Göngum yfir brúna Bjarni Snæbjörn Jónsson skrifar 19. ágúst 2019 09:51 Í fyrri grein minni um að komast yfir gjána á milli mótunar og innleiðingar stefnu ræddi ég um nauðsyn þess að brúa bilið, eða byggja brúna þar á milli. En það er eitt er að byggja brúna, hitt er að fara yfir hana. Líklega er það þar sem skóinn kreppir helst. Þar eiga við hendingarnar úr viðlaginu í einu vinsælasta lagi söngvaskáldsins góða, Magnúsar Eiríkssonar:„Göngum yfir brúna, milli lífs og dauða, gín á báðar hendur, gjáin dauðadjúpa“ Það er nefnilega oftar en ekki svo, að stefnumótun fer fram í efsta eða efstu lögum skipulags fyrirtækja. Þar öðlast viðkomandi stjórnendur sæmilegan og stundum góðan sameiginlegan skilning á því hvað raunverulega stendur til, og hvað stefnan útheimtir af þeim. Stundum er að auki gerð áætlun um innleiðingu og brúin þar með smíðuð. Almennt starfsfólk hins vegar, hefur oftar en ekki litla eða enga hugmynd um hvað stefnan gengur út á, hvað þá heldur hvernig meiningin er að koma henni í framkvæmd. Það telur jafnvel að stefna stjórnendanna komi sér ekki við. Með öðrum orðum, þá er ekki aðeins að almennt starfsfólk sjái hvorki hvert skuli halda né tilganginn með ferðalaginu. Það þekkir ekki áætlanirnar, ef þær eru til, og veit ekki til hvers er ætlast af þeim. Þetta virkar þannig að „brúin“ á milli stefnumótunar og innleiðingar er þeim í raun ósýnileg. Nú er það svo, að það eru ekki stjórnendur einir sem í raun gera það sem gera þarf til að koma stefnu í framkvæmd, heldur þarf almennt starfsfólk að koma að málum. Með öðrum orðum, þá þarf starfsfólkið, ekki bara stjórnendur, að ganga yfir brúna. Það getur reynst þrautin þyngri, ef starfsfólkið sér ekki brúna og hefur í ofanálag ekki hugmynd um hvað tekur við fyrir handan. Það stendur frammi fyrir verkefninu sem lýst er í áðurnefndum hendingum Magnúsar Eiríkssonar, og líður sjálfsagt eins og Indiana Jones í kvikmyndinni „The Last Crusade“ þegar hann þurfti að fara yfir hyldjúpa gjá af örmjórri klettasyllu á ósýnilegri brú. Eitt feilspor hefði þýtt bráðan bana. Sannarlega spennuþrungið augnablik öllum þeim sem sáu þá ágætu kvikmynd.Vandamál að brúa bil milli stefnumótunar og daglegra verkefna og breytinga sem henni fylgja Það er því ekki að furða að nýleg rannsókn sem gerð var af Brightline Initiative, sem er hugveita um stefnumótun á vegum Project Management Institute og nokkurra í hópi stóru ráðgjafafyrirtækjana á heimsvísu, sýndi að einungis 20% fyrirtækja ná að uppfylla 80% eða meira af stefnumiðum sínum. Það skyldi þó ekki tengjast annarri niðurstöðu úr rannsóknum Brightline Initiative sem sýndi, að 88% stjórnendahópa nota minna en 1 klukkutíma á mánuði til þess að ræða stöðu á innleiðingu og árangri í samræmi við fyrirliggjandi stefnu. Á ráðstefnu sem haldin verður 23. september næstkomandi verður einmitt áherslan á innleiðingu á stefnu. Einn fyrirlesaranna á ráðstefnunni verður fulltrúi Brightline Inititave, www.brightline.org sem er alþjóðleg hugveita á sviði rannsókna og umfjöllunar á bestu aðferðum og nýjungum á sviði innleiðingar á stefnu. Brightline gerði nýverið könnun á árangri í innleiðingu á stefnu meðal 500 stjórnenda stórfyrirtækja víða um heim. Niðurstöður komu ekki á óvart. Meirihluti svarenda töldu viðvarandi vandamál að innleiða fyrirliggjandi stefnu með árangri. 59% viðurkenndu að innan fyrirtækis þeirra „kæmu oft upp vandræði þegar brúa þyrfti bilið milli stefnumótunar og daglegra verkefna og breytinga sem henni fylgja og krefjast athygli stjórnenda og starfsmanna.“ Raunar hefur það jafnframt verið rannsakað, að á hverri mínútu fara að meðaltali til spillis 3 milljónir dollara vegna misheppnaðrar innleiðingar á stefnu. Með vísan til þess sem hefur komið fram er það athyglisvert, að Í áðurnefndri könnun Brightline kom fram að 47% svarenda töldu millistjórnendur vera helsta þröskuldinn í innleiðingarferli stefnunnar og þar ríkti einna minnstur skilningur á því út á hvað hún gengi. Þetta er sérlega athyglisvert í ljósi þess að þeir stjórnendur sem eru næstir almennu starfsfólki eru einmitt þessir sömu millistjórnendur. En það eru aðrir kraftar sem jafnframt eru afgerandi í þessu sambandi, einmitt þeir sem varða þá staðreynd að það sem er áríðandi hefur alltaf forgang yfir það sem er mikilvægt. Millistjórnendur og starfsfólk fær nefnilega oft misvísandi skilaboð: Annars vegar á það að vinna að úrlausnarefnum og breytingum sem tengjast stefnumiðum fyrirtækisins, sem þýðir að það þarf að líta fram hjá daglegum skyldum á meðan. Á sama tíma krefjast stjórnendur og viðskiptavinir þess að viðkomandi sé alltaf til staðar til þess að leysa úr daglegum viðfangsefnum, og það strax! Margt fleira kemur til, sem of langt mál er að tíunda hér, en þetta er líklega meginástæðan fyrir því að fólk botnar ekki almennilega í ferlinu og endar með að gefa daglegu amstri forgang, því það sé öruggast og lágmarki afleiðingar til skamms tíma. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Vinnumarkaður Tengdar fréttir Brúin yfir gjána Stefnumótun finnst flestum ánægjuleg athöfn, þeim sem þátt taka í slíku ferli. Horft er til framtíðar, bjartsýnisgleraugun sett upp og spennandi framtíðarsýn skilgreind þar sem áherslan er á tækifærin og möguleikana. 13. ágúst 2019 17:16 Mest lesið Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir Skoðun Villtur lax eða villt græðgi – sveitin í skotlínu Jóhann Helgi Stefánsson Skoðun Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris Skoðun Hanna Katrín og Co, koma til bjargar Björn Ólafsson Skoðun Bókin er minn óvinur, en mig langar samt í verknám! Davíð Bergmann Skoðun Örlög Úkraínu varða frið og öryggi á Íslandi Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir Skoðun Hvað er að frétta af humrinum? Jónas Páll Jónasson Skoðun Sigrar og raunir íslenska hestsins Elín Íris Fanndal Skoðun Ilmurinn af jarðolíu er svo lokkandi Sævar Helgi Lárusson Skoðun Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson Skoðun Skoðun Skoðun Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Bókin er minn óvinur, en mig langar samt í verknám! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Ilmurinn af jarðolíu er svo lokkandi Sævar Helgi Lárusson skrifar Skoðun Hvað er að frétta af humrinum? Jónas Páll Jónasson skrifar Skoðun Þeir greiða sem njóta, eða hvað? Jóhannes Þór Skúlason,Pálmi Viðar Snorrason skrifar Skoðun Samskiptasáttmáli; skúffuskjal eða stórgott verkfæri Helena Katrín Hjaltadóttir,Íris Helga G. Baldursdóttir skrifar Skoðun Sigrar og raunir íslenska hestsins Elín Íris Fanndal skrifar Skoðun Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson skrifar Skoðun Góðir grannar Landsvirkjunar og við hin Kjartan Ágústsson skrifar Skoðun Hittumst á rauðum sokkum 1. maí Finnbjörn A. Hermannsson,Kolbrún Halldórsdóttir,Magnús Þór Jónsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi orkuspáa Ingvar Júlíus Baldursson skrifar Skoðun Þegar innflutningurinn ræður ríkjum Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Vladímír Pútín: Hvað er að marka hann? Steinar Björgvinsson skrifar Skoðun Örlög Úkraínu varða frið og öryggi á Íslandi Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Vegamál á tímum skattahækkana og vantrausts Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Konur og menntun Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris skrifar Skoðun Hanna Katrín og Co, koma til bjargar Björn Ólafsson skrifar Skoðun Villtur lax eða villt græðgi – sveitin í skotlínu Jóhann Helgi Stefánsson skrifar Skoðun Fyrst flúðu þau Reykjavíkurborg… Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Fyrst flúðu þau Reykjavíkurborg… Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Er útlegð á innleið? Reyn Alpha Magnúsdóttir skrifar Skoðun Leiðsögundurinn Gaur gerir mig að betri manneskju Þorkell J. Steindal skrifar Skoðun Börn á flótta – nýtt líf, nýtt tungumál og nýtt tækifæri í íslenskum grunnskólum Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun Skólarnir lokaðir - myglan vinnur Guðmundur Þórir Sigurðsson skrifar Skoðun Flokkur fólksins eða flokkun fólksins? Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Betri nýting á tíma og fjármunum Reykjavíkurborgar 2/3 Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hver ætlar að bera ábyrgð á mannslífi? Sævar Þór Jónsson skrifar Skoðun Horfumst í augu Kristín Thoroddsen skrifar Skoðun 30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt skrifar Sjá meira
Í fyrri grein minni um að komast yfir gjána á milli mótunar og innleiðingar stefnu ræddi ég um nauðsyn þess að brúa bilið, eða byggja brúna þar á milli. En það er eitt er að byggja brúna, hitt er að fara yfir hana. Líklega er það þar sem skóinn kreppir helst. Þar eiga við hendingarnar úr viðlaginu í einu vinsælasta lagi söngvaskáldsins góða, Magnúsar Eiríkssonar:„Göngum yfir brúna, milli lífs og dauða, gín á báðar hendur, gjáin dauðadjúpa“ Það er nefnilega oftar en ekki svo, að stefnumótun fer fram í efsta eða efstu lögum skipulags fyrirtækja. Þar öðlast viðkomandi stjórnendur sæmilegan og stundum góðan sameiginlegan skilning á því hvað raunverulega stendur til, og hvað stefnan útheimtir af þeim. Stundum er að auki gerð áætlun um innleiðingu og brúin þar með smíðuð. Almennt starfsfólk hins vegar, hefur oftar en ekki litla eða enga hugmynd um hvað stefnan gengur út á, hvað þá heldur hvernig meiningin er að koma henni í framkvæmd. Það telur jafnvel að stefna stjórnendanna komi sér ekki við. Með öðrum orðum, þá er ekki aðeins að almennt starfsfólk sjái hvorki hvert skuli halda né tilganginn með ferðalaginu. Það þekkir ekki áætlanirnar, ef þær eru til, og veit ekki til hvers er ætlast af þeim. Þetta virkar þannig að „brúin“ á milli stefnumótunar og innleiðingar er þeim í raun ósýnileg. Nú er það svo, að það eru ekki stjórnendur einir sem í raun gera það sem gera þarf til að koma stefnu í framkvæmd, heldur þarf almennt starfsfólk að koma að málum. Með öðrum orðum, þá þarf starfsfólkið, ekki bara stjórnendur, að ganga yfir brúna. Það getur reynst þrautin þyngri, ef starfsfólkið sér ekki brúna og hefur í ofanálag ekki hugmynd um hvað tekur við fyrir handan. Það stendur frammi fyrir verkefninu sem lýst er í áðurnefndum hendingum Magnúsar Eiríkssonar, og líður sjálfsagt eins og Indiana Jones í kvikmyndinni „The Last Crusade“ þegar hann þurfti að fara yfir hyldjúpa gjá af örmjórri klettasyllu á ósýnilegri brú. Eitt feilspor hefði þýtt bráðan bana. Sannarlega spennuþrungið augnablik öllum þeim sem sáu þá ágætu kvikmynd.Vandamál að brúa bil milli stefnumótunar og daglegra verkefna og breytinga sem henni fylgja Það er því ekki að furða að nýleg rannsókn sem gerð var af Brightline Initiative, sem er hugveita um stefnumótun á vegum Project Management Institute og nokkurra í hópi stóru ráðgjafafyrirtækjana á heimsvísu, sýndi að einungis 20% fyrirtækja ná að uppfylla 80% eða meira af stefnumiðum sínum. Það skyldi þó ekki tengjast annarri niðurstöðu úr rannsóknum Brightline Initiative sem sýndi, að 88% stjórnendahópa nota minna en 1 klukkutíma á mánuði til þess að ræða stöðu á innleiðingu og árangri í samræmi við fyrirliggjandi stefnu. Á ráðstefnu sem haldin verður 23. september næstkomandi verður einmitt áherslan á innleiðingu á stefnu. Einn fyrirlesaranna á ráðstefnunni verður fulltrúi Brightline Inititave, www.brightline.org sem er alþjóðleg hugveita á sviði rannsókna og umfjöllunar á bestu aðferðum og nýjungum á sviði innleiðingar á stefnu. Brightline gerði nýverið könnun á árangri í innleiðingu á stefnu meðal 500 stjórnenda stórfyrirtækja víða um heim. Niðurstöður komu ekki á óvart. Meirihluti svarenda töldu viðvarandi vandamál að innleiða fyrirliggjandi stefnu með árangri. 59% viðurkenndu að innan fyrirtækis þeirra „kæmu oft upp vandræði þegar brúa þyrfti bilið milli stefnumótunar og daglegra verkefna og breytinga sem henni fylgja og krefjast athygli stjórnenda og starfsmanna.“ Raunar hefur það jafnframt verið rannsakað, að á hverri mínútu fara að meðaltali til spillis 3 milljónir dollara vegna misheppnaðrar innleiðingar á stefnu. Með vísan til þess sem hefur komið fram er það athyglisvert, að Í áðurnefndri könnun Brightline kom fram að 47% svarenda töldu millistjórnendur vera helsta þröskuldinn í innleiðingarferli stefnunnar og þar ríkti einna minnstur skilningur á því út á hvað hún gengi. Þetta er sérlega athyglisvert í ljósi þess að þeir stjórnendur sem eru næstir almennu starfsfólki eru einmitt þessir sömu millistjórnendur. En það eru aðrir kraftar sem jafnframt eru afgerandi í þessu sambandi, einmitt þeir sem varða þá staðreynd að það sem er áríðandi hefur alltaf forgang yfir það sem er mikilvægt. Millistjórnendur og starfsfólk fær nefnilega oft misvísandi skilaboð: Annars vegar á það að vinna að úrlausnarefnum og breytingum sem tengjast stefnumiðum fyrirtækisins, sem þýðir að það þarf að líta fram hjá daglegum skyldum á meðan. Á sama tíma krefjast stjórnendur og viðskiptavinir þess að viðkomandi sé alltaf til staðar til þess að leysa úr daglegum viðfangsefnum, og það strax! Margt fleira kemur til, sem of langt mál er að tíunda hér, en þetta er líklega meginástæðan fyrir því að fólk botnar ekki almennilega í ferlinu og endar með að gefa daglegu amstri forgang, því það sé öruggast og lágmarki afleiðingar til skamms tíma.
Brúin yfir gjána Stefnumótun finnst flestum ánægjuleg athöfn, þeim sem þátt taka í slíku ferli. Horft er til framtíðar, bjartsýnisgleraugun sett upp og spennandi framtíðarsýn skilgreind þar sem áherslan er á tækifærin og möguleikana. 13. ágúst 2019 17:16
Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir Skoðun
Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris Skoðun
Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson Skoðun
Skoðun Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Samskiptasáttmáli; skúffuskjal eða stórgott verkfæri Helena Katrín Hjaltadóttir,Íris Helga G. Baldursdóttir skrifar
Skoðun Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson skrifar
Skoðun Hittumst á rauðum sokkum 1. maí Finnbjörn A. Hermannsson,Kolbrún Halldórsdóttir,Magnús Þór Jónsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris skrifar
Skoðun Börn á flótta – nýtt líf, nýtt tungumál og nýtt tækifæri í íslenskum grunnskólum Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar
Skoðun 30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt skrifar
Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir Skoðun
Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris Skoðun
Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson Skoðun