Listin að hitta í rétt gat

„Svo vorum við bara á fullu og allt að gerast nema við skiptum um stellingu og hann bara setur hann inn en hittir ekki á réttan stað! Hann fór inn hinu megin!“ hvæsti stúlkan á næsta borði í hálfum hljóðum við vinkona sína yfir möndulatte-inum sínum. Vinkonan hváði og spurði hana ásakandi, „og hvað gerðir þú eiginlega?“ Að sjálfsögðu eins og við manninn mælt stóð ekki á svarinu sem kom á innsoginu, „hann var náttúrulega miður sín þegar ég snéri mér við og sagði vitlaust gat, hann gerði þetta bara óvart“. Vinkonan horfði rannsakandi á hana á meðan hún melti þessar upplýsingar og sagði svo „hvernig veistu að þetta var óvart?“

            Það er fátt jafn skemmtilegt og að vera fluga á vegg, eða bara niðursokkin kaffihúsagestur í tölvunni að hlera annarra manna samræður, og lenda í slíku samtali. Þetta er gömul saga og ný, það að „ruglast“ á gati. Þau eru jú tvö, ekki svo langt frá hvort öðru, og skiljanlega geta menn ruglast í hita leiksins, eða hvað?

            Ég vil brýna mikilvægi þess að þetta er eitthvað sem mig grunar að meirihluti kvenna sem stunda samfarir við typpi hafi lent í, nú eða muni lenda í, einhver tíma á lífsleiðinni. Hvort sem vilji sé fyrir hendi eða ekki er erfitt að segja og eflaust ákveðin einstaklingsmunur en það merkilega er að meirihluti kvenna sem hafa lent í þessu trúa því ekki að þetta hafi verið óvart. Ef þú pælir í því, það þarf markvisst að miða typpinu inn í píkuna og það þarf að styðja við typpið við slíka aðgerð. Þetta er ekki sjálfvirk græja sem sniffar sig í átt að markinu. Typpið þarf hjálp og styrka hönd. Þá er það ekki oft þannig að stúlka sem sjálf stýrir typpinu inn ruglist á gatinu, hún veit nákvæmlega hvert hann á að fara.

            Kannski er þetta gamla sagan um að karlar geta ekki beðið um leiðbeiningar. Það er einmitt í þessu tilfelli sem leiðbeiningar eru einkar vel þegnar því það að fá tólf og hálfan sentímeter upp í þurrt rassgatið er allt annað en kósí. Ef þú trúir mér ekki, prófaðu þá að setjast ofan á lóðrétta agúrku.

            Þegar ég fór að skoða þetta nánar þá er þetta sérstakur flokkur í klámi. Þetta óvart-vitlaust-gat. Það virðist ekkert vera neitt óvart. Þetta virðist vera hið heilaga gral, rassinn, og það að fá að setja inn í hann, nú eða bara setja inn í hann, virðist gefa einhver aukastig í kynlífsleikunum, rétt eins og að fá aukalíf eða finna svepp í Mario Bros. Ég hreinlega skil það ekki. Þetta er ekki sexí powerplay, þetta er bara óþægilegt og seinkar, ef ekki gjörsamlega slekkur á, fullnægingu kvenna. Svo við tölum nú ekki um sýkingarhættuna. 

    Ef leika á við rassinn þarf að gera það með fullt af sleipiefni og gefa sér góðan tíma, fara rólega og varlega og byrja á utanverðu nuddi með fingri en ekki innvortist djúpnuddi með þurrum göndli.

            Ef þessu er snúið við, þá væri það undarlegt ef að í miðju rúnki þá myndu vísifingur og langatöng renna frá gripi sínu um punginn og spangarnuddi og inn í rassinn. Alla leið inn, góðir fimm sentímetrar af fingrum. Segir mér hugur að skýringarnar „óvart“  eða „ég las að g-bletturinn þinn væri í rassinum og mig langaði bara að láta þig fá það ekstra kröftulega“ væru hvorki vinsælar né taldar góðar og gildar.

            Kynlíf snýst um samþykki. Auðvitað getur ýmislegt gerst í hita leiksins eins og klórför, sogblettir, smá nart, jafnvel olnbogaskot við skiptingu stellinga en að ruglast á gati? Þetta eru samfarir, ekki fyrstu skrefin á tunglinu. Ef þú ert óviss og óttast að rata ekki, kíktu þá. Ef þú þekkir ekki muninn á rassgati og píku brjóttu odd af oflæti þínu og biddu um leiðbeiningar, nú eða hjálparhönd.