Innlent

Kári ergir Bjarna með gróusögum

Sunna Karen Sigurþórsdóttir skrifar
"Bjarni, ég hef ekki rakið þessar sögur vegna þess að ég telji að það sé líklegt að þær séu sannar heldur vegna þess að það hittast varla svo tveir eða fleiri Íslendingar í dag án þess að þær séu sagðar."
"Bjarni, ég hef ekki rakið þessar sögur vegna þess að ég telji að það sé líklegt að þær séu sannar heldur vegna þess að það hittast varla svo tveir eða fleiri Íslendingar í dag án þess að þær séu sagðar."
Ástæða þess að ég ergi þig með þessu bréfi er að þér virðist standa of mikið á sama, segir Kári Stefánsson, forstjóri Íslenskrar erfðagreiningar, í pistli sem hann ritar í Fréttablaðinu í dag og beinir til Bjarna Benediktssonar forsætisráðherra.

Kári fer í pistli sínum yfir háværa orðróma um Bjarna er varða meðal annars sölu Landsbankans á Borgun, efnahagshrunið  og fyrirtæki í eigu föður hans. Kári furðar sig á því að Bjarni hafi ekki reynt að leiðrétta þessar sögur, séu þær rangar. Þegar Bjarni hins vegar reyni að leiðrétta slíkar sögur sé mikilvægt að gera það af einlægni og þannig að það skiljist hvað hann sé að reyna að segja.

„[Þ]ér virðist standa of mikið á sama, í það minnsta í samanburði við frelsishetjurnar sem við viljum bera forsætisráðherra okkar saman við. Þeir grétu með þjóð sinni þegar illa gekk í stað þess að reyna að græða á eymd hennar og þeir hlógu með henni í stað þess að hlæja að henni. Ég er ekki að halda því fram að þú gerir þetta en þögn þín um mikilvæg mál og yfirlýstur vilji þinn til þess að gleyma þeim býður svo sannarlega heim þeim misskilningi. Þú verður að taka þig saman í andlitinu og leiðrétta þetta vegna þess að þú ert í hjarta þínu hlýr maður og vilt ekki að þjóðin þín sé þjökuð af áhyggjum og angist sem á rætur sínar í misskilningi,“ segir Kári.

Aðdáunarverð viðbrögð

Kári segist jafnframt dást að viðbrögðum Bjarna við greinaskrifum sínum, en hann hefur margoft gagnrýnt Bjarna á opinberum vettvangi.

„Ég hef hætt þig, gert grín að þér, ásakað þig um ljóta hluti og gert lítið úr þér og stundum hefur mér tekist ágætlega upp við þá iðju. Undantekningalaust hefur þú tekið þessu með bros á vör. Ég er handviss um að ef hlutverk okkar hefðu víxlast hefði mig skort bæði þá stærð og jafnvægi sem þarf til þess að halda reisn sem þú gerðir hins vegar eins og að drekka vatn.“

Varðandi sögusagnirnar þá bendir Kári í fyrsta lagi á kaup S-hópsins á um helmingshlut ríkisins í Búnaðarbankanum. Þjóðin hafi verið blekkt af hópnum og ef leiðtoga þjóðarinnar sé umhugað um líðan hennar þá verði hann að fordæma hópinn. Að minnsta kosti láta í ljós skoðun sína. Sumir gruni hann um áhugaskort á pólitík.

„Þegar ég hef spurt þá sem gerst þykjast vita hvernig standi á þessum áhugaskorti þínum fæ ég bara eitt svar sem er að fjölskylda þín hafi verið á bólakafi í bankaskítnum og ef það yrði farið að moka þann flór, þá myndu ýmsir úr henni enda í fjóshaugnum,“ segir hann og heldur áfram:

„Viðmælendur mínir benda í því sambandi á eignarhald fjölskyldu þinnar á Íslandsbanka og setu föðurbróður þíns og viðskiptafélaga til margra ára í stjórn hans og því hvernig ykkur tókst að selja ykkur út úr bankanum nokkrum klukkustundum áður en hann fór á hausinn. Ég stend í þeirri trú að þetta sé líklega allt rangt eða í það minnsta orðum aukið. Þú verður hins vegar að tjá þig til þess að kveða niður þennan róg og síðan að sjá til þess að við vitum að þú viljir að einkavæðingin verði rannsökuð í tætlur.“

Þá segir hann Bjarna ekki hafa gengið vasklega fram í að upplýsa um eignarhald á Arion banka, eftir kaup vogunarsjóða á tæplega 30 prósenta hluta hans. 

„Það eru meira að segja þeir sem halda því fram að það sé vegna þess að fjölskylda þín sé að undirbúa að kaupa sig inn í bankakerfið öðru sinni, til dæmis með því að láta Borgun kaupa Íslandsbanka með aðkomu lífeyrissjóða. Þetta verðurðu að kveða í kútinn sem fyrst.“

Því næst rekur Kári orðróm um aðkomu Bjarna að sölu Landsbankans að Borgun. Sagan segir að kaupendur hafi fengið hlutinn fyrir slikk og að frændfólk Bjarna hafi verið þeirra á meðal. „Þetta þarftu að leiðrétta ef þess er kostur.“

Fjórða og síðasta sagan varðar rútufyrirtæki á Keflavíkurflugvelli.  „Fyrirtækið utan um þær ku vera í eigu föður þíns og systkina og segir sagan að það sé enginn einn aðili sem hafi notið meira undanþágu frá fullum virðisaukaskatti sem hlotnaðist rútufyrirtækjum heldur en einmitt þessi gullmoli fjölskyldu þinnar.“

Íslendingar þjáist af skorti á geðlyfjum

Nú þurfi Bjarni að taka sig taki og leiðrétta þessar sögur af einlægni. Þá segir Kári jafnframt:

„Nú vil ég leggja áherslu á að ekkert af því sem ég hef sagt hér að ofan ber að skilja sem árás á Ólaf Ólafsson, þann vaska mann. Frá mínum bæjardyrum séð er hann er einfaldlega bísnissmaður sem fyrir hrun gerði það sem við sem þjóð og eftirlitsaðilar okkar létu hann komast upp með og er nú aftur kominn á kreik af því að við leyfum honum það sem hlýtur að teljast merki um einhvers konar brjálæði. Ég er því ósammála landlækni þegar hann segir að Íslendingar bryðji of mikið af geðlyfjum, ég held því fram að hegðun þeirra bendi til þess að þeir þjáist af skorti á þeim.“

Pistil Kára í heild sinni má lesa hér.


Tengdar fréttir

Með rauðum penna

Bjarni, mig hefur lengi langað til þess að tjá þér aðdáun mína á því hvernig þú hefur tekið því þegar ég hef dregið þig yfir naglabrettið í skrifum mínum. Ég hef hætt þig, gert grín að þér, ásakað þig um ljóta hluti og gert lítið úr þér og stundum hefur mér tekist ágætlega upp við þá iðju. Undantekningalaust hefur þú tekið þessu með bros á vör.




Fleiri fréttir

Sjá meira


×