Systur eiga að njóta þess að vera á sama leikskóla! Bergrún Tinna Magnúsdóttir skrifar 15. mars 2022 08:01 Dagurinn í dag, 15. mars, er mikilvægur fyrir marga foreldra. Í dag hefst árleg úthlutun lausra plássa fyrir haustið hjá leikskólum Reykjavíkur. Í Reykjavík er hvorki hverfis né systkina forgangur inn á leikskóla borgarinnar. Borgin gefur sig út fyrir að hafa sem markmið að minnka bílaumferð. En foreldrar keyra margir langar leiðir með börn sín á leikskóla eða til dagforeldra. Börnum sem verða 18 mánaða eða eldri 1. september er lofað plássi að hausti. Það hljómar bara ágætlega, eða hvað? Hvernig virkar þetta í raun? Ég er hrædd um að fullyrðingar sem þessar séu til þess eins að líta vel út á blaði, og auka vinsældir borgarstjórnenda, en kostnaðurinn er hár og bitnar á foreldrum, börnum og starfsfólki leikskólanna. Börnum rétt innan ákveðinna aldursmarka eru oft boðin pláss óháð því hversu langt þau þurfa að sækja skólann eða hvort eldri systkini þeirra séu á sama leikskóla eða ekki. Börnum í Hlíðum er boðið pláss í Breiðholti og börnum í Vesturbæ er boðið pláss í Hlíðum. Hálfu ári síðar er oft slitið á tengsl þessara litlu barna við kennara sína og vini og þau færð í hverfisskólann. Það er reyndar búið að koma á svokölluðu systkinatilliti en það er frekar máttlaust og krefst mikils af skólastjórum leikskólanna okkar. Börn sem; „eiga systkini í umsóknarleikskóla njóta systkinatillits í viðkomandi leikskóla svo framarlega sem þeim börnum sem eru fyrir framan þau á biðlista býðst rými í öðrum þeim leikskóla sem forsjármenn setja til vara.“ Eina leið leikskólastjóranna til að setja systkini í forgang er því að fylgjast sjálfir vel með hver tengist hverjum, forðast að taka inn önnur börn hærra á lista og jafnvel bíða með laus pláss til lengri tíma ef langt er í stóra árlega innritunardaginn. Stundum lenda leikskólastjórar í því að geta ekki tekið inn börn á yngri deildir þar sem losna pláss vegna þess að eldri deildir eru fullar og ekki má taka inn yngra barn ef annað eldra er á biðlista. Elsta dóttir mín fékk ekki pláss á leikskólanum sem var í næsta húsi, við foreldrarnir keyrðum daglega með hana á annan leikskóla og skiptum svo um leið og við gátum með tilheyrandi róti fyrir barnið. Miðju dóttirin komst aldrei inn á leikskóla með systur sinni. Við búum í 105 en bauðst pláss í Breiðholti, Árbæ og