Sérstaða Kvennahreyfingarinnar Sóley Tómasdóttir skrifar 23. maí 2018 11:35 Kvenfrelsi er eitt umdeildasta viðfangsefni stjórnmálanna. Raunar er það svo umdeilt að það ríkir varla sátt um að kvenfrelsi eigi að vera viðfangsefni stjórnmálanna yfir höfuð. Þó flestir flokkar hafi búið sér til einhvers konar kvenfrelsisstefnu og sett sér einhver markmið í átt að jafnrétti er langt í land að þeir séu femíniskir í grunni. Sömu sögu er að segja um stjórnmálafólk, þó flest segist þau vera femínistar, „læki“ druslugönguna og taki andköf af aðdáun á konunum í #metoo í stöðuuppfærslum á Facebook er aðeins lítið brot þeirra sem beitir sér af krafti fyrir femínískum umbótum í samfélaginu.Þetta fólk Með þessu er ég ekki að segja að það séu ekki femínistar í öllum flokkum, því fer fjarri. Það eru harðduglegir og róttækir femínistar í mörgum flokkum sem hafa sannarlega haft áhrif í samfélaginu. Þetta fólk hefur verið í virku samstarfi við grasrótina, tekið þátt í aktívisma og lagt til umbætur þar sem það á við. Það er þetta fólk sem hefur sennilega skrifað kvenfrelsisáætlanirnar, sett markmiðin og sannfært flokkana sína um að það sé mikilvægt að hafa þessi mál á dagskrá. Það er þetta fólk sem minnir á stefnurnar og markmiðin með reglulegu millibili og passar uppá að þau týnist ekki innanum borgarlínur, battavelli og þjóðhagsspár. Það er þetta fólk sem brýnir samstarfsfólk sitt í að taka grasrótina alvarlega og bregðast við. Það er þetta fólk sem rökræðir, útskýrir og sannfærir efasemdarfólk innan flokkanna og það er þetta fólk sem talar fyrir erfiðu málunum í stjórnmálunum. En það er líka þetta fólk sem mætir hörðustu gagnrýninni. Bæði innanflokks og utan. Aleitt.Mótstaðan Femínískar stjórnmálakonur eru berskjaldaðari en aðrar stjórnmálakonur, sem þó liggja mun betur við höggi en stjórnmálakarlar. Þó stjórnmálin séu iðkuð í miklu átakaumhverfi og stjórnmálafólk mæti oft harðri gagnrýni er ekkert sem jafnst á við hörkuna sem mætir konum þegar þær setja femínísk málefni í forgrunn. Kolbrún Halldórsdóttir var úthrópuð á torgum um margra ára skeið fyrir að leggja til bann við kaupum á vændi. Í dag er Heiða Björg Hilmisdóttir rægð í fjölmiðlum fyrir að standa með þolendum ofbeldis. Sjálf á ég margar miður fallegar minningar frá þeim 10 árum sem ég starfaði í stjórnmálum. Þetta eru aðeins örfá dæmi af mörgum. Mótstaðan snýst ekki aðeins um þau afmörkuðu mál sem lögð eru til hverju sinni. Hún er byggð á ótta við að femínísminn verði viðtekin hugmyndafræði og að þessar konur sem hafa nægilegan kjark til að fara á móti straumnum komi til með að umbylta valdajafnvægi samfélagsins. Mótstaðan kemur jafnt úr röðum samherja innan hinna hefðbundnu stjórnmálaflokka sem óttast að femínisminn taki nú yfir stefnu og áherslur á kostnað annarra mikilvægari mála og frá almenningi sem óttast að sönnunarbyrði verði snúið við í nauðgunarmálum og konur yfirtaki stjórnunarstöður í samfélaginu.Hefðbundir stjórnmálaflokkar Femínisminn setur hina hefðbundnu stjórnmálaflokka í klemmu. Klemman snýst um að mjög ákveðinn og sístækkandi hópur í samfélaginu krefst aukins kvenfrelsis, en mótstaðan er umtalsverð á sama tíma. Að mæta kröfum um raunverulega femínískar og róttækar aðgerðir er áhætta þar sem það getur aukið fylgi hjá afmörkuðum hópi en minnkað það hjá öðrum og enginn veit nákvæmlega hver heildarútkoman yrði. Þess vegna haga hinir hefðbundnu stjórnmálaflokkar málum þannig að fela ákveðnum fulltrúum að dekka femínísk áherslumál á opinberum vettvangi á meðan aðrir sinna hinum hefðbundnu viðfangsefnum. Þessir tilteknu fulltrúar njóta trausts og hyllis meðal femínískra kjósenda en mæta líka mótlæti hinna. Sem einstaklingar. Aleinir. Engir af hinum hefðbundnu stjórnmálaflokkum hafa talað einum rómi um róttækustu kvenfrelsisáherslurnar. Aðeins einn frambjóðandi Samfylkingarinnar hefur farið í viðtöl í fjölmiðlum vegna mikilvægis þess að standa með þolendum heimilisofbeldis gegn ásökunum um tálmanir. Kolbrún Halldórsdóttir var sú eina sem rökstuddi bann við kaupum á vændi á opinberum vettvangi. Sjálf hef ég oft upplifað mig aleina þegar ég hef talað fyrir umdeildum umbótum í þágu kvenna, sérstaklega í umræðum um klámvæðingu og kynbundið ofbeldi. Stuðningurinn er á persónulegum nótum, en samherjarnir þora sjaldan að styðja konurnar á opinberum vettvangi, hvað þá að taka slaginn með þeim.Kvennahreyfing Þá erum við komin að sérstöðu Kvennahreyfingarinnar. Hún snýst nefnilega ekki endilega um að fjölga konum í borgarstjórn heldur snýst hún um að fjölga þeim röddum sem þora, geta og vilja. Þar er komið fram heilt stjórnmálaafl sem er tilbúið í sameiningu að taka þessi erfiðu mál í fangið, þar sem þær eru tilbúnar að tala allar og styðja hverja aðra þegar á móti blæs, jafnt opinberlega sem persónulega. Þær styðja ekki bara hverja aðra, heldur líka hinar femínísku konurnar, sama hvar í flokki þær standa. Það er eftirtektarvert að Kvennahreyfingin lýsti opinberlega yfir stuðningi við Heiðu Björgu þremur dögum á undan hennar eigin flokki. Það er eftirtektarvert hvernig allir frambjóðendur Kvennahreyfingarinnar hafa staðið með Nichole Leigh Mosty gegn tilraunum til að draga úr femínískum trúverðugleika hennar í umræðum á samfélagsmiðlum. Kvennahreyfingin reynir ekki að þykjast vera annað en hún er og móta sér stefnu í samfélagslega samþykktum málaflokkum. Kvennahreyfingin var sett á laggirnar til að koma á femínískum umbótum í samfélaginu, hún er tilbúin til að standa og falla með þeim áherslum sínum og hún yrði gríðarlega mikilvægur liðsauki fyrir fólkið sem ég lýsti hér að ofan, næði hún kjöri í borgarstjórn á laugardag. Sem fyrrverandi borgarfulltrúi og femínískur aktívisti án kosningaréttar í Reykjavík hvet ég fólk til að kjósa Kvennahreyfinguna. Þó ég hafi miklar mætur á femínískum frambjóðendum allra flokka er Kvennahreyfingin eina stjórnmálaaflið sem ég treysti til þess að standa við femíníska stefnuskrá sína sem heild og eina stjórmálaaflið sem ég treysti til að standa með femínísku fulltrúum hinna flokkanna. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kosningar 2018 Sóley Tómasdóttir Mest lesið Stormur í Þjóðleikhúsinu Bubbi Morthens Skoðun Börn í skugga stríðs Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Skoðun Hvernig gerum við Grundarhverfi enn betra? Ævar Harðarson Skoðun Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun Norska leiðin hefur gefist vel – í Póllandi Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Auðbeldi SFS Örn Bárður Jónsson Skoðun 120km hraði á Keflavíkurveginum og netsölur með áfengi Jón Páll Haraldsson Skoðun Af hverju hræðist fólk kynjafræði? Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun Opið bréf til mennta- og barnamálaráðherra Gunnar Örn Vopnfjörð Þorsteinsson Skoðun Opið hús fyrir útvalda Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun Skoðun Skoðun Stormur í Þjóðleikhúsinu Bubbi Morthens skrifar Skoðun Börn í skugga stríðs Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Opið bréf til mennta- og barnamálaráðherra Gunnar Örn Vopnfjörð Þorsteinsson skrifar Skoðun Hvernig gerum við Grundarhverfi enn betra? Ævar Harðarson skrifar Skoðun Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar Skoðun 120km hraði á Keflavíkurveginum og netsölur með áfengi Jón Páll Haraldsson skrifar Skoðun Lausnin liggur fyrir – Landspítali þarf að stíga skrefið Sandra B. Franks skrifar Skoðun Auðbeldi SFS Örn Bárður Jónsson skrifar Skoðun Skjárinn og börnin Daðey Albertsdóttir,Silja Björk Egilsdóttir,Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun „Er stjúpmamma þín vond eins og í Öskubusku?“ Hafdís Bára Ólafsdóttir skrifar Skoðun Af hverju er Framsóknarfólk hamingjusamast? Árelía Eydís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Norska leiðin hefur gefist vel – í Póllandi Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Opið hús fyrir útvalda Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Af hverju hræðist fólk kynjafræði? Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Hlustum á okkar landsliðskonur - sýnum Ísrael rauða spjaldið Hrönn G. Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun Hópnauðganir/svartheimar! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Valdið og samvinnuhugsjónin Kjartan Helgi Ólafsson skrifar Skoðun NPA breytti lífinu mínu Sveinbjörn Eggertsson skrifar Skoðun Hefur þú tilkynnt um ofbeldi gegn barni? Alfa Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Gildi kærleika og mannúðar Toshiki Toma skrifar Skoðun Hvernig tryggjum við samkeppnishæfni þjóðar? Jón Skafti Gestsson skrifar Skoðun Í minningu Frans páfa - sem tók sér nafn verndardýrlings dýra og náttúru Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Flottu kjötauglýsingarnar í blöðunum... Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Grafarvogsgremjan Þorlákur Axel Jónsson skrifar Skoðun Er ég að svindla? – Um sambýli manns og gervigreindar í sköpun og þekkingu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Fjármögnuðu stríðsvél Rússlands Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugleiðingar á páskum Ámundi Loftsson skrifar Skoðun Gremjan í Grafarvogi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson skrifar Skoðun Móttaka skemmtiferðaskipa - hlustað á íbúa Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Sjá meira
Kvenfrelsi er eitt umdeildasta viðfangsefni stjórnmálanna. Raunar er það svo umdeilt að það ríkir varla sátt um að kvenfrelsi eigi að vera viðfangsefni stjórnmálanna yfir höfuð. Þó flestir flokkar hafi búið sér til einhvers konar kvenfrelsisstefnu og sett sér einhver markmið í átt að jafnrétti er langt í land að þeir séu femíniskir í grunni. Sömu sögu er að segja um stjórnmálafólk, þó flest segist þau vera femínistar, „læki“ druslugönguna og taki andköf af aðdáun á konunum í #metoo í stöðuuppfærslum á Facebook er aðeins lítið brot þeirra sem beitir sér af krafti fyrir femínískum umbótum í samfélaginu.Þetta fólk Með þessu er ég ekki að segja að það séu ekki femínistar í öllum flokkum, því fer fjarri. Það eru harðduglegir og róttækir femínistar í mörgum flokkum sem hafa sannarlega haft áhrif í samfélaginu. Þetta fólk hefur verið í virku samstarfi við grasrótina, tekið þátt í aktívisma og lagt til umbætur þar sem það á við. Það er þetta fólk sem hefur sennilega skrifað kvenfrelsisáætlanirnar, sett markmiðin og sannfært flokkana sína um að það sé mikilvægt að hafa þessi mál á dagskrá. Það er þetta fólk sem minnir á stefnurnar og markmiðin með reglulegu millibili og passar uppá að þau týnist ekki innanum borgarlínur, battavelli og þjóðhagsspár. Það er þetta fólk sem brýnir samstarfsfólk sitt í að taka grasrótina alvarlega og bregðast við. Það er þetta fólk sem rökræðir, útskýrir og sannfærir efasemdarfólk innan flokkanna og það er þetta fólk sem talar fyrir erfiðu málunum í stjórnmálunum. En það er líka þetta fólk sem mætir hörðustu gagnrýninni. Bæði innanflokks og utan. Aleitt.Mótstaðan Femínískar stjórnmálakonur eru berskjaldaðari en aðrar stjórnmálakonur, sem þó liggja mun betur við höggi en stjórnmálakarlar. Þó stjórnmálin séu iðkuð í miklu átakaumhverfi og stjórnmálafólk mæti oft harðri gagnrýni er ekkert sem jafnst á við hörkuna sem mætir konum þegar þær setja femínísk málefni í forgrunn. Kolbrún Halldórsdóttir var úthrópuð á torgum um margra ára skeið fyrir að leggja til bann við kaupum á vændi. Í dag er Heiða Björg Hilmisdóttir rægð í fjölmiðlum fyrir að standa með þolendum ofbeldis. Sjálf á ég margar miður fallegar minningar frá þeim 10 árum sem ég starfaði í stjórnmálum. Þetta eru aðeins örfá dæmi af mörgum. Mótstaðan snýst ekki aðeins um þau afmörkuðu mál sem lögð eru til hverju sinni. Hún er byggð á ótta við að femínísminn verði viðtekin hugmyndafræði og að þessar konur sem hafa nægilegan kjark til að fara á móti straumnum komi til með að umbylta valdajafnvægi samfélagsins. Mótstaðan