Opið bréf til menntamálaráðherra Sigrún Eyþórsdóttir skrifar 29. september 2020 16:00 Covid-19 lætur engan ósnortinn og áhrifin á einstaklinga eru jafn mismunandi og þeir eru margir. Í 5 ár hef hef unnið hjá dásamlegu ferðaþjónustufyrirtæki sem heitir Pink Iceland, fámennu fyrirtæki sem sinnir hinsegin ferðamönnum og skipuleggur brúðkaup af öllum stærðum og gerðum fyrir erlenda ferðamenn. Fyrirtækið nýtti sér úrræði ríkisstjórnarinnar um hlutabótaleið til að halda okkur starfsfólkinu sem lengst í vinnu en í lok maí var öllum sagt upp með von um endurráðningu þegar tímar yrðu bjartari. Við vorum tvö sem ákváðum þá að skrá okkur í háskólanám og nýta þessa skrítnu tíma til að mennta okkur frekar. Mig hefur lengi dreymt um að þróa meðferðarúrræði fyrir börn í vanda þar sem ég tengi BA menntun mína í útivistarfræði við aukna menntun í uppeldis- og menntunarfræði. Eftir að hafa skoðað heimasíðu Menntasjóðs og sett inn mínar forsendur, einstæð tveggja barna móðir sem var búin að vera á hlutabótaleið síðan um miðjan mars, átti ég rétt á láni sem nam svo til sömu upphæð og ég fengi frá Vinnumálastofnun á tekjutengdum atvinnuleysisbótum sem höfðu þá verið framlengdar til að greiða laun sex mánuða í stað þriggja. Nú voru góð ráð dýr. Það væri hagkvæmara og auðveldara að gefa drauminn um frekara nám upp á bátinn en að steypa sér í skuldir og framtíðarkvíða því ef ég kysi að fara í háskólanám myndi ég missa atvinnuleysisbæturnar og þurfa að taka námslán þar sem eftirspurn eftir mínum kröftum á sviði ferðaþjónustu er ekki mikil í augnablikinu. Sem einstæð móðir með tvo syni gæti það reynst erfitt að vera í fullri vinnu samhliða námi og einnig sinna móðurhlutverkinu sem er jú mikilvægasta hlutverkið mitt. Við getum víst ekki allar verið þær ofurkonur sem samfélagið ætlast oft til of okkur! Ég verð að viðurkenna að þetta var skrýtin staða. Sú leið sem ég vildi fara, sú leið sem þjónar hagsmunum heildarinnar og kæmi til að bæta líf mitt og barna minna setur mig í skuld við ríkið á meðan ég fengi beinlínis styrk til að halda áfram á sömu braut atvinnuleysis. Í byrjun sumars var lagt fram frumvarp þar sem að fólki var gefin kostur á að halda áfram á atvinnuleysisbótum á meðan það menntaði sig en það hefur ekki enn verið samþykkt og mér sýnist að það hafi verið tekið af borðinu og umræðan horfið á bakvið önnur mál. Að sjálfsögðu var freistandi að gefa draum minn um frekari menntun upp á bátinn þar sem ég hafði hreinlega ekki ráð á að láta hann rætast og skuldsetja mig verulega. En hvaða ákvörðun tók ég? Þetta var ekki flókið í sjálfu sér, ég ákvað að láta ekki deigan síga og halda draumnum um betra líf til streitu, setja mig í verulega skuld á þessum erfiðu tímum því unga fólkið okkar þarf fjölbreytt og góð úrræði undir handleiðslu menntaðs fólks með ástríðu fyrir því sem þau gera. Við sem höfum þessa ástríðu eigum betur heima á skólabekk en á atvinnuleysisbótum. Getum við séð ekki það sem ljósan punkt í þessum heimsfaraldri að fólk er að staldra við, endurhugsa og endurmeta lífið og nýta tækifærið til að mennta sig í stað þess að sitja heima og bíða bjartari tíma? Ég stend ekki ein í þessum sporum. Fjöldi fólks þurfti að taka erfiðar ákvarðanir út frá þessum brengluðu forsendum sem ég útlista hér að ofan. Í dag gefur ríkisstjórnin síðan út annan aðgerðapakka þar sem aftur er gengið framhjá þessum mikilvæga hópi fólks. Kæri menntamálaráðherra, má ég biðja þig um að endurvekja þetta frumvarp og bjóða okkur námsmönnum að halda áfram á atvinnuleysisbótum eða fá sambærilegan styrk frá ríkinu svo við getum látið drauma okkar rætast og á sama tíma gert okkar samfélag betra. Höfundur er ferðaskipuleggjandi, háskólanemi og tveggja barna móðir. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skóla - og menntamál Faraldur kórónuveiru (COVID-19) Mest lesið Hvar er stjarna Framsóknarflokksins í síðustu kosningum núna? „Barnaverndarpáfinn“! Davíð Bergmann Skoðun Opið bréf til samninganefnda KÍ og SÍS Guðrún Eik Skúladóttir Skoðun Hvenær ætlarðu að flytja heim? Jón Þór Kristjánsson Skoðun Leikskólaverkfall - slæmur draumur Jóhanna Dröfn Stefánsdóttir Skoðun Ný Ölfusárbrú – af hverju svona brú? Guðmundur Valur Guðmundsson Skoðun Verstu kennarar í heimi Gígja Bjargardóttir Skoðun Hefðbundnar og lögmætar hvalveiðar Heiðrún Lind Marteinsdóttir,Vilhjálmur Birgisson,Árni Sverrisson Skoðun Vertu ekki að plata mig Helgi Brynjarsson Skoðun Ólögmæt sóun skattfjár Markús Ingólfur Eiríksson Skoðun Betri stjórnvöld, ekki meiri stjórnvöld Sigríður María Egilsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Allt að helmingslíkur á eyðingu byggðar á Íslandi Sigurður Loftur Thorlacius skrifar Skoðun Dæmisaga úr raunveruleikanum Sigurður F. Sigurðarson skrifar Skoðun Hin marguntöluðu orkuskipti í bílaflota landsmanna Þorgeir R. Valsson skrifar Skoðun Betri stjórnvöld, ekki meiri stjórnvöld Sigríður María Egilsdóttir skrifar Skoðun Ábendingar Sameinuðu þjóðanna um hvað betur megi fara í mannréttindamálum á Íslandi Þórhallur Guðmundsson skrifar Skoðun Blóðmeramálið til umboðsmanns Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Meira fyrir minna: Bætt nýting opinberra fjármuna Álfrún Tryggvadóttir skrifar Skoðun Ný Ölfusárbrú – af hverju svona brú? Guðmundur Valur Guðmundsson skrifar Skoðun Friðhelgar fótboltabullur Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Sex af níu flokkum á móti hvalveiðum Valgerður Árnadóttir skrifar Skoðun Allt fyrir listina Brynhildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Tryggjum nýliðun bændastéttarinnar Þórdís Bjarnleifsdóttir skrifar Skoðun Óskalisti minn SIgurlín Margrét Sigurðardóttir skrifar Skoðun Aukin stuðningur við ferðasjóð íþróttafélaga dregur úr ójöfnuði Hannes S. Jónsson skrifar Skoðun Það er þetta með traustið Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Plan Samfylkingar: Svona náum við niður vöxtunum Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun 6000 íbúðirnar sem vantar - í boði borgarinnar Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Samvinnufélög - sóknarfæri á húsnæðismarkaði? Elín H. Jónsdóttir,Guðrún Johnsen skrifar Skoðun Kæri oddviti Samfylkingarnar í Reykjavíkurkjördæmi suður Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Það er enginn á vakt Áslaug Ýr Hjartardóttir skrifar Skoðun Svalur, Valur og Hvalur Þorvaldur Logason skrifar Skoðun Opið bréf til samninganefnda KÍ og SÍS Guðrún Eik Skúladóttir skrifar Skoðun Ungt fólk og þörfin fyrir skjótar aðgerðir í menntun Fannar Logi Waldorff Sigurðsson skrifar Skoðun Mikilvægasta launaviðtalið Bessí Þóra Jónsdóttir skrifar Skoðun Leikskólaverkfall - slæmur draumur Jóhanna Dröfn Stefánsdóttir skrifar Skoðun Burt með baráttusöngva úr virkjunarkafla stóriðjustefnunnar Andrés Ingi Jónsson skrifar Skoðun Örugg skref Samfylkingar í geðheilbrigðismálum Alma Möller,Elín Anna Baldursdóttir,Sævar Már Gústavsson skrifar Skoðun Meiri árangur…fyrir útvalda Aðalheiður Marta Steindórsdóttir skrifar Skoðun Ertu karlmaður á miðjum aldri á breytingarskeiðinu? Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Hvenær ætlarðu að flytja heim? Jón Þór Kristjánsson skrifar Sjá meira
Covid-19 lætur engan ósnortinn og áhrifin á einstaklinga eru jafn mismunandi og þeir eru margir. Í 5 ár hef hef unnið hjá dásamlegu ferðaþjónustufyrirtæki sem heitir Pink Iceland, fámennu fyrirtæki sem sinnir hinsegin ferðamönnum og skipuleggur brúðkaup af öllum stærðum og gerðum fyrir erlenda ferðamenn. Fyrirtækið nýtti sér úrræði ríkisstjórnarinnar um hlutabótaleið til að halda okkur starfsfólkinu sem lengst í vinnu en í lok maí var öllum sagt upp með von um endurráðningu þegar tímar yrðu bjartari. Við vorum tvö sem ákváðum þá að skrá okkur í háskólanám og nýta þessa skrítnu tíma til að mennta okkur frekar. Mig hefur lengi dreymt um að þróa meðferðarúrræði fyrir börn í vanda þar sem ég tengi BA menntun mína í útivistarfræði við aukna menntun í uppeldis- og menntunarfræði. Eftir að hafa skoðað heimasíðu Menntasjóðs og sett inn mínar forsendur, einstæð tveggja barna móðir sem var búin að vera á hlutabótaleið síðan um miðjan mars, átti ég rétt á láni sem nam svo til sömu upphæð og ég fengi frá Vinnumálastofnun á tekjutengdum atvinnuleysisbótum sem höfðu þá verið framlengdar til að greiða laun sex mánuða í stað þriggja. Nú voru góð ráð dýr. Það væri hagkvæmara og auðveldara að gefa drauminn um frekara nám upp á bátinn en að steypa sér í skuldir og framtíðarkvíða því ef ég kysi að fara í háskólanám myndi ég missa atvinnuleysisbæturnar og þurfa að taka námslán þar sem eftirspurn eftir mínum kröftum á sviði ferðaþjónustu er ekki mikil í augnablikinu. Sem einstæð móðir með tvo syni gæti það reynst erfitt að vera í fullri vinnu samhliða námi og einnig sinna móðurhlutverkinu sem er jú mikilvægasta hlutverkið mitt. Við getum víst ekki allar verið þær ofurkonur sem samfélagið ætlast oft til of okkur! Ég verð að viðurkenna að þetta var skrýtin staða. Sú leið sem ég vildi fara, sú leið sem þjónar hagsmunum heildarinnar og kæmi til að bæta líf mitt og barna minna setur mig í skuld við ríkið á meðan ég fengi beinlínis styrk til að halda áfram á sömu braut atvinnuleysis. Í byrjun sumars var lagt fram frumvarp þar sem að fólki var gefin kostur á að halda áfram á atvinnuleysisbótum á meðan það menntaði sig en það hefur ekki enn verið samþykkt og mér sýnist að það hafi verið tekið af borðinu og umræðan horfið á bakvið önnur mál. Að sjálfsögðu var freistandi að gefa draum minn um frekari menntun upp á bátinn þar sem ég hafði hreinlega ekki ráð á að láta hann rætast og skuldsetja mig verulega. En hvaða ákvörðun tók ég? Þetta var ekki flókið í sjálfu sér, ég ákvað að láta ekki deigan síga og halda draumnum um betra líf til streitu, setja mig í verulega skuld á þessum erfiðu tímum því unga fólkið okkar þarf fjölbreytt og góð úrræði undir handleiðslu menntaðs fólks með ástríðu fyrir því sem þau gera. Við sem höfum þessa ástríðu eigum betur heima á skólabekk en á atvinnuleysisbótum. Getum við séð ekki það sem ljósan punkt í þessum heimsfaraldri að fólk er að staldra við, endurhugsa og endurmeta lífið og nýta tækifærið til að mennta sig í stað þess að sitja heima og bíða bjartari tíma? Ég stend ekki ein í þessum sporum. Fjöldi fólks þurfti að taka erfiðar ákvarðanir út frá þessum brengluðu forsendum sem ég útlista hér að ofan. Í dag gefur ríkisstjórnin síðan út annan aðgerðapakka þar sem aftur er gengið framhjá þessum mikilvæga hópi fólks. Kæri menntamálaráðherra, má ég biðja þig um að endurvekja þetta frumvarp og bjóða okkur námsmönnum að halda áfram á atvinnuleysisbótum eða fá sambærilegan styrk frá ríkinu svo við getum látið drauma okkar rætast og á sama tíma gert okkar samfélag betra. Höfundur er ferðaskipuleggjandi, háskólanemi og tveggja barna móðir.
Hvar er stjarna Framsóknarflokksins í síðustu kosningum núna? „Barnaverndarpáfinn“! Davíð Bergmann Skoðun
Hefðbundnar og lögmætar hvalveiðar Heiðrún Lind Marteinsdóttir,Vilhjálmur Birgisson,Árni Sverrisson Skoðun
Skoðun Ábendingar Sameinuðu þjóðanna um hvað betur megi fara í mannréttindamálum á Íslandi Þórhallur Guðmundsson skrifar
Skoðun Kæri oddviti Samfylkingarnar í Reykjavíkurkjördæmi suður Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Örugg skref Samfylkingar í geðheilbrigðismálum Alma Möller,Elín Anna Baldursdóttir,Sævar Már Gústavsson skrifar
Hvar er stjarna Framsóknarflokksins í síðustu kosningum núna? „Barnaverndarpáfinn“! Davíð Bergmann Skoðun
Hefðbundnar og lögmætar hvalveiðar Heiðrún Lind Marteinsdóttir,Vilhjálmur Birgisson,Árni Sverrisson Skoðun