Merkið Ísland dregið niður í svaðið Ole Anton Bieltvedt skrifar 4. ágúst 2018 20:27 Ísland, nafn landsins okkar, ímynd þess og orðspor, er meðal þess dýrmætasta, sem við eigum. Á síðustu árum og áratugum hefur myndast jákvæð mynd af Íslandi og Íslendingum á alþjóðavettvangi, þökk sé gullfallegri náttúru landsins, gestrisni og elskulegri framkomu landsmanna, sem milljónir ferðamanna hafa upplifað og notið, og auk þess hefur t.a.m. frækileg frammistaða fótboltalandsliðsins okkar gert garðinn – Ísland – frægan. Rithöfundar og ýmsir aðrir hugvits og hæfileikamenn, líka á sviði viðskipta, fiskveiða og hátækni, haf bætt um betur og styrkt þessa jákvæðu ímynd Íslands. Stundum er sagt, að það eina, sem menn í raun eigi, sé orðspor þeirra og ímynd, mannorð og æra. Í Asíu er talað um, hvort menn haldi andlitinu. Sá sem heldur andlitinu, stendur vel og sterkt, á hverju, sem gengur. Auðvitað gildir þetta líka um lönd og þjóðir. Við teljum okkur menningarþjóð. Framarlega í flokki í mannréttindum, jafnrétti, lýðræði, samúð og stuðningi við þá, sem minna mega sín, samhjálp og mannúðar- og siðmenningarmálum almennt. Þetta má nokkuð til sanns vegar færa. Á einu sviði gildir þetta þó ekki: Dýra-, náttúru- og umhverfisvernd. Hér er enn margt, eins og það var á síðustu öld. Á lágu plani. Ný og góð lög hafa reyndar verið sett, en lítið eða ekkert er eftir þeim farið. Mahatma Gandhi sagði: „Það má meta framfarir og siðferðislegan þroska þjóðar af því, hvernig hún umgengst dýrin sín“. Í byrjun síðustu aldar munu hafa verið 3-5 milljónir rjúpna í landinu. Vorið 2016 var búið að drepa þær niður í 100 þúsund. 1980 voru selir við landið 32 þúsund. Nú eru þeir komnir í 7 þúsund. Skv. skýrslu helztu vist- og líffræðinga landins, hefur lífið verið murkað úr villtum fuglum landsins í slíkum mæli, að 17 tegundir eru í útrýmingarhættu. Þar á meðal svartbakur, máfar, lundi, hrafn, kjói, grágæs, langvía og álka, auk rjúpu. Pólarrefurinn, sem var kominn hingað löngu á undan okkur, er ofsóttur í slíkum mæli, að kalla mætti helför, án þess þó, að vitað sé til nokkurs skaða af refnum í marga áratugi. Er margur 4ra vikna yrðlingurinn barinn til bana með steini. Hreindýrakýr eru miskunnarlaust drepnar frá 8-10 vikna kálfum þeirra, þó að þeir þurfi á móðurmjólk og móðurvernd að halda í minnst 6 mánuði. Ef siðmenning okkar yrði dæmd út frá gildum Gandhi, fengjum við ekki háa einkunn. Fyrrnefnd mál eru þó meira innanlandsmál, sem lítið koma fram á alþjóðavettvangi. Öðru máli gegnir um hvalveiðarnar. Einkum þó langreyðaveiðar, sem engin önnur þjóð stundar. Þær eru alþjóðlegt mál, enda langreyðurin flökkudýr, sem fæðist við Vestur Afríku og flakkar um heimshöfin. Hér stendur hún aðeins við í nokkrar vikur. Að kalla hana „íslenzka auðlind“ er út í hött. Skv. IUCN er langreyðurin talin í útrýmingarhættu, og er hún friðuð. Um 190 þjóðir eru aðilar að CITES samkomulaginu, sem bannar verzlun með og flutning á hvalaafurðum í þeirra lögsögu. Afurðir hvala eru því nánast óseljanlegar. Til viðbótar koma svo villimannlegar drápsaðferðir og heiftarlegt dauðastríð dýranna. Skutulsbyssur og búnaður eru minnst hálfrar aldar gamlar. Af 50 langreyðum, sem vorum veiddar 2014, þurftu 8 að heyja lífsbaráttu í allt að 15 mínútur, þar sem stálkló skutuls reif og tætti innyfli, líffæri og hold dýranna, í heiftarlegum átökum og kvalræði, þar til yfir lauk. Þetta veit og þessu hafnar alþjóðasamfélagið. Ágangur og misþyrmingar á náttúru og lífríki er kominn í sjónarhorn margra. Unga fólkið krefst friðunar og verndunar lífríkisins. Síðustu vikurnar, eftir að Hvalur hf hóf langreyðaveiðar að nýju, hefur varla liðið sá dagur, að alþjóðapressan hafi ekki fjallað um þessar veiðar með hneykslun og harmi. Ekki bætti það málið, þegar blendingur - móðirin var steypireyður - var veiddur, en steypireyðurin er alfriðuð, líka hér. Menn vita, að Íslendingar eru ein ríkasta þjóð heims, og, að þörfin fyrir þessar veiðar er lítil eða engin. Margir eru því fullir vanþóknunar á okkur, og, þegar við viljum afsaka okkur með því, að þetta sé bara „einn maður“, kemur spurningin: „Af hverju láta valdamenn og þjónin þetta viðgangast?“.Ég spyr: Er einhver glóra í því, að við látum „einn mann“ draga ímynd og orðspor landsins – merkið okkar allra; Ísland - niður í svaðið? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ole Anton Bieltvedt Mest lesið Hvar er stjarna Framsóknarflokksins í síðustu kosningum núna? „Barnaverndarpáfinn“! Davíð Bergmann Skoðun Opið bréf til samninganefnda KÍ og SÍS Guðrún Eik Skúladóttir Skoðun Hvenær ætlarðu að flytja heim? Jón Þór Kristjánsson Skoðun Leikskólaverkfall - slæmur draumur Jóhanna Dröfn Stefánsdóttir Skoðun Verstu kennarar í heimi Gígja Bjargardóttir Skoðun Ný Ölfusárbrú – af hverju svona brú? Guðmundur Valur Guðmundsson Skoðun Hefðbundnar og lögmætar hvalveiðar Heiðrún Lind Marteinsdóttir,Vilhjálmur Birgisson,Árni Sverrisson Skoðun Vertu ekki að plata mig Helgi Brynjarsson Skoðun Ólögmæt sóun skattfjár Markús Ingólfur Eiríksson Skoðun Ertu karlmaður á miðjum aldri á breytingarskeiðinu? Gunnar Dan Wiium Skoðun Skoðun Skoðun Blóðmeramálið til umboðsmanns Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Meira fyrir minna: Bætt nýting opinberra fjármuna Álfrún Tryggvadóttir skrifar Skoðun Ný Ölfusárbrú – af hverju svona brú? Guðmundur Valur Guðmundsson skrifar Skoðun Friðhelgar fótboltabullur Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Sex af níu flokkum á móti hvalveiðum Valgerður Árnadóttir skrifar Skoðun Allt fyrir listina Brynhildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Tryggjum nýliðun bændastéttarinnar Þórdís Bjarnleifsdóttir skrifar Skoðun Óskalisti minn SIgurlín Margrét Sigurðardóttir skrifar Skoðun Aukin stuðningur við ferðasjóð íþróttafélaga dregur úr ójöfnuði Hannes S. Jónsson skrifar Skoðun Það er þetta með traustið Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Plan Samfylkingar: Svona náum við niður vöxtunum Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun 6000 íbúðirnar sem vantar - í boði borgarinnar Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Samvinnufélög - sóknarfæri á húsnæðismarkaði? Elín H. Jónsdóttir,Guðrún Johnsen skrifar Skoðun Kæri oddviti Samfylkingarnar í Reykjavíkurkjördæmi suður Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Það er enginn á vakt Áslaug Ýr Hjartardóttir skrifar Skoðun Svalur, Valur og Hvalur Þorvaldur Logason skrifar Skoðun Opið bréf til samninganefnda KÍ og SÍS Guðrún Eik Skúladóttir skrifar Skoðun Ungt fólk og þörfin fyrir skjótar aðgerðir í menntun Fannar Logi Waldorff Sigurðsson skrifar Skoðun Mikilvægasta launaviðtalið Bessí Þóra Jónsdóttir skrifar Skoðun Leikskólaverkfall - slæmur draumur Jóhanna Dröfn Stefánsdóttir skrifar Skoðun Burt með baráttusöngva úr virkjunarkafla stóriðjustefnunnar Andrés Ingi Jónsson skrifar Skoðun Örugg skref Samfylkingar í geðheilbrigðismálum Alma Möller,Elín Anna Baldursdóttir,Sævar Már Gústavsson skrifar Skoðun Meiri árangur…fyrir útvalda Aðalheiður Marta Steindórsdóttir skrifar Skoðun Ertu karlmaður á miðjum aldri á breytingarskeiðinu? Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Hvenær ætlarðu að flytja heim? Jón Þór Kristjánsson skrifar Skoðun Verndum íslenskuna- líka á Alþingi Íslendinga Helga Dögg Sverrisdóttir skrifar Skoðun Ungt fólk er meira en bara meme og sketsar á TikTok Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Hefðbundnar og lögmætar hvalveiðar Heiðrún Lind Marteinsdóttir,Vilhjálmur Birgisson,Árni Sverrisson skrifar Skoðun Vertu ekki að plata mig Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun 11.11. - Aldrei aftur stríð Sveinn Rúnar Hauksson skrifar Sjá meira
Ísland, nafn landsins okkar, ímynd þess og orðspor, er meðal þess dýrmætasta, sem við eigum. Á síðustu árum og áratugum hefur myndast jákvæð mynd af Íslandi og Íslendingum á alþjóðavettvangi, þökk sé gullfallegri náttúru landsins, gestrisni og elskulegri framkomu landsmanna, sem milljónir ferðamanna hafa upplifað og notið, og auk þess hefur t.a.m. frækileg frammistaða fótboltalandsliðsins okkar gert garðinn – Ísland – frægan. Rithöfundar og ýmsir aðrir hugvits og hæfileikamenn, líka á sviði viðskipta, fiskveiða og hátækni, haf bætt um betur og styrkt þessa jákvæðu ímynd Íslands. Stundum er sagt, að það eina, sem menn í raun eigi, sé orðspor þeirra og ímynd, mannorð og æra. Í Asíu er talað um, hvort menn haldi andlitinu. Sá sem heldur andlitinu, stendur vel og sterkt, á hverju, sem gengur. Auðvitað gildir þetta líka um lönd og þjóðir. Við teljum okkur menningarþjóð. Framarlega í flokki í mannréttindum, jafnrétti, lýðræði, samúð og stuðningi við þá, sem minna mega sín, samhjálp og mannúðar- og siðmenningarmálum almennt. Þetta má nokkuð til sanns vegar færa. Á einu sviði gildir þetta þó ekki: Dýra-, náttúru- og umhverfisvernd. Hér er enn margt, eins og það var á síðustu öld. Á lágu plani. Ný og góð lög hafa reyndar verið sett, en lítið eða ekkert er eftir þeim farið. Mahatma Gandhi sagði: „Það má meta framfarir og siðferðislegan þroska þjóðar af því, hvernig hún umgengst dýrin sín“. Í byrjun síðustu aldar munu hafa verið 3-5 milljónir rjúpna í landinu. Vorið 2016 var búið að drepa þær niður í 100 þúsund. 1980 voru selir við landið 32 þúsund. Nú eru þeir komnir í 7 þúsund. Skv. skýrslu helztu vist- og líffræðinga landins, hefur lífið verið murkað úr villtum fuglum landsins í slíkum mæli, að 17 tegundir eru í útrýmingarhættu. Þar á meðal svartbakur, máfar, lundi, hrafn, kjói, grágæs, langvía og álka, auk rjúpu. Pólarrefurinn, sem var kominn hingað löngu á undan okkur, er ofsóttur í slíkum mæli, að kalla mætti helför, án þess þó, að vitað sé til nokkurs skaða af refnum í marga áratugi. Er margur 4ra vikna yrðlingurinn barinn til bana með steini. Hreindýrakýr eru miskunnarlaust drepnar frá 8-10 vikna kálfum þeirra, þó að þeir þurfi á móðurmjólk og móðurvernd að halda í minnst 6 mánuði. Ef siðmenning okkar yrði dæmd út frá gildum Gandhi, fengjum við ekki háa einkunn. Fyrrnefnd mál eru þó meira innanlandsmál, sem lítið koma fram á alþjóðavettvangi. Öðru máli gegnir um hvalveiðarnar. Einkum þó langreyðaveiðar, sem engin önnur þjóð stundar. Þær eru alþjóðlegt mál, enda langreyðurin flökkudýr, sem fæðist við Vestur Afríku og flakkar um heimshöfin. Hér stendur hún aðeins við í nokkrar vikur. Að kalla hana „íslenzka auðlind“ er út í hött. Skv. IUCN er langreyðurin talin í útrýmingarhættu, og er hún friðuð. Um 190 þjóðir eru aðilar að CITES samkomulaginu, sem bannar verzlun með og flutning á hvalaafurðum í þeirra lögsögu. Afurðir hvala eru því nánast óseljanlegar. Til viðbótar koma svo villimannlegar drápsaðferðir og heiftarlegt dauðastríð dýranna. Skutulsbyssur og búnaður eru minnst hálfrar aldar gamlar. Af 50 langreyðum, sem vorum veiddar 2014, þurftu 8 að heyja lífsbaráttu í allt að 15 mínútur, þar sem stálkló skutuls reif og tætti innyfli, líffæri og hold dýranna, í heiftarlegum átökum og kvalræði, þar til yfir lauk. Þetta veit og þessu hafnar alþjóðasamfélagið. Ágangur og misþyrmingar á náttúru og lífríki er kominn í sjónarhorn margra. Unga fólkið krefst friðunar og verndunar lífríkisins. Síðustu vikurnar, eftir að Hvalur hf hóf langreyðaveiðar að nýju, hefur varla liðið sá dagur, að alþjóðapressan hafi ekki fjallað um þessar veiðar með hneykslun og harmi. Ekki bætti það málið, þegar blendingur - móðirin var steypireyður - var veiddur, en steypireyðurin er alfriðuð, líka hér. Menn vita, að Íslendingar eru ein ríkasta þjóð heims, og, að þörfin fyrir þessar veiðar er lítil eða engin. Margir eru því fullir vanþóknunar á okkur, og, þegar við viljum afsaka okkur með því, að þetta sé bara „einn maður“, kemur spurningin: „Af hverju láta valdamenn og þjónin þetta viðgangast?“.Ég spyr: Er einhver glóra í því, að við látum „einn mann“ draga ímynd og orðspor landsins – merkið okkar allra; Ísland - niður í svaðið?
Hvar er stjarna Framsóknarflokksins í síðustu kosningum núna? „Barnaverndarpáfinn“! Davíð Bergmann Skoðun
Hefðbundnar og lögmætar hvalveiðar Heiðrún Lind Marteinsdóttir,Vilhjálmur Birgisson,Árni Sverrisson Skoðun
Skoðun Kæri oddviti Samfylkingarnar í Reykjavíkurkjördæmi suður Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Örugg skref Samfylkingar í geðheilbrigðismálum Alma Möller,Elín Anna Baldursdóttir,Sævar Már Gústavsson skrifar
Skoðun Hefðbundnar og lögmætar hvalveiðar Heiðrún Lind Marteinsdóttir,Vilhjálmur Birgisson,Árni Sverrisson skrifar
Hvar er stjarna Framsóknarflokksins í síðustu kosningum núna? „Barnaverndarpáfinn“! Davíð Bergmann Skoðun
Hefðbundnar og lögmætar hvalveiðar Heiðrún Lind Marteinsdóttir,Vilhjálmur Birgisson,Árni Sverrisson Skoðun