Afreksmaðurinn Gunnar Dan Wiium skrifar 25. október 2020 13:00 Í gærkvöld sáum við fjölskyldan leikna sjónvarpsmynd um frægustu fimleikakonu allra tíma. Ung amerísk. Undrabarn með meðfædda hæfileika á sviði fimleika. Þessir meðfæddu hæfileikar spiluðu svo saman með félagslegum aðstæðum, því baklandi sem hún hafði sem og meðfæddri skapgerð til leiksins. Allir þættir til staðar sem gerðu hana af margföldum heimsmeistara og ólympíufara. Sönn goðsögn. Fékk mig, litla mig til að hugsa um hvað ég hef afrekað í lífinu og hver mælikvarðinn er sem segir til hvort um afrek sé að ræða eða ekki. Þessi stanslausi samanburður sem ýmist segir mér að ég sé ýmist betri eða verri. Spurningin þá er, betri eða verri en hver? Er ég að stefna að framförum minnar eigin getu gærdagsins eða er ég með stöðuga sýn útávið sem svo er filteruð af ótta við mistök og höfnun? Er ég að upplifa tíma og afstöðuleysi í leiknum sem knýr mig í núvitund? Þessa núvitund sem framkallar frítt flæði og hámarks getu og frammistöðu. Stefni ég að sigri til að skara fram úr öðrum eða stefni ég að sigri til setja mælinn sem stefnu fyrir þá sem fylgja? Er ásetningur og metnaður minn hreinn eða er ég knúinn af girnd og ótta? Þetta eru mikilvægar spurningar sem varða flest eða ekki öll svið lífsins. Ég lít til baka og finn að ég á erfitt með að viðurkenna sigrana í lífi mínu. Ég virðist eiga auðveldara með að deila sársauka og ósigrum. Ég lít til baka og sé staði í lifi mínu þar sem ég tók svokölluð leap of faith í átt inn i óvissu en með trú og óljósa sýn á ákveðna niðurstöðu. Ég sé að ég hef stigið inn í óttan og lagt í verkefni sem hefðu snúið mig niður í fyrsta andartaki, ef ég hefði reynt að sjá fyrir mér heild í stað þess að einblína bara á fyrsta skrefið. Vöxtur felst í trú og samkennd. Samkennd sem segir mér að ég sé hinir. Samkennd sem segir að égið mitt geti alveg eins og önnur ég. Samkenndin færir mig áfram skref fyrir skref inn á ótroðnar slóðir. Þessu mun aldrei ljúka. Skrefið sem ég tek í dag er að skilja þennan veruleika. Ekki svo ég geti baðað mig í þekkingu og visku heldur svo ég geti deilt honum með mínu nærumhverfi. Í formi uppeldis deilum við, ábyrgir foreldrar visku sem við höfum öðlast í gegnum gleði og sorg. Sigra og ósigra. Áfram við, afreksfólk og áhrifavaldar!! Höfundur starfar sem smíðakennari Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Halldór 19.10.24 Halldór Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir Skoðun Ekki lofa einhverju sem þú ætlar ekki að standa við. Ágústa Árnadóttir Skoðun Kæru vinir og stuðningsfólk Halla Hrund Logadóttir Skoðun Að taka réttindi af einum til að selja öðrum Vala Árnadóttir Skoðun Goðsögnin um að fara áfram Matthildur Björnsdóttir Skoðun Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon Skoðun Kennarastarfið Ragnheiður Lilja Bjarnadóttir Skoðun Að halda niðri launum og lifa á loftinu Þóranna Rósa Ólafsdóttir Skoðun Vá! Benedikta Guðrún Svavarsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Að taka réttindi af einum til að selja öðrum Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Kæru vinir og stuðningsfólk Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Goðsögnin um að fara áfram Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Ekki lofa einhverju sem þú ætlar ekki að standa við. Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Yfirlýsing kennara eftir fund með borgarstjóra Andrea Sigurjónsdóttir,Eygló Friðriksdóttir,Guðrún Gunnarsdóttir,Jónína Einarsdóttir,Kristín Björnsdóttir,Lilja Margrét Möller,Linda Ósk Sigurðardóttir,Þóranna Rósa Ólafsdóttir skrifar Skoðun Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon skrifar Skoðun Kennarastarfið Ragnheiður Lilja Bjarnadóttir skrifar Skoðun Fullveldi Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Að halda niðri launum og lifa á loftinu Þóranna Rósa Ólafsdóttir skrifar Skoðun Vá! Benedikta Guðrún Svavarsdóttir skrifar Skoðun „Hver sagði þér að heimurinn væri réttlátur?“ Davíð Bergmann skrifar Skoðun Ert þú ég eða verð ég þú Júlíus Birgir Jóhannsson skrifar Skoðun Ákall um annars konar hagkerfi Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Lögbrot íslenskrar stjórnsýslu og dómstóla Huginn Þór Grétarsson skrifar Skoðun Háskóli Íslands styður þjóðarmorð Elí Hörpu og Önundarbur skrifar Skoðun Stjórnvöld bregðist við eggjaskorti með afnámi tolla Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Í hvernig samfélagi viljum við búa í? Ólafur H. Ólafsson skrifar Skoðun Endurhugsum íslenskt skólakerfi: Ný sýn á nám og kennslu Inga Sigrún Atladóttir skrifar Skoðun Þankar um framtíð landsins okkar Árný Björg Blandon skrifar Skoðun Er Landsvirkjun til sölu? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Þegar pólitík hindrar framför Hjörtur Sveinsson skrifar Skoðun Nú á lýðræðið næsta leik Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Skólinn, sem við kjósum að muna. Samfélagsrýni með rjómabragði Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Fær þitt barn kennslu í fjármálalæsi? Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Dagur í grunnskóla Hulda María Magnúsdóttir skrifar Skoðun Áskorun - Þingmenn, sýnið kjósendum stórhug skrifar Skoðun TikTok, upplýsingaóreiða og stjórnvöld Jóhann Óli Eiðsson skrifar Skoðun Taktu þátt í lýðræðinu með okkur Þórhildur Sunna Ævarsdóttir skrifar Skoðun Neyðarmóttakan; fyrir þolendur framhjáhalds Guðný S. Bjarnadóttir skrifar Sjá meira
Í gærkvöld sáum við fjölskyldan leikna sjónvarpsmynd um frægustu fimleikakonu allra tíma. Ung amerísk. Undrabarn með meðfædda hæfileika á sviði fimleika. Þessir meðfæddu hæfileikar spiluðu svo saman með félagslegum aðstæðum, því baklandi sem hún hafði sem og meðfæddri skapgerð til leiksins. Allir þættir til staðar sem gerðu hana af margföldum heimsmeistara og ólympíufara. Sönn goðsögn. Fékk mig, litla mig til að hugsa um hvað ég hef afrekað í lífinu og hver mælikvarðinn er sem segir til hvort um afrek sé að ræða eða ekki. Þessi stanslausi samanburður sem ýmist segir mér að ég sé ýmist betri eða verri. Spurningin þá er, betri eða verri en hver? Er ég að stefna að framförum minnar eigin getu gærdagsins eða er ég með stöðuga sýn útávið sem svo er filteruð af ótta við mistök og höfnun? Er ég að upplifa tíma og afstöðuleysi í leiknum sem knýr mig í núvitund? Þessa núvitund sem framkallar frítt flæði og hámarks getu og frammistöðu. Stefni ég að sigri til að skara fram úr öðrum eða stefni ég að sigri til setja mælinn sem stefnu fyrir þá sem fylgja? Er ásetningur og metnaður minn hreinn eða er ég knúinn af girnd og ótta? Þetta eru mikilvægar spurningar sem varða flest eða ekki öll svið lífsins. Ég lít til baka og finn að ég á erfitt með að viðurkenna sigrana í lífi mínu. Ég virðist eiga auðveldara með að deila sársauka og ósigrum. Ég lít til baka og sé staði í lifi mínu þar sem ég tók svokölluð leap of faith í átt inn i óvissu en með trú og óljósa sýn á ákveðna niðurstöðu. Ég sé að ég hef stigið inn í óttan og lagt í verkefni sem hefðu snúið mig niður í fyrsta andartaki, ef ég hefði reynt að sjá fyrir mér heild í stað þess að einblína bara á fyrsta skrefið. Vöxtur felst í trú og samkennd. Samkennd sem segir mér að ég sé hinir. Samkennd sem segir að égið mitt geti alveg eins og önnur ég. Samkenndin færir mig áfram skref fyrir skref inn á ótroðnar slóðir. Þessu mun aldrei ljúka. Skrefið sem ég tek í dag er að skilja þennan veruleika. Ekki svo ég geti baðað mig í þekkingu og visku heldur svo ég geti deilt honum með mínu nærumhverfi. Í formi uppeldis deilum við, ábyrgir foreldrar visku sem við höfum öðlast í gegnum gleði og sorg. Sigra og ósigra. Áfram við, afreksfólk og áhrifavaldar!! Höfundur starfar sem smíðakennari
Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir Skoðun
Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon Skoðun
Skoðun Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Yfirlýsing kennara eftir fund með borgarstjóra Andrea Sigurjónsdóttir,Eygló Friðriksdóttir,Guðrún Gunnarsdóttir,Jónína Einarsdóttir,Kristín Björnsdóttir,Lilja Margrét Möller,Linda Ósk Sigurðardóttir,Þóranna Rósa Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon skrifar
Skoðun Skólinn, sem við kjósum að muna. Samfélagsrýni með rjómabragði Ragnar Þór Pétursson skrifar
Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir Skoðun
Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon Skoðun