kemur jafnt úr röðum samherja innan hinna hefðbundnu stjórnmálaflokka sem óttast að femínisminn taki nú yfir stefnu og áherslur á kostnað annarra mikilvægari mála og frá almenningi sem óttast að sönnunarbyrði verði snúið við í nauðgunarmálum og konur yfirtaki stjórnunarstöður í samfélaginu.Hefðbundir stjórnmálaflokkar Femínisminn setur hina hefðbundnu stjórnmálaflokka í klemmu. Klemman snýst um að mjög ákveðinn og sístækkandi hópur í samfélaginu krefst aukins kvenfrelsis, en mótstaðan er umtalsverð á sama tíma. Að mæta kröfum um raunverulega femínískar og róttækar aðgerðir er áhætta þar sem það getur aukið fylgi hjá afmörkuðum hópi en minnkað það hjá öðrum og enginn veit nákvæmlega hver heildarútkoman yrði. Þess vegna haga hinir hefðbundnu stjórnmálaflokkar málum þannig að fela ákveðnum fulltrúum að dekka femínísk áherslumál á opinberum vettvangi á meðan aðrir sinna hinum hefðbundnu viðfangsefnum. Þessir tilteknu fulltrúar njóta trausts og hyllis meðal femínískra kjósenda en mæta líka mótlæti hinna. Sem einstaklingar. Aleinir. Engir af hinum hefðbundnu stjórnmálaflokkum hafa talað einum rómi um róttækustu kvenfrelsisáherslurnar. Aðeins einn frambjóðandi Samfylkingarinnar hefur farið í viðtöl í fjölmiðlum vegna mikilvægis þess að standa með þolendum heimilisofbeldis gegn ásökunum um tálmanir. Kolbrún Halldórsdóttir var sú eina sem rökstuddi bann við kaupum á vændi á opinberum vettvangi. Sjálf hef ég oft upplifað mig aleina þegar ég hef talað fyrir umdeildum umbótum í þágu kvenna, sérstaklega í umræðum um klámvæðingu og kynbundið ofbeldi. Stuðningurinn er á persónulegum nótum, en samherjarnir þora sjaldan að styðja konurnar á opinberum vettvangi, hvað þá að taka slaginn með þeim.Kvennahreyfing Þá erum við komin að sérstöðu Kvennahreyfingarinnar. Hún snýst nefnilega ekki endilega um að fjölga konum í borgarstjórn heldur snýst hún um að fjölga þeim röddum sem þora, geta og vilja. Þar er komið fram heilt stjórnmálaafl sem er tilbúið í sameiningu að taka þessi erfiðu mál í fangið, þar sem þær eru tilbúnar að tala allar og styðja hverja aðra þegar á móti blæs, jafnt opinberlega sem persónulega. Þær styðja ekki bara hverja aðra, heldur líka hinar femínísku konurnar, sama hvar í flokki þær standa. Það er eftirtektarvert að Kvennahreyfingin lýsti opinberlega yfir stuðningi við Heiðu Björgu þremur dögum á undan hennar eigin flokki. Það er eftirtektarvert hvernig allir frambjóðendur Kvennahreyfingarinnar hafa staðið með Nichole Leigh Mosty gegn tilraunum til að draga úr femínískum trúverðugleika hennar í umræðum á samfélagsmiðlum. Kvennahreyfingin reynir ekki að þykjast vera annað en hún er og móta sér stefnu í samfélagslega samþykktum málaflokkum. Kvennahreyfingin var sett á laggirnar til að koma á femínískum umbótum í samfélaginu, hún er tilbúin til að standa og falla með þeim áherslum sínum og hún yrði gríðarlega mikilvægur liðsauki fyrir fólkið sem ég lýsti hér að ofan, næði hún kjöri í borgarstjórn á laugardag. Sem fyrrverandi borgarfulltrúi og femínískur aktívisti án kosningaréttar í Reykjavík hvet ég fólk til að kjósa Kvennahreyfinguna. Þó ég hafi miklar mætur á femínískum frambjóðendum allra flokka er Kvennahreyfingin eina stjórnmálaaflið sem ég treysti til þess að standa við femíníska stefnuskrá sína sem heild og eina stjórmálaaflið sem ég treysti til að standa með femínísku fulltrúum hinna flokkanna.
Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun
Skoðun Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar
Skoðun Hlustum á okkar landsliðskonur - sýnum Ísrael rauða spjaldið Hrönn G. Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar
Skoðun Í minningu Frans páfa - sem tók sér nafn verndardýrlings dýra og náttúru Árni Stefán Árnason skrifar
Skoðun Er ég að svindla? – Um sambýli manns og gervigreindar í sköpun og þekkingu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson skrifar
Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun