Innlent

„Til að byrja með var krabbameinið greint sem athyglissýki“

Jóhann Óli Eiðsson skrifar
Hér til vinstri má sjá myndina af Elmu sem fylgir átakinu en til hægri sést hún fyrir fimm árum, skömmu áður en hún greindist.
Hér til vinstri má sjá myndina af Elmu sem fylgir átakinu en til hægri sést hún fyrir fimm árum, skömmu áður en hún greindist. myndir/kraftur/elma lísa
„Þetta var ógeðslega erfitt. Sérstaklega af því hversu langan tíma það tók að fá greiningu,“ segir Elma Lísa Kemp. Elma Lísa er ein fyrirsætanna sem er áberandi í #ShareYourScar herferð Krafts en Kraftur er stuðningsfélag fyrir ungt fólk sem greinst hefur með krabbamein og aðstandendur þeirra.

#ShareYourScar hvetur þá sem eru með ör eftir krabbameinsmeðferð til að deila mynd af því og segja sína sögu á samfélagsmiðlum. Þeir sem ekki bera slíkt ör geta meðal annars deilt myndum af tíu einstaklingum sem fara fyrir herferðinni.

Elma Lísa er átján ára gömul í dag en árið 2011, þegar hún var þrettán ára gömul, greindist hún með krabbamein í rifbeini og í hryggnum. Greiningarferlið tók um tvö ár. „Til að byrja með var þetta greint sem athyglissýki. Ég fór í endalausar myndatökur og lengi vel voru kírópraktorar það sem hélt mér gangandi.“

Verst að vera alltaf afskrifuð

Á þessum tíma æfði Elma bæði handbolta og djassballett en var hætt að geta beitt sér í áhugamálum sínum sökum verkja. Hún gat ekki hlaupið líkt og hún gat áður og það eitt að labba gat verið mikil raun. Greininguna fékk hún loksins eftir að hún hálf hné niður í göngutúr með móður sinni.

„Það versta var eiginlega að vita að það væri eitthvað að en það var alltaf afskrifað og aldrei hlustað á mig. Mamma fór þarna með mig til læknis og hreinlega heimtaði að eitthvað yrði gert. Hún sagði að það gæti ekki verið athyglissýki sem væri að hrjá mig, það hreinlega gengi ekki upp. Í kjölfarið var ég send í segulómun og þá kom æxli í ljós í mænu hennar,“ segir Elma.

Í sömu rannsókn kom einnig í ljós kúla undir vinstra brjóstinu sem var á stærð við epli. Læknarnir hér heima töldu að um væri að ræða brjóskmyndun sem hefði myndast vegna þess að hún hefði beitt sér á rangan hátt. Þeir vildu fjarlægja fyrirferðina með aðgerð hér heima en eftir það sem á undan hafði gengið leyst Elmu og fjölskyldu hennar ekki nógu vel á það. Það varð úr að hún fór til Kanada til að gangast undir aðgerð þar.

„Þegar við komum út þá spurðu læknarnir hvað í ósköpunum þetta væri sem var undir brjóstinu mínu. Við sögðum þeim að þetta væri líklega brjóskmyndun en þeir sögðu að þetta væri alls ekki brjósk. Aðgerðinni var frestað um einn dag til að rannsaka þetta frekar og þá kom í ljós að um var að ræða illkynja beinkrabbamein,“ segir Elma.

„Mikilvægast er að gefast aldrei upp,“ segir Elma. Þessi mynd var tekin skömmu eftir að meðferð lauk.
Aldrei að gefast upp

Elma var skorin upp á bakinu og æxlið var fjarlægt frá mænunni. Eftir það kom hún heim til Íslands og hóf lyfjameðferð í febrúar árið 2011. Hlé var gert á lyfjameðferðinni eftir þrjá mánuði til að fjarlægja þrjú og hálft rifbein úr henni. Lyfjameðferðin tók allt í allt um ár og hefur meinið ekki látið á sér kræla eftir hana.

Strax eftir að lyfjameðferðinni lauk tók sjúkraþjálfun við. „Svona meðferð reynir gífurlega á mann. Ég hafði enga matarlyst og léttist um tólf kíló. Allir vöðvar rýrnuðu eins og gefur að skilja eftir níu mánaða spítalavist,“ segir Elma. Í dag er hún á þriðja ári í Menntaskólanum við Sund og vinnur með fram náminu í verslun Útilífs. Eftir að menntaskóla lýkur stefnir hún að því að ferðast og mögulega að flytja af landinu.

„Það mikilvægasta, og það sem maður verður alltaf að hafa bak við eyrað, er að muna að gefast aldrei upp. Maður verður alltaf að halda áfram sama hvað. Bjartari tímar eru bara handan við hornið,“ segir Elma Lísa að lokum.

Markmið #ShareYourScar er að opna á umræðu tengda krabbameini og stuðla að vitundarvakningu meðal fólks um að krabbamein sé ekki endilega banvænt. Kraftur stendur meðal annars, auk herferðarinnar, fyrir málfundi í Stúdentakjallaranum, 26. janúar næstkomandi, um krabbamein og ungt fólk. Þar verður til dæmis fjallað um það að lifa með krabbameini og hvort karlar og konur sem greinst hafa með krabbamein njóti jafnréttis.




Fleiri fréttir

Sjá meira


×