Lögreglumenn slasast oftar en aðrir Guðmundur Kjerúlf skrifar 16. mars 2017 07:00 Í kreppunni um og eftir 2009 varð mikill samdráttur hjá mörgum stofnunum á Íslandi. Starfsfólki fækkaði og dregið var úr fjárfestingum í húsnæði, búnaði, tækjum og viðhaldi. Á sama tíma dró ekki úr verkefnum hjá mörgum, verkefni jukust jafnvel. Aukið álag eykur hættuna á slysum og fátt veldur meira álagi en að geta orðið fyrir slysi. Á árunum 2005 til 2009 voru starfandi tæplega 700 lögreglumenn á landinu en þeir voru um 650 á árunum 2010-2016. Færa má rök fyrir því að álag á lögregluna hafi aukist síðustu ár m.a. vegna þess að ferðamönnum hefur fjölgað mikið. Árið 2005 komu tæplega 400 þúsund ferðamenn til landsins en þeir voru 1,8 milljónir 2016. Fyrir hrunið 2008 var algengast að starfsfólk í byggingariðnaði og fiskvinnslu slasaðist. Á árunum eftir hrun er lang algengast að lögreglumenn slasist. Um það bil sjötti hver lögreglumaður verður fyrir tilkynningarskyldu vinnuslysi árlega en tuttugasti og fimmti hver starfsmaður í fiskvinnslu og áttugasti hver í byggingariðnaði. Algengasta orsök vinnuslysa hjá lögreglunni er meðhöndlun og samskipti við fólk. Við mörg verkefni lögreglunnar skiptir fjöldi starfsmanna miklu máli en einnig aldur, kyn, reynsla og þjálfun. Slysum á lögreglumönnum hefur fjölgað síðustu ár en Vinnueftirlitið hefur einnig veitt því athygli að slys á lögreglumönnum eru oft alvarleg. Það blasir við að lögreglan þarf aukið fjármagn og fleira starfsfólk en það leysir ekki allt. Vinnuslys lögreglumanna eru alls ekki einkavandi lögreglunnar. Það er mikilvægt að viðurkenna vandann og greina ítarlega hvar og hvers vegna lögreglumenn slasast. Með samræmdum og markvissum aðgerðum stjórnvalda, lögreglunnar, Vinnueftirlitsins og landsmanna allra má koma í veg fyrir flest vinnuslys hjá lögreglunni. Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium Skoðun Orðræða seðlabankastjóra veldur mér áhyggjum Ágúst Bjarni Garðarsson Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann Skoðun Skoðun Skoðun Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason skrifar Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Sársaukafull vaxtarmörk Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Tölum íslensku Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee skrifar Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason skrifar Skoðun Um orkuskort, auðlindir og endurvinnslu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar Skoðun Rannsökum og ræðum menntakerfið Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Horfið á möguleikana í samfélagslegri ábyrgð Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Skoðun Að kjarna orku þjóðar Ísak Einar Rúnarsson skrifar Skoðun Orðræða seðlabankastjóra veldur mér áhyggjum Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann skrifar Skoðun Útboð á Fjarðarheiðargöngum Hildur Þórisdóttir skrifar Skoðun Hvert á að fara með íslenskt þjóðfélag? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Svikin loforð gagnvart börnum? Hildur Rós Guðbjargardóttir skrifar Skoðun Að búa til steind getur haft skelfilegar afleiðingar! Elínrós Erlingsdóttir skrifar Skoðun Hvar eru sálfræðingarnir? Pétur Maack Þorsteinsson skrifar Skoðun Íslenska er ekki eina málið Lilja Magnúsdóttir skrifar Skoðun Hvar er grunnskólinn? Kristján Hrafn Guðmundsson skrifar Skoðun Er lýðræðislegt að senda vopn til Úkraínu? Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Það á ekki að vera dekur að geta sótt sér sálfræðiþjónustu Ólafía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Um bókun 35, EES samninginn, Evrópusambandið og Bretland Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Húsnæði fyrir fólk, ekki fjárfesta Gísli Rafn Ólafsson skrifar Sjá meira
Í kreppunni um og eftir 2009 varð mikill samdráttur hjá mörgum stofnunum á Íslandi. Starfsfólki fækkaði og dregið var úr fjárfestingum í húsnæði, búnaði, tækjum og viðhaldi. Á sama tíma dró ekki úr verkefnum hjá mörgum, verkefni jukust jafnvel. Aukið álag eykur hættuna á slysum og fátt veldur meira álagi en að geta orðið fyrir slysi. Á árunum 2005 til 2009 voru starfandi tæplega 700 lögreglumenn á landinu en þeir voru um 650 á árunum 2010-2016. Færa má rök fyrir því að álag á lögregluna hafi aukist síðustu ár m.a. vegna þess að ferðamönnum hefur fjölgað mikið. Árið 2005 komu tæplega 400 þúsund ferðamenn til landsins en þeir voru 1,8 milljónir 2016. Fyrir hrunið 2008 var algengast að starfsfólk í byggingariðnaði og fiskvinnslu slasaðist. Á árunum eftir hrun er lang algengast að lögreglumenn slasist. Um það bil sjötti hver lögreglumaður verður fyrir tilkynningarskyldu vinnuslysi árlega en tuttugasti og fimmti hver starfsmaður í fiskvinnslu og áttugasti hver í byggingariðnaði. Algengasta orsök vinnuslysa hjá lögreglunni er meðhöndlun og samskipti við fólk. Við mörg verkefni lögreglunnar skiptir fjöldi starfsmanna miklu máli en einnig aldur, kyn, reynsla og þjálfun. Slysum á lögreglumönnum hefur fjölgað síðustu ár en Vinnueftirlitið hefur einnig veitt því athygli að slys á lögreglumönnum eru oft alvarleg. Það blasir við að lögreglan þarf aukið fjármagn og fleira starfsfólk en það leysir ekki allt. Vinnuslys lögreglumanna eru alls ekki einkavandi lögreglunnar. Það er mikilvægt að viðurkenna vandann og greina ítarlega hvar og hvers vegna lögreglumenn slasast. Með samræmdum og markvissum aðgerðum stjórnvalda, lögreglunnar, Vinnueftirlitsins og landsmanna allra má koma í veg fyrir flest vinnuslys hjá lögreglunni. Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu.
Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar
Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar