Tekjuhæstu þjóð veraldar haldið frá góðærinu með fölsun a verðgildi krónunnar Ólafur Örn Jónsson skrifar 15. desember 2021 10:31 Með alfarið fordæmalausum hætti sem aldrei hefur átt sér stað í islenskri efnahagsstjórnun áður notar fjármálaráðherra Seðlabankann til að kaupa upp gjaldeyri og koma þannig í veg fyrir eðlilega hækkun á gengi krónunnar eftir hrunið sem útgerðin olli. Þessi skollaleikur sem staðið hefur frá 2014 hefur nú kostað launafólk og lífeyrisþega 35 til 40% kaupmáttarskerðingu á sama tíma og útgerðin dregur til sín 50% óáunnar tekjur og útgerðarmenn sem í hruninu sátu uppi með 650 milljarða kvótaskuldir þvo nú illa fenginn stolinn óðagróða sinn með því að kaupa upp nánast allt atvinnulíf landsins. Já við erum að lifa það að með skipulagðri starfsemi eru stórútgerðirnar að nota sín pólitísku völd og spillingu til að taka risa margra tuga milljarða snúning á þjóðinni ósmurðri. Með þessu lága gengi af manna völdum búum við við vaxandi verðbólgu sem komin er út fyrir öll mörk. Laun og lífeyrisþegar búa við 35 til 40% skertan kaupmátt. Heilbrigðiskerfið er í molum vegna fjárskorts og hjúkrunarfræðingar og lögreglumenn eru launalega sveltir í þeirri viðleitni fjármálaráðherra að koma í veg fyrir að þessir nauðsynlegu en dýru innviðir ásamt eldriborgurum ÍÞYNGI ATVINNULÍFINU. Hvað lesum við út úr því? Við sitjum uppi með viðbjóðslegustu svikamyllu sem nokkur vestræn þjóð hefur mátt horfa uppá af hendi spilltra stjórmálamanna og rotins atvinnulífs SA. Hér eru útgerðamenn að nota sín sterku pólitísku tengsl til að stjórna gengi krónunnar sér í hag á kostnað afkomu almennings og samfélagsins sem engist í fádæma fjársvelti þrátt fyrir ríkidæmi þjóðarinnar. Sannarlega verið að koma í veg fyrir að þjóðin njóti góðærisins sem gífurlegar hækkanir á heimsmarkaðsverði hafa fært okkur og aukinn túrismi. Útgerðarmenn og leppar þeirra þreytast ekki á að halda því fram að það sé þeirra „einstaka færni“ (lygi sem hófst 1990) sem skapað hafa hækkanirnar á heimsmarkaði sem er hrein lygi því staðreyndin er að einokun kvótakerfisins hefur stór skert það dýmætast sem við áttum markaðshlutdeildina sem komin er í hendur Noðmanna sem eru fararbroddi á öllum þorskmörkuðum þar sem fólk þekkir nú norskan fisk en veit ekkert um íslenskan fisk. Svona er lygin notuð til að blekkja og svíkja og verja einokun og fákeppni. Við sem þjóð megum ekki sætta okkur við svona viðbjóðslega og fordæmalausa græðgi sem varin er með pólitískri spillingu sem á sér hvergi fordæmi í upplýstum heimi enda ekkert þjóðþing veraldar jafn rotið og það íslenska þar sem hagsmunaöflin í þjóðfélaginu eiga stóran meirihluta á þinginu og ráða ríkisstjórnum. Staðreyndin sem við horfum á í dag er sú að gengi krónunnar sem á að fljóta er alfarið handstýrt í þágu útgerðarinnar sem eru að komast upp með að halda genginu í hrunástandi Evran 150 kr með þeim erfiðu aðstæðum sem við sjáum á meðan verð á Evrunni ætti að vera 80 til 90 krónur með minnst 40% hærri kaupmætti launa og lífeyris og sambærilegri styrkingu ríkissjóðs og þar með styrkingu innviða. Við erum í dag vesæl þjóð sem situr uppi með risa spillingu og sora í stjórmálum og í efnahagslífinu þar sem græðgin ræður ríkjum og spillt stjórkerfi fiskveiðanna hefur skapað hirð fólks sem í stað þess að þakka fyrir sín óáunnu forréttindi gerir allt til að arðræna samfélagið sem elur þau inn að beini. Þið fyrirgefið mér hvað sannleikurinn er sár en hann er fyrir löngu orðin okkur allt of dýr. Ég varaði við nákvæmlega þessu ástandi í blaðagrein í Mogganum 1995 og missti reyndar vinnuna en sannleikann má ekki þagga niður. Nú er það okkar verk að taka landið okkar og ríkidæmi til baka úr höndum þjófa og lærum af þessu að maður kastar ekki perlum fyrir svín. Höfundur er heldriborgari og fv skipstjóri. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ólafur Örn Jónsson Mest lesið Kristján á Sprengisandi lendir í ágjöf Björn Ólafsson Skoðun Unglingar eiga skilið heildstætt mat frá framhaldsskólum Sigurður Kári Harðarson Skoðun „Bíddu, varst þú ekki að biðja um þessa greiðslu?“ Heiðrún Jónsdóttir Skoðun Tvær dætur á Gaza - páskahugvekja Viðar Hreinsson Skoðun Ef það líkist þjóðarmorði – þá er það þjóðarmorð! Ólafur Ingólfsson Skoðun Enginn matur og næring án sérfræðiþekkingar Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun Jafnlaunavottun - „Hverjir græða á jafnlaunavottun“ Gunnar Ármannsson Skoðun Stöðvum glæpagengi á Íslandi Hjalti Vigfússon Skoðun Er hægt að stjórna bæjarfélagi með óskhyggju? Sigurþóra Bergsdóttir Skoðun Hvernig húsnæðismarkað vill Viðskiptaráð? Skoðun Skoðun Skoðun Kristján á Sprengisandi lendir í ágjöf Björn Ólafsson skrifar Skoðun Unglingar eiga skilið heildstætt mat frá framhaldsskólum Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Stöðvum glæpagengi á Íslandi Hjalti Vigfússon skrifar Skoðun Jafnlaunavottun - „Hverjir græða á jafnlaunavottun“ Gunnar Ármannsson skrifar Skoðun Gervigreind í skólum: Tækifæri sem fáir eru að ræða? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Hvernig húsnæðismarkað vill Viðskiptaráð? skrifar Skoðun Enginn matur og næring án sérfræðiþekkingar Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar Skoðun Öll endurhæfing er í eðli sínu starfsendurhæfing Sveindís Anna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun „Bíddu, varst þú ekki að biðja um þessa greiðslu?“ Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Rétta leiðin til endurreisnar menntakerfisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Tvær dætur á Gaza - páskahugvekja Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Ef það líkist þjóðarmorði – þá er það þjóðarmorð! Ólafur Ingólfsson skrifar Skoðun Vinnustaðir fatlaðs fólks Atli Már Haraldsson skrifar Skoðun Þjónustustefna sveitarfélaga: Formsatriði eða mikilvægt stjórntæki? Jón Hrói Finnsson skrifar Skoðun Blóð, sviti og tár Jökull Jörgensen skrifar Skoðun Ertu knúin/n fram af verðugleika eða óverðugleika? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Er hægt að stjórna bæjarfélagi með óskhyggju? Sigurþóra Bergsdóttir skrifar Skoðun Styrkleikar barna geta legið í öðru en að fá hæstu einkunnir Anna Maria Jónsdóttir skrifar Skoðun Listin við að fara sér hægt Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Kosningar í stjórn Visku: Þitt atkvæði skiptir máli! Eydís Inga Valsdóttir skrifar Skoðun Ábyrgð yfirvalda á innra mati á skólastarfi Anna Greta Ólafsdóttir skrifar Skoðun Bjánarnir úti á landi Þorvaldur Lúðvík Sigurjónsson skrifar Skoðun Hvað kostar EES samningurinn þjóðina? Sigurbjörn Svavarsson skrifar Skoðun En hvað með loftslagið? Emma Soffía Elkjær Emilsdóttir,Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Ráðherra og valdníðsla í hans nafni Örn Pálmason skrifar Skoðun Betri nýting á tíma og fjármunum Reykjavíkurborgar 1/3 Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Er fótbolti að verða vélmennafótbolti? Andri Hrafn Sigurðsson skrifar Skoðun Geðheilbrigðisþjónusta og fiskur – er einhver tenging? Elín Ebba Ásmundsdóttir skrifar Skoðun Fjárfestum í hjúkrun Ólafur Guðbjörn Skúlason skrifar Skoðun Tölum um endurhæfingu! Laufey Elísabet Gissurardóttir,Steinunn Bergmann,Þóra Leósdóttir skrifar Sjá meira
