Hvað er góður skóli? Hulda María Magnúsdóttir skrifar 24. apríl 2017 11:57 Ég er kennari. Grunnskólakennari. Ég vinn við það að kenna unglingum samfélagsfræði og reyni eftir bestu getu að sinna því starfi af metnaði, áhuga og einlægni. Nú er ég í 5. skipti á mínum 10 ára kennaraferli að útskrifa umsjónarnemendur mína úr 10. bekk og að sjálfsögðu erum við að ræða um næsta vetur, framtíðina. Hvað ætla nemendur að gera að loknu grunnskólanámi? „Komast inn í góðan skóla“ er voða algengt svar. Gjarnan fylgir upptalning á einhverjum skólum. Frá fyrstu svona umræðunni minni hef ég farið eftir ákveðinni línu. Góður skóli er sá skóli sem er góður fyrir þig, sá skóli sem hentar þér best. Það er ekki flóknara. Ennþá er ég að taka sömu umræðuna, fara með sömu rulluna. „Ekki horfa á það hvað skólarnir heita. Byrjið á að hugsa hvort þið viljið fara í bóknám eða verknám. Ef bóknám hvort þá í bekkjarkerfi eða áfangakerfi? Ef verknám þá hvaða verknám? Farðu í þann skóla sem er á þínu áhugasviði. Ef þú vilt verða viðskiptafræðingur liggur vel við að fara í Verslunarskólann en fyrir þann sem vill verða bifvélavirki væri Verslunarskólinn afar slakur kostur.“ Það er nefnilega svo mikilvægt að velja ekki skóla út frá einhverju nafni eða einhverri stöðu heldur þann skóla sem mætir þörfum og áhugasviði nemandans. Þessi lenska að gera bóknámi oft hærra undir höfði en verknámi, sem að mínu viti er ekki bara bundin við Ísland, er án efa áhrifavaldur í því að við glímum við skort á iðnaðarmönnum. Þessi hugmyndafræði sem virðist vera ríkjandi, að stúdentspróf og háskólapróf séu eina rétta leiðin. Það virðist líka einhvern veginn vera orðræðan að þeir sem eru klárari fari í bóknám, hinir fari í verknám. Sjálf hef ég oftar en einu sinni lent í rökræðum um slíkt og það gerir mig alltaf jafn reiða! Það er talað um einstaklingsmiðað nám, mismunandi styrkleika, „enginn er góður í öllu, allir eru góðir í einhverju“ en raunin er svo önnur. Ég hef heyrt af nemendum sem veigra sér við að sækja um verknám þar sem þeir vilja ekki fá á sig einhvern stimpil, klárir krakkar sem fara bóknámsbrautina vegna utanaðkomandi pressu. Ég hef heyrt fleiri en eitt foreldri tala um að „auðvitað er mikilvægt að hafa iðnaðarmenn, einhverjir þurfa að sinna þessum störfum en ekki mitt barn.“ Þá opna ég venjulega munninn og læta í mér heyra (ekki að hann sér almennt lokaður og þegjandi svo sem). Stundum þegar ég ræði þetta, og fólk þekkir ekki minn bakgrunn, telur það mig bara vera einhverja bitra gellu sem gekk illa í skóla og er á móti kerfinu. Þvert á móti þá gekk mér mjög vel í skóla, ég er stúdent frá einum af „vinsælu skólunum“ og með þrjár háskólagráður, allt voða bóklegt og innrammað í normið. Það breytir því ekki að ég met verknám bróður míns ekkert minna en allt mitt bóknám og að sama skapi met ég bóknámið mitt ekkert minna en verknámið hans. Við höfum ólíka hæfileika, ólík áhugasvið. Þetta snýst nefnilega um það, hvar hæfileikar manns og áhugasvið liggja, ekki hvaða stimpill er heppilegastur. Þó að þessi stutti pistill muni líklega ekki breyta hugarfari þjóðar vona ég samt sem áður að hann veki einhverja, nemendur, foreldra, kennara, alla til umhugsunar. Hvernig menntasamfélag viljum við hér á Íslandi? Viljum við einsleitt þramm í átt að bóknámi eða fjölbreytta möguleika þar sem við metum fólk jafnt að verðleikum hvort sem það er klárt á bókina eða hagt í höndunum eða jafnvel hvort tveggja. Því það getur bara líka alveg verið þannig. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Halldór 19.10.24 Halldór Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir Skoðun Ekki lofa einhverju sem þú ætlar ekki að standa við. Ágústa Árnadóttir Skoðun Kæru vinir og stuðningsfólk Halla Hrund Logadóttir Skoðun Að taka réttindi af einum til að selja öðrum Vala Árnadóttir Skoðun Goðsögnin um að fara áfram Matthildur Björnsdóttir Skoðun Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon Skoðun Kennarastarfið Ragnheiður Lilja Bjarnadóttir Skoðun Að halda niðri launum og lifa á loftinu Þóranna Rósa Ólafsdóttir Skoðun Vá! Benedikta Guðrún Svavarsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Að taka réttindi af einum til að selja öðrum Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Kæru vinir og stuðningsfólk Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Goðsögnin um að fara áfram Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Ekki lofa einhverju sem þú ætlar ekki að standa við. Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Yfirlýsing kennara eftir fund með borgarstjóra Andrea Sigurjónsdóttir,Eygló Friðriksdóttir,Guðrún Gunnarsdóttir,Jónína Einarsdóttir,Kristín Björnsdóttir,Lilja Margrét Möller,Linda Ósk Sigurðardóttir,Þóranna Rósa Ólafsdóttir skrifar Skoðun Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon skrifar Skoðun Kennarastarfið Ragnheiður Lilja Bjarnadóttir skrifar Skoðun Fullveldi Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Að halda niðri launum og lifa á loftinu Þóranna Rósa Ólafsdóttir skrifar Skoðun Vá! Benedikta Guðrún Svavarsdóttir skrifar Skoðun „Hver sagði þér að heimurinn væri réttlátur?“ Davíð Bergmann skrifar Skoðun Ert þú ég eða verð ég þú Júlíus Birgir Jóhannsson skrifar Skoðun Ákall um annars konar hagkerfi Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Lögbrot íslenskrar stjórnsýslu og dómstóla Huginn Þór Grétarsson skrifar Skoðun Háskóli Íslands styður þjóðarmorð Elí Hörpu og Önundarbur skrifar Skoðun Stjórnvöld bregðist við eggjaskorti með afnámi tolla Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Í hvernig samfélagi viljum við búa í? Ólafur H. Ólafsson skrifar Skoðun Endurhugsum íslenskt skólakerfi: Ný sýn á nám og kennslu Inga Sigrún Atladóttir skrifar Skoðun Þankar um framtíð landsins okkar Árný Björg Blandon skrifar Skoðun Er Landsvirkjun til sölu? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Þegar pólitík hindrar framför Hjörtur Sveinsson skrifar Skoðun Nú á lýðræðið næsta leik Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Skólinn, sem við kjósum að muna. Samfélagsrýni með rjómabragði Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Fær þitt barn kennslu í fjármálalæsi? Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Dagur í grunnskóla Hulda María Magnúsdóttir skrifar Skoðun Áskorun - Þingmenn, sýnið kjósendum stórhug skrifar Skoðun TikTok, upplýsingaóreiða og stjórnvöld Jóhann Óli Eiðsson skrifar Skoðun Taktu þátt í lýðræðinu með okkur Þórhildur Sunna Ævarsdóttir skrifar Skoðun Neyðarmóttakan; fyrir þolendur framhjáhalds Guðný S. Bjarnadóttir skrifar Sjá meira
Ég er kennari. Grunnskólakennari. Ég vinn við það að kenna unglingum samfélagsfræði og reyni eftir bestu getu að sinna því starfi af metnaði, áhuga og einlægni. Nú er ég í 5. skipti á mínum 10 ára kennaraferli að útskrifa umsjónarnemendur mína úr 10. bekk og að sjálfsögðu erum við að ræða um næsta vetur, framtíðina. Hvað ætla nemendur að gera að loknu grunnskólanámi? „Komast inn í góðan skóla“ er voða algengt svar. Gjarnan fylgir upptalning á einhverjum skólum. Frá fyrstu svona umræðunni minni hef ég farið eftir ákveðinni línu. Góður skóli er sá skóli sem er góður fyrir þig, sá skóli sem hentar þér best. Það er ekki flóknara. Ennþá er ég að taka sömu umræðuna, fara með sömu rulluna. „Ekki horfa á það hvað skólarnir heita. Byrjið á að hugsa hvort þið viljið fara í bóknám eða verknám. Ef bóknám hvort þá í bekkjarkerfi eða áfangakerfi? Ef verknám þá hvaða verknám? Farðu í þann skóla sem er á þínu áhugasviði. Ef þú vilt verða viðskiptafræðingur liggur vel við að fara í Verslunarskólann en fyrir þann sem vill verða bifvélavirki væri Verslunarskólinn afar slakur kostur.“ Það er nefnilega svo mikilvægt að velja ekki skóla út frá einhverju nafni eða einhverri stöðu heldur þann skóla sem mætir þörfum og áhugasviði nemandans. Þessi lenska að gera bóknámi oft hærra undir höfði en verknámi, sem að mínu viti er ekki bara bundin við Ísland, er án efa áhrifavaldur í því að við glímum við skort á iðnaðarmönnum. Þessi hugmyndafræði sem virðist vera ríkjandi, að stúdentspróf og háskólapróf séu eina rétta leiðin. Það virðist líka einhvern veginn vera orðræðan að þeir sem eru klárari fari í bóknám, hinir fari í verknám. Sjálf hef ég oftar en einu sinni lent í rökræðum um slíkt og það gerir mig alltaf jafn reiða! Það er talað um einstaklingsmiðað nám, mismunandi styrkleika, „enginn er góður í öllu, allir eru góðir í einhverju“ en raunin er svo önnur. Ég hef heyrt af nemendum sem veigra sér við að sækja um verknám þar sem þeir vilja ekki fá á sig einhvern stimpil, klárir krakkar sem fara bóknámsbrautina vegna utanaðkomandi pressu. Ég hef heyrt fleiri en eitt foreldri tala um að „auðvitað er mikilvægt að hafa iðnaðarmenn, einhverjir þurfa að sinna þessum störfum en ekki mitt barn.“ Þá opna ég venjulega munninn og læta í mér heyra (ekki að hann sér almennt lokaður og þegjandi svo sem). Stundum þegar ég ræði þetta, og fólk þekkir ekki minn bakgrunn, telur það mig bara vera einhverja bitra gellu sem gekk illa í skóla og er á móti kerfinu. Þvert á móti þá gekk mér mjög vel í skóla, ég er stúdent frá einum af „vinsælu skólunum“ og með þrjár háskólagráður, allt voða bóklegt og innrammað í normið. Það breytir því ekki að ég met verknám bróður míns ekkert minna en allt mitt bóknám og að sama skapi met ég bóknámið mitt ekkert minna en verknámið hans. Við höfum ólíka hæfileika, ólík áhugasvið. Þetta snýst nefnilega um það, hvar hæfileikar manns og áhugasvið liggja, ekki hvaða stimpill er heppilegastur. Þó að þessi stutti pistill muni líklega ekki breyta hugarfari þjóðar vona ég samt sem áður að hann veki einhverja, nemendur, foreldra, kennara, alla til umhugsunar. Hvernig menntasamfélag viljum við hér á Íslandi? Viljum við einsleitt þramm í átt að bóknámi eða fjölbreytta möguleika þar sem við metum fólk jafnt að verðleikum hvort sem það er klárt á bókina eða hagt í höndunum eða jafnvel hvort tveggja. Því það getur bara líka alveg verið þannig.
Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir Skoðun
Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon Skoðun
Skoðun Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Yfirlýsing kennara eftir fund með borgarstjóra Andrea Sigurjónsdóttir,Eygló Friðriksdóttir,Guðrún Gunnarsdóttir,Jónína Einarsdóttir,Kristín Björnsdóttir,Lilja Margrét Möller,Linda Ósk Sigurðardóttir,Þóranna Rósa Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon skrifar
Skoðun Skólinn, sem við kjósum að muna. Samfélagsrýni með rjómabragði Ragnar Þór Pétursson skrifar
Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir Skoðun
Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon Skoðun