Skipulag fyrir framtíðina Ingvar Þóroddsson skrifar 25. mars 2021 09:00 Skipulagið í kringum Háskóla Íslands er að miklu leyti litað af þeirri skipulagsstefnu sem réði ríkjum á höfuðborgarsvæðinu á miðri seinustu öld. Var þá litið á háskólann sem vinnustað eins og hvern annan miðsvæðis sem nemendur og starfsmenn keyra í úr úthverfunum á morgnanna og svo heim klukkan fjögur. Byggingar Háskólans eru margar hverjar strjálar og illa tengdar enda var gert ráð fyrir því að nemendur stunduðu sitt nám fyrst og fremst í byggingum sinna deilda. Birtist þetta meðal annars best í því að Stakkahlíð, bygging Menntavísindasviðs, er staðsett í Hlíðunum í um þriggja kílómetra fjarlægð frá aðalháskólasvæðinu og að háskólasvæðið sjálft er svo klofið af Suðurgötunni með sínar fjórar akreinar og takmarkaðar þveranir fyrir gangandi stúdenta sem þurfa að sækja kennslu í öðrum byggingum. Slæmar tengingar milli bygginga koma fyrst og fremst niður á stúdentum og starfsfólki með takmarkaða hreyfigetu en lítið sem ekkert virðist hafa verið tekið tillit til þess hóps þegar háskólasvæðið var hannað í sinni núverandi mynd. Ef Háskóli Íslands ætlar sér að vera samkeppnishæf mennta- og rannsóknastofnun á heimsvísu þá er mikilvægt að ráðist sé í heildarendurskoðun á umgjörð Háskólasvæðisins. Röskva fagnar því að sú vinna sé að hluta til hafin, að sameina starfsemi háskólans í Vatnsmýrinni og áætlun um að færa Menntavísindasvið í húsnæði Hótel Sögu kaupi Háskólinn það. Þá er vinnan einnig hafin með nýju rammaskipulagi fyrir Háskólasvæðið sem einblínir á manneskjuna með góðum göngutengingum og lifandi umhverfi. Þar er gert ráð fyrir frekari uppbyggingu á lóðum Vísindagarða í Vatnsmýrinni, aukinni tengingu bygginga með grænum svæðum og vel skilgreindum gönguleiðum. Mikilvægt er að raddir stúdenta sé hafðar við borðið þegar ákvarðanir eru teknar um nýtt rammaskipulag fyrir háskólasvæðið þannig að tekið sé mið af þörfum þeirra og óskum enda eru stúdentar í miklum meirihluta þeirra sem sækja háskólasvæðið. Til að mynda er nauðsynlegt að komið sé upp almennilegum þjónustukjarna í Vatnsmýrinni þannig að íbúar á stúdentagörðum geti sótt alla sína grunnþjónustu á háskólasvæðinu. Röskva hefur lengi barist fyrir því að lágvöruverðsverslun sé staðsett á svæðinu og að heilsugæsla og apótek verði þar einnig. Framtíð háskólasvæðisins er sjálfbært samfélag, þar sem hægt er að sækja alla sína þjónustu. Til þess að uppfylla þá sýn er nauðsynlegt að stúdentum verði tryggð betri kjör þegar kemur að almenningssamgöngum. Lengi hefur það verið markmið Röskvu að stúdentum verði tryggð samgöngukort á vegum Háskólans sem myndi verða stúdentum mun hagstæðara en nemendakortin í Strætó sem nú standa til boða. Þá þarf að efla dreifibílakerfi sem er stúdentum nú þegar aðgengilegt ef þeir festa kaup á sex mánaða strætókorti. Það myndi auðvelda stúdentum að sækja sína þjónustu, að minnsta kosti á meðan hún er ekki aðgengileg á háskólasvæðinu. Slík þjónusta þarf að vera bæði aðgengilegri og ódýrari kostur fyrir stúdenta og eru víða á háskólasvæðum erlendis til fyrirmyndir að slíkum dreifibílakerfum Tímarnir hafa breyst og Háskólinn er ekki bara vinnustaður eins og hver annar. Framtíðarsýn Röskvu fyrir Háskólann er sú að hann verði sjálfbært samfélag þar sem allir íbúar geta sótt sína þjónustu á sjálfbæran hátt. Hann á að vera vettvangur fyrir mannlíf, öfluga tengslamyndun og rannsóknar- og nýsköpunarstarfsemi þvert á fræðasvið. En skipulag bygginga, lóða og samgangna þarf að fylgja þessari þróun, og fyrir því mun Röskva beita sér. Höfundur er oddviti framboðslista Röskvu til Stúdentaráðs á Verkfræði- og náttúruvísindasviði. // English // Planning for the future Planning around the University of Iceland is coloured by late last centuries planning policies in the capital area. Back then the University was seen as a workplace, like any other, where students and staff drive in from the suburbs and then drive home in the afternoon. The University’s buildings are scattered and ill-connected, as it was assumed that students would mainly stay in their departments buildings.This is most obvious in the School of Education building in Stakkahlíð, which is located in Hlíðar suburb about three kilometres from the main University campus and the main campus is then split in half by Suðurgata, with four traffic lanes and limited crosswalks for students who must reach buildings on the other side. Poor connections between campus buildings come down on mainly students and staff with disabilities, and little