Einokun einkabílsins Eva H. Baldursdóttir skrifar 6. júlí 2017 07:00 Aðgerðir innan Reykjavíkur undanfarinna ára hafa miðað að því að þróa borgina þannig að hún sé betri borg hvað almenningssamgöngur varðar. Umræður um samgöngumálin hafa dregist í hægri vinstri dilka með þeim afleiðingum að sumir, einkum hægra megin, telja sig þurfa að vera í harðri vörn fyrir einkabílinn. En að vera talsmaður öflugri almenningssamgangna er ekki hægri eða vinstri né þýðir það að maður sé á móti einkabílnum, þó vissulega telji ég rétt að draga úr notkun hans.Ferðumst meira saman Staðreyndir málsins eru að fólksfjölgun er ör í Reykjavík og þó að allir villtustu draumar talsmanna malbiksframkvæmda myndu ganga eftir myndi það ekki draga úr umferðartöfum að neinu ráði. Tveir plús tveir verði fjórir og viti menn, lausnin er ekki að setja allt í stokka og fjölga akreinum. Ef spár um fjölgun íbúa ganga eftir verðum við að fara að ferðast meira saman ef samgöngukerfið á að ganga upp. Markmiðið er að Reykjavík verði borg með betri almenningssamgöngur. Sú sýn felur í sér skemmtilegri borgarbrag og fer saman við markmið um þéttingu byggðar. Aðgerðum í þá áttina verður því haldið áfram. Allir sem nota almenningssamgöngur vita að þær eru ekki á pari við það sem víða gerist erlendis en þær hafa batnað. Það er betra að nota hjól hér en áður og það er betra að nota strætó.Aukin fjölbreytni Borgarlínan færir okkur hins vegar inn í nútímann og með henni verður til hágæðakerfi almenningssamgangna. Það þýðir að ferðatíminn í strætó getur orðið á pari við einkabílinn. Breyttar ferðavenjur eru líka betri fyrir umhverfið, efnahaginn og heilsuna. Að sama skapi ættu talsmenn einkabílsins að fagna því ef fleiri fara að nota almenningssamgöngur, það þýðir meira pláss á vegum fyrir þá. Það er ekki verið að vega mikið að einokun einkabílsins, t.d. fara nú miklir fjármunir í vegaframkvæmdir. Markmiðið er fyrst og fremst að auka fjölbreytni í samgöngum. Höfundur er varaborgarfulltrúi og lögfræðingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Mest lesið Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium Skoðun Orðræða seðlabankastjóra veldur mér áhyggjum Ágúst Bjarni Garðarsson Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann Skoðun Skoðun Skoðun Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason skrifar Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Sársaukafull vaxtarmörk Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Tölum íslensku Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee skrifar Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason skrifar Skoðun Um orkuskort, auðlindir og endurvinnslu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar Skoðun Rannsökum og ræðum menntakerfið Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Horfið á möguleikana í samfélagslegri ábyrgð Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Skoðun Að kjarna orku þjóðar Ísak Einar Rúnarsson skrifar Skoðun Orðræða seðlabankastjóra veldur mér áhyggjum Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann skrifar Skoðun Útboð á Fjarðarheiðargöngum Hildur Þórisdóttir skrifar Skoðun Hvert á að fara með íslenskt þjóðfélag? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Svikin loforð gagnvart börnum? Hildur Rós Guðbjargardóttir skrifar Skoðun Að búa til steind getur haft skelfilegar afleiðingar! Elínrós Erlingsdóttir skrifar Skoðun Hvar eru sálfræðingarnir? Pétur Maack Þorsteinsson skrifar Skoðun Íslenska er ekki eina málið Lilja Magnúsdóttir skrifar Skoðun Hvar er grunnskólinn? Kristján Hrafn Guðmundsson skrifar Skoðun Er lýðræðislegt að senda vopn til Úkraínu? Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Það á ekki að vera dekur að geta sótt sér sálfræðiþjónustu Ólafía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Um bókun 35, EES samninginn, Evrópusambandið og Bretland Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Húsnæði fyrir fólk, ekki fjárfesta Gísli Rafn Ólafsson skrifar Sjá meira
Aðgerðir innan Reykjavíkur undanfarinna ára hafa miðað að því að þróa borgina þannig að hún sé betri borg hvað almenningssamgöngur varðar. Umræður um samgöngumálin hafa dregist í hægri vinstri dilka með þeim afleiðingum að sumir, einkum hægra megin, telja sig þurfa að vera í harðri vörn fyrir einkabílinn. En að vera talsmaður öflugri almenningssamgangna er ekki hægri eða vinstri né þýðir það að maður sé á móti einkabílnum, þó vissulega telji ég rétt að draga úr notkun hans.Ferðumst meira saman Staðreyndir málsins eru að fólksfjölgun er ör í Reykjavík og þó að allir villtustu draumar talsmanna malbiksframkvæmda myndu ganga eftir myndi það ekki draga úr umferðartöfum að neinu ráði. Tveir plús tveir verði fjórir og viti menn, lausnin er ekki að setja allt í stokka og fjölga akreinum. Ef spár um fjölgun íbúa ganga eftir verðum við að fara að ferðast meira saman ef samgöngukerfið á að ganga upp. Markmiðið er að Reykjavík verði borg með betri almenningssamgöngur. Sú sýn felur í sér skemmtilegri borgarbrag og fer saman við markmið um þéttingu byggðar. Aðgerðum í þá áttina verður því haldið áfram. Allir sem nota almenningssamgöngur vita að þær eru ekki á pari við það sem víða gerist erlendis en þær hafa batnað. Það er betra að nota hjól hér en áður og það er betra að nota strætó.Aukin fjölbreytni Borgarlínan færir okkur hins vegar inn í nútímann og með henni verður til hágæðakerfi almenningssamgangna. Það þýðir að ferðatíminn í strætó getur orðið á pari við einkabílinn. Breyttar ferðavenjur eru líka betri fyrir umhverfið, efnahaginn og heilsuna. Að sama skapi ættu talsmenn einkabílsins að fagna því ef fleiri fara að nota almenningssamgöngur, það þýðir meira pláss á vegum fyrir þá. Það er ekki verið að vega mikið að einokun einkabílsins, t.d. fara nú miklir fjármunir í vegaframkvæmdir. Markmiðið er fyrst og fremst að auka fjölbreytni í samgöngum. Höfundur er varaborgarfulltrúi og lögfræðingur.
Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar
Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar