Aumingjarnir sem hættu í skóla? Davíð Snær Jónsson skrifar 17. febrúar 2018 14:12 Krefjandi, skemmtilegt og lærdómsríkt. Þessir þrír þættir eiga að einkenna skólagöngu framhaldsskólanema. Samkvæmt hvítbók menntamálaráðuneytisins frá 2014 útskrifast 44% nemenda ekki á tilsettum tíma eða flosna upp úr skóla. Samkvæmt Velferðarvaktinni er hlutfall fullorðinna án framhaldsskólaprófs á Íslandi hið hæsta sem þekkist á Norðurlöndunum og það fimmta hæsta meðal OECD-ríkja eða um 30%. Brotthvarf úr framhaldsskólum á Íslandi er um 19%, en í Danmörku 8%, Svíþjóð 7%, Finnlandi 9% og Noregi 11%. Meðaltal brotthvarfs í Evrópu er 11%. Það er því sorglegt að horfa upp á slíkan brotinn pott, þegar við Íslendingar toppum hverja OECD mælinguna á fætur á annarri. Miðað við þessar brottfallstölur má draga þá ályktun að sá stuðningur sem er til staðar í skólunum sé ekki nægilegur og þurfi að efla til muna. Ráðamenn hafa rætt um brottfall í áratugi en hvaða árangri hefur verið náð? Þeirri spurningu get ég ekki svarað og efast um að þú getir það kæri lesandi. Horfa þarf á hvað hefur farið úrskeiðis í grunnskólanum til að greina hvað er að gerast í framhaldsskólanum. Ég hef áður greint frá því að of margir nemendur flosna upp úr skóla vegna áhugaleysis á námi, en snúa aftur síðar lífsleiðinni, þá í nám sem fellur betur að áhugasviðinu, mögulega eitthvað sem þeir vissu ekki af á sínum tíma að væri í boði þegar grunnskóla lauk. Þessir nemendur eru hluti af þeim 44% nemenda sem ljúka ekki námi á tilsettum tíma. Afleiðing brottfalls geta verið afar mismunandi, allt frá neyslu vímuefna, til illa launaðra starfa og í sorglegustu tilfellunum sjálfsvíg. Stöðug sjálfsskoðun og ríkjandi staðalímyndir samfélagsins leiða til þess að ungmenni þurfa stöðugt að endurskoða sig og aðlaga sig að þeim staðalímyndum sem eru í samfélaginu. Framhaldsskólinn á ekki að vera auðveldur og það lærir enginn af því að fá hlutina upp í hendurnar. Við þurfum samt sem áður ekki að setja endalausar hraðahindranir í veg nemenda. Ég skora á Lilju D. Alfreðsdóttir og Ásmund Einar Daðason að hlusta á nemendur og hagsmunaaðila. Framhaldsskólanemar vilja sjá samráð í verki en ekki tali.Höfundur er formaður Sambands íslenskra framhaldsskólanema. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium Skoðun Orðræða seðlabankastjóra veldur mér áhyggjum Ágúst Bjarni Garðarsson Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann Skoðun Skoðun Skoðun Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason skrifar Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Sársaukafull vaxtarmörk Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Tölum íslensku Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee skrifar Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason skrifar Skoðun Um orkuskort, auðlindir og endurvinnslu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar Skoðun Rannsökum og ræðum menntakerfið Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Horfið á möguleikana í samfélagslegri ábyrgð Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Skoðun Að kjarna orku þjóðar Ísak Einar Rúnarsson skrifar Skoðun Orðræða seðlabankastjóra veldur mér áhyggjum Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann skrifar Skoðun Útboð á Fjarðarheiðargöngum Hildur Þórisdóttir skrifar Skoðun Hvert á að fara með íslenskt þjóðfélag? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Svikin loforð gagnvart börnum? Hildur Rós Guðbjargardóttir skrifar Skoðun Að búa til steind getur haft skelfilegar afleiðingar! Elínrós Erlingsdóttir skrifar Skoðun Hvar eru sálfræðingarnir? Pétur Maack Þorsteinsson skrifar Skoðun Íslenska er ekki eina málið Lilja Magnúsdóttir skrifar Skoðun Hvar er grunnskólinn? Kristján Hrafn Guðmundsson skrifar Skoðun Er lýðræðislegt að senda vopn til Úkraínu? Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Það á ekki að vera dekur að geta sótt sér sálfræðiþjónustu Ólafía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Um bókun 35, EES samninginn, Evrópusambandið og Bretland Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Húsnæði fyrir fólk, ekki fjárfesta Gísli Rafn Ólafsson skrifar Sjá meira
Krefjandi, skemmtilegt og lærdómsríkt. Þessir þrír þættir eiga að einkenna skólagöngu framhaldsskólanema. Samkvæmt hvítbók menntamálaráðuneytisins frá 2014 útskrifast 44% nemenda ekki á tilsettum tíma eða flosna upp úr skóla. Samkvæmt Velferðarvaktinni er hlutfall fullorðinna án framhaldsskólaprófs á Íslandi hið hæsta sem þekkist á Norðurlöndunum og það fimmta hæsta meðal OECD-ríkja eða um 30%. Brotthvarf úr framhaldsskólum á Íslandi er um 19%, en í Danmörku 8%, Svíþjóð 7%, Finnlandi 9% og Noregi 11%. Meðaltal brotthvarfs í Evrópu er 11%. Það er því sorglegt að horfa upp á slíkan brotinn pott, þegar við Íslendingar toppum hverja OECD mælinguna á fætur á annarri. Miðað við þessar brottfallstölur má draga þá ályktun að sá stuðningur sem er til staðar í skólunum sé ekki nægilegur og þurfi að efla til muna. Ráðamenn hafa rætt um brottfall í áratugi en hvaða árangri hefur verið náð? Þeirri spurningu get ég ekki svarað og efast um að þú getir það kæri lesandi. Horfa þarf á hvað hefur farið úrskeiðis í grunnskólanum til að greina hvað er að gerast í framhaldsskólanum. Ég hef áður greint frá því að of margir nemendur flosna upp úr skóla vegna áhugaleysis á námi, en snúa aftur síðar lífsleiðinni, þá í nám sem fellur betur að áhugasviðinu, mögulega eitthvað sem þeir vissu ekki af á sínum tíma að væri í boði þegar grunnskóla lauk. Þessir nemendur eru hluti af þeim 44% nemenda sem ljúka ekki námi á tilsettum tíma. Afleiðing brottfalls geta verið afar mismunandi, allt frá neyslu vímuefna, til illa launaðra starfa og í sorglegustu tilfellunum sjálfsvíg. Stöðug sjálfsskoðun og ríkjandi staðalímyndir samfélagsins leiða til þess að ungmenni þurfa stöðugt að endurskoða sig og aðlaga sig að þeim staðalímyndum sem eru í samfélaginu. Framhaldsskólinn á ekki að vera auðveldur og það lærir enginn af því að fá hlutina upp í hendurnar. Við þurfum samt sem áður ekki að setja endalausar hraðahindranir í veg nemenda. Ég skora á Lilju D. Alfreðsdóttir og Ásmund Einar Daðason að hlusta á nemendur og hagsmunaaðila. Framhaldsskólanemar vilja sjá samráð í verki en ekki tali.Höfundur er formaður Sambands íslenskra framhaldsskólanema.
Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar
Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar