Hlaupið um göturnar

Hvert sem ég lít þessa dagana sé ég fólk úti að hlaupa. Mér finnst það stórkostlegt og það er fátt sem toppar tilfinninguna sem maður fær eftir gott hlaup. Lungun fyllast af fersku lofti, blóðflæðið í líkamanum er í fullum gangi og vellíðunartilfinning leikur um líkamann, þó svo að hlaupið hafi verið alveg drulluerfitt. Maður er alltaf ánægður með að hafa farið út og látið slag standa.

Það geta flestir hlaupið

Hlaup er líkamsrækt sem nánast hver sem er getur stundað, hafi maður heilsu til. Hlaupin eru svo til ókeypis, maður þarf einungis að eiga góða skó og þá eru manni allir vegir færir. Maður getur hlaupið hvar sem er og hvenær sem er og maður getur byrjað hvenær sem er. Þó svo að maður sé kominn yfir fimmtugt þýðir það ekkert að maður geti ekki byrjað að hlaupa. Maður þarf bara að byrja rólega, passa sig að fara sér ekki of hratt og vera þolinmóður, þá kemur þetta. Ég held að þetta sé ein af ástæðunum fyrir því að svo margir kjósa hlaupin sem líkamsrækt, og er það engin furða.

Uppskeruhátíð hins almenna hlaupara

Mér finnst frábært að sjá hversu margir taka þátt í Reykjavíkurmaraþoninu á hverju ári og alltaf bætist í hópinn. Ungir sem aldnir eru með og njóta þess að hlaupa um götur borgarinnar með bros á vör. Ég tók þátt í Reykjavíkurmaraþoninu í fyrsta skipti í fyrra og hljóp 10 kílómetra, eitthvað sem ég hafði aldrei gert áður og hafði aðeins stefnt að frá því um byrjun sumars.

Mér fannst allt við þetta markmið mitt erfitt. Mér fannst æfingarnar erfiðar, mér fannst oft erfitt að rífa mig af stað og fara að hlaupa og mér fannst sjálft keppnishlaupið erfitt. En aldrei hefði ég getað trúað því hversu skemmtilegt það var. Eftir hverja einustu æfingu var ég ánægð, ég var alltaf að bæta mig og mér leið vel í líkamanum. Sjálft hlaupið var líka eitt af því skemmtilegasta sem ég hef gert.

Mannmergðin, gleðin og hvatningin sem maður fékk á leiðinni var mögnuð, og þá verð ég sérstaklega að hrósa mínum bæjarbúum á Seltjarnarnesi, vá hvað það var gaman að hlaupa niður Lindarbrautina! Það sem mér fannst þó standa upp úr var að hlaupa fram hjá Hringskonum þegar það var minna en kílómetri eftir og fá hvatningu frá þeim, en ég ákvað einmitt að styrkja Hringinn. Þvílík orkusprauta sem það var.

Munið að njóta

Margir taka þátt í hlaupinu með það að markmiði að ná einhverjum sérstökum tíma og er það að sjálfsögðu gott og vel. Það er þó aðeins eitt ráð sem ég hef fyrir ykkur sem eruð að taka þátt, og þá sérstaklega ykkur sem eruð að gera það í fyrsta skipti. Munið að njóta. Takið inn þessa vellíðunar­tilfinningu sem þið fáið þegar þið eruð alveg að nálgast markið og þegar þið eruð loksins búin með hlaupið.

Ég get því miður ekki tekið þátt þetta árið vegna ýmissa líkamlegra kvilla og ég gæti farið að gráta við tilhugsunina. Ég skal þó hundur heita ef ég tek ekki þátt á næsta ári og er strax farin að hlakka til. Góða skemmtun!