to nothing seems to have been done about increasing accessibility for disabled students and staff. If the University of Iceland intends on being an internationally competitive educational-and research facility, it is important that a holistic reexamination be done on the University campus. Röskva commends the beginning of this reexamination, by uniting facilities in Vatnsmýrin and the intended transfer of the School of Education to Hotel Saga, should the University purchase the Hotel Saga building. Work has also started in new framework planning/design for the University campus, with focal points being pedestrian connections and a sustainable environment. In the framework, intentions are further construction in the Science Park lots, improved connections to green spaces and well established pedestrian walkways. It is important that students' voices be heard in the decision process for framework design for the campus, so that their needs are met, as campus is mainly sought by students. For example, it is necessary to set up an adequate service centre in Vatnsmýrin so that student housing residents can access basic service on campus. Röskva has continually pushed for a supermarket and health clinic to be established on campus. The University campus’ future is self-sustainable, where all basic needs can be met. To fulfil this vision, public transport prices must be improved. For a long time, one of Röskva’s goals has been for the University to ensure students public transport cards, which would be much more advantageous to students than the current Strætó student cards. Alongside student transport cards, car-sharing rentals for students must be strengthened, which are available if students buy a six-month Strætó card, at least while basic services are not accessible on campus. Such services must be made more accessible and cost-effective for students, similar to car-sharing services in international university campuses. Times have changed and the University is not just a workplace like any other. Röskva’s vision for the University’s future includes a self-sustainable university society, in which everyone can rely on basic services on campus. It should be an avenue for life, networking, research and interdisciplinary innovation. The planning of buildings, lots and transport need to follow suit, and Röskva will put in the work. The author is a Röskva candidate for The Student Council of the University of Iceland, School of Engineering and Natural Sciences. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Háskólar Hagsmunir stúdenta Ingvar Þóroddsson Mest lesið Dýrkeyptur aðgangur Stella Guðmundsdóttir Skoðun „Við andlát manns lýkur skattskyldu hans“ Þórður Gunnarsson Skoðun Íslenskufræðingurinn Sigmundur Davíð Hákon Darri Egilsson Skoðun Aðgangur bannaður Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Það er verið að ljúga að okkur Hildur Þórðardóttir Skoðun Hvers vegna hefur frammistöðu íslenskra nemenda í PISA farið hrakandi? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun Ævintýralegar eftiráskýringar Hildur Sverrisdóttir Skoðun Gervigóðmennska fyrir almannafé Kári Allansson Skoðun Loftslagskvíði Sjálfstæðisflokksins Gunnar Bragi Sveinsson Skoðun Við þurfum þingmann eins og Ágúst Bjarna Valdimar Víðisson Skoðun Skoðun Skoðun Í upphafi skal endinn skoða.. Sigurður F. Sigurðarson skrifar Skoðun Stjórnvöld, virðið frumbyggjaréttinn í íslensku samfélagi Sæmundur Einarsson skrifar Skoðun Handleiðsla og vellíðan í starfi Sveindís Anna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Eldgos og innviðir: Tryggjum öryggi Suðurnesja Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Er aukin einkavæðing lausnin? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Samfélag á krossgötum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Hvað er vandamálið? Alexandra Briem skrifar Skoðun Au pair fyrirkomulagið – barn síns tíma? Hlöðver Skúli Hákonarson skrifar Skoðun Fontur – hiti þrjú stig Stefán Steingrímur Bergsson skrifar Skoðun Bankinn gefur, bankinn tekur Breki Karlsson skrifar Skoðun Hægt og hljótt Dofri Hermannsson skrifar Skoðun Kennaraverkfall – sparka í dekkin eða setja meira bensín á bílinn? Melkorka Mjöll Kristinsdóttir skrifar Skoðun Gervigóðmennska fyrir almannafé Kári Allansson skrifar Skoðun Góður granni, gulli betri! Jóna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Frelsi er alls konar Jón Óskar Sólnes skrifar Skoðun Betra plan í ríkisfjármálum Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Íslenskufræðingurinn Sigmundur Davíð Hákon Darri Egilsson skrifar Skoðun Dýrkeyptur aðgangur Stella Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þarf Alþingi að vera í óvissu? Haukur Arnþórsson skrifar Skoðun Stöndum með einyrkjum og sjálfstætt starfandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Ætla Íslendingar að standa vörð um orkuauðlindir sínar? Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Evrópa og sjálfstæði Íslands Anna Sofía Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Heilnæmt samfélag, betri lífskjör og jöfn tækifæri fyrir öll Unnur Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Mölunarverksmiðja eða umhverfisvæn matvælaframleiðsla Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Lifað með reisn - Frá starfslokum til æviloka Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Viðreisn, evran og Finnland Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Fleiri staðreyndir um jafnlaunavottun – íþyngjandi og kostnaðarsamt regluverk Gunnar Ármannsson skrifar Skoðun Við þurfum þingmann eins og Ágúst Bjarna Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Sagnaarfur Biblíunnar – Heildræn sýn á sköpunina Sigurvin Lárus Jónsson skrifar Skoðun Hvers vegna hefur frammistöðu íslenskra nemenda í PISA farið hrakandi? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar Sjá meira
Skipulagið í kringum Háskóla Íslands er að miklu leyti litað af þeirri skipulagsstefnu sem réði ríkjum á höfuðborgarsvæðinu á miðri seinustu öld. Var þá litið á háskólann sem vinnustað eins og hvern annan miðsvæðis sem nemendur og starfsmenn keyra í úr úthverfunum á morgnanna og svo heim klukkan fjögur. Byggingar Háskólans eru margar hverjar strjálar og illa tengdar enda var gert ráð fyrir því að nemendur stunduðu sitt nám fyrst og fremst í byggingum sinna deilda. Birtist þetta meðal annars best í því að Stakkahlíð, bygging Menntavísindasviðs, er staðsett í Hlíðunum í um þriggja kílómetra fjarlægð frá aðalháskólasvæðinu og að háskólasvæðið sjálft er svo klofið af Suðurgötunni með sínar fjórar akreinar og takmarkaðar þveranir fyrir gangandi stúdenta sem þurfa að sækja kennslu í öðrum byggingum. Slæmar tengingar milli bygginga koma fyrst og fremst niður á stúdentum og starfsfólki með takmarkaða hreyfigetu en lítið sem ekkert virðist hafa verið tekið tillit til þess hóps þegar háskólasvæðið var hannað í sinni núverandi mynd. Ef Háskóli Íslands ætlar sér að vera samkeppnishæf mennta- og rannsóknastofnun á heimsvísu þá er mikilvægt að ráðist sé í heildarendurskoðun á umgjörð Háskólasvæðisins. Röskva fagnar því að sú vinna sé að hluta til hafin, að sameina starfsemi háskólans í Vatnsmýrinni og áætlun um að færa Menntavísindasvið í húsnæði Hótel Sögu kaupi Háskólinn það. Þá er vinnan einnig hafin með nýju rammaskipulagi fyrir Háskólasvæðið sem einblínir á manneskjuna með góðum göngutengingum og lifandi umhverfi. Þar er gert ráð fyrir frekari uppbyggingu á lóðum Vísindagarða í Vatnsmýrinni, aukinni tengingu bygginga með grænum svæðum og vel skilgreindum gönguleiðum. Mikilvægt er að raddir stúdenta sé hafðar við borðið þegar ákvarðanir eru teknar um nýtt rammaskipulag fyrir háskólasvæðið þannig að tekið sé mið af þörfum þeirra og óskum enda eru stúdentar í miklum meirihluta þeirra sem sækja háskólasvæðið. Til að mynda er nauðsynlegt að komið sé upp almennilegum þjónustukjarna í Vatnsmýrinni þannig að íbúar á stúdentagörðum geti sótt alla sína grunnþjónustu á háskólasvæðinu. Röskva hefur lengi barist fyrir því að lágvöruverðsverslun sé staðsett á svæðinu og að heilsugæsla og apótek verði þar einnig. Framtíð háskólasvæðisins er sjálfbært samfélag, þar sem hægt er að sækja alla sína þjónustu. Til þess að uppfylla þá sýn er nauðsynlegt að stúdentum verði tryggð betri kjör þegar kemur að almenningssamgöngum. Lengi hefur það verið markmið Röskvu að stúdentum verði tryggð samgöngukort á vegum Háskólans sem myndi verða stúdentum mun hagstæðara en nemendakortin í Strætó sem nú standa til boða. Þá þarf að efla dreifibílakerfi sem er stúdentum nú þegar aðgengilegt ef þeir festa kaup á sex mánaða strætókorti. Það myndi auðvelda stúdentum að sækja sína þjónustu, að minnsta kosti á meðan hún er ekki aðgengileg á háskólasvæðinu. Slík þjónusta þarf að vera bæði aðgengilegri og ódýrari kostur fyrir stúdenta og eru víða á háskólasvæðum erlendis til fyrirmyndir að slíkum dreifibílakerfum Tímarnir hafa breyst og Háskólinn er ekki bara vinnustaður eins og hver annar. Framtíðarsýn Röskvu fyrir Háskólann er sú að hann verði sjálfbært samfélag þar sem allir íbúar geta sótt sína þjónustu á sjálfbæran hátt. Hann á að vera vettvangur fyrir mannlíf, öfluga tengslamyndun og rannsóknar- og nýsköpunarstarfsemi þvert á fræðasvið. En skipulag bygginga, lóða og samgangna þarf að fylgja þessari þróun, og fyrir því mun Röskva beita sér. Höfundur er oddviti framboðslista Röskvu til Stúdentaráðs á Verkfræði- og náttúruvísindasviði. // English // Planning for the future Planning around the University of Iceland is coloured by late last centuries planning policies in the capital area. Back then the University was seen as a workplace, like any other, where students and staff drive in from the suburbs and then drive home in the afternoon. The University’s buildings are scattered and ill-connected, as it was assumed that students would mainly stay in their departments buildings.This is most obvious in the School of Education building in Stakkahlíð, which is located in Hlíðar suburb about three kilometres from the main University campus and the main campus is then split in half by Suðurgata, with four traffic lanes and limited crosswalks for students who must reach buildings on the other side. Poor connections between campus buildings come down on mainly students and staff with disabilities, and little to nothing seems to have been done about increasing accessibility for disabled students and staff. If the University of Iceland intends on being an internationally competitive educational-and research facility, it is important that a holistic reexamination be done on the University campus. Röskva commends the beginning of this reexamination, by uniting facilities in Vatnsmýrin and the intended transfer of the School of Education to Hotel Saga, should the University purchase the Hotel Saga building. Work has also started in new framework planning/design for the University campus, with focal points being pedestrian connections and a sustainable environment. In the framework, intentions are further construction in the Science Park lots, improved connections to green spaces and well established pedestrian walkways. It is important that students' voices be heard in the decision process for framework design for the campus, so that their needs are met, as campus is mainly sought by students. For example, it is necessary to set up an adequate service centre in Vatnsmýrin so that student housing residents can access basic service on campus. Röskva has continually pushed for a supermarket and health clinic to be established on campus. The University campus’ future is self-sustainable, where all basic needs can be met. To fulfil this vision, public transport prices must be improved. For a long time, one of Röskva’s goals has been for the University to ensure students public transport cards, which would be much more advantageous to students than the current Strætó student cards. Alongside student transport cards, car-sharing rentals for students must be strengthened, which are available if students buy a six-month Strætó card, at least while basic services are not accessible on campus. Such services must be made more accessible and cost-effective for students, similar to car-sharing services in international university campuses. Times have changed and the University is not just a workplace like any other. Röskva’s vision for the University’s future includes a self-sustainable university society, in which everyone can rely on basic services on campus. It should be an avenue for life, networking, research and interdisciplinary innovation. The planning of buildings, lots and transport need to follow suit, and Röskva will put in the work. The author is a Röskva candidate for The Student Council of the University of Iceland, School of Engineering and Natural Sciences.
Hvers vegna hefur frammistöðu íslenskra nemenda í PISA farið hrakandi? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun
Skoðun Kennaraverkfall – sparka í dekkin eða setja meira bensín á bílinn? Melkorka Mjöll Kristinsdóttir skrifar
Skoðun Mölunarverksmiðja eða umhverfisvæn matvælaframleiðsla Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar
Skoðun Fleiri staðreyndir um jafnlaunavottun – íþyngjandi og kostnaðarsamt regluverk Gunnar Ármannsson skrifar
Skoðun Hvers vegna hefur frammistöðu íslenskra nemenda í PISA farið hrakandi? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar
Hvers vegna hefur frammistöðu íslenskra nemenda í PISA farið hrakandi? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun