skoðun Um vanda stúlkna í skólum Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Land, borgir og samgöngur Guðjón Sigurbjartsson skrifar Sjá meira
Ég er alveg sannfærð um að á næstu dögum eiga enn fleiri hjúkrunarfræðingar eftir að segja upp störfum og stórefast ég um að einhver sé búinn að draga sína uppsögn til baka þrátt fyrir undirritun samninga. Ég mun ekki samþykkja þessa litlu hækkun og finnst mér þetta farið að vera „prinsip“-mál. Enn og aftur er verið að reyna að sannfæra okkur um að við séum ekki mikils virði og fer þetta að verða langþreytandi. Það eitt getur verið næg ástæða fyrir því að hjúkrunarfræðingar dragi ekki uppsögn sína til baka þrátt fyrir að góðir samningar náist. Þegar launin eru þetta lág þarf mun hærri prósentutölu til þess að hún skili sér í krónufjölda. Þessi 18,6% hækkun þýðir 20.000kr launahækkun fyrir mig fyrsta árið og samtals 62.000kr launahækkun á 4 árum sem er nú ekki mikið. Búið er að hóta verðbólgu í landinu öllu ef mín starfsgrein fær launahækkun en lofað er hagvexti þegar stjórnarformenn hækka sín laun. Þótt að við erum vön að bera mikla ábyrgð þá er hagkerfi landsins ekki á mínum herðum. Ríkið ber ábyrgð á rekstri heilbrigðiskerfisins ekki við starfsmennirnir enda getum við gengið út úr þessum aðstæðum. Ég veit ekki hvaða plön hafa verið gerð fyrir heilbrigðiskerfið á Íslandi og ég er ekki viss um að það sé til plan B fyrir reksturinn ef hundruðir hjúkrunarfræðinga segja upp. En eitt er víst að ekki er hægt að tryggja öryggismönnun ef starfsmenn eru ekki til staðar.
Skoðun Verða rangfærslur að sannleika, ef þær eru endurteknar nógu oft!? Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Forseti ÍSÍ hvattur til að hefja tiltektina í eigin starfsemi Sigurður G. Guðjónsson skrifar
Skoðun Það er víst hægt að semja um aðildarskilmála! Mörg dæmi sanna það! Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Orðatónar: Aukinn orðaforði og lesskilningur barna með íslenskri tónlist Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar