Í fararbroddi í fjarnámi Magdalena Katrín Sveinsdóttir skrifar 23. mars 2020 17:00 Á menntavísindasviði hefur verið löng hefð fyrir fjarnámi, enda eitt af fáum sviðum þar sem boðið er upp á meirihluta námskeiða sem fjarnám. Á menntavísindasviði stunda rúmlega 1.340 nemendur grunnnám og má gera ráð fyrir því að fjarnemar séu tæplega helmingur þess fjölda. Staðnemar taka vel eftir því þegar staðlotur bresta á tvisvar á önn því þá fyllist elsku Stakkahlíðin og kunnuleg andlit birtast á göngum skólans. Að öðru leiti eru fjarnemar því miður falinn hópur á menntavísindasviði og spilaði það stóran hlut í því að kosningar til Stúdentaráðs voru færðar á þann tíma sem staðlotur nú eru. Það geta verið fjölmargar ástæður fyrir því að einstaklingur kjósi að stunda fjarnám en það gefur fólki tækifæri á stunda nám á sínum forsendum, hvort sem það er samhliða starfi, vegna búsetu eða sökum þess að hefðbundinn dagskóli hentar ekki. Þrátt fyrir að menntavísindasvið leggi áherslu á að bjóða upp á meirihluta námskeiða bakkalárnáms bæði í staðnámi og fjarnámi þá geta fjarnemar lent í vandræðum á meðan námi sínu stendur, t.d. þegar upp kemur áfangi í miðju námi sem krefst skyldumætingar, það heyrist illa í upptökumá fyrirlestrum, staðloturnar illa skipulagðar og óskilvirkar, upplýsingaflæði á milli kennara og fjarnema ábótavant og svo lengi mætti telja upp. En þá spyr ég hvers vegna er ekki hægt að koma betur til móts við fjarnema, þrátt fyrir að fjarnám hafi verið kennt í fjölmörg ár við menntavísindasvið? Hvers vegna virðist það bara vera ómögulegt að veita fjarnemum sama upplýsingaflæði og öryggi og staðnemum? Hvers vegna virðast fjarnemar ekki fá sömu gæði í kennslu og staðnemar? Nemendur ættu ekki að gjalda fyrir það að kjósa að stunda fjarnám og finna þar af leiðandi fyrir því að gæði kennslu séu lakari og ættu heldur ekki að finna fyrir óöryggi í námi sínu vegna skorts á upplýsingaflæði. Með því að stuðla að því að réttur allra til náms sé virtur þá erum við að stuðla að betra háskólasamfélagi til framtíðar!Höfundur er oddviti framboðslista Röskvu á til Stúdentaráðs á menntavísindasviði.At the Forefront of Distance Learning In the School of Education a tradition for distance-learning has formed, as it is one of the few schools that offers a majority of the courses in undergraduate studies in distance-learning. In the School of Education roughly 1.340 students are undergraduates and it can be assumed that around half of those are distance-learning students. It can be asserted that on-site students notice when distance students come for on-site sessions because Stakkahlíð gets filled with people and the halls of the school fill up with familiar faces. Other than that, distance-learning students are unfortunately a hidden group in the School of Education and that played a big part in why the Student Council elections where moved to coinside with an on-site session. There can be many different reasons for why an individual decides to do distance-learning instead of on-site learning as distance-learning gives people a change to study on their own terms, whether it is because they have a job, because of their location or just because the traditional day-school doesn’t fit. Even though the School of Education places an emphasis on offering most courses in undergraduate studies as both on-site and distance-learning courses, distance-learning students can face all kinds of trouble in their studies e.g. when a course comes up in the middle of the degree where attendance is mandatory, a teacher suddenly adds extra classes in an on-site session, there is poor sound in recordings, on-site sessions are badly organized, communication between teachers and students could use some improvement, and much more. That’s why I ask, why hasn’t it been possible to cater more to distance-learning students even though distance-learning has been offered for many years at the school? Why does it seem impossible to give distance-learners the same flow of information and security as on-site learners? Students that register for distance-learning should not have to suffer for the fact and feel that the quality of teaching is lesser, and also should not experience insecurity in their studies due to a lack of information. By ensuring that everybody’s right to education is respected, we’re contributing to a better university community in the future!The author is Röskva's first place representative for the School of Education in the elections for the Student Council. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium Skoðun Orðræða seðlabankastjóra veldur mér áhyggjum Ágúst Bjarni Garðarsson Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann Skoðun Skoðun Skoðun Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason skrifar Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Sársaukafull vaxtarmörk Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Tölum íslensku Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee skrifar Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason skrifar Skoðun Um orkuskort, auðlindir og endurvinnslu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar Skoðun Rannsökum og ræðum menntakerfið Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Horfið á möguleikana í samfélagslegri ábyrgð Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Skoðun Að kjarna orku þjóðar Ísak Einar Rúnarsson skrifar Skoðun Orðræða seðlabankastjóra veldur mér áhyggjum Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann skrifar Skoðun Útboð á Fjarðarheiðargöngum Hildur Þórisdóttir skrifar Skoðun Hvert á að fara með íslenskt þjóðfélag? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Svikin loforð gagnvart börnum? Hildur Rós Guðbjargardóttir skrifar Skoðun Að búa til steind getur haft skelfilegar afleiðingar! Elínrós Erlingsdóttir skrifar Skoðun Hvar eru sálfræðingarnir? Pétur Maack Þorsteinsson skrifar Skoðun Íslenska er ekki eina málið Lilja Magnúsdóttir skrifar Skoðun Hvar er grunnskólinn? Kristján Hrafn Guðmundsson skrifar Skoðun Er lýðræðislegt að senda vopn til Úkraínu? Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Það á ekki að vera dekur að geta sótt sér sálfræðiþjónustu Ólafía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Um bókun 35, EES samninginn, Evrópusambandið og Bretland Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Húsnæði fyrir fólk, ekki fjárfesta Gísli Rafn Ólafsson skrifar Sjá meira
Á menntavísindasviði hefur verið löng hefð fyrir fjarnámi, enda eitt af fáum sviðum þar sem boðið er upp á meirihluta námskeiða sem fjarnám. Á menntavísindasviði stunda rúmlega 1.340 nemendur grunnnám og má gera ráð fyrir því að fjarnemar séu tæplega helmingur þess fjölda. Staðnemar taka vel eftir því þegar staðlotur bresta á tvisvar á önn því þá fyllist elsku Stakkahlíðin og kunnuleg andlit birtast á göngum skólans. Að öðru leiti eru fjarnemar því miður falinn hópur á menntavísindasviði og spilaði það stóran hlut í því að kosningar til Stúdentaráðs voru færðar á þann tíma sem staðlotur nú eru. Það geta verið fjölmargar ástæður fyrir því að einstaklingur kjósi að stunda fjarnám en það gefur fólki tækifæri á stunda nám á sínum forsendum, hvort sem það er samhliða starfi, vegna búsetu eða sökum þess að hefðbundinn dagskóli hentar ekki. Þrátt fyrir að menntavísindasvið leggi áherslu á að bjóða upp á meirihluta námskeiða bakkalárnáms bæði í staðnámi og fjarnámi þá geta fjarnemar lent í vandræðum á meðan námi sínu stendur, t.d. þegar upp kemur áfangi í miðju námi sem krefst skyldumætingar, það heyrist illa í upptökumá fyrirlestrum, staðloturnar illa skipulagðar og óskilvirkar, upplýsingaflæði á milli kennara og fjarnema ábótavant og svo lengi mætti telja upp. En þá spyr ég hvers vegna er ekki hægt að koma betur til móts við fjarnema, þrátt fyrir að fjarnám hafi verið kennt í fjölmörg ár við menntavísindasvið? Hvers vegna virðist það bara vera ómögulegt að veita fjarnemum sama upplýsingaflæði og öryggi og staðnemum? Hvers vegna virðast fjarnemar ekki fá sömu gæði í kennslu og staðnemar? Nemendur ættu ekki að gjalda fyrir það að kjósa að stunda fjarnám og finna þar af leiðandi fyrir því að gæði kennslu séu lakari og ættu heldur ekki að finna fyrir óöryggi í námi sínu vegna skorts á upplýsingaflæði. Með því að stuðla að því að réttur allra til náms sé virtur þá erum við að stuðla að betra háskólasamfélagi til framtíðar!Höfundur er oddviti framboðslista Röskvu á til Stúdentaráðs á menntavísindasviði.At the Forefront of Distance Learning In the School of Education a tradition for distance-learning has formed, as it is one of the few schools that offers a majority of the courses in undergraduate studies in distance-learning. In the School of Education roughly 1.340 students are undergraduates and it can be assumed that around half of those are distance-learning students. It can be asserted that on-site students notice when distance students come for on-site sessions because Stakkahlíð gets filled with people and the halls of the school fill up with familiar faces. Other than that, distance-learning students are unfortunately a hidden group in the School of Education and that played a big part in why the Student Council elections where moved to coinside with an on-site session. There can be many different reasons for why an individual decides to do distance-learning instead of on-site learning as distance-learning gives people a change to study on their own terms, whether it is because they have a job, because of their location or just because the traditional day-school doesn’t fit. Even though the School of Education places an emphasis on offering most courses in undergraduate studies as both on-site and distance-learning courses, distance-learning students can face all kinds of trouble in their studies e.g. when a course comes up in the middle of the degree where attendance is mandatory, a teacher suddenly adds extra classes in an on-site session, there is poor sound in recordings, on-site sessions are badly organized, communication between teachers and students could use some improvement, and much more. That’s why I ask, why hasn’t it been possible to cater more to distance-learning students even though distance-learning has been offered for many years at the school? Why does it seem impossible to give distance-learners the same flow of information and security as on-site learners? Students that register for distance-learning should not have to suffer for the fact and feel that the quality of teaching is lesser, and also should not experience insecurity in their studies due to a lack of information. By ensuring that everybody’s right to education is respected, we’re contributing to a better university community in the future!The author is Röskva's first place representative for the School of Education in the elections for the Student Council.
Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar
Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar