Innlent

Amman sem fær ekki að hitta barnabörn sín

Jakob Bjarnar skrifar
Vigdís: "Vinkona mín varð að læðast á sunnudaginn var til að sjá barnabarnið sitt fermt. Þarna sat hún í kirkjunni og grét. Það var ömmugrátur, og hverjum er ekki sama um hann?“
Vigdís: "Vinkona mín varð að læðast á sunnudaginn var til að sjá barnabarnið sitt fermt. Þarna sat hún í kirkjunni og grét. Það var ömmugrátur, og hverjum er ekki sama um hann?“ gettys
Vigdís Grímsdóttir rithöfundur segir harmræna sögu á Facebook af vinkonu sinni sem er amma sem ekki fær að hitta barnabörn sín. Vigdís rekur það hvernig ónefnd vinkona hennar, sem einstæð móðir, hafi gert allt sem í hennar valdi stóð, fyrir syni sína tvo. Sem seinna, þegar þeir voru orðnir feður, meina henni nú að hitta barnabörn sín.

Má ekki vera amma barnabarna sinna

Frásögn Vigdísar er á þessa leið:

„Vinkona mín á tvo syni sem telja sig góða borgara; allt lífið reyndi hún að gera allt það besta sem hún gat fyrir þá. En sjálfsagt gat hún, einstæð móðir, pabbinn löngu horfinn og hafði engan áhuga á drengjunum, ekki gefið þeim nógu mikið.

Við sem þekkjum viðkomandi konu vitum ekki hvað leiddi til þess að synir hennar ákváðu að hún mætti ekki vera amma barnabarnanna sinna. Við vitum ekki hvað leiddi til þess að þeir tálmuðu henni umgengni við þau. En við vitum að hún var og er sjálfstæð kona!

Vinkonu minni var ekki boðið í hús sona sinna, ekki í veislur þeirra, ekki í afmæli barna þeirra, ekki um jól, páska, aldrei. Hún var útskúfuð, hún var ekki til, hún átti engan rétt. Samt var hún forsenda lífsins sem synir hennar höfnuðu,“ segir Vigdís. Og hún heldur áfram:

Ömmugrátur í kirkjunni

„Vinkona mín varð að læðast á sunnudaginn var til að sjá barnabarnið sitt fermt. Þarna sat hún í kirkjunni og grét. Það var ömmugrátur, og hverjum er ekki sama um hann?

Vigdís segir harmræna sögu af ömmu sem meinað er að hitta barnabörn sín. Og laumaðist í kirkju til að fylgjast með því þegar eitt þeirra var fermt.visir/pjetur
Er einhversstaðar einhver löggjöf sem tekur á tálmun einsog þessari? Eða flokkast þetta kannski ekki undir tálmun? Hversu mörg ár eiga þeir synir skilið að sitja inni sem tálma sinni eigin móður hamingju og gleði með barnabörnunum sínum?“

Svo mörg voru þau orð. Færsla Vigdísar hefur vakið verulega athygli og hafa menn á Fb-vegg hennar velt því upp hvort ekki vanti eitthvað inní frásögnina, að amman hljóti að hafa gert eitthvað af sér eða unnið sér eitthvað til óyndis? En, Vigdís ítrekar að amman hafi engar skýringar fengið á því hvers vegna henni er meinað að hitta barnabörn sín. Og Vigdís spyr hvort amman eigi engan rétt?

Ekkert við þessu að gera

Vísir bar þetta dæmi undir Helgu Völu Helgadóttur lögmann en hún hefur fengist talsvert við forsjármál í störfum sínum. Hún vitnar í lög um umgengni við aðra: „Ef annað foreldra barns er látið eða bæði, foreldri er ókleift að rækja umgengnisskyldur sínar við barn eða foreldri nýtur verulega takmarkaðrar umgegni á barnið rétt á umgengni við nána vandamenn þess foreldris eða aðra nákomna barni, enda verði það talið til hagsbóta fyrir barnið.“

Helga Vala segist ekki þekkja þetta tiltekna dæmi nógu vel og henni finnst, eins og svo mörgum, sem eitthvað vanti í frásögnina. „En, þetta er sem sagt ef foreldri er látið eða til dæmis í fangelsi eða útlöndum. En, ef foreldri hins vegar vill ekki leyfa umgengni, þá er ekkert við þessu að gera.“




Fleiri fréttir

Sjá meira


×