Innlent

Aldrei séð ruslatunnu áður en hún flúði harðræðið

Stefán Ó. Jónsson skrifar
Yeonmi Park sagði Íslendinga geta verið þakkláta fyrir að hafa forsætisráðherra, eins og þann sem bauð hana velkomna í pontu á fundinum í dag
Yeonmi Park sagði Íslendinga geta verið þakkláta fyrir að hafa forsætisráðherra, eins og þann sem bauð hana velkomna í pontu á fundinum í dag Vísir/Anton Brink
Mikið lófatak tók á móti Yeonmi Park þegar hún steig í pontu í Hátíðasal Háskóla Íslands í dag. Þar flutti hún erindi um ástandið í Norður-Kóreu og líf hennar eftir að henni tókst að sleppa þaðan.

Hún hóf mál sitt á því að þakka fyrir móttökurnar sem Íslendingar höfðu veitt henni við komuna til landsins í gær. Hún hafi ekki alist upp við það í Norður-Kóreu að fólk væri svona almennilegt við sig. Hún sagðist jafnframt vona að Íslendingar létu ekki þar við sitja og tækju jafn vel á móti öðrum sem kæmu frá hinu einangraða ríki.

Megum vera þakklát fyrir forsætisráðherrann

Yeonmi Park segist í bók sinni, Með lífið að veði, vera þakklát fyrir tvennt; að hafa fæðst í Norður-Kóreu sem og að hafa sloppið frá Norður-Kóreu.

Ástandinu þar sé erfitt að lýsa fyrir þeim sem aldrei hafi fengið að upplifa sambærilegar aðstæður. Hún sagði Íslendinga geta verið þakkláta fyrir að hafa forsætisráðherra, eins og þann sem bauð hana velkomna í pontu á fundinum í dag, í stað guðlegu leiðtoganna sem farið hafa með völdin í landinu svo áratugum skiptir.

Yeomni Park þurfti að berjast við tilfinningarnar í Hátíðasalnum í dag.Vísir/Anton Brink
„Kimarnir þrír“ eins og hún kallaði þá Kim il-sung, Kim Jong-il og Kim Jong-un, væru ósnertanlegir. Enginn gæti unnið þeim mein og orð þeirra væru lög. Þeir stýrðu ekki einungis stjórnsýslu landsins með harðri hendi heldur væri Norður-Kóreubúum talin trú um að þeir gætu lesið hugsanir og hefðu útsendara alls staðar.

Því þótti Yeomni Park það mjög merkilegt að fólk á Vesturlöndum gæti leyft sér að grínast með hárgreiðslu Kim Jong-un, núverandi leiðtoga Norður-Kóreu og vísaði til gamanmyndarinnar The Interview sem frumsýnd var árið 2014.

Hótel bara fyrir hunda!

Hún sagði hungur og sult vera viðvarandi ástand hjá íbúum Norður-Kóreu og minntist æskuára sinna þegar rúmlega 300 þúsund manns létust í hungursneyð í landinu á 10 áratugnum. „Það eru jafn margir og allir íbúar Íslands,“ sagði Yeomni til að setja neyðina í samhengi fyrir viðstadda. Hún hafi þurft að berjast fyrir hverju hrísgrjóni.

Því hafi hún ekki trúað því, eftir að hún slapp til Suður-Kóreu, að hundar þar í landi fengju stundum hrísgrjón að borða. „En svo sé ég að hér eru meira að segja hundahótel!“ sagði Yeomni og uppskar hlátur úr salnum.

Þá þótti henni furðulegt að dýr væru sögð hafa réttindi í öðrum löndum. „Hvernig geta dýr haft réttindi þegar við sem manneskjur höfum varla réttindi?“

Hið viðvarandi hungur hefur orðið til þess að hver einasta matararða er nýtt til hins ítrasta í landinu. Engu er hent og því ekki nema von að hún hafi aldrei séð ruslatunnu meðan hún bjó enn í Norður-Kóreu.

Skorin upp eftir þukl

Yeomni Park lýsti því hversu vanbúnir spítalar eru í landinu, þau tól og tæki sem við þekkjum á venjulegum heilsugæslustöðvum væru af skornum skammti og að engar vélar væru í Norður-Kóreu sem aðstoðuðu við sjúkdómsgreiningar.

Þannig hafi læknir einungis lagt hönd á maga hennar þegar hún var greind með botnlangabólgu. Hún hafi því verið skorin upp og botnlanginn fjarlægður eftir þukl en skurðaðgerðir eru ekkert grín í Norður-Kóreu.

Fleiri deyi á sjúkrahúsum í landinu en veikindunum sem fékk þá til að leita þangað enda er víðtekin venja að sama sprautunálin sé notuð á marga.

Yeomni Park varð klökk þegar hún minntist á samviskubitið sem innprentaði hafði verið í hana fyrir að flýja Norður-Kóreu og aðlagast vestrænu lífi. Henni þætti óþægilegt að hugsa til þess að móðir hennar hafi verið seld í þrældóm fyrir andvirði einnar máltíðar á veitingahúsi í miðborg Reykjavíkur.

Fullur Hátíðasalur var af fólki þegar Yeonmi Park flutti erindi sitt fyrr í dag.Vísir/Anton Brink
Frelsið flókið

Það hafi þó ekki verið málfrelsið eða „að geta flogið eins og fuglinn fljúgandi“ sem fékk hana til að flýja - það voru hversdagslegir hlutir eins og gallabuxur og að geta horft á kvikmyndir, eins og fyrrnefnda The Interview, án þess að eiga á hættu að vera skotin af vopnuðum útsendurum Kimana þriggja.

Hún sagði frelsið þó vera flóknara en margir myndu halda. Þannig hafi henni þótt erfitt að svara einföldum spurningum eins og hver uppáhaldsliturinn hennar væri. „Í Norður-Kóreu er okkur sagt að uppáhaldsliturinn okkar sé rauður, litur byltingarinnar og verkalýðsins.“

Áður en hún lauk máli sínu hvatti hún Íslendinga til að leggja samtökum sem berjast fyrir mannréttindum í Norður-Kóreu lið. Það sé hægt með því einfaldri leit á Google, samtökin skipti þúsundum.

Fyrirlestur Yeomni Park má sjá í spilaranum hér að neðan með því að spóla til baka.




Fleiri fréttir

Sjá meira


×