„Að sjálfsögðu, ég segi ekki svona og stend svo ekki við það. Ég skokka og labba bara,“ segir Þorvaldur kátur þegar blaðamaður hafði samband við hann. Þorvaldur segist síður en svo vera vanur hlaupari en hefur þó óskað eftir breytingu á skráningu sinni yfir í hálfmaraþon. „Ég er meira að segja með ónýt hné. Ég er meira að hjóla,“ segir Þorvaldur sem er stofnandi Hjólakrafts. „Ég hef stundum farið í WOW Cyclothon með hóp af krökkum, við vorum með 11 lið í ár.“
Safnar fyrir stúlkur í Nepal
Þorvaldur safnar fyrir góðgerðarsamtökin Empower Nepali Girls – Íslandsdeild, sem styðja nú 280 stúlkur til náms. Á áheitasíðunni sinni segir hann: „Hún Guðrún Harpa Bjarnadóttir, vinkona mín, skaust til Nepal og það breytti lífi hennar. Með því að styðja við bakið á nepölskum stelpum er hægt að breyta lífi þeirra á svo ótrúlegan hátt og Guðrún Harpa hefur brunnið fyrir því að leggja þeim lið... ég vil leggja mitt á vogarskálar og ætla því að sultast eitthvað í þessu hlaupi - það verður ekki á neinum spennandi tíma en hverjum liggur á?“
Hann hefur lengst farið 10 kílómetra í Reykjavíkurmaraþoninu svo hans bíður sannarlega krefjandi áskorun, hálfmaraþon eða jafnvel maraþon. Einn af vinum Þorvalds á Facebook spurði hvað þyrfti að borga honum fyrir að fara heilt maraþon á laugardag, 42,2 kílómetra. Þorvaldur var snöggur að svara því: „ekki mér - Empower Nepali Girls - myndi gera það fyrir 300.000.“
„Reykjavíkurmaraþonið er svo sniðug leið fyrir fólk til þess að safna áheitum fyrir góðgerðarfélög. Á sama tíma getur fólk líka, líkt og ég er að gera, sett eitthvað markmið og þá verður til einhver stemning sem ýtir við manni og einhverjum fleirum kannski. Maður getur notað þetta pepp til þess að fara framúr sjálfum sér, maður getur alltaf miklu meira en maður heldur.“

Efast ekki í eina mínútu
Þorvaldur segir að öll þessi góðgerðarfélög sem er verið að safna fyrir í Reykjavíkurmaraþoninu séu að vinna gott starf. „Á bakvið þessi félög er svo líka fólk sem er að heyja allskonar baráttur sem það hefur jafnvel ekki kosið sér sjálft. Það er því sjálfsagt mál að nota tækifærið og leggja því við.“Þegar þetta er skrifað var áheitasöfnun Þorvaldar komin í 110.000 krónur.
„Ég efast ekki um það í eina mínútu að ég fari þennan 21 kílómeter,“ segir Þorvaldur. Aðspurður um það hvort hann fari í heilt maraþon ef áheitasöfnunin fer í 300.000 svarar hann einfaldlega: „Þó að ég þurfi að skríða það þá fer ég.“
Hér má finna áheitasíðu Þorvaldar.