Vaðlaheiðargöng og Vatnsmýri Guðmundur Kristján Jónsson skrifar 24. apríl 2015 07:00 Margir setja samasemmerki á milli Vaðlaheiðarganga, Kristjáns L. Möller og kjördæmapots. Þrátt fyrir að göngin sem þingmaðurinn barðist svo ötullega fyrir stefni nú hraðbyri í að fara nokkrum milljörðum fram úr kostnaðaráætlunum eru margir tilbúnir að kaupa rök kjördæmapotaranna þegar kemur að samgöngubótum á landsbyggðinni. Þau eru alltaf þau sömu og snúast að mestu um atvinnuuppbyggingu, vöxt og viðgang ferðaþjónustunnar og að lokum er málflutningurinn geirnegldur með dæmum um sjúkraflutninga og öryggi barna. Þetta er allt gott og blessað enda rökin að mörgu leyti sterk, sér í lagi ef hægt er að mæta kostnaði við allt þetta brölt með gjaldtöku þannig að notendur þessara mannvirkja greiði fyrir þau sjálfir. Það sem er hinsvegar ótraustvekjandi einkenni kjördæmapotara er að þeir eru nær undantekningalaust ósamkvæmir sjálfum sér. Það sannaði Kristján L. Möller svo um munaði áAlþingi á dögunum þegar hann lagði til að lögbann yrði sett á íbúðauppbyggingu í Reykjavík þrátt fyrir að forsendur framkvæmdanna séu í raun þær sömu og forsendur Vaðlaheiðarganga og í fullu samræmi við samkomulag sem Kristján undirritaði sjálfur árið 2009. Aðalskipulag Reykjavíkur var samþykkt af 13 borgarfulltrúum sem hafa mun fleiri atkvæði á bakvið sig heldur en allir þingmenn Norðausturlands samanlagt. Uppbygging í Vatnsmýri er einn af hornsteinum skipulagsins og eitt allra mikilvægasta hagsmunamál Reykvíkinga og þar af leiðandi þjóðarinnar. Framkvæmdirnar sem fyrrum samgönguráðherra vill nú stöðva eru fyrsta skrefið í átt að borgarsamfélagi þar sem 15–20 þúsund borgarbúar munu búa og starfa í göngufæri við verslun og þjónustu í hjarta höfuðborgarinnar. Veigamestu rökin með uppbyggingu í Vatnsmýri eru t.d. að draga úr álagi á samgönguæðar sem eru ófærar á álagstímum og að byggja upp sterkt atvinnusvæði og þekkingariðnað þar sem vegalengdir eru stuttar og öruggar. Fyrir kjörna fulltrúa og kjördæmapotara hljóta þessi rök að hljóma kunnuglega og vega þungt. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Alþingi Guðmundur Kristján Jónsson Mest lesið Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson Skoðun „Við andlát manns lýkur skattskyldu hans“ Þórður Gunnarsson Skoðun Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir Skoðun Nýtanleg verðmætasköpun um allt land Jóhann Frímann Arinbjarnarson Skoðun Gerum betur Hilmar Björnsson Skoðun Dýrkeyptur aðgangur Stella Guðmundsdóttir Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt Skoðun Íslenskufræðingurinn Sigmundur Davíð Hákon Darri Egilsson Skoðun Geðrænn vandi barna og ungmenna Eldur S. Kristinsson Skoðun
Margir setja samasemmerki á milli Vaðlaheiðarganga, Kristjáns L. Möller og kjördæmapots. Þrátt fyrir að göngin sem þingmaðurinn barðist svo ötullega fyrir stefni nú hraðbyri í að fara nokkrum milljörðum fram úr kostnaðaráætlunum eru margir tilbúnir að kaupa rök kjördæmapotaranna þegar kemur að samgöngubótum á landsbyggðinni. Þau eru alltaf þau sömu og snúast að mestu um atvinnuuppbyggingu, vöxt og viðgang ferðaþjónustunnar og að lokum er málflutningurinn geirnegldur með dæmum um sjúkraflutninga og öryggi barna. Þetta er allt gott og blessað enda rökin að mörgu leyti sterk, sér í lagi ef hægt er að mæta kostnaði við allt þetta brölt með gjaldtöku þannig að notendur þessara mannvirkja greiði fyrir þau sjálfir. Það sem er hinsvegar ótraustvekjandi einkenni kjördæmapotara er að þeir eru nær undantekningalaust ósamkvæmir sjálfum sér. Það sannaði Kristján L. Möller svo um munaði áAlþingi á dögunum þegar hann lagði til að lögbann yrði sett á íbúðauppbyggingu í Reykjavík þrátt fyrir að forsendur framkvæmdanna séu í raun þær sömu og forsendur Vaðlaheiðarganga og í fullu samræmi við samkomulag sem Kristján undirritaði sjálfur árið 2009. Aðalskipulag Reykjavíkur var samþykkt af 13 borgarfulltrúum sem hafa mun fleiri atkvæði á bakvið sig heldur en allir þingmenn Norðausturlands samanlagt. Uppbygging í Vatnsmýri er einn af hornsteinum skipulagsins og eitt allra mikilvægasta hagsmunamál Reykvíkinga og þar af leiðandi þjóðarinnar. Framkvæmdirnar sem fyrrum samgönguráðherra vill nú stöðva eru fyrsta skrefið í átt að borgarsamfélagi þar sem 15–20 þúsund borgarbúar munu búa og starfa í göngufæri við verslun og þjónustu í hjarta höfuðborgarinnar. Veigamestu rökin með uppbyggingu í Vatnsmýri eru t.d. að draga úr álagi á samgönguæðar sem eru ófærar á álagstímum og að byggja upp sterkt atvinnusvæði og þekkingariðnað þar sem vegalengdir eru stuttar og öruggar. Fyrir kjörna fulltrúa og kjördæmapotara hljóta þessi rök að hljóma kunnuglega og vega þungt.