Brask og blekkingar? Sigurður Einarsson skrifar 9. desember 2016 14:45 Vinirnir Markús Sigurbjörnsson, forseti Hæstaréttar og Gunnlaugur Claessen, fyrrverandi hæstarréttardómari og fyrrverandi formaður nefndar um dómarastörf hafa blandað sér í þjóðmálaumræðuna að undanförnu i tilefni af uppljóstrunum fjölmiðla um hlutabréfaeign Markúsar í Glitni. Einvern vegin finnst mér að skýringar þeirra félaga á reglum um hlutabréfaeign dómara í félögum lúti öðrum lögmálum en verið hefur í dómum þessara sömu manna í tengslum við mál starfsmanna föllnu viðskiptabankanna. Þar hefur ekki nægt að sýna fram á að þeir sem skipuðu lánanefnd hefðu talað saman milli funda og afgreitt mál með þeim hætti og staðfest síðar á formlegum fundi. Slíkir menn hafa verið sekir fundnir og settir í fangelsi fyrir brot á reglum. Í 7. grein reglna um eignarhlut dómara í félögum segir: Skylt er dómara að tilkynna nefnd um dómarastörf um eignarhlut sinn í félagi sem hefur skráð gengi í verðbréfaviðskiptum, sé hann að verðmæti allt að 3.000.000 króna. Sama á við um önnur félög sem dómari á allt að 5% hlut í. Leita skal heimildar nefndarinnar sé eignarhlutur dómara í félagi umfram þau mörk sem greinir að framan. Ég skil reglurnar þannig að eigi dómari hlut í skráðu félagi að verðmæti allt að 3 milljónir króna nægi að tilkynna nefndinni um eignarhlutinn en sé eignarhluturinn umfram þau mörk þurfi nefndin að veita leyfi. Þessi nefnd er skipuð þremur mönnum og starfar samkvæmt dómstólalögum. Þar með hljóta venjulegar stjórnsýslureglur að gilda um störf nefndarinnar. Markús Sigurbjörnsson sendi frá sér yfirlýsingu fyrr í vikunni þar sem hann segir: Með bréfi 18 febrúar 2002 leitaði ég leyfi nefndarinnar til að mega eiga hlut að einkaskiptum á dánarbúi móður minnar, sem ætti þessi hlutabréf, og til að eignast við þau skipti hlutdeild í þeim og var leyfið veitt tveimur dögum síðar. Í Fréttablaðinu í morgun er grein eftir Gunnlaug Claessen þar sem segir: Ef engin sérstök viðbrögð urðu af hálfu nefndarinnar við slíkum tilkynningum mátti dómari ganga út frá því með réttu að ekki væru gerðar athugasemdir. Hvergi í grein Gunnlaugs er stafkrókur um að nefndin hafi veitt formlegt leyfi. Ég skil orð hans svo að dómari hafi mátt ganga út frá því að þeir hefðu leyfi fyrir hlutafjáreign umfram 3 milljónir króna að því gefnu að þeir hefðu um það tilkynnt og nefndin ekki gert neina athugasemd. Þetta eru merkileg tíðindi. Ég hefði haldið að fjölskipuð nefnd þyrfti að taka ákvarðanir á fundum. Fengi þessi nefnd erindi frá dómara um hlutafjáreign yfir þremur milljónum króna þyrfti nefndin að koma saman, taka erindið fyrir og ákveða hvort leyfi skuli veitt eða því synjað. Ákvörðun þyrfti að bóka og tilkynna. Mér finnst merkilegt ef leyfi getur fengist með þeim hætti að sá sem hefur heimildina til þess að veita leyfið sinni ekki erindinu og taki enga ákvörðun. Slíkt hefur a.m.k. ekki dugað stjórnendum bankanna sem hlotið hafa dóma þessara sömu manna. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Tengdar fréttir Vegna nefndar um dómarastörf Vegna fyrirspurnar fréttastofu 365 um störf nefndar um dómarastörf, NUD. Nefnd um dómarastörf setti reglur í kjölfar gildistöku laga um dómstóla 1998 sem varða hlutafjáreign dómara og aukastörf þeirra. 9. desember 2016 07:00 Mest lesið Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium Skoðun Orðræða seðlabankastjóra veldur mér áhyggjum Ágúst Bjarni Garðarsson Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann Skoðun Skoðun Skoðun Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason skrifar Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Sársaukafull vaxtarmörk Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Tölum íslensku Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee skrifar Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason skrifar Skoðun Um orkuskort, auðlindir og endurvinnslu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar Skoðun Rannsökum og ræðum menntakerfið Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Horfið á möguleikana í samfélagslegri ábyrgð Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Skoðun Að kjarna orku þjóðar Ísak Einar Rúnarsson skrifar Skoðun Orðræða seðlabankastjóra veldur mér áhyggjum Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann skrifar Skoðun Útboð á Fjarðarheiðargöngum Hildur Þórisdóttir skrifar Skoðun Hvert á að fara með íslenskt þjóðfélag? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Svikin loforð gagnvart börnum? Hildur Rós Guðbjargardóttir skrifar Skoðun Að búa til steind getur haft skelfilegar afleiðingar! Elínrós Erlingsdóttir skrifar Skoðun Hvar eru sálfræðingarnir? Pétur Maack Þorsteinsson skrifar Skoðun Íslenska er ekki eina málið Lilja Magnúsdóttir skrifar Skoðun Hvar er grunnskólinn? Kristján Hrafn Guðmundsson skrifar Skoðun Er lýðræðislegt að senda vopn til Úkraínu? Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Það á ekki að vera dekur að geta sótt sér sálfræðiþjónustu Ólafía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Um bókun 35, EES samninginn, Evrópusambandið og Bretland Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Húsnæði fyrir fólk, ekki fjárfesta Gísli Rafn Ólafsson skrifar Sjá meira
Vinirnir Markús Sigurbjörnsson, forseti Hæstaréttar og Gunnlaugur Claessen, fyrrverandi hæstarréttardómari og fyrrverandi formaður nefndar um dómarastörf hafa blandað sér í þjóðmálaumræðuna að undanförnu i tilefni af uppljóstrunum fjölmiðla um hlutabréfaeign Markúsar í Glitni. Einvern vegin finnst mér að skýringar þeirra félaga á reglum um hlutabréfaeign dómara í félögum lúti öðrum lögmálum en verið hefur í dómum þessara sömu manna í tengslum við mál starfsmanna föllnu viðskiptabankanna. Þar hefur ekki nægt að sýna fram á að þeir sem skipuðu lánanefnd hefðu talað saman milli funda og afgreitt mál með þeim hætti og staðfest síðar á formlegum fundi. Slíkir menn hafa verið sekir fundnir og settir í fangelsi fyrir brot á reglum. Í 7. grein reglna um eignarhlut dómara í félögum segir: Skylt er dómara að tilkynna nefnd um dómarastörf um eignarhlut sinn í félagi sem hefur skráð gengi í verðbréfaviðskiptum, sé hann að verðmæti allt að 3.000.000 króna. Sama á við um önnur félög sem dómari á allt að 5% hlut í. Leita skal heimildar nefndarinnar sé eignarhlutur dómara í félagi umfram þau mörk sem greinir að framan. Ég skil reglurnar þannig að eigi dómari hlut í skráðu félagi að verðmæti allt að 3 milljónir króna nægi að tilkynna nefndinni um eignarhlutinn en sé eignarhluturinn umfram þau mörk þurfi nefndin að veita leyfi. Þessi nefnd er skipuð þremur mönnum og starfar samkvæmt dómstólalögum. Þar með hljóta venjulegar stjórnsýslureglur að gilda um störf nefndarinnar. Markús Sigurbjörnsson sendi frá sér yfirlýsingu fyrr í vikunni þar sem hann segir: Með bréfi 18 febrúar 2002 leitaði ég leyfi nefndarinnar til að mega eiga hlut að einkaskiptum á dánarbúi móður minnar, sem ætti þessi hlutabréf, og til að eignast við þau skipti hlutdeild í þeim og var leyfið veitt tveimur dögum síðar. Í Fréttablaðinu í morgun er grein eftir Gunnlaug Claessen þar sem segir: Ef engin sérstök viðbrögð urðu af hálfu nefndarinnar við slíkum tilkynningum mátti dómari ganga út frá því með réttu að ekki væru gerðar athugasemdir. Hvergi í grein Gunnlaugs er stafkrókur um að nefndin hafi veitt formlegt leyfi. Ég skil orð hans svo að dómari hafi mátt ganga út frá því að þeir hefðu leyfi fyrir hlutafjáreign umfram 3 milljónir króna að því gefnu að þeir hefðu um það tilkynnt og nefndin ekki gert neina athugasemd. Þetta eru merkileg tíðindi. Ég hefði haldið að fjölskipuð nefnd þyrfti að taka ákvarðanir á fundum. Fengi þessi nefnd erindi frá dómara um hlutafjáreign yfir þremur milljónum króna þyrfti nefndin að koma saman, taka erindið fyrir og ákveða hvort leyfi skuli veitt eða því synjað. Ákvörðun þyrfti að bóka og tilkynna. Mér finnst merkilegt ef leyfi getur fengist með þeim hætti að sá sem hefur heimildina til þess að veita leyfið sinni ekki erindinu og taki enga ákvörðun. Slíkt hefur a.m.k. ekki dugað stjórnendum bankanna sem hlotið hafa dóma þessara sömu manna.
Vegna nefndar um dómarastörf Vegna fyrirspurnar fréttastofu 365 um störf nefndar um dómarastörf, NUD. Nefnd um dómarastörf setti reglur í kjölfar gildistöku laga um dómstóla 1998 sem varða hlutafjáreign dómara og aukastörf þeirra. 9. desember 2016 07:00
Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar
Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar