Flan og firrur Bjarna Benediktssonar á Hringbraut Ole Anton Bieltvedt skrifar 28. ágúst 2021 10:01 Í síðustu viku mætti Bjarni Benediktsson, fjármála- og efnhagsráðherra, í umræðuþáttinn Pólítík með Páli Magnússon á Hringbraut. Sumt af því, sem fram kom hjá ráðherranum, vakti nokkra athygli, en líka spurningar. Ráðherrann sagði m.a. að brýnt væri að halda áfram þessari ríkisstjórn, með Vinstri grænum, til að halda vinstri öflunum í landinu frá völdum!? Með þessu var ráðherrann auðvitað að lýsa þeirri skoðun sinni, að Vinstri grænir væru ekki vinstri flokkur, eða þá, að Vinstri grænir réðu engu í þessari ríkisstjórn. Þessi greining virðist falla að nýlegum skoðanakönnunum, sem sýna að 88% Sjálfstæðismanna eru ánægðir með ríkisstjórnina, á sama tíma og 71% Vinstri grænna eru óánægðir og á móti þessari ríkisstjórn. Óánægðu Vinstri græna má skilja, þar sem öllum helztu málefnum Vinstri grænna, sem standa þó staðfest í stjórnarsáttmála, var kastað fyrir róða hjá þessari ríkisstjórn. Má þar nefna friðun hvala, stofnun þjóðgarðs á miðhálendinu, stórfellt átak í loftslagsmálum – skv. síðustu skýrslum menga Íslendingar meir á mann, en nokkurn önnur evrópsk þjóð – endurskoðun laga um vernd, friðun og veiðar villtra dýra og endurskoðun stjórnarskrár. Botninn datt úr hverju einasta þessara mála, þegar til átti að taka. Þetta var því ósmekklegt umræðuflan hjá Bjarna, gagnvart Katrínu Jakobsdóttur, forsætisáðherra, en ekki firra. Hvernig Katrín getur í framhaldi af þessum óförum og ummælum svo og gegn vilja mikils hluta flokksmanna sinna, enn talað fjálglega um framhald þessarar ríkisstjórnar, ef úrslit kosninga leyfa, er veruleg ráðgáta. Fjármálaráðherra fór í annað mál á Hringbraut. Hann fullyrti, að krónan hefði sannað gildi sitt, því hún hefði hjálpað okkur að komast yfir COVID-pláguna. Jafnhliða hefðu COVID-lausnir ríkisstjórnarinnar sýnt, hversu vel hún hefði stýrt viðspyrnunni við faraldrinum. Aðrir menn, sem nokkuð þekkja til efnahagsmála, sjá þetta öðruvísi. Þeir telja, að góð skuldastaða ríkissjóðs og gildur gjaldeyrisvarasjóður - í Evrum og Bandaríkjadölum, ekki í krónum, þær hefðu verið gagnslausar -, sem ferðaþjónustan átti sinn ríka þátt í að skapa, hafi gert ríkisstjórninni kleift að taka um 500 milljarða að láni, sem hún síðan dreifði í smá og stór fyrirtæki, sveitarfélög og aðra, þannig, að einstaklingar og fyrirtæki kæmust heilu og höldnu í gegnum faraldurinn. Ríkisstjórnin bjargaði því þjóðinni í gegnum þennan skafl með stórfelldri lántöku, sem auðvitað þarf að greiða til baka, sennilega af næstu kynslóð. Það virðist vart vera hægt að flokka þessar lausnir undir sérstaka stjórnvizku eða sérstaklega góða frammistöðu ríkisstjórnarinnar. Þetta var því firra hjá ráðherranum. Fjármálaráðherra velti upp enn einu máli, sem olli nokkrum heilabrotum hjá þeim, sem til þekkja. Hann sagði, að lág verðbólga, núll-prósent-verðbólga, eins og hann orðaði það, væri alvarlegt sjúkleikamerki. Nefndi hann þetta, þegar háa verðbólgu á Íslandi bar á góma, en hún var 4,3% hér í júní, á sama tíma og meðaltalsverðbólga á öllu Evru-svæðinu var 1,9%. Átti þetta núll-prósent-tal að sýna, að verðbólgan hér á Íslandi væri ekki sem verst. Það væri betra að hafa hana hærri, en allt of lága. Sérstök speki það. Í þessu samhengi má þá nefna, að verðbólga í Þýzklandi, en hagkerfið þar er eitt það stöðugasta og sterkasta í heimi, sveiflaðist milli 0% og 1% 2015, 2016 og 2019, og voru efnhags- og atvinnumál þar þó í miklu flugi á þessum tíma. Hér varð því fjármálaráðherra aftur á í messunni; firra. Þetta breytir ekki því, að flestir hagfræðingar telja, að 1-2% verðbólga sé ákjósanleg, þó að 0-1% geti líka verið í lagi, á sama hátt og 4,3% verðbólga, eins og hér er, er af flestum hagfræðingum talin varahugaverð ef ekki hættuleg, nema þá af fjármálaráðherra. Bezt færi á því, ef fjármála- og efnhagsráðherrar væru vel að sér í hagfræði og efnahagsmálum, en ekki verður á allt kosið. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ole Anton Bieltvedt Skoðun: Kosningar 2021 Mest lesið Það er hægt Ragna Sigurðardóttir Skoðun 3.200 aumingjar (mín skoðun) Ole Anton Bieltvedt Skoðun Af glyðrugangi eftirlitsstofnana Ester Hilmarsdóttir Skoðun Um vanda stúlkna í skólum Ragnar Þór Pétursson Skoðun Linnulaus þjáning íbúa á Gaza Hrafnhildur Sverrisdóttir Skoðun Svifhrifavaldar Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Sýnið miskunn, réttlæti er fyrir alla Jóhanna Harðardóttir Skoðun Munurinn á þjóðerniskennd versus sálernis þarfar upplifun Matthildur Björnsdóttir Skoðun Tilfinningalegur athyglisbrestur og heilbrigt tilfinningalíf Jón Þór Ólafsson Skoðun Blindskerin í útsendingu RÚV - Aðgengi sjómanna og blindra að efni Ríkissjónvarpsins Sigþór U. Hallfreðsson Skoðun Skoðun Skoðun Af glyðrugangi eftirlitsstofnana Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Linnulaus þjáning íbúa á Gaza Hrafnhildur Sverrisdóttir skrifar Skoðun Munurinn á þjóðerniskennd versus sálernis þarfar upplifun Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Verða rangfærslur að sannleika, ef þær eru endurteknar nógu oft!? Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Svifhrifavaldar Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Forseti ÍSÍ hvattur til að hefja tiltektina í eigin starfsemi Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Hvernig og hvenær en ekki hvort Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Það er víst hægt að semja um aðildarskilmála! Mörg dæmi sanna það! Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Orðatónar: Aukinn orðaforði og lesskilningur barna með íslenskri tónlist Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Tilfinningalegur athyglisbrestur og heilbrigt tilfinningalíf Jón Þór Ólafsson skrifar Skoðun Reglurnar eru óumsemjanlegar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 3.200 aumingjar (mín skoðun) Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Ber endurhæfing ávöxt? skrifar Skoðun Heimur á heljarþröm skrifar Skoðun Foreldrar á 4. vaktinni Sara Rós Kristinsdóttir,Lóa Ólafsdóttir skrifar Skoðun Norður-Kórea er víða Ingvar Smári Birgisson skrifar Skoðun Það getur verið gott að búa til steind Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Uppskeruhátíð öldrunarfræða á Norðurlöndum Sirrý Sif Sigurlaugardóttir skrifar Skoðun Gullverðlaun í mengun Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Gen og glæpir Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun 10 tæknilegir yfirburðir rafbíla Sigurður Ingi Friðleifsson skrifar Skoðun Um vanda stúlkna í skólum Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Land, borgir og samgöngur Guðjón Sigurbjartsson skrifar Skoðun Coda Terminal: Verndum náttúru, umhverfi og leiðréttum mýtur Edda Sif Aradóttir skrifar Skoðun Kveikjum áhugann – Kveikjum neistann Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Mega bara íslenskir karlmenn nauðga konum á Íslandi? Guðný S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Ekki gera þessi mistök í sumarfríinu! Ólafía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Þau vilja ekki leysa vandann Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Mengum minna Ólafur Teitur Guðnason skrifar Skoðun Afnám verndartolla í kjölfar breytinga á búvörulögum Jón Ingi Hákonarson skrifar Sjá meira
Í síðustu viku mætti Bjarni Benediktsson, fjármála- og efnhagsráðherra, í umræðuþáttinn Pólítík með Páli Magnússon á Hringbraut. Sumt af því, sem fram kom hjá ráðherranum, vakti nokkra athygli, en líka spurningar. Ráðherrann sagði m.a. að brýnt væri að halda áfram þessari ríkisstjórn, með Vinstri grænum, til að halda vinstri öflunum í landinu frá völdum!? Með þessu var ráðherrann auðvitað að lýsa þeirri skoðun sinni, að Vinstri grænir væru ekki vinstri flokkur, eða þá, að Vinstri grænir réðu engu í þessari ríkisstjórn. Þessi greining virðist falla að nýlegum skoðanakönnunum, sem sýna að 88% Sjálfstæðismanna eru ánægðir með ríkisstjórnina, á sama tíma og 71% Vinstri grænna eru óánægðir og á móti þessari ríkisstjórn. Óánægðu Vinstri græna má skilja, þar sem öllum helztu málefnum Vinstri grænna, sem standa þó staðfest í stjórnarsáttmála, var kastað fyrir róða hjá þessari ríkisstjórn. Má þar nefna friðun hvala, stofnun þjóðgarðs á miðhálendinu, stórfellt átak í loftslagsmálum – skv. síðustu skýrslum menga Íslendingar meir á mann, en nokkurn önnur evrópsk þjóð – endurskoðun laga um vernd, friðun og veiðar villtra dýra og endurskoðun stjórnarskrár. Botninn datt úr hverju einasta þessara mála, þegar til átti að taka. Þetta var því ósmekklegt umræðuflan hjá Bjarna, gagnvart Katrínu Jakobsdóttur, forsætisáðherra, en ekki firra. Hvernig Katrín getur í framhaldi af þessum óförum og ummælum svo og gegn vilja mikils hluta flokksmanna sinna, enn talað fjálglega um framhald þessarar ríkisstjórnar, ef úrslit kosninga leyfa, er veruleg ráðgáta. Fjármálaráðherra fór í annað mál á Hringbraut. Hann fullyrti, að krónan hefði sannað gildi sitt, því hún hefði hjálpað okkur að komast yfir COVID-pláguna. Jafnhliða hefðu COVID-lausnir ríkisstjórnarinnar sýnt, hversu vel hún hefði stýrt viðspyrnunni við faraldrinum. Aðrir menn, sem nokkuð þekkja til efnahagsmála, sjá þetta öðruvísi. Þeir telja, að góð skuldastaða ríkissjóðs og gildur gjaldeyrisvarasjóður - í Evrum og Bandaríkjadölum, ekki í krónum, þær hefðu verið gagnslausar -, sem ferðaþjónustan átti sinn ríka þátt í að skapa, hafi gert ríkisstjórninni kleift að taka um 500 milljarða að láni, sem hún síðan dreifði í smá og stór fyrirtæki, sveitarfélög og aðra, þannig, að einstaklingar og fyrirtæki kæmust heilu og höldnu í gegnum faraldurinn. Ríkisstjórnin bjargaði því þjóðinni í gegnum þennan skafl með stórfelldri lántöku, sem auðvitað þarf að greiða til baka, sennilega af næstu kynslóð. Það virðist vart vera hægt að flokka þessar lausnir undir sérstaka stjórnvizku eða sérstaklega góða frammistöðu ríkisstjórnarinnar. Þetta var því firra hjá ráðherranum. Fjármálaráðherra velti upp enn einu máli, sem olli nokkrum heilabrotum hjá þeim, sem til þekkja. Hann sagði, að lág verðbólga, núll-prósent-verðbólga, eins og hann orðaði það, væri alvarlegt sjúkleikamerki. Nefndi hann þetta, þegar háa verðbólgu á Íslandi bar á góma, en hún var 4,3% hér í júní, á sama tíma og meðaltalsverðbólga á öllu Evru-svæðinu var 1,9%. Átti þetta núll-prósent-tal að sýna, að verðbólgan hér á Íslandi væri ekki sem verst. Það væri betra að hafa hana hærri, en allt of lága. Sérstök speki það. Í þessu samhengi má þá nefna, að verðbólga í Þýzklandi, en hagkerfið þar er eitt það stöðugasta og sterkasta í heimi, sveiflaðist milli 0% og 1% 2015, 2016 og 2019, og voru efnhags- og atvinnumál þar þó í miklu flugi á þessum tíma. Hér varð því fjármálaráðherra aftur á í messunni; firra. Þetta breytir ekki því, að flestir hagfræðingar telja, að 1-2% verðbólga sé ákjósanleg, þó að 0-1% geti líka verið í lagi, á sama hátt og 4,3% verðbólga, eins og hér er, er af flestum hagfræðingum talin varahugaverð ef ekki hættuleg, nema þá af fjármálaráðherra. Bezt færi á því, ef fjármála- og efnhagsráðherrar væru vel að sér í hagfræði og efnahagsmálum, en ekki verður á allt kosið.
Blindskerin í útsendingu RÚV - Aðgengi sjómanna og blindra að efni Ríkissjónvarpsins Sigþór U. Hallfreðsson Skoðun
Skoðun Verða rangfærslur að sannleika, ef þær eru endurteknar nógu oft!? Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Forseti ÍSÍ hvattur til að hefja tiltektina í eigin starfsemi Sigurður G. Guðjónsson skrifar
Skoðun Það er víst hægt að semja um aðildarskilmála! Mörg dæmi sanna það! Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Orðatónar: Aukinn orðaforði og lesskilningur barna með íslenskri tónlist Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar
Blindskerin í útsendingu RÚV - Aðgengi sjómanna og blindra að efni Ríkissjónvarpsins Sigþór U. Hallfreðsson Skoðun