Séreign er ekki sýnd veiði, heldur þín eign Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar 31. ágúst 2017 07:00 Hrafn Magnússon, fyrrverandi framkvæmdastjóri Landssamtaka lífeyrissjóða, skrifaði grein í Fréttablaðið fimmtudaginn 17. ágúst undir fyrirsögninni „Séreign er sýnd veiði en ekki gefin“. Þar er hann meðal annars að tala um samkomulag vegna 3,5% viðbótariðgjalda í tilgreinda séreign að hluta eða öllu leyti, þegar iðgjald atvinnurekanda í lífeyrissjóði hækkar úr 8% í 11,5% og heildariðgjaldið verður komið í 15,5% um mitt næsta ár.Séreign eða samtrygging? Þar segir Hrafn orðrétt: „Séreign er einkaeign sjóðsfélagans og erfanleg. Í séreigninni felst hins vegar engin trygging, ef aðstæður sjóðsfélagans breytast skyndilega vegna slyss eða heilsubrests. Séreignarfyrirkomulagið byggist líka á því að engin afkomutrygging er fyrir hendi fyrir eftirlifandi maka og börn vegna óvænts andláts sjóðsfélagans.“ Og síðan lofar hann samtrygginguna sem ódýrasta og skilvirkasta tryggingarform sem fyrirfinnst hér á landi. Láglaunamaður á lágmarkslaunum með 300 þúsund krónur á mánuði fær bara 160 þúsund krónur á mánuði í örorkubætur frá lífeyrissjóði. Þá er eftir að skatta og skerða þær bætur og einnig keðjuverkandi skerða þær. Af 160.000 krónunum er 51.000 krónur núll. Gefur viðkomandi lífeyrislaunaþega ekki krónu í vasann. Eftir skatt og skerðingar skila 160.000 krónu lífeyrislaun bara 40.000 krónum í vasann og samtals 236.000 króna heildartekjur eftir skatt og skerðingar með tekjum frá TR. Skattur og skerðingar eru heilar 120.000 krónur af lífeyrissjóðslaununum eða um 75% skattur. Þá er eftir að gera keðjuverkandi skerðingar á því sem eftir er, því lífeyrissjóðslaunin skerða einnig húsaleigubætur, vaxtabætur, barnabætur og alla styrki verkalýðsfélaga, t.d. námsstyrki og fleiri styrki. Niðurstaðan er því sú að 160.000 krónu lífeyrissjóðslaunin eru í sumum tilfellum núll. Skila ekki krónu til þeirra sem hafa safnað þeim sem lögþvinguðum sparnaði, sem á að vera eignavarinn. Þá fer hann í mínus í þeim tilfellum sem vinnulaun koma við sögu hjá þeim öryrkjum og eldri borgurum sem eru svo hugaðir að reyna að vinna fyrir smá tekjum og geta það heilsu sinnar vegna.Upplýst ákvörðun Hrafn segir tryggingaverndina það dýrmætasta og henni má ekki fórna. Jú, það er rétt fyrir hann og aðra hálaunaða starfsmenn lífeyrissjóða og verkalýðsfélaga. Fyrir þá er hún flott, því þeir hafa ekkert með TR, öðru nafni skerðingarstofnun ríkisins, að gera. Þeir Hrafn og aðrir hátekjumenn ASÍ, BSRB og SA missa ekki styrki og eru ekki keðjuverkandi skertir í mínus og vinna ekki þannig að þeir verði að borga fyrir að vinna, ekki bara öll launin, heldur meira en það og fara í mínus. Nei, séreignin er það eina sem láglaunþeginn á og vonandi velja allir almennir launþegar að ávaxta 3,5% þar og þá á ekki í áhættufjárfestingu, heldur þar sem hún er örugg.Að veðja við sjálfan sig Ef hætt yrði að skerða bætur vegna eigin lífeyrissjóðstekna lífeyrisþega yrði aukakostnaður ríkissjóðs 37.012 milljarðar króna á ári. Örorkulífeyrir er 7.447 milljarðar og ellilífeyrir 29.565 milljarðar króna. Kostnaður ríkisins vegna atvinnutekna lífeyrisþega er 3,2 milljarðar hjá öryrkjum og 2,5 milljarðar hjá ellilífeyrisþegum eða samtals 5,7 milljarða króna. Skerðingar vegna fjármagnstekna eru um 4,5 milljarðar króna og því eru skerðingarnar um 48 milljarðar króna í heildina og þá er skatturinn ekki undir 60 milljörðum króna. Samtals eru þetta yfir 108 milljarðar króna. Hver er það sem græðir því á þessu spillta mannvonsku kerfi. Jú, það er hátekjufólkið og aðrir útvaldir auðmenn. Við sem erum föst í þessu mannvonskukerfi þeirra lifum í fátækt og stór hópur í sárafátækt. Sköttum því strax lífeyrissjóðsgreiðslur í lífeyrissjóðina, því það er fáránlegt að sjóðirnir séu að leika sér á markaði með skatttekjur framtíðarinnar. Tapaðar skatttekjur vegna hrunsins 2007 voru ekki undir 250 milljörðum króna og nú er í lífeyrissjóðunum skattur á markaði upp á um 1.500 milljarða króna. Spáið í það og hvað væri hægt að gera við þá milljarða fyrir fólkið í landinu, en ekki bara útvalið hálaunafólk ríkisins, verkalýðsforingja og Samtaka atvinnulífsins. Miðgildi ráðstöfunartekna eru í dag um 719.000 krónur og lágmarkslífeyrir 228.774 krónur. Fátæktarmörkin eru því í dag tekjur sem eru undir 360.000 krónum og því eru lífeyrislaunin um 130.000 undir fátæktarmörkum sem er ekkert annað en sárafátækt. Þá eru 300.000 króna lágmarkslaun í landinu einnig vel undir fátæktarmörkum og hvað segir það um verkalýðsfélögin, ríkið og SA, sem stjórna launastefnunni og lífeyrissjóðskerfunum á Íslandi? Höfundur er varaformaður Flokks fólksins og formaður BÓTar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Guðmundur Ingi Kristinsson Mest lesið Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Örvæntingarfullur maður sker út grasker Þórður Snær Júlíusson Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Sjálfstæðisflokkur hækkar kostnað heimilanna Kristrún Frostadóttir Skoðun Gerum þetta að kosningamáli Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Ölmusuhagkerfið Unnur Rán Reynisdóttir Skoðun Eru vaxtarmörkin vandinn? Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Stóri grænþvotturinn Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Búum til „vandamál“ – leysum það með samræmdum prófum Árelía Eydís Guðmundsdóttir Skoðun Fyrirmyndarstjórn Viðreisnar og Samfylkingar á Reykjavíkurborg? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Glundroði Sjálfstæðisflokksins bitnar á hagstjórn og innviðum Árni Rúnar Þorvaldsson skrifar Skoðun Hver ætlar að taka fimmtu vaktina? Ákall til stjórnmálaflokka María Fjóla Harðardóttir,Halla Thoroddsen skrifar Skoðun Afkastadrifin menntun og verðgildi nemenda Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Ég er deildarstjóri í leikskóla Helga Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Draumastarfið Arnfríður Hermannsdóttir skrifar Skoðun Hjartsláttur sjávarbyggðanna Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Erum við tilbúin til að bæta menntakerfið okkar? Jónína Einarsdóttir skrifar Skoðun Eru vaxtarmörkin vandinn? Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Búum til „vandamál“ – leysum það með samræmdum prófum Árelía Eydís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þöggun Guðbjörg Ása Jóns Huldudóttir,Margrét Kristín Blöndal,Margrét Rut Eddudóttir,Lukka Sigurðardóttir,Sigtryggur Ari Jóhannsson,Halldóra Jóhanna Hafsteins Âû skrifar Skoðun Ölmusuhagkerfið Unnur Rán Reynisdóttir skrifar Skoðun Fyrirmyndarstjórn Viðreisnar og Samfylkingar á Reykjavíkurborg? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Sjálfstæðisflokkur hækkar kostnað heimilanna Kristrún Frostadóttir skrifar Skoðun Hvar er mannúðin? Davíð Sól Pálsson skrifar Skoðun Gerum þetta að kosningamáli Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Stóri grænþvotturinn Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Örvæntingarfullur maður sker út grasker Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Vill íslenska þjóðin halda í einmenninguna? Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Inngilding eða „aðskilnaður“? Jasmina Vajzović Crnac skrifar Skoðun Vonin má aldrei deyja Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh skrifar Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar Skoðun Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Eru til lausnir við mönnunarvanda heilsugæslunnar? Gunnlaugur Már Briem skrifar Skoðun Er eitthvað mál að handtaka börn? Elsa Bára Traustadóttir skrifar Skoðun Er ferðaþjónusta útlendingavandamál? Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íslenska kerfið framleiðir afbrotamenn Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Ekki fokka þessu upp! Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Kosningaloforð og hvað svo? Björn Snæbjörnsson skrifar Sjá meira
Hrafn Magnússon, fyrrverandi framkvæmdastjóri Landssamtaka lífeyrissjóða, skrifaði grein í Fréttablaðið fimmtudaginn 17. ágúst undir fyrirsögninni „Séreign er sýnd veiði en ekki gefin“. Þar er hann meðal annars að tala um samkomulag vegna 3,5% viðbótariðgjalda í tilgreinda séreign að hluta eða öllu leyti, þegar iðgjald atvinnurekanda í lífeyrissjóði hækkar úr 8% í 11,5% og heildariðgjaldið verður komið í 15,5% um mitt næsta ár.Séreign eða samtrygging? Þar segir Hrafn orðrétt: „Séreign er einkaeign sjóðsfélagans og erfanleg. Í séreigninni felst hins vegar engin trygging, ef aðstæður sjóðsfélagans breytast skyndilega vegna slyss eða heilsubrests. Séreignarfyrirkomulagið byggist líka á því að engin afkomutrygging er fyrir hendi fyrir eftirlifandi maka og börn vegna óvænts andláts sjóðsfélagans.“ Og síðan lofar hann samtrygginguna sem ódýrasta og skilvirkasta tryggingarform sem fyrirfinnst hér á landi. Láglaunamaður á lágmarkslaunum með 300 þúsund krónur á mánuði fær bara 160 þúsund krónur á mánuði í örorkubætur frá lífeyrissjóði. Þá er eftir að skatta og skerða þær bætur og einnig keðjuverkandi skerða þær. Af 160.000 krónunum er 51.000 krónur núll. Gefur viðkomandi lífeyrislaunaþega ekki krónu í vasann. Eftir skatt og skerðingar skila 160.000 krónu lífeyrislaun bara 40.000 krónum í vasann og samtals 236.000 króna heildartekjur eftir skatt og skerðingar með tekjum frá TR. Skattur og skerðingar eru heilar 120.000 krónur af lífeyrissjóðslaununum eða um 75% skattur. Þá er eftir að gera keðjuverkandi skerðingar á því sem eftir er, því lífeyrissjóðslaunin skerða einnig húsaleigubætur, vaxtabætur, barnabætur og alla styrki verkalýðsfélaga, t.d. námsstyrki og fleiri styrki. Niðurstaðan er því sú að 160.000 krónu lífeyrissjóðslaunin eru í sumum tilfellum núll. Skila ekki krónu til þeirra sem hafa safnað þeim sem lögþvinguðum sparnaði, sem á að vera eignavarinn. Þá fer hann í mínus í þeim tilfellum sem vinnulaun koma við sögu hjá þeim öryrkjum og eldri borgurum sem eru svo hugaðir að reyna að vinna fyrir smá tekjum og geta það heilsu sinnar vegna.Upplýst ákvörðun Hrafn segir tryggingaverndina það dýrmætasta og henni má ekki fórna. Jú, það er rétt fyrir hann og aðra hálaunaða starfsmenn lífeyrissjóða og verkalýðsfélaga. Fyrir þá er hún flott, því þeir hafa ekkert með TR, öðru nafni skerðingarstofnun ríkisins, að gera. Þeir Hrafn og aðrir hátekjumenn ASÍ, BSRB og SA missa ekki styrki og eru ekki keðjuverkandi skertir í mínus og vinna ekki þannig að þeir verði að borga fyrir að vinna, ekki bara öll launin, heldur meira en það og fara í mínus. Nei, séreignin er það eina sem láglaunþeginn á og vonandi velja allir almennir launþegar að ávaxta 3,5% þar og þá á ekki í áhættufjárfestingu, heldur þar sem hún er örugg.Að veðja við sjálfan sig Ef hætt yrði að skerða bætur vegna eigin lífeyrissjóðstekna lífeyrisþega yrði aukakostnaður ríkissjóðs 37.012 milljarðar króna á ári. Örorkulífeyrir er 7.447 milljarðar og ellilífeyrir 29.565 milljarðar króna. Kostnaður ríkisins vegna atvinnutekna lífeyrisþega er 3,2 milljarðar hjá öryrkjum og 2,5 milljarðar hjá ellilífeyrisþegum eða samtals 5,7 milljarða króna. Skerðingar vegna fjármagnstekna eru um 4,5 milljarðar króna og því eru skerðingarnar um 48 milljarðar króna í heildina og þá er skatturinn ekki undir 60 milljörðum króna. Samtals eru þetta yfir 108 milljarðar króna. Hver er það sem græðir því á þessu spillta mannvonsku kerfi. Jú, það er hátekjufólkið og aðrir útvaldir auðmenn. Við sem erum föst í þessu mannvonskukerfi þeirra lifum í fátækt og stór hópur í sárafátækt. Sköttum því strax lífeyrissjóðsgreiðslur í lífeyrissjóðina, því það er fáránlegt að sjóðirnir séu að leika sér á markaði með skatttekjur framtíðarinnar. Tapaðar skatttekjur vegna hrunsins 2007 voru ekki undir 250 milljörðum króna og nú er í lífeyrissjóðunum skattur á markaði upp á um 1.500 milljarða króna. Spáið í það og hvað væri hægt að gera við þá milljarða fyrir fólkið í landinu, en ekki bara útvalið hálaunafólk ríkisins, verkalýðsforingja og Samtaka atvinnulífsins. Miðgildi ráðstöfunartekna eru í dag um 719.000 krónur og lágmarkslífeyrir 228.774 krónur. Fátæktarmörkin eru því í dag tekjur sem eru undir 360.000 krónum og því eru lífeyrislaunin um 130.000 undir fátæktarmörkum sem er ekkert annað en sárafátækt. Þá eru 300.000 króna lágmarkslaun í landinu einnig vel undir fátæktarmörkum og hvað segir það um verkalýðsfélögin, ríkið og SA, sem stjórna launastefnunni og lífeyrissjóðskerfunum á Íslandi? Höfundur er varaformaður Flokks fólksins og formaður BÓTar.
Skoðun Glundroði Sjálfstæðisflokksins bitnar á hagstjórn og innviðum Árni Rúnar Þorvaldsson skrifar
Skoðun Hver ætlar að taka fimmtu vaktina? Ákall til stjórnmálaflokka María Fjóla Harðardóttir,Halla Thoroddsen skrifar
Skoðun Þöggun Guðbjörg Ása Jóns Huldudóttir,Margrét Kristín Blöndal,Margrét Rut Eddudóttir,Lukka Sigurðardóttir,Sigtryggur Ari Jóhannsson,Halldóra Jóhanna Hafsteins Âû skrifar
Skoðun Fyrirmyndarstjórn Viðreisnar og Samfylkingar á Reykjavíkurborg? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar
Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar