Bílnum refsað fyrir glæfraakstur Jóhannes Ingi Kolbeinsson skrifar 29. janúar 2015 11:30 Ímyndum okkur mann sem ekur bíl sínum yfir gatnamót á rauðu ljósi. Lögreglan grípur hann og sendir málið til dómstóla. Niðurstaða þeirra er sú að bíllinn skuli sektaður en ökumaðurinn kemur frá atvikinu með hreinan skjöld og getur áfram brotið umferðarlög í trausti þess að bíllinn fái skellinn. Því miður er ástandið svona í samkeppnismálum á Íslandi. Ef upp kemst um samkeppnislagabrot, jafnvel ítrekuð, eru það fyrirtækin sem fá sektina. Stjórnendur sem skipuðu fyrir um samkeppnislagabrotin eða létu þau viðgangast eru stikkfríir og eina vandamál þeirra er að finna leiðir til að velta sektum Samkeppniseftirlitsins yfir á viðskiptavini sína. Þetta þýðir að stjórnendur geta vegið og metið kostnaðinn við samkeppnislagabrot og ef þeim sýnist svo að ávinningur af brotunum verði meiri en mögulegar sektir er ákvörðunin einföld. Þessu væri öfugt farið ef stjórnendur væru gerðir persónulega ábyrgir fyrir gjörðum sínum við rekstur fyrirtækja og brotum á samkeppnislögum sem þeir, eða starfsfólk í þeirra umboði, fremja. Ef þeir gætu átt von á persónulegum sektum eða sviptingu starfsleyfis í kjölfar slíkra dóma væri ákvörðunin um að brjóta samkeppnislög ekki eins auðveld. Ég hef horft upp á þetta í mínum rekstri í rúm tólf ár. Keppinautar Kortaþjónustunnar ásamt eigendum þeirra, bönkunum, hafa verið sektaðir um samtals 2.855 milljónir króna í þremur aðskildum málum, nú síðast í desember. Einstök brot á samkeppnislögum í þessum málum hafa verið um það bil 40 talsins. Á meðan Valitor og Borgun voru að semja við Samkeppniseftirlitið í fyrsta málinu árið 2008 voru þau að fremja þau brot sem Samkeppniseftirlitið var loks að sekta þau fyrir í lok síðasta árs.Dauður lagabókstafur Enginn stjórnandi hefur fengið svo mikið sem krónu í sekt fyrir öll þessi brot sem framin voru gegn neytendum í landinu. Þeir starfa áfram sem stjórnendur í fyrirtækjunum margir hverjir. Einn er bankastjóri Arion banka. Þetta viðgengst þrátt fyrir að í tiltölulega nýjum lögum um fjármálaþjónustu sé sérstaklega tilgreint að stjórnendur fjármálafyrirtækja megi ekki hafa gerst brotlegir við samkeppnislög. Sá lagabókstafur virðist algerlega dauður af því að það eru fyrirtækin en ekki stjórnendurnir sem eru dæmd brotleg.Breytingar eru nauðsynlegar! Því miður höfum við skapað það umhverfi í íslensku viðskiptalífi að það er alltof auðvelt fyrir stjórnendur markaðsráðandi fyrirtækja að ákveða að brjóta samkeppnislög. Úrskurðir Samkeppniseftirlitsins um brot á samkeppnislögum eru orðnir svo daglegt brauð að fjölmiðlar eru næstum hættir að gefa jafnvel milljarðasektum gaum. Stjórnvöld horfa í hina áttina, Fjármálaeftirlitið er ekki til viðtals um þessa hluti þrátt fyrir ítrekaðar tilraunir og Samkeppniseftirlitið hefur ekki tólin til að gera stjórnendur ábyrgja fyrir gjörðum sínum. Þetta gengur ekki lengur. Á meðan skuldinni er skellt á bílana munu ökumennirnir halda áfram að aka eins og hálfvitar. Alþingi verður að taka á málunum og endurskoða samkeppnislög sem stjórnendur virkilega forðast að brjóta. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium Skoðun Orðræða seðlabankastjóra veldur mér áhyggjum Ágúst Bjarni Garðarsson Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann Skoðun Skoðun Skoðun Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason skrifar Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Sársaukafull vaxtarmörk Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Tölum íslensku Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee skrifar Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason skrifar Skoðun Um orkuskort, auðlindir og endurvinnslu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar Skoðun Rannsökum og ræðum menntakerfið Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Horfið á möguleikana í samfélagslegri ábyrgð Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Skoðun Að kjarna orku þjóðar Ísak Einar Rúnarsson skrifar Skoðun Orðræða seðlabankastjóra veldur mér áhyggjum Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann skrifar Skoðun Útboð á Fjarðarheiðargöngum Hildur Þórisdóttir skrifar Skoðun Hvert á að fara með íslenskt þjóðfélag? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Svikin loforð gagnvart börnum? Hildur Rós Guðbjargardóttir skrifar Skoðun Að búa til steind getur haft skelfilegar afleiðingar! Elínrós Erlingsdóttir skrifar Skoðun Hvar eru sálfræðingarnir? Pétur Maack Þorsteinsson skrifar Skoðun Íslenska er ekki eina málið Lilja Magnúsdóttir skrifar Skoðun Hvar er grunnskólinn? Kristján Hrafn Guðmundsson skrifar Skoðun Er lýðræðislegt að senda vopn til Úkraínu? Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Það á ekki að vera dekur að geta sótt sér sálfræðiþjónustu Ólafía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Um bókun 35, EES samninginn, Evrópusambandið og Bretland Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Húsnæði fyrir fólk, ekki fjárfesta Gísli Rafn Ólafsson skrifar Sjá meira
Ímyndum okkur mann sem ekur bíl sínum yfir gatnamót á rauðu ljósi. Lögreglan grípur hann og sendir málið til dómstóla. Niðurstaða þeirra er sú að bíllinn skuli sektaður en ökumaðurinn kemur frá atvikinu með hreinan skjöld og getur áfram brotið umferðarlög í trausti þess að bíllinn fái skellinn. Því miður er ástandið svona í samkeppnismálum á Íslandi. Ef upp kemst um samkeppnislagabrot, jafnvel ítrekuð, eru það fyrirtækin sem fá sektina. Stjórnendur sem skipuðu fyrir um samkeppnislagabrotin eða létu þau viðgangast eru stikkfríir og eina vandamál þeirra er að finna leiðir til að velta sektum Samkeppniseftirlitsins yfir á viðskiptavini sína. Þetta þýðir að stjórnendur geta vegið og metið kostnaðinn við samkeppnislagabrot og ef þeim sýnist svo að ávinningur af brotunum verði meiri en mögulegar sektir er ákvörðunin einföld. Þessu væri öfugt farið ef stjórnendur væru gerðir persónulega ábyrgir fyrir gjörðum sínum við rekstur fyrirtækja og brotum á samkeppnislögum sem þeir, eða starfsfólk í þeirra umboði, fremja. Ef þeir gætu átt von á persónulegum sektum eða sviptingu starfsleyfis í kjölfar slíkra dóma væri ákvörðunin um að brjóta samkeppnislög ekki eins auðveld. Ég hef horft upp á þetta í mínum rekstri í rúm tólf ár. Keppinautar Kortaþjónustunnar ásamt eigendum þeirra, bönkunum, hafa verið sektaðir um samtals 2.855 milljónir króna í þremur aðskildum málum, nú síðast í desember. Einstök brot á samkeppnislögum í þessum málum hafa verið um það bil 40 talsins. Á meðan Valitor og Borgun voru að semja við Samkeppniseftirlitið í fyrsta málinu árið 2008 voru þau að fremja þau brot sem Samkeppniseftirlitið var loks að sekta þau fyrir í lok síðasta árs.Dauður lagabókstafur Enginn stjórnandi hefur fengið svo mikið sem krónu í sekt fyrir öll þessi brot sem framin voru gegn neytendum í landinu. Þeir starfa áfram sem stjórnendur í fyrirtækjunum margir hverjir. Einn er bankastjóri Arion banka. Þetta viðgengst þrátt fyrir að í tiltölulega nýjum lögum um fjármálaþjónustu sé sérstaklega tilgreint að stjórnendur fjármálafyrirtækja megi ekki hafa gerst brotlegir við samkeppnislög. Sá lagabókstafur virðist algerlega dauður af því að það eru fyrirtækin en ekki stjórnendurnir sem eru dæmd brotleg.Breytingar eru nauðsynlegar! Því miður höfum við skapað það umhverfi í íslensku viðskiptalífi að það er alltof auðvelt fyrir stjórnendur markaðsráðandi fyrirtækja að ákveða að brjóta samkeppnislög. Úrskurðir Samkeppniseftirlitsins um brot á samkeppnislögum eru orðnir svo daglegt brauð að fjölmiðlar eru næstum hættir að gefa jafnvel milljarðasektum gaum. Stjórnvöld horfa í hina áttina, Fjármálaeftirlitið er ekki til viðtals um þessa hluti þrátt fyrir ítrekaðar tilraunir og Samkeppniseftirlitið hefur ekki tólin til að gera stjórnendur ábyrgja fyrir gjörðum sínum. Þetta gengur ekki lengur. Á meðan skuldinni er skellt á bílana munu ökumennirnir halda áfram að aka eins og hálfvitar. Alþingi verður að taka á málunum og endurskoða samkeppnislög sem stjórnendur virkilega forðast að brjóta.
Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar
Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar