Hefur stúdentapólitíkin lélegt orðspor? Þórhallur Valur Benónýsson skrifar 25. mars 2020 13:00 Yfir þær tvær vikur sem fara undir kosningar á hverju ári eiga setningar á borð við “Stúdentapólitík er það asnalegasta sem ég veit um”, það til að fara róma um veggi háskólans. Þeir rótttækari ganga jafnvel lengra og segja “af hverju nýtum við ekki tímann og leggjum niður Stúdentaráð”. Þegar stúdentapólitík byrjar að lykta eins og kattasandur verður hún skiljanlega mjög fráhrindandi. En þó það sé sorgleg en sönn staðreynd að kosningabaráttur eigi það til að draga fram það versta í jafnvel besta fólki, er yfirgnæfandi meirihluti Stúdentaráðsliða beggja fylkinga að vinna saman yfir hvert starfsár og það jafnvel vel. En sá raunveruleiki getur auðveldlega dulist flestum grandvörum áhorfendum þegar leðjan verður álitlegur staður fyrir fulltrúum stúdenta. Eftir fimm ár af mismikilli þáttöku í hagsmunabaráttu stúdenta hef ég komist að því að hún er mikilvæg. Leðjuslagur hins vegar, eru fullkomnlega ónauðsynlegur og óþarfur fylgifiskur. Enda einungis til þess fallin að koma óorði á baráttuna, fylkingarnar og alla þá sem saman langar að gera háskólann að betri stað fyrir okkur öll. Sannleikurinn er sá að þrátt fyrir ránstilraunir af heiðri af sameiginlegum afrekum, framapot og almennt skítkast sem allir taka eftir og enginn tekur alvarlega, stendur enginn uppi sem sigurvegari. Þegar fylkingarnar hætta að láta þetta snúast um sig og láta allt sitt púður í hagsmuni stúdenta, þá byrja fjöllin að færast og það hratt jafnvel. Sagan hefur ítrekað sýnt fram á að hagsmunabarátta stúdenta skilar sér og um leið og stúdentar slaka á vörnum sínum er ávallt reynt að valta yfir þennan viðkvæma samfélagshóp og því til dæmis var síðasta atlagan í síðustu viku þegar ríkisstjórnin smíðaði Covid-19 björgunarfrumvarp án þess að taka tillit til stúdenta. Ef ekki hefði verið fyrir snögg viðbrögð og öfluga vörn Stúdentaráðs þá hefðu stúdentum ekki verið hleypt inn í partíið í enn eitt skiptið. Hagsmunabaráttan hefur skilað ótrúlegustu sigrum og ýmist af því sem við teljum sjálfsagt í dag er einungis til komið vegna hennar. Má meðal annars nefna prófasöfn, prófleynd, prófréttindi og ýmislegt sem ekki kemst í umræðuna. Að ógleymdum félagslegu þáttunum eins og þátttöku stúdenta í stofnun FS og samvinnu með stofnuninni frá upphafi. Á síðasta stúdentaráðsfundi starfsársins hélt ég tölu yfir meðlimum fylkinganna og biðlaði til þeirra að horfa á stóru myndina, nýta tækifærið og fara inn í þessa kosningabaráttu sem félagar en ekki andstæðingar. Við sem njótum þess heiðurs að fá að taka að okkur þetta umboðshlutverk fyrir samnemendur okkar skuldum þeim að vera góðar fyrirmyndir. Það minnsta sem við getum gert er að standa undir sömu kröfum og við ætlumst til af öðrum. Ég vil nýta tækifærið og biðla til þeirra aðila sem munu stýra fylkingunum að setjast niður ásamt forverum sínum eftir kosningar og setja sér verklagsreglur um framkomu í garð hvors annars og hvernig farið verður að málunum milli þeirra. Setningar á borð við “Stúdentaráðsliðar fylkingarinnar x komu þessi í gegn” verða heyra sögunni til. Öflug rödd stúdenta er ekki einangruð rödd sem krefst viðurkenningar á verkum sínum. Sameinuð og málefnaleg rödd stúdenta nær árangri, það er staðreynd. Hættum að dreifa rangfærslum og virðum hagsmunabaráttuna. Tökum umræðuna upp á hærra plan, enda fátt meira hressandi en draga djúpan andann í hreinu andrúmslofti. Höfundur er háskólanemi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Halldór 19.10.24 Halldór Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir Skoðun Ekki lofa einhverju sem þú ætlar ekki að standa við. Ágústa Árnadóttir Skoðun Að taka réttindi af einum til að selja öðrum Vala Árnadóttir Skoðun Kæru vinir og stuðningsfólk Halla Hrund Logadóttir Skoðun Goðsögnin um að fara áfram Matthildur Björnsdóttir Skoðun Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon Skoðun Kennarastarfið Ragnheiður Lilja Bjarnadóttir Skoðun Að halda niðri launum og lifa á loftinu Þóranna Rósa Ólafsdóttir Skoðun Vá! Benedikta Guðrún Svavarsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Sögur ísraelska hermannsins Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Að taka réttindi af einum til að selja öðrum Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Kæru vinir og stuðningsfólk Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Goðsögnin um að fara áfram Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Ekki lofa einhverju sem þú ætlar ekki að standa við. Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Yfirlýsing kennara eftir fund með borgarstjóra Andrea Sigurjónsdóttir,Eygló Friðriksdóttir,Guðrún Gunnarsdóttir,Jónína Einarsdóttir,Kristín Björnsdóttir,Lilja Margrét Möller,Linda Ósk Sigurðardóttir,Þóranna Rósa Ólafsdóttir skrifar Skoðun Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon skrifar Skoðun Kennarastarfið Ragnheiður Lilja Bjarnadóttir skrifar Skoðun Fullveldi Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Að halda niðri launum og lifa á loftinu Þóranna Rósa Ólafsdóttir skrifar Skoðun Vá! Benedikta Guðrún Svavarsdóttir skrifar Skoðun „Hver sagði þér að heimurinn væri réttlátur?“ Davíð Bergmann skrifar Skoðun Ert þú ég eða verð ég þú Júlíus Birgir Jóhannsson skrifar Skoðun Ákall um annars konar hagkerfi Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Lögbrot íslenskrar stjórnsýslu og dómstóla Huginn Þór Grétarsson skrifar Skoðun Háskóli Íslands styður þjóðarmorð Elí Hörpu og Önundarbur skrifar Skoðun Stjórnvöld bregðist við eggjaskorti með afnámi tolla Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Í hvernig samfélagi viljum við búa í? Ólafur H. Ólafsson skrifar Skoðun Endurhugsum íslenskt skólakerfi: Ný sýn á nám og kennslu Inga Sigrún Atladóttir skrifar Skoðun Þankar um framtíð landsins okkar Árný Björg Blandon skrifar Skoðun Er Landsvirkjun til sölu? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Þegar pólitík hindrar framför Hjörtur Sveinsson skrifar Skoðun Nú á lýðræðið næsta leik Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Skólinn, sem við kjósum að muna. Samfélagsrýni með rjómabragði Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Fær þitt barn kennslu í fjármálalæsi? Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Dagur í grunnskóla Hulda María Magnúsdóttir skrifar Skoðun Áskorun - Þingmenn, sýnið kjósendum stórhug skrifar Skoðun TikTok, upplýsingaóreiða og stjórnvöld Jóhann Óli Eiðsson skrifar Skoðun Taktu þátt í lýðræðinu með okkur Þórhildur Sunna Ævarsdóttir skrifar Sjá meira
