Allir þurfa súrefni til að lifa Elfa Dröfn Ingólfsdóttir skrifar 6. apríl 2017 07:00 Í andrúmsloftinu eru ýmsar lofttegundir og af þeim er súrefni um 21%, sem dugar vel til að anna þörfum heilbrigðra. Aftur á móti búa yfir 500 manns á Íslandi við þann veruleika að þurfa daglega viðbótar súrefnisgjöf. Sjúklingar sem koma í lungnaendurhæfingu á Reykjalund fá mat á því hvort súrefnisskortur er til staðar. Sumir þurfa súrefni allan sólarhringinn en öðrum dugar að hafa viðbótarsúrefni við áreynslu og/eða á næturnar. Við langvarandi súrefnisskort er hætta á versnun annarra sjúkdóma, sem veldur auknu álagi fyrir sjúklinginn og heilbrigðiskerfið. Eingöngu er hægt að gefa súrefni í formi lofts en þá þarf að nota búnað/hjálpartæki sem annaðhvort geymir súrefnið sem lofttegund í kút (súrefniskút) eða þjappar því jafnóðum saman (súrefnissía) og gefur í hærri prósentu en er til staðar í andrúmsloftinu. Allir sem nota súrefni á Reykjalundi fá hóp- eða einstaklingsfræðslu, þar sem þeim gefst kostur á að ræða um reynslu sína af því að nota viðbótarsúrefni. Farið er yfir bjargráð varðandi súrefnisnotkunina og reynt að styðja fólk í þeirri breytingu sem óneitanlega fylgir. Oft kemur það fram í umræðunni að búnaðurinn/hjálpartækið sem fólk fær úthlutað veldur þeim erfiðleikum í daglegu lífi, s.s. að fara út úr húsi, í félagsstarf, ferðalög og jafnvel í vinnu. Súrefniskútar eru þungir og notandinn þarf að gera áætlanir um ferðir sínar og vita hve lengi kúturinn endist. Súrefnisgjöfin sjálf er þannig orðin hindrun við virkni í daglegu lífi.Ekki til nóg af ferðasúrefnissíum Óskastaða flestra er að fá búnað sem er léttur, endingargóður og þægilegt að ferðast með. Því miður er staðan ekki þannig hér á Íslandi því ekki er til nægjanlegur fjöldi af ferðasúrefnissíum. Mörgum finnst þeim vera mismunað þegar þeir sjá að aðrir í sömu stöðu fá léttan búnað, eða búnað sem þeir sjálfir óska sér. Stuðla þarf að aukinni samvinnu heilbrigðisstarfsmanna, þjónustuaðila og stjórnvalda og hafa þá í huga „lög um réttindi sjúklinga“ (1997 nr. 74 28. maí). Mikilvægt er að meta þörf hvers og eins súrefnisþega þannig að hægt verði að bjóða öllum þá bestu mögulegu meðferð og búnað sem völ er á á hverjum tíma. Allir þurfa nefnilega súrefni til að lifa. Með góðri samvinnu um þetta mikilvæga réttlætismál má búast við virkari þátttöku súrefnisþega í daglegu lífi, bæta lífsánægju þeirra, þrek og úthald. Þannig má bæta árum við líf sjúklinga og lífi við árin og draga úr kostnaði fyrir heilbrigðiskerfið því með viðeigandi meðferð má fækka veikindadögum, heimsóknum á heilsugæslu og innlögnum á sjúkrahús. Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium Skoðun Orðræða seðlabankastjóra veldur mér áhyggjum Ágúst Bjarni Garðarsson Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann Skoðun Skoðun Skoðun Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason skrifar Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Sársaukafull vaxtarmörk Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Tölum íslensku Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee skrifar Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason skrifar Skoðun Um orkuskort, auðlindir og endurvinnslu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar Skoðun Rannsökum og ræðum menntakerfið Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Horfið á möguleikana í samfélagslegri ábyrgð Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Skoðun Að kjarna orku þjóðar Ísak Einar Rúnarsson skrifar Skoðun Orðræða seðlabankastjóra veldur mér áhyggjum Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann skrifar Skoðun Útboð á Fjarðarheiðargöngum Hildur Þórisdóttir skrifar Skoðun Hvert á að fara með íslenskt þjóðfélag? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Svikin loforð gagnvart börnum? Hildur Rós Guðbjargardóttir skrifar Skoðun Að búa til steind getur haft skelfilegar afleiðingar! Elínrós Erlingsdóttir skrifar Skoðun Hvar eru sálfræðingarnir? Pétur Maack Þorsteinsson skrifar Skoðun Íslenska er ekki eina málið Lilja Magnúsdóttir skrifar Skoðun Hvar er grunnskólinn? Kristján Hrafn Guðmundsson skrifar Skoðun Er lýðræðislegt að senda vopn til Úkraínu? Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Það á ekki að vera dekur að geta sótt sér sálfræðiþjónustu Ólafía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Um bókun 35, EES samninginn, Evrópusambandið og Bretland Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Húsnæði fyrir fólk, ekki fjárfesta Gísli Rafn Ólafsson skrifar Sjá meira
Í andrúmsloftinu eru ýmsar lofttegundir og af þeim er súrefni um 21%, sem dugar vel til að anna þörfum heilbrigðra. Aftur á móti búa yfir 500 manns á Íslandi við þann veruleika að þurfa daglega viðbótar súrefnisgjöf. Sjúklingar sem koma í lungnaendurhæfingu á Reykjalund fá mat á því hvort súrefnisskortur er til staðar. Sumir þurfa súrefni allan sólarhringinn en öðrum dugar að hafa viðbótarsúrefni við áreynslu og/eða á næturnar. Við langvarandi súrefnisskort er hætta á versnun annarra sjúkdóma, sem veldur auknu álagi fyrir sjúklinginn og heilbrigðiskerfið. Eingöngu er hægt að gefa súrefni í formi lofts en þá þarf að nota búnað/hjálpartæki sem annaðhvort geymir súrefnið sem lofttegund í kút (súrefniskút) eða þjappar því jafnóðum saman (súrefnissía) og gefur í hærri prósentu en er til staðar í andrúmsloftinu. Allir sem nota súrefni á Reykjalundi fá hóp- eða einstaklingsfræðslu, þar sem þeim gefst kostur á að ræða um reynslu sína af því að nota viðbótarsúrefni. Farið er yfir bjargráð varðandi súrefnisnotkunina og reynt að styðja fólk í þeirri breytingu sem óneitanlega fylgir. Oft kemur það fram í umræðunni að búnaðurinn/hjálpartækið sem fólk fær úthlutað veldur þeim erfiðleikum í daglegu lífi, s.s. að fara út úr húsi, í félagsstarf, ferðalög og jafnvel í vinnu. Súrefniskútar eru þungir og notandinn þarf að gera áætlanir um ferðir sínar og vita hve lengi kúturinn endist. Súrefnisgjöfin sjálf er þannig orðin hindrun við virkni í daglegu lífi.Ekki til nóg af ferðasúrefnissíum Óskastaða flestra er að fá búnað sem er léttur, endingargóður og þægilegt að ferðast með. Því miður er staðan ekki þannig hér á Íslandi því ekki er til nægjanlegur fjöldi af ferðasúrefnissíum. Mörgum finnst þeim vera mismunað þegar þeir sjá að aðrir í sömu stöðu fá léttan búnað, eða búnað sem þeir sjálfir óska sér. Stuðla þarf að aukinni samvinnu heilbrigðisstarfsmanna, þjónustuaðila og stjórnvalda og hafa þá í huga „lög um réttindi sjúklinga“ (1997 nr. 74 28. maí). Mikilvægt er að meta þörf hvers og eins súrefnisþega þannig að hægt verði að bjóða öllum þá bestu mögulegu meðferð og búnað sem völ er á á hverjum tíma. Allir þurfa nefnilega súrefni til að lifa. Með góðri samvinnu um þetta mikilvæga réttlætismál má búast við virkari þátttöku súrefnisþega í daglegu lífi, bæta lífsánægju þeirra, þrek og úthald. Þannig má bæta árum við líf sjúklinga og lífi við árin og draga úr kostnaði fyrir heilbrigðiskerfið því með viðeigandi meðferð má fækka veikindadögum, heimsóknum á heilsugæslu og innlögnum á sjúkrahús. Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu.
Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar
Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar