Hvers vegna hefur einhver það vald? Gunnar Hnefill Örlygsson skrifar 15. janúar 2021 12:00 Milli jóla og nýárs tók ég eftir því er ég leit til veðurs á vindasömu kvöldi, að sorptunnan hafði tapað í átökum sínum við vindhviður og rusl var fokið á víð og dreif. Þetta þótti mér miður og stökk ég af stað út í vindinn að eltast við það sem hafði farið á flug. Einn maður í myrkri og vindi að eltast við fjúkandi rusl á aðra klukkustund, hversvegna? Því mér er umhugað um umhverfi mitt og náttúruna. Statt og stöðugt erum við að verða meðvitaðri um náttúru- og umhverfisvernd, sem er jákvætt og til bóta. Vilji okkar til að gera betur er að aukast ásamt þekkingu okkar á afleiðingum mengunar og losunar gróðurhúsalofttegunda. En það er jú einn megin tilgangur lífsins að læra af mistökum og gera betur. Skilningur eykst á skaðlegum áhrifum okkar á náttúruna með óvarlegri meðhöldun spilliefna, sorpi, örplastmengun og óhóflegri losun gróðurhúsalofttegunda. Því fylgir súrnun sjávar, hækkandi hitastig og hnattræn hlýnum. Líffræðingar og aðrir náttúrurannsakendur hafa lengi talað um áhrif hnattrænnar hlýnunar á lífríki jarðar. En hún er einnig farin að birtast okkur skýrar á okkar eigin búsvæðum með veðurfarsbreytingum, oft með skelfilegum afleiðingum, sem við sjáum í vatnavöxtum, aurskriðum, þurrkum og skógareldum. Við þessu viljum við bregðast og eru þjóðir heimsins farnar að huga betur að þessum málum og úrlausnum við þeim. Það er gott. Það vakti athygli mína í síðastliðinni viku í kjölfar þeirrar ringulreiðar sem skapaðist í bandarískum stjórnmálum, þegar þingforseti fulltrúardeildar Bandaríkaþings sá ástæðu til þess að spyrja um ákvörðunarvald forseta Bandaríkjanna til þess að virkja beitingu kjarnavopna. Ef slík áætlun yrði virkjuð af forseta, hvort hægt yrði með einhverjum ráðum að koma í veg fyrir og stöðva hana. Við það vaknar sú spurning hjá mér: Hvers vegna hefur einhver það vald, að geta ræst af stað slíka tortímingu með beitingu gereyðingavopna, þar sem líf og náttúra eru í einni andrá þurrkuð út á stóru svæði, sem ólífvænt verður í áratuga raðir með skaðlegri mengun. Við eigum bara þessa einu jörð og ef við setjum stærð hennar í áþreifanlegt samhengi, þá erum við ekki lengi að komast hvert sem við viljum um hana með nútíma samgöngum. Ábyrgð okkar í lífssögunni sem tímabundnir ábúendur jarðarinnar er gríðarleg. Því verðum við að leita allra leiða til þess að vernda hana frekar en eyðileggja. Sem siðað framsýnt heimssamfélag er það skylda okkar að gera kröfu um það, að þjóðarleiðtogar og heimsbyggðin öll, átti sig á því að til eru aðrar og betri leiðir til samningaviðræðna og valdatafls en gereyðingarvopn. Því verður samstaða og heimssátt að nást um það, að slík ógn við jarðríki okkar eigi aldrei að vera til. Höfundur er nemandi í fjármálaverkfræði. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Halldór 19.10.24 Halldór Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir Skoðun Ekki lofa einhverju sem þú ætlar ekki að standa við. Ágústa Árnadóttir Skoðun Kæru vinir og stuðningsfólk Halla Hrund Logadóttir Skoðun Goðsögnin um að fara áfram Matthildur Björnsdóttir Skoðun Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon Skoðun Kennarastarfið Ragnheiður Lilja Bjarnadóttir Skoðun Yfirlýsing kennara eftir fund með borgarstjóra Andrea