Sofnað við seiðandi öldugjálfrið

Eftir útskrift frá Menntaskólanum á Akureyri árið 2011 fór Kristján Eldjárn í fjögurra mánaða heimsreisu til Ástralíu, Malasíu og Taílands með þremur vinum sínum. Hann heillaðist svo af Ástralíu að þegar hann kynntist núverandi unnusta sínum, Leifi Guðna Grétarssyni, var hann strax ákveðinn í að sýna honum þetta stórkostlega land. Rúmu ári áður en Leifur lauk námi í líftækni frá Háskólanum á Akureyri ákváðu þeir að fara í heimsreisu og hófu að safna fyrir henni.

Ferðalagið tók rúma fjóra mánuði að sögn Kristjáns og þótt megináherslan hafi verið á Ástralíu heimsóttu þeir einnig Taíland, Nýja-Sjáland, Indónesíu, Singapúr og Fídjíeyjar. „Eftir nokkurra daga stopp í París flugum við til Ástralíu. Fyrsti áfangastaður okkar var borgin Cairns sem er norðarlega á austurströndinni. Þaðan keyrðum við suður til Melbourne á litlum húsbíl. Ferðalagið tók tvo mánuði og með í för fyrstu vikurnar var vinkona okkar Sigríður Jódís Gunnarsdóttir.“

Tíminn í Ástralíu var mikið ævintýri að sögn Kristjáns. „Við skoðuðum regnskóga, snorkluðum í stærsta kóralrifi heims og skoðuðum fjölbreytt dýralífið. Á Whitsundays Islands sáum við eina fallegustu strönd sem við höfum séð og við heimsóttum Íslendinginn Ásgeir Þorsteinsson sem hefur verið búsettur í bænum Dubbo í 30 ár.“

Þaðan lá leiðin til Sydney en áður hafði Sigríður yfirgefið þá og flogið heim. Meðal fleiri eftirminnilegra áfangastaða auk Melbourne nefnir Kristján höfuðborg landsins, Canberra, og eyjuna Tasmaníu sem liggur við suðausturodda landsins.

Næsti viðkomustaður var Nýja-Sjáland þar sem þeir dvöldu í viku og skoðuðu meðal annars hina sögufrægu Waitomo-hella sem frægir eru fyrir sjálflýsandi orma sína. Sú ferð var einn hápunktur ferðarinnar að sögn Kristjáns.

Hápunktur ferðalagsins að sögn Kristjáns voru þó Fídjieyjar sem var algjör draumur að hans sögn. „Við dvöldum á lítilli eyju sem heitir Waya og gistum í litlum kofa á ströndinni. Kóralrif var í flæðarmálinu og hlýr sjórinn var yndislegur. Ekki skemmdi svo fyrir að sofna við seiðandi öldugjálfrið utan við gluggann á kvöldin. Fólkið á eyjunni var einnig yndislegt og það var þeim að þakka að okkur leið svona vel og berum svo hlýjar minningar til dvalarinnar.“

Eftir frábæra dvöl á Fídjíeyjum tók við önnur fallega eyja, Balí í Indónesíu. Þaðan sigldu þeir til Singapúr og dvöldu í nokkra daga áður en þeir héldu til höfuðborgar Taílands, Bangkok, þar sem foreldrar Kristjáns slógust í hópinn. „Stefnan var fyrst sett á Koh Tao sem er eyja í suðurhluta landsins en þar dvöldum við í viku í góðu yfirlæti. Fólkið var yndislegt og maturinn gerði dvölina ógleymanlega. Næst sigldum við til Koh Samui sem er önnur falleg eyja stutt frá. Þar fórum við á fílsbak, skoðuðum fallega staði á eyjunni og borðuðum meiri góðan mat. Eftir Koh Samui var stefnan tekin upp á meginland Taílands þar sem við flugum yfir til Malasíu og þaðan aftur til Ástralíu.”

Foreldrar Kristjáns voru enn með í för enda var ætlunin að heimsækja Ásgeir aftur en hann og pabbi Kristjáns höfðu ekki hist í mörg ár. Gamlárskvöldinu var eytt í Sydney og var sá dagur sérstaklega eftirminnilegur enda var stórkostleg flugeldasýning um kvöldið sem Kristján segir að hafi verið sú allra flottasta sem þeir hafi upplifað.

Nokkrum dögum síðar hélt hópurinn heim á leið og segir Kristján að þá hafi verið komin smá heimþrá í þá báða.

„Þeir staðir sem við heimsóttum voru mjög ólíkir og því vorum við alltaf að upplifa eitthvað nýtt. Það er algjörlega ómetanlegt að fá að kynnast menningu allra þessara staða sem við heimsóttum, hitta fólkið og sjá hvernig það lifir. Margt af þessu er svo fjarri því sem við erum vön að maður gerir sér ekki almennilega grein fyrir því. Eftir upplifun sem þessa gerir maður sér grein fyrir því hvað maður hefur það rosalega gott og maður verður þakklátur fyrir allt sem maður hefur. Það er svo sannarlega ekki sjálfgefið.“