Yfir þær tvær vikur sem fara undir kosningar á hverju ári eiga setningar á borð við “Stúdentapólitík er það asnalegasta sem ég veit um”, það til að fara róma um veggi háskólans. Þeir rótttækari ganga jafnvel lengra og segja “af hverju nýtum við ekki tímann og leggjum niður Stúdentaráð”. Þegar stúdentapólitík byrjar að lykta eins og kattasandur verður hún skiljanlega mjög fráhrindandi. En þó það sé sorgleg en sönn staðreynd að kosningabaráttur eigi það til að draga fram það versta í jafnvel besta fólki, er yfirgnæfandi meirihluti Stúdentaráðsliða beggja fylkinga að vinna saman yfir hvert starfsár og það jafnvel vel. En sá raunveruleiki getur auðveldlega dulist flestum grandvörum áhorfendum þegar leðjan verður álitlegur staður fyrir fulltrúum stúdenta. Eftir fimm ár af mismikilli þáttöku í hagsmunabaráttu stúdenta hef ég komist að því að hún er mikilvæg. Leðjuslagur hins vegar, eru fullkomnlega ónauðsynlegur og óþarfur fylgifiskur. Enda einungis til þess fallin að koma óorði á baráttuna, fylkingarnar og alla þá sem saman langar að gera háskólann að betri stað fyrir okkur öll. Sannleikurinn er sá að þrátt fyrir ránstilraunir af heiðri af sameiginlegum afrekum, framapot og almennt skítkast sem allir taka eftir og enginn tekur alvarlega, stendur enginn uppi sem sigurvegari. Þegar fylkingarnar hætta að láta þetta snúast um sig og láta allt sitt púður í hagsmuni stúdenta, þá byrja fjöllin að færast og það hratt jafnvel. Sagan hefur ítrekað sýnt fram á að hagsmunabarátta stúdenta skilar sér og um leið og stúdentar slaka á vörnum sínum er ávallt reynt að valta yfir þennan viðkvæma samfélagshóp og því til dæmis var síðasta atlagan í síðustu viku þegar ríkisstjórnin smíðaði Covid-19 björgunarfrumvarp án þess að taka tillit til stúdenta. Ef ekki hefði verið fyrir snögg viðbrögð og öfluga vörn Stúdentaráðs þá hefðu stúdentum ekki verið hleypt inn í partíið í enn eitt skiptið. Hagsmunabaráttan hefur skilað ótrúlegustu sigrum og ýmist af því sem við teljum sjálfsagt í dag er einungis til komið vegna hennar. Má meðal annars nefna prófasöfn, prófleynd, prófréttindi og ýmislegt sem ekki kemst í umræðuna. Að ógleymdum félagslegu þáttunum eins og þátttöku stúdenta í stofnun FS og samvinnu með stofnuninni frá upphafi. Á síðasta stúdentaráðsfundi starfsársins hélt ég tölu yfir meðlimum fylkinganna og biðlaði til þeirra að horfa á stóru myndina, nýta tækifærið og fara inn í þessa kosningabaráttu sem félagar en ekki andstæðingar. Við sem njótum þess heiðurs að fá að taka að okkur þetta umboðshlutverk fyrir samnemendur okkar skuldum þeim að vera góðar fyrirmyndir. Það minnsta sem við getum gert er að standa undir sömu kröfum og við ætlumst til af öðrum. Ég vil nýta tækifærið og biðla til þeirra aðila sem munu stýra fylkingunum að setjast niður ásamt forverum sínum eftir kosningar og setja sér verklagsreglur um framkomu í garð hvors annars og hvernig farið verður að málunum milli þeirra. Setningar á borð við “Stúdentaráðsliðar fylkingarinnar x komu þessi í gegn” verða heyra sögunni til. Öflug rödd stúdenta er ekki einangruð rödd sem krefst viðurkenningar á verkum sínum. Sameinuð og málefnaleg rödd stúdenta nær árangri, það er staðreynd. Hættum að dreifa rangfærslum og virðum hagsmunabaráttuna. Tökum umræðuna upp á hærra plan, enda fátt meira hressandi en draga djúpan andann í hreinu andrúmslofti. Höfundur er háskólanemi.
Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir Skoðun
Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon Skoðun
Skoðun Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Yfirlýsing kennara eftir fund með borgarstjóra Andrea Sigurjónsdóttir,Eygló Friðriksdóttir,Guðrún Gunnarsdóttir,Jónína Einarsdóttir,Kristín Björnsdóttir,Lilja Margrét Möller,Linda Ósk Sigurðardóttir,Þóranna Rósa Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon skrifar
Skoðun Skólinn, sem við kjósum að muna. Samfélagsrýni með rjómabragði Ragnar Þór Pétursson skrifar
Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir Skoðun
Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon Skoðun