Hvað ef mig langar ekkert til að stunda kynlíf ?

Fjölmiðlar heims keppast um þessar mundir við að fjalla um hina „nýju Viagra“ fyrir konur. Spámenn, og þeir sem eiga peninga í lyfjafyrirtækjum, segja að þetta muni gjörbreyta kynlífi fyrir konur, og þá væntanlega líka kallana þeirra, því nú muni konur langa í kynlíf.

Loksins er komin lausn fyrir þurrkuntur og kynkaldar teprur þessa heims. Þú bara poppar eina Addyi (pillan heitir það) fyrir svefninn á hverju kvöldi og ef þú ert heppin þá langar þig kannski til að njóta kynlífs einu sinni í þeim mánuði.

Það er samt ekki gulltryggt að þú náir að fá fullnægingu, hafðu það hugfast.

Það var nefnilega ekki gerð krafa um slíkt þegar lyfið var prófað. Bara að kynlífið væri ánægjulegt. Svona eins og góður latte.

Ein pilla og klofið opnast?

Þetta er staðreyndin. Lyfið hefur áhrif á heilann og sér um að stýra upptöku hormónsins serótóníns. Það má ekki neita áfengis samhliða inntöku lyfsins (ekki heldur yfir daginn, bara aldrei sumsé) og lyfið þarf að taka á hverri nóttu fyrir svefn.

Aukaverkanirnar eru svakalegar (lestu fylgiseðilinn og fáðu sjokk, ég meina, yfirlið og skemmdir á miðtaugakerfi og þar fram eftir götunum) og þetta hentar mjög þröngum hópi kvenna. Þetta lyf er einungis fyrir þær konur þar sem vandamálin í sambandinu hafa ekki áhrif á kynlífið (!) og þær mega ekki vera á lyfjum vegna geðrænna vandkvæða.

Þannig að, hverjum gagnast þetta lyf?

Getur þetta ekki allt eins verið hass ef við þurfum bara að slaka á og krukka aðeins í heilanum?

Gröð upp úr þurru?

Ég get ekki að því gert að ég á erfitt með að fjarlægja umhverfi, sambandið og andlegan líðan frá upplifun á kynlífi. Það að poppa pillu breytir því ekki að makinn verði frábær og allt í einu sérðu viðkomandi í sexí ljósi og langar að hömpast.

Það að þróa svona lyf gerir lítið úr þeim konum sem bara langar alls ekkert að stunda kynlíf. Já, það nefnilega má. Það má alveg ekki langa í kynlíf. Það gerir þig ekki að slæmri manneskju eða manneskju sem þarf lyf til að stýra löngun.

Það ber samt að taka fram að umrætt lyf á að vera fyrir þær konur sem langar en upplifa samt ekki greddu. Það er áætlað að það geti verið um 10% kvenna í þessum heimi. Afsakið, en ég fæ ekki skilið hvernig er hægt að reyna að skilja konur og þeirra kynferðislegu upplifanir þegar samfélagið sendir frá sér tvöföld skilaboð um hvað má og hvað á.

Þú tekur ekki manneskjuna úr hennar gildishlaðna umhverfi og segir, þetta er bara eitt hormón í heilanum sem þarf að stífla á einum stað en losa um á öðrum. Þetta er hápólitískt mál og mér líður eins og ég hafi farið aftur í tímavél þar sem við eigum bara að liggja undir og vera rúnkur, stundum hljóðlátar en stundum með „ó, ó þetta er svo gott, þú ert svo stór“.

Hormón, helvítis hormónin

Staðreynd málsins er líka sú að nú er verið að þróa getnaðarvarnir fyrir karla, aðrar en smokkinn. Þeirra getnaðarvarnir innihalda ekki hormón. Ég endurtek, engin hormón. Það vill auðvitað enginn raska hinu fallega jafnvægi testósteróns, þeir gætu mýkst við það og jafnvel bara breyst í hið hættulegasta af öllu, konur!

Í fleiri tugi ára hafa konur verið pumpaðar upp af hormónum og okkur sagt að ef við fílum það ekki þá er bara að fá sér hettuna eða lykkjuna og hætta svo að væla. Hvaða rugl er þetta eiginlega? Ég segi einfaldlega stopp, ég tek ekki þátt í þessu rugli og ég ætla að breyta heiminum.