Sigurjónsdóttir,Eygló Friðriksdóttir,Guðrún Gunnarsdóttir,Jónína Einarsdóttir,Kristín Björnsdóttir,Lilja Margrét Möller,Linda Ósk Sigurðardóttir,Þóranna Rósa Ólafsdóttir Skoðun Að halda niðri launum og lifa á loftinu Þóranna Rósa Ólafsdóttir Skoðun Vá! Benedikta Guðrún Svavarsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Að taka réttindi af einum til að selja öðrum Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Kæru vinir og stuðningsfólk Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Goðsögnin um að fara áfram Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Ekki lofa einhverju sem þú ætlar ekki að standa við. Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Yfirlýsing kennara eftir fund með borgarstjóra Andrea Sigurjónsdóttir,Eygló Friðriksdóttir,Guðrún Gunnarsdóttir,Jónína Einarsdóttir,Kristín Björnsdóttir,Lilja Margrét Möller,Linda Ósk Sigurðardóttir,Þóranna Rósa Ólafsdóttir skrifar Skoðun Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon skrifar Skoðun Kennarastarfið Ragnheiður Lilja Bjarnadóttir skrifar Skoðun Fullveldi Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Að halda niðri launum og lifa á loftinu Þóranna Rósa Ólafsdóttir skrifar Skoðun Vá! Benedikta Guðrún Svavarsdóttir skrifar Skoðun „Hver sagði þér að heimurinn væri réttlátur?“ Davíð Bergmann skrifar Skoðun Ert þú ég eða verð ég þú Júlíus Birgir Jóhannsson skrifar Skoðun Ákall um annars konar hagkerfi Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Lögbrot íslenskrar stjórnsýslu og dómstóla Huginn Þór Grétarsson skrifar Skoðun Háskóli Íslands styður þjóðarmorð Elí Hörpu og Önundarbur skrifar Skoðun Stjórnvöld bregðist við eggjaskorti með afnámi tolla Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Í hvernig samfélagi viljum við búa í? Ólafur H. Ólafsson skrifar Skoðun Endurhugsum íslenskt skólakerfi: Ný sýn á nám og kennslu Inga Sigrún Atladóttir skrifar Skoðun Þankar um framtíð landsins okkar Árný Björg Blandon skrifar Skoðun Er Landsvirkjun til sölu? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Þegar pólitík hindrar framför Hjörtur Sveinsson skrifar Skoðun Nú á lýðræðið næsta leik Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Skólinn, sem við kjósum að muna. Samfélagsrýni með rjómabragði Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Fær þitt barn kennslu í fjármálalæsi? Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Dagur í grunnskóla Hulda María Magnúsdóttir skrifar Skoðun Áskorun - Þingmenn, sýnið kjósendum stórhug skrifar Skoðun TikTok, upplýsingaóreiða og stjórnvöld Jóhann Óli Eiðsson skrifar Skoðun Taktu þátt í lýðræðinu með okkur Þórhildur Sunna Ævarsdóttir skrifar Skoðun Neyðarmóttakan; fyrir þolendur framhjáhalds Guðný S. Bjarnadóttir skrifar Sjá meira
Milli jóla og nýárs tók ég eftir því er ég leit til veðurs á vindasömu kvöldi, að sorptunnan hafði tapað í átökum sínum við vindhviður og rusl var fokið á víð og dreif. Þetta þótti mér miður og stökk ég af stað út í vindinn að eltast við það sem hafði farið á flug. Einn maður í myrkri og vindi að eltast við fjúkandi rusl á aðra klukkustund, hversvegna? Því mér er umhugað um umhverfi mitt og náttúruna. Statt og stöðugt erum við að verða meðvitaðri um náttúru- og umhverfisvernd, sem er jákvætt og til bóta. Vilji okkar til að gera betur er að aukast ásamt þekkingu okkar á afleiðingum mengunar og losunar gróðurhúsalofttegunda. En það er jú einn megin tilgangur lífsins að læra af mistökum og gera betur. Skilningur eykst á skaðlegum áhrifum okkar á náttúruna með óvarlegri meðhöldun spilliefna, sorpi, örplastmengun og óhóflegri losun gróðurhúsalofttegunda. Því fylgir súrnun sjávar, hækkandi hitastig og hnattræn hlýnum. Líffræðingar og aðrir náttúrurannsakendur hafa lengi talað um áhrif hnattrænnar hlýnunar á lífríki jarðar. En hún er einnig farin að birtast okkur skýrar á okkar eigin búsvæðum með veðurfarsbreytingum, oft með skelfilegum afleiðingum, sem við sjáum í vatnavöxtum, aurskriðum, þurrkum og skógareldum. Við þessu viljum við bregðast og eru þjóðir heimsins farnar að huga betur að þessum málum og úrlausnum við þeim. Það er gott. Það vakti athygli mína í síðastliðinni viku í kjölfar þeirrar ringulreiðar sem skapaðist í bandarískum stjórnmálum, þegar þingforseti fulltrúardeildar Bandaríkaþings sá ástæðu til þess að spyrja um ákvörðunarvald forseta Bandaríkjanna til þess að virkja beitingu kjarnavopna. Ef slík áætlun yrði virkjuð af forseta, hvort hægt yrði með einhverjum ráðum að koma í veg fyrir og stöðva hana. Við það vaknar sú spurning hjá mér: Hvers vegna hefur einhver það vald, að geta ræst af stað slíka tortímingu með beitingu gereyðingavopna, þar sem líf og náttúra eru í einni andrá þurrkuð út á stóru svæði, sem ólífvænt verður í áratuga raðir með skaðlegri mengun. Við eigum bara þessa einu jörð og ef við setjum stærð hennar í áþreifanlegt samhengi, þá erum við ekki lengi að komast hvert sem við viljum um hana með nútíma samgöngum. Ábyrgð okkar í lífssögunni sem tímabundnir ábúendur jarðarinnar er gríðarleg. Því verðum við að leita allra leiða til þess að vernda hana frekar en eyðileggja. Sem siðað framsýnt heimssamfélag er það skylda okkar að gera kröfu um það, að þjóðarleiðtogar og heimsbyggðin öll, átti sig á því að til eru aðrar og betri leiðir til samningaviðræðna og valdatafls en gereyðingarvopn. Því verður samstaða og heimssátt að nást um það, að slík ógn við jarðríki okkar eigi aldrei að vera til. Höfundur er nemandi í fjármálaverkfræði.
Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir Skoðun
Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon Skoðun
Yfirlýsing kennara eftir fund með borgarstjóra Andrea Sigurjónsdóttir,Eygló Friðriksdóttir,Guðrún Gunnarsdóttir,Jónína Einarsdóttir,Kristín Björnsdóttir,Lilja Margrét Möller,Linda Ósk Sigurðardóttir,Þóranna Rósa Ólafsdóttir Skoðun
Skoðun Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Yfirlýsing kennara eftir fund með borgarstjóra Andrea Sigurjónsdóttir,Eygló Friðriksdóttir,Guðrún Gunnarsdóttir,Jónína Einarsdóttir,Kristín Björnsdóttir,Lilja Margrét Möller,Linda Ósk Sigurðardóttir,Þóranna Rósa Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon skrifar
Skoðun Skólinn, sem við kjósum að muna. Samfélagsrýni með rjómabragði Ragnar Þór Pétursson skrifar
Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir Skoðun
Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon Skoðun
Yfirlýsing kennara eftir fund með borgarstjóra Andrea Sigurjónsdóttir,Eygló Friðriksdóttir,Guðrún Gunnarsdóttir,Jónína Einarsdóttir,Kristín Björnsdóttir,Lilja Margrét Möller,Linda Ósk Sigurðardóttir,Þóranna Rósa Ólafsdóttir Skoðun