Verð ég að hafa sömu skoðun og þú? Árný Björg Jóhannsdóttir skrifar 7. júlí 2017 10:32 Öll erum við einstaklingar með huga og hjarta, myndum okkur skoðanir á flestum hlutum í lífinu af því að við erum þátttakendur í því. Mjög eðlilegt og þroskandi. Þegar ég var unglingur, þorði ég ekki að hafa eigin skoðun á hlutum, til að verða ekki út undan. Ég hafði nefnilega trú og skoðanir á ýmsu sem hlegið var að. Þannig að ég kaus að fljóta með fjöldanum. Vont að verða óvinsæll vegna skoðana sinna. Með þessari ákvörðun, týndi ég sjálfri mér. Ég var bara ein af fjöldanum og sagði já eða nei eftir því sem fólki fannst og fylgdi þeirra skoðunum. En svo tók ég ákveðið skref þegar ég var 25 ára og þá breyttist allt. Nú vildi ég hafa mínar eigin skoðanir hvað sem öðrum fannst. Þótt það færi gegn skoðun þess, þá fór ég að tjá mig um það sem ég trúði að væri rétt eða rangt. Í kjölfarið upplifði ég þvílíkt frelsi, hver ég var, fann sjálfa mig, varð sjálfsörugg og sjálfsímyndin óx. Af hverju er ég að skrifa þetta? Í fyrsta lagi vegna þess að ég held að það séu margir í þessum sporum sem ég var í einu sinni. Þora ekki að tjá sig af ótta við fjöldann og verða þar af leiðandi svolítið týnd og samþykkja jafnvel hluti gagnstætt innri sannfæringu. Ég hvet fólk til að vera það sjálft, mynda sér skoðanir frá þeirra eigin veru, ekki annarra. Skoða lífið með sínum eigin augum ekki í gegnum annarra. Í öðru lagi vegna þess að ég les oft í fjölmiðlum hér og þar að ef einhver hefur aðra skoðun en annar, þá verður oft þvílíkt orðastríð og miður fagurt. Ég í rauninni gapi stundum! Fólk getur orðið svo orðljótt og dæmandi að stundum langar mig til að gráta! Það er kannski ástæðan fyrir því að stundum þorir fólk ekki, vill ekki eða hreinlega nennir ekki að standa í því að tjá sig. Vill forðast það, að lenda í orðljótum sennum þar sem fólk er í rauninni að fara fram á, að skoðun þess sé rétt og ef annað fólk hefur annað að segja þá eru þau bara eitthvað skrýtin eða út úr korti. Mér finnst gaman að ræða við fólk um lífið og tilveruna. Ég verð ekkert reið eða ill yfir því að aðrir hafi aðrar skoðanir en ég. Það gerir umræður oft lifandi og skemmtilegar. Við skulum forðast að vera eins og lítil börn sem verða oft reið þegar foreldrar samþykkja ekki það sem þeim finnst vera rétt eða rangt. Taka svo frekjuköst því að þau höndla það ekki. Vonandi getum við talað saman í friði og sátt þótt við séum ekki alltaf sammála og verið fyrirmynd fyrir yngri kynslóðirnar, hvernig bregðast skuli þegar við erum ósammála. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Halldór 19.10.24 Halldór Kæru vinir og stuðningsfólk Halla Hrund Logadóttir Skoðun Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir Skoðun Ekki lofa einhverju sem þú ætlar ekki að standa við Ágústa Árnadóttir Skoðun Að taka réttindi af einum til að selja öðrum Vala Árnadóttir Skoðun Sögur ísraelska hermannsins Hjálmtýr Heiðdal Skoðun Kennarastarfið Ragnheiður Lilja Bjarnadóttir Skoðun Opið bréf til ríkissaksóknara og forseta Hæstaréttar Guðbjörn Jónsson Skoðun Það er komið nóg Bozena Raczkowska Skoðun Goðsögnin um að fara áfram Matthildur Björnsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Opið bréf til ríkissaksóknara og forseta Hæstaréttar Guðbjörn Jónsson skrifar Skoðun Það er komið nóg Bozena Raczkowska skrifar Skoðun Sögur ísraelska hermannsins Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Að taka réttindi af einum til að selja öðrum Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Kæru vinir og stuðningsfólk Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Goðsögnin um að fara áfram Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Ekki lofa einhverju sem þú ætlar ekki að standa við Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Yfirlýsing kennara eftir fund með borgarstjóra Andrea Sigurjónsdóttir,Eygló Friðriksdóttir,Guðrún Gunnarsdóttir,Jónína Einarsdóttir,Kristín Björnsdóttir,Lilja Margrét Möller,Linda Ósk Sigurðardóttir,Þóranna Rósa Ólafsdóttir skrifar Skoðun Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon skrifar Skoðun Kennarastarfið Ragnheiður Lilja Bjarnadóttir skrifar Skoðun Fullveldi Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Að halda niðri launum og lifa á loftinu Þóranna Rósa Ólafsdóttir skrifar Skoðun Vá! Benedikta Guðrún Svavarsdóttir skrifar Skoðun „Hver sagði þér að heimurinn væri réttlátur?“ Davíð Bergmann skrifar Skoðun Í upphafi kosningabaráttu Heimir Pálsson skrifar Skoðun Ert þú ég eða verð ég þú Júlíus Birgir Jóhannsson skrifar Skoðun Ákall um annars konar hagkerfi Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Lögbrot íslenskrar stjórnsýslu og dómstóla Huginn Þór Grétarsson skrifar Skoðun Háskóli Íslands styður þjóðarmorð Elí Hörpu og Önundarbur skrifar Skoðun Stjórnvöld bregðist við eggjaskorti með afnámi tolla Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Í hvernig samfélagi viljum við búa í? Ólafur H. Ólafsson skrifar Skoðun Endurhugsum íslenskt skólakerfi: Ný sýn á nám og kennslu Inga Sigrún Atladóttir skrifar Skoðun Þankar um framtíð landsins okkar Árný Björg Blandon skrifar Skoðun Er Landsvirkjun til sölu? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Þegar pólitík hindrar framför Hjörtur Sveinsson skrifar Skoðun Nú á lýðræðið næsta leik Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Skólinn, sem við kjósum að muna. Samfélagsrýni með rjómabragði Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Fær þitt barn kennslu í fjármálalæsi? Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Dagur í grunnskóla Hulda María Magnúsdóttir skrifar Sjá meira
Öll erum við einstaklingar með huga og hjarta, myndum okkur skoðanir á flestum hlutum í lífinu af því að við erum þátttakendur í því. Mjög eðlilegt og þroskandi. Þegar ég var unglingur, þorði ég ekki að hafa eigin skoðun á hlutum, til að verða ekki út undan. Ég hafði nefnilega trú og skoðanir á ýmsu sem hlegið var að. Þannig að ég kaus að fljóta með fjöldanum. Vont að verða óvinsæll vegna skoðana sinna. Með þessari ákvörðun, týndi ég sjálfri mér. Ég var bara ein af fjöldanum og sagði já eða nei eftir því sem fólki fannst og fylgdi þeirra skoðunum. En svo tók ég ákveðið skref þegar ég var 25 ára og þá breyttist allt. Nú vildi ég hafa mínar eigin skoðanir hvað sem öðrum fannst. Þótt það færi gegn skoðun þess, þá fór ég að tjá mig um það sem ég trúði að væri rétt eða rangt. Í kjölfarið upplifði ég þvílíkt frelsi, hver ég var, fann sjálfa mig, varð sjálfsörugg og sjálfsímyndin óx. Af hverju er ég að skrifa þetta? Í fyrsta lagi vegna þess að ég held að það séu margir í þessum sporum sem ég var í einu sinni. Þora ekki að tjá sig af ótta við fjöldann og verða þar af leiðandi svolítið týnd og samþykkja jafnvel hluti gagnstætt innri sannfæringu. Ég hvet fólk til að vera það sjálft, mynda sér skoðanir frá þeirra eigin veru, ekki annarra. Skoða lífið með sínum eigin augum ekki í gegnum annarra. Í öðru lagi vegna þess að ég les oft í fjölmiðlum hér og þar að ef einhver hefur aðra skoðun en annar, þá verður oft þvílíkt orðastríð og miður fagurt. Ég í rauninni gapi stundum! Fólk getur orðið svo orðljótt og dæmandi að stundum langar mig til að gráta! Það er kannski ástæðan fyrir því að stundum þorir fólk ekki, vill ekki eða hreinlega nennir ekki að standa í því að tjá sig. Vill forðast það, að lenda í orðljótum sennum þar sem fólk er í rauninni að fara fram á, að skoðun þess sé rétt og ef annað fólk hefur annað að segja þá eru þau bara eitthvað skrýtin eða út úr korti. Mér finnst gaman að ræða við fólk um lífið og tilveruna. Ég verð ekkert reið eða ill yfir því að aðrir hafi aðrar skoðanir en ég. Það gerir umræður oft lifandi og skemmtilegar. Við skulum forðast að vera eins og lítil börn sem verða oft reið þegar foreldrar samþykkja ekki það sem þeim finnst vera rétt eða rangt. Taka svo frekjuköst því að þau höndla það ekki. Vonandi getum við talað saman í friði og sátt þótt við séum ekki alltaf sammála og verið fyrirmynd fyrir yngri kynslóðirnar, hvernig bregðast skuli þegar við erum ósammála.
Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir Skoðun
Skoðun Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Yfirlýsing kennara eftir fund með borgarstjóra Andrea Sigurjónsdóttir,Eygló Friðriksdóttir,Guðrún Gunnarsdóttir,Jónína Einarsdóttir,Kristín Björnsdóttir,Lilja Margrét Möller,Linda Ósk Sigurðardóttir,Þóranna Rósa Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon skrifar
Skoðun Skólinn, sem við kjósum að muna. Samfélagsrýni með rjómabragði Ragnar Þór Pétursson skrifar
Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir Skoðun