Með alfarið fordæmalausum hætti sem aldrei hefur átt sér stað í islenskri efnahagsstjórnun áður notar fjármálaráðherra Seðlabankann til að kaupa upp gjaldeyri og koma þannig í veg fyrir eðlilega hækkun á gengi krónunnar eftir hrunið sem útgerðin olli. Þessi skollaleikur sem staðið hefur frá 2014 hefur nú kostað launafólk og lífeyrisþega 35 til 40% kaupmáttarskerðingu á sama tíma og útgerðin dregur til sín 50% óáunnar tekjur og útgerðarmenn sem í hruninu sátu uppi með 650 milljarða kvótaskuldir þvo nú illa fenginn stolinn óðagróða sinn með því að kaupa upp nánast allt atvinnulíf landsins. Já við erum að lifa það að með skipulagðri starfsemi eru stórútgerðirnar að nota sín pólitísku völd og spillingu til að taka risa margra tuga milljarða snúning á þjóðinni ósmurðri. Með þessu lága gengi af manna völdum búum við við vaxandi verðbólgu sem komin er út fyrir öll mörk. Laun og lífeyrisþegar búa við 35 til 40% skertan kaupmátt. Heilbrigðiskerfið er í molum vegna fjárskorts og hjúkrunarfræðingar og lögreglumenn eru launalega sveltir í þeirri viðleitni fjármálaráðherra að koma í veg fyrir að þessir nauðsynlegu en dýru innviðir ásamt eldriborgurum ÍÞYNGI ATVINNULÍFINU. Hvað lesum við út úr því? Við sitjum uppi með viðbjóðslegustu svikamyllu sem nokkur vestræn þjóð hefur mátt horfa uppá af hendi spilltra stjórmálamanna og rotins atvinnulífs SA. Hér eru útgerðamenn að nota sín sterku pólitísku tengsl til að stjórna gengi krónunnar sér í hag á kostnað afkomu almennings og samfélagsins sem engist í fádæma fjársvelti þrátt fyrir ríkidæmi þjóðarinnar. Sannarlega verið að koma í veg fyrir að þjóðin njóti góðærisins sem gífurlegar hækkanir á heimsmarkaðsverði hafa fært okkur og aukinn túrismi. Útgerðarmenn og leppar þeirra þreytast ekki á að halda því fram að það sé þeirra „einstaka færni“ (lygi sem hófst 1990) sem skapað hafa hækkanirnar á heimsmarkaði sem er hrein lygi því staðreyndin er að einokun kvótakerfisins hefur stór skert það dýmætast sem við áttum markaðshlutdeildina sem komin er í hendur Noðmanna sem eru fararbroddi á öllum þorskmörkuðum þar sem fólk þekkir nú norskan fisk en veit ekkert um íslenskan fisk. Svona er lygin notuð til að blekkja og svíkja og verja einokun og fákeppni. Við sem þjóð megum ekki sætta okkur við svona viðbjóðslega og fordæmalausa græðgi sem varin er með pólitískri spillingu sem á sér hvergi fordæmi í upplýstum heimi enda ekkert þjóðþing veraldar jafn rotið og það íslenska þar sem hagsmunaöflin í þjóðfélaginu eiga stóran meirihluta á þinginu og ráða ríkisstjórnum. Staðreyndin sem við horfum á í dag er sú að gengi krónunnar sem á að fljóta er alfarið handstýrt í þágu útgerðarinnar sem eru að komast upp með að halda genginu í hrunástandi Evran 150 kr með þeim erfiðu aðstæðum sem við sjáum á meðan verð á Evrunni ætti að vera 80 til 90 krónur með minnst 40% hærri kaupmætti launa og lífeyris og sambærilegri styrkingu ríkissjóðs og þar með styrkingu innviða. Við erum í dag vesæl þjóð sem situr uppi með risa spillingu og sora í stjórmálum og í efnahagslífinu þar sem græðgin ræður ríkjum og spillt stjórkerfi fiskveiðanna hefur skapað hirð fólks sem í stað þess að þakka fyrir sín óáunnu forréttindi gerir allt til að arðræna samfélagið sem elur þau inn að beini. Þið fyrirgefið mér hvað sannleikurinn er sár en hann er fyrir löngu orðin okkur allt of dýr. Ég varaði við nákvæmlega þessu ástandi í blaðagrein í Mogganum 1995 og missti reyndar vinnuna en sannleikann má ekki þagga niður. Nú er það okkar verk að taka landið okkar og ríkidæmi til baka úr höndum þjófa og lærum af þessu að maður kastar ekki perlum fyrir svín. Höfundur er heldriborgari og fv skipstjóri.
Skoðun Enginn matur og næring án sérfræðiþekkingar Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar
Skoðun Þjónustustefna sveitarfélaga: Formsatriði eða mikilvægt stjórntæki? Jón Hrói Finnsson skrifar
Skoðun Tölum um endurhæfingu! Laufey Elísabet Gissurardóttir,Steinunn Bergmann,Þóra Leósdóttir skrifar