Mönnunum var sleppt að lokinni yfirheyrslu. Morgunblaðið greindi fyrst frá málinu.
„Þetta mál lýtur að ábendingu sem barst upphaflega til lögreglu, þaðan til setts ríkissaksóknara sem kemur henni svo á framfæri við endurupptökunefnd. Við í nefndinni óskuðum í kjölfarið eftir því við settan ríkissaksóknara að hann myndi hlutast til um rannsókn á þessari ábendingu. Síðan er það lögreglan að sjálfsögðu sem afgreiðir það hvernig þeir standa að rannsókninni,“ segir Björn L. Bergsson, formaður endurupptökunefndar vegna Guðmundar- og Geirfinnsmálsins.
Guðmundur Einarsson var átján ára gamall þegar hann fór með tveimur félögum sínum á ball í Alþýðuhúsinu í Hafnarfirði laugardagskvöldið 26. janúar 1974. Hann varð viðskila við vini sína í lok dansleiksins en sjónarvottur segist hafa séð Guðmund gangandi skammt frá. Síðan hefur ekkert til hans spurst.
Björgunarsveitir og lögregla leituðu Guðmundar um nokkra hríð þar til ákveðið var að hætta leit. Næstum tveimur árum síðar, upp úr miðjum desember 1975, voru Erla Bolladóttir og Sævar Ciesielski í gæsluvarðhaldi hjá lögreglunni vegna póstsvikamáls. Í langri yfirheyrslu 20. desember það sama ár er Erla spurð hvort eitthvað sé hæft í þeim sögusögnum sem lögreglu hafi borist til eyrna, að Sævar hafi verið viðriðinn hvarfið á Guðmundi. Vitnisburður Erlu leiðir til handtöku Kristjáns Viðars Viðarssonar og Tryggva Rúnars Leifssonar.
Sævar og Tryggvi Rúnar játuðu fljótlega aðild sína að dauða Guðmundar. Þeir drógu játningarnar til baka í byrjun 1977 en voru samt dæmdir ábyrgir fyrir dauða Guðmundar. Um áratugaskeið hafa mennirnir og fjölskyldur þeirra barist fyrir því að nafn þeirra verði hreinsað. Endurupptökunefnd hefur málið til skoðunar en starfshópur um Guðmundar- og Geirfinnsmálin komst að þeirri niðurstöðu að framburður sakborninganna sex hefði ýmist verið óáreiðanlegur eða falskur, meðal annars vegna ómannúðlegar meðferðar og langrar einangrunarvistar.
Dóttir Tryggva Rúnars, Kristín Anna Tryggvadóttir, hafði ekki fengið nýjar upplýsingar um málið þegar frétt Morgunblaðsins var birt í gærmorgun. Hún segir málið mjakast hægt en mjakast þó. „Í raun og veru er það sjúklega leiðinlegt að einhver hafi þurft að burðast með þetta í öll þessi ár. Það er einhver þarna úti sem veit betur eða veit meira en við. Það getur ekki verið auðvelt fyrir heilvita manneskju að burðast með svona upplýsingar, hvort sem hún veit eitthvað í málinu eða er gerandi í málinu. Það hlýtur að vera mannskemmandi.“
Fréttin birtist fyrst í Fréttablaðinu 16. júní.
