Smáríkið Stúdentaland Jóhanna Ásgeirsdóttir skrifar 5. maí 2020 07:30 Sem alþjóðafulltrúi Landssamtaka íslenskra stúdenta - LÍS þá er hlutverk mitt meðal annars að sækja ráðstefnur stúdenta erlendis og að reyna svo að miðla þekkingu þaðan inn í starf samtakanna innanlands. LÍS er hluti af samstarfsvettvangi stúdenta í Eystrasaltsríkjum og Norðurlöndum sem kallast Nordisk Orförendemøte (NOM) og á síðustu ráðstefnu hópsins, sem átti sé stað í Færeyjum í október 2019, voru geðheilbrigðismál stúdenta í brennidepli. Við eigum það til á Íslandi að bera okkur saman við nágrannaríkin í flestum efnum og eru málefni stúdenta ekki undanskilin. Ég hafði sjálf undirbúið fyrirlestur um stöðu geðheilbrigðismála stúdenta á Íslandi til þess að flytja á ráðstefnunni, sem fjallaði um hátt hlutfall háskólanema sem glíma við andleg veikindi, þá staðreynd að lítil sem engin úrræði séu í boði innan flestra háskóla, mikinn kostnað sem fylgir sálfræðiþjónustu og hvernig það kemur sér illa fyrir fjöldann allan af stúdentum sem búa við fjárhagserfiðleika. Þetta var fyrsti NOM fundurinn minn og ég mætti tilbúin til þess að glósa niður alla frábæru þjónustuna og fordæmin sem við getum lært af frá nágrannalöndum okkar. Ég hafði búist við því að samanburðurinn við önnur Norðurlönd yrði hlægilegur, að stúdentar á öðrum Norðurlöndum hefðu það frábært og fengju alla þá aðstoð sem þeir þyrftu. Raunin er þó sú að geðraskanir, sérstaklega þunglyndi og kvíði, eru mjög áberandi meðal stúdenta á öllum Norðurlöndum og Eystrasaltsríkjum. Ég tók eftir ákveðnu mynstri í fyrirlestrum félaga minna í NOM: Alls staðar var hlutfall fólks sem glímir við andleg veikindi hærra meðal stúdenta en annarra hópa samfélagsins og alls staðar vantaði upp á úrræði, fjármagn og þjónustu frá hinu opinbera til þess að takast á við vandann. Ásamt Íslandi má oftast sjá Danmörku, Finnland, Noreg og Svíþjóð dansa um efstu sæti Sameinuðu þjóðanna um ánægðustu lönd í heimi. Hvernig stendur þá á því að stúdentar Norðurlanda voru sammála um að staða geðheilsa ungs fólks sé slæm og að meira fjármagn vanti í málaflokkinn? Enn fremur ætti það að valda áhyggjum að á Íslandi glíma tvöfalt fleiri stúdentar við andleg veikindi samanborið við hin Norðurlöndin, samkvæmt niðurstöðum EUROSTUDENT VI. Í kynningum allra stúdentafulltrúanna voru líka nefnd dæmi um stúdentarekin framtök, verkefni sem hægt væri að taka til fyrirmyndar. Ég vakti athygli á þeirri frábæru vinnu sem geðfræðslufélagið Hugrún hefur staðið fyrir hér á landi. En í nánast öllum tilfellum var um einhverskonar jafningjafræðslu að ræða. Verkefnin sem nefnd voru stuðluðu öll á einhvern hátt að bættri heilsu stúdenta án þess að mögulegt væri að skilgreina þau sem geðheilbrigðisþjónustu. Ég tek fram að slík verkefni, eins og geðfræðsla Hugrúnar, skipta gífurlegu máli og verða ekki óþörf þó að markmið nást um að auka aðgengi stúdenta að faglegri geðheilbrigðisþjónustu. Í raun er magnað hvað sprottið hafa upp mörg og sterk framtök sem ganga út á að stúdentar styðji við og fræði hvern annan. Að vissu leyti er það á ábyrgð stúdenta að rækta eigin heilsu og styðja við hvern annan en á einhverjum tímapunkti þurfa þeir á sérfræðingum, sálfræðingum og geðlæknum að halda. Á meðan kostnaður við slíka þjónustu er eins hár og raun ber vitni, biðlistar langir, skortur er á skammtímaúrræðum og gríðarlegt álag er á stúdentum, þá reyna stúdentar að brúa bilið fyrir hvern annan. Í Noregi hefur þessi hugmynd, að stúdentar brúi bilið fyrir hvern annan, þróast út í það að þeir reka „sitt eigið smáríki“ eins og Stian Skarheim Magelssen, alþjóðafulltrúi Norsk studentorganisasjon (NSO), orðaði það í kynningu sinni á ráðstefnunni. Í nýlegri grein sinni í færeysku stúdentablaði segir hann nánar frá stöðu geðheilbrigðismála stúdenta í Noregi. Þar lýsir hann „smáríki stúdenta“: velferðarkerfi sem er rekið alfarið af stúdentum. Kerfið var stofnað árið 1996 vegna þess að niðurgreidd opinber þjónusta var ekki nógu aðgengileg fólki á námsárunum. Stian segir að þetta kerfi hafi komið sér vel en vill samt helst að stúdentar þurfi ekki að standa í þessu: „Það mætti segja að [velferðarkerfi stúdenta] hafi borið góðan árangur, en það þýðir samt ekki að það eigi að vera á eigin ábyrgð stúdenta að skapa þá þjónustu sem þeir þurfa á að halda […] Það er kominn tími til þess að stjórnvöld vakni og átti sig á þessu, vegna þess að við - stúdentarnir - getum ekki gert þetta allt sjálf.” Ég hef fulla trú á því að ef stúdentar á Íslandi neyddust til þess, þá gætu þeir stofnað sitt eigið smáríki, og til eru mörg dæmi um að háskólanemar hafi tekið málin í eigin hendur þegar þörf er á sértækri þjónustu til stúdenta, eins og sjá má á Félagsstofnun stúdenta. Það er þó óboðlegt að það þurfi að vera á ábyrgð stúdentanna sjálfra að skapa einhvers konar geðheilbrigðisþjónustu fyrir sig sjálfa. LÍS kalla eftir undirskriftum við kröfu um að geðheilbrigðisþjónusta innan háskólakerfisins verði bætt til muna, úrræðum fjölgað og að minnsta kosti einu stöðugildi sálfræðings verði komið á innan hvers háskóla fyrir sig. Þessum markmiðum verður bara náð með nægilegri fjármögnun háskólakerfisins samhliða sterkum vilja háskólakerfisins til að setja geðheilsu stúdenta í forgang. Vonandi verður ekki þörf á stofnun smáríkisins Stúdentalands. Höfundur er alþjóðafulltrúi Landssamtaka íslenskra stúdenta. Greinin er hluti af „Geðveiku álagi“, herferð Landssamtaka íslenskra stúdenta (LÍS). Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Geðheilbrigði Hagsmunir stúdenta Mest lesið „Naktir elskendur, Helga og Bjarni, liggja í faðmlögum, handleggjabenda á rauðum rúmfötum, umvafin mildri birtu“ Sigþór U. Hallfreðsson Skoðun Er eitt næturgaman þess virði? Reynir Böðvarsson Skoðun 10 staðreyndir um verðbólgu og ríkisfjármál Konráð S. Guðjónsson Skoðun Læknar, heilbrigðisstarfsfólk og lykill að lausninni Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Krossinn er fallegur Skoðun Þetta reddast eða hvað? Marinó G. Njálsson Skoðun Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Veðjað á rétta skólann Pawel Bartoszek Skoðun Break á ólympíuleikunum og önnur gildi í dansi Brynja Pétursdóttir Skoðun Opið bréf til stjórnarformanns Haga Björn Sævar Einarsson Skoðun Skoðun Skoðun Innviðir og orkuskipti Sigurður Ingi Friðleifsson skrifar Skoðun Veðjað á rétta skólann Pawel Bartoszek skrifar Skoðun Er eitt næturgaman þess virði? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Læknar, heilbrigðisstarfsfólk og lykill að lausninni Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun 10 staðreyndir um verðbólgu og ríkisfjármál Konráð S. Guðjónsson skrifar Skoðun „Naktir elskendur, Helga og Bjarni, liggja í faðmlögum, handleggjabenda á rauðum rúmfötum, umvafin mildri birtu“ Sigþór U. Hallfreðsson skrifar Skoðun Krossinn er fallegur skrifar Skoðun Þetta reddast eða hvað? Marinó G. Njálsson skrifar Skoðun Að gráta í rigningunni - og dansa Jón Þór Ólafsson skrifar Skoðun „Smækkunar“gler Viðskiptaráðs Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Ekki henda! Eyjólfur Pálsson skrifar Skoðun Break á ólympíuleikunum og önnur gildi í dansi Brynja Pétursdóttir skrifar Skoðun Frigg nemendagrunnur – bylting í íslensku skólastarfi Þórdís Jóna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Opið bréf til stjórnarformanns Haga Björn Sævar Einarsson skrifar Skoðun Alvarlegar afleiðingar kynferðislegrar áreitni á vinnustöðum Dagný Aradóttir Pind skrifar Skoðun Er Helguvík ein af stærstu ruslakistum Íslands? Margrét S. Þórólfsdóttir,Ragnhildur L. Guðmundsdóttir,Þórólfur J. Dagsson skrifar Skoðun Manstu þegar Messenger var ekki til? Aldís Stefánsdóttir skrifar Skoðun „Flestum í Noregi er illa við EES“ Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Óheillaþróun á íslenskum vinnumarkaði Gunnar Sigvaldason,Árni B. Björnsson skrifar Skoðun Að virkja upp í loft Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Sjálfstæðisflokkurinn, the party of hungry children Ian McDonald skrifar Skoðun Talsmenn tolla gefa engan afslátt Ragnar Sigurður Kristjánsson skrifar Skoðun Samstaða kennara skiptir máli Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Hvað er fram undan í íslenskum stjórnmálum? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Leiðin til að elska mig Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar Skoðun Nauðsynlegt að sameina verndun og nýtingu orku með stuðningi staðla Haukur Logi Jóhannsson skrifar Skoðun Hamstrar barnið þitt blýanta? Berglind Sunna Bragadóttir skrifar Skoðun Ég má það fyrst ég kemst upp með það Eva Hauksdóttir skrifar Skoðun Ætlar Akureyrarbær að snuða íbúa? Sunna Hlín Jóhannesdóttir,Hilda Jana Gísladóttir skrifar Skoðun Miðaldra á hjúkrunarheimili! Jóhanna Ólafsdóttir skrifar Sjá meira
Sem alþjóðafulltrúi Landssamtaka íslenskra stúdenta - LÍS þá er hlutverk mitt meðal annars að sækja ráðstefnur stúdenta erlendis og að reyna svo að miðla þekkingu þaðan inn í starf samtakanna innanlands. LÍS er hluti af samstarfsvettvangi stúdenta í Eystrasaltsríkjum og Norðurlöndum sem kallast Nordisk Orförendemøte (NOM) og á síðustu ráðstefnu hópsins, sem átti sé stað í Færeyjum í október 2019, voru geðheilbrigðismál stúdenta í brennidepli. Við eigum það til á Íslandi að bera okkur saman við nágrannaríkin í flestum efnum og eru málefni stúdenta ekki undanskilin. Ég hafði sjálf undirbúið fyrirlestur um stöðu geðheilbrigðismála stúdenta á Íslandi til þess að flytja á ráðstefnunni, sem fjallaði um hátt hlutfall háskólanema sem glíma við andleg veikindi, þá staðreynd að lítil sem engin úrræði séu í boði innan flestra háskóla, mikinn kostnað sem fylgir sálfræðiþjónustu og hvernig það kemur sér illa fyrir fjöldann allan af stúdentum sem búa við fjárhagserfiðleika. Þetta var fyrsti NOM fundurinn minn og ég mætti tilbúin til þess að glósa niður alla frábæru þjónustuna og fordæmin sem við getum lært af frá nágrannalöndum okkar. Ég hafði búist við því að samanburðurinn við önnur Norðurlönd yrði hlægilegur, að stúdentar á öðrum Norðurlöndum hefðu það frábært og fengju alla þá aðstoð sem þeir þyrftu. Raunin er þó sú að geðraskanir, sérstaklega þunglyndi og kvíði, eru mjög áberandi meðal stúdenta á öllum Norðurlöndum og Eystrasaltsríkjum. Ég tók eftir ákveðnu mynstri í fyrirlestrum félaga minna í NOM: Alls staðar var hlutfall fólks sem glímir við andleg veikindi hærra meðal stúdenta en annarra hópa samfélagsins og alls staðar vantaði upp á úrræði, fjármagn og þjónustu frá hinu opinbera til þess að takast á við vandann. Ásamt Íslandi má oftast sjá Danmörku, Finnland, Noreg og Svíþjóð dansa um efstu sæti Sameinuðu þjóðanna um ánægðustu lönd í heimi. Hvernig stendur þá á því að stúdentar Norðurlanda voru sammála um að staða geðheilsa ungs fólks sé slæm og að meira fjármagn vanti í málaflokkinn? Enn fremur ætti það að valda áhyggjum að á Íslandi glíma tvöfalt fleiri stúdentar við andleg veikindi samanborið við hin Norðurlöndin, samkvæmt niðurstöðum EUROSTUDENT VI. Í kynningum allra stúdentafulltrúanna voru líka nefnd dæmi um stúdentarekin framtök, verkefni sem hægt væri að taka til fyrirmyndar. Ég vakti athygli á þeirri frábæru vinnu sem geðfræðslufélagið Hugrún hefur staðið fyrir hér á landi. En í nánast öllum tilfellum var um einhverskonar jafningjafræðslu að ræða. Verkefnin sem nefnd voru stuðluðu öll á einhvern hátt að bættri heilsu stúdenta án þess að mögulegt væri að skilgreina þau sem geðheilbrigðisþjónustu. Ég tek fram að slík verkefni, eins og geðfræðsla Hugrúnar, skipta gífurlegu máli og verða ekki óþörf þó að markmið nást um að auka aðgengi stúdenta að faglegri geðheilbrigðisþjónustu. Í raun er magnað hvað sprottið hafa upp mörg og sterk framtök sem ganga út á að stúdentar styðji við og fræði hvern annan. Að vissu leyti er það á ábyrgð stúdenta að rækta eigin heilsu og styðja við hvern annan en á einhverjum tímapunkti þurfa þeir á sérfræðingum, sálfræðingum og geðlæknum að halda. Á meðan kostnaður við slíka þjónustu er eins hár og raun ber vitni, biðlistar langir, skortur er á skammtímaúrræðum og gríðarlegt álag er á stúdentum, þá reyna stúdentar að brúa bilið fyrir hvern annan. Í Noregi hefur þessi hugmynd, að stúdentar brúi bilið fyrir hvern annan, þróast út í það að þeir reka „sitt eigið smáríki“ eins og Stian Skarheim Magelssen, alþjóðafulltrúi Norsk studentorganisasjon (NSO), orðaði það í kynningu sinni á ráðstefnunni. Í nýlegri grein sinni í færeysku stúdentablaði segir hann nánar frá stöðu geðheilbrigðismála stúdenta í Noregi. Þar lýsir hann „smáríki stúdenta“: velferðarkerfi sem er rekið alfarið af stúdentum. Kerfið var stofnað árið 1996 vegna þess að niðurgreidd opinber þjónusta var ekki nógu aðgengileg fólki á námsárunum. Stian segir að þetta kerfi hafi komið sér vel en vill samt helst að stúdentar þurfi ekki að standa í þessu: „Það mætti segja að [velferðarkerfi stúdenta] hafi borið góðan árangur, en það þýðir samt ekki að það eigi að vera á eigin ábyrgð stúdenta að skapa þá þjónustu sem þeir þurfa á að halda […] Það er kominn tími til þess að stjórnvöld vakni og átti sig á þessu, vegna þess að við - stúdentarnir - getum ekki gert þetta allt sjálf.” Ég hef fulla trú á því að ef stúdentar á Íslandi neyddust til þess, þá gætu þeir stofnað sitt eigið smáríki, og til eru mörg dæmi um að háskólanemar hafi tekið málin í eigin hendur þegar þörf er á sértækri þjónustu til stúdenta, eins og sjá má á Félagsstofnun stúdenta. Það er þó óboðlegt að það þurfi að vera á ábyrgð stúdentanna sjálfra að skapa einhvers konar geðheilbrigðisþjónustu fyrir sig sjálfa. LÍS kalla eftir undirskriftum við kröfu um að geðheilbrigðisþjónusta innan háskólakerfisins verði bætt til muna, úrræðum fjölgað og að minnsta kosti einu stöðugildi sálfræðings verði komið á innan hvers háskóla fyrir sig. Þessum markmiðum verður bara náð með nægilegri fjármögnun háskólakerfisins samhliða sterkum vilja háskólakerfisins til að setja geðheilsu stúdenta í forgang. Vonandi verður ekki þörf á stofnun smáríkisins Stúdentalands. Höfundur er alþjóðafulltrúi Landssamtaka íslenskra stúdenta. Greinin er hluti af „Geðveiku álagi“, herferð Landssamtaka íslenskra stúdenta (LÍS).
„Naktir elskendur, Helga og Bjarni, liggja í faðmlögum, handleggjabenda á rauðum rúmfötum, umvafin mildri birtu“ Sigþór U. Hallfreðsson Skoðun
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Skoðun „Naktir elskendur, Helga og Bjarni, liggja í faðmlögum, handleggjabenda á rauðum rúmfötum, umvafin mildri birtu“ Sigþór U. Hallfreðsson skrifar
Skoðun Alvarlegar afleiðingar kynferðislegrar áreitni á vinnustöðum Dagný Aradóttir Pind skrifar
Skoðun Er Helguvík ein af stærstu ruslakistum Íslands? Margrét S. Þórólfsdóttir,Ragnhildur L. Guðmundsdóttir,Þórólfur J. Dagsson skrifar
Skoðun Nauðsynlegt að sameina verndun og nýtingu orku með stuðningi staðla Haukur Logi Jóhannsson skrifar
„Naktir elskendur, Helga og Bjarni, liggja í faðmlögum, handleggjabenda á rauðum rúmfötum, umvafin mildri birtu“ Sigþór U. Hallfreðsson Skoðun
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun