Snertir friður ekki konur? Inga Dóra Pétursdóttir skrifar 13. október 2015 07:00 Það eru fimmtán ár síðan öryggisráð Sameinuðu þjóðanna samþykkti ályktun númer 1325 þar sem fjallað er um að stríðsátök hafi sértæk áhrif á konur, mikilvægi þess að konur taki jafnan þátt í friðarumleitunum og friðarsamningum og að konur séu mikilvægir þátttakendur í að koma í veg fyrir átök. Öryggisráðið hafði verið undir gífurlegum þrýstingi frá kvennasamtökum um heim allan áður en ályktunin var samþykkt. Baráttan hafði farsælan endi og það er gjarnan talað um samþykktina sem sögulega. Þá voru aðeins liðin nokkur ár frá því að hundruð þúsundum kvenna hafði verið haldið í nauðgunarbúðum í fyrrverandi Júgóslavíu, suðurafrískar konur börðust við hlið karlmanna til að aflétta aðskilnaðarstefnunni og þjóðarmorð var framið í Rúanda á örfáum dögum. Stríðstækni þróaðist hratt á síðustu öld og hefur nú víðtækari áhrif á samfélög en áður og í dag er líklegra að óbreyttir borgarar falli í stríði en hermenn. Í ljósi þessa var málefnið hugleikið þeim konum sem sóttu kvennaráðstefnuna í Peking árið 1995, þær tóku höndum saman og höfðu óumdeilanlega áhrif á öryggisráðið. Aldrei hefur fleira fólk verið á flótta frá heimilum sínum vegna stríðs og/eða átaka en nú. Rannsóknir benda til að flest flóttafólk muni ekki eiga afturkvæmt til síns heima næstu tvo áratugi. Þetta verður að skoða með kynjuð áhrif í huga þar sem flótti hefur í för með sér aukna hættu fyrir konur og stúlkur sérstaklega. Þvinguð hjónabönd, kerfisbundnar nauðganir og kynferðislegt ofbeldi, heft aðgengi að menntun og heilbrigðisþjónustu sem og takmarkanir á þátttöku á vinnumarkaði eru líklegar afleiðingar fyrir konur og stúlkur í þessari viðkvæmu stöðu. Á þessum tímamótum er UN Women í forsvari fyrir víðtækri rannsókn sem unnin hefur verið um allan heim til að kanna hvað hefur áunnist hvað varðar bætt öryggi kvenna og stúlkna á átakatímum og þátttöku þeirra í friðaruppbyggingu. Niðurstöðurnar munu gefa til kynna hvernig megi yfirfæra lærdóm frá einu svæði yfir á annað og frammi fyrir hvaða áskorunum við stöndum nú. Niðurstöður rannsóknarinnar verða kynntar á morgun, miðvikudag. Ég hvet alla til að fylgjast með þessum umræðum, láta sig málið varða og beita stjórnvöld um allan heim þrýstingi til að láta fjármagn fylgja þeim loforðum sem gefin verða á næstu dögum. Við vitum að við erum öll á sama báti. Þegar báturinn lekur í annan endann getum við ekki hrósað happi yfir að lekinn sé ekki okkar megin. Þegar báturinn sekkur hefur það áhrif á okkur öll. Við höfum sýnt eftirtektarverða samstöðu með fólki á flótta undanfarið. Leggjum okkar af mörkum til að koma í veg fyrir að fólk neyðist til að flýja og til að konur taki jafnan þátt í uppbyggingu samfélaga sinna þegar friður kemst á. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium Skoðun Orðræða seðlabankastjóra veldur mér áhyggjum Ágúst Bjarni Garðarsson Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann Skoðun Skoðun Skoðun Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason skrifar Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Sársaukafull vaxtarmörk Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Tölum íslensku Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee skrifar Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason skrifar Skoðun Um orkuskort, auðlindir og endurvinnslu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar Skoðun Rannsökum og ræðum menntakerfið Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Horfið á möguleikana í samfélagslegri ábyrgð Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Skoðun Að kjarna orku þjóðar Ísak Einar Rúnarsson skrifar Skoðun Orðræða seðlabankastjóra veldur mér áhyggjum Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann skrifar Skoðun Útboð á Fjarðarheiðargöngum Hildur Þórisdóttir skrifar Skoðun Hvert á að fara með íslenskt þjóðfélag? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Svikin loforð gagnvart börnum? Hildur Rós Guðbjargardóttir skrifar Skoðun Að búa til steind getur haft skelfilegar afleiðingar! Elínrós Erlingsdóttir skrifar Skoðun Hvar eru sálfræðingarnir? Pétur Maack Þorsteinsson skrifar Skoðun Íslenska er ekki eina málið Lilja Magnúsdóttir skrifar Skoðun Hvar er grunnskólinn? Kristján Hrafn Guðmundsson skrifar Skoðun Er lýðræðislegt að senda vopn til Úkraínu? Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Það á ekki að vera dekur að geta sótt sér sálfræðiþjónustu Ólafía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Um bókun 35, EES samninginn, Evrópusambandið og Bretland Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Húsnæði fyrir fólk, ekki fjárfesta Gísli Rafn Ólafsson skrifar Sjá meira
Það eru fimmtán ár síðan öryggisráð Sameinuðu þjóðanna samþykkti ályktun númer 1325 þar sem fjallað er um að stríðsátök hafi sértæk áhrif á konur, mikilvægi þess að konur taki jafnan þátt í friðarumleitunum og friðarsamningum og að konur séu mikilvægir þátttakendur í að koma í veg fyrir átök. Öryggisráðið hafði verið undir gífurlegum þrýstingi frá kvennasamtökum um heim allan áður en ályktunin var samþykkt. Baráttan hafði farsælan endi og það er gjarnan talað um samþykktina sem sögulega. Þá voru aðeins liðin nokkur ár frá því að hundruð þúsundum kvenna hafði verið haldið í nauðgunarbúðum í fyrrverandi Júgóslavíu, suðurafrískar konur börðust við hlið karlmanna til að aflétta aðskilnaðarstefnunni og þjóðarmorð var framið í Rúanda á örfáum dögum. Stríðstækni þróaðist hratt á síðustu öld og hefur nú víðtækari áhrif á samfélög en áður og í dag er líklegra að óbreyttir borgarar falli í stríði en hermenn. Í ljósi þessa var málefnið hugleikið þeim konum sem sóttu kvennaráðstefnuna í Peking árið 1995, þær tóku höndum saman og höfðu óumdeilanlega áhrif á öryggisráðið. Aldrei hefur fleira fólk verið á flótta frá heimilum sínum vegna stríðs og/eða átaka en nú. Rannsóknir benda til að flest flóttafólk muni ekki eiga afturkvæmt til síns heima næstu tvo áratugi. Þetta verður að skoða með kynjuð áhrif í huga þar sem flótti hefur í för með sér aukna hættu fyrir konur og stúlkur sérstaklega. Þvinguð hjónabönd, kerfisbundnar nauðganir og kynferðislegt ofbeldi, heft aðgengi að menntun og heilbrigðisþjónustu sem og takmarkanir á þátttöku á vinnumarkaði eru líklegar afleiðingar fyrir konur og stúlkur í þessari viðkvæmu stöðu. Á þessum tímamótum er UN Women í forsvari fyrir víðtækri rannsókn sem unnin hefur verið um allan heim til að kanna hvað hefur áunnist hvað varðar bætt öryggi kvenna og stúlkna á átakatímum og þátttöku þeirra í friðaruppbyggingu. Niðurstöðurnar munu gefa til kynna hvernig megi yfirfæra lærdóm frá einu svæði yfir á annað og frammi fyrir hvaða áskorunum við stöndum nú. Niðurstöður rannsóknarinnar verða kynntar á morgun, miðvikudag. Ég hvet alla til að fylgjast með þessum umræðum, láta sig málið varða og beita stjórnvöld um allan heim þrýstingi til að láta fjármagn fylgja þeim loforðum sem gefin verða á næstu dögum. Við vitum að við erum öll á sama báti. Þegar báturinn lekur í annan endann getum við ekki hrósað happi yfir að lekinn sé ekki okkar megin. Þegar báturinn sekkur hefur það áhrif á okkur öll. Við höfum sýnt eftirtektarverða samstöðu með fólki á flótta undanfarið. Leggjum okkar af mörkum til að koma í veg fyrir að fólk neyðist til að flýja og til að konur taki jafnan þátt í uppbyggingu samfélaga sinna þegar friður kemst á.
Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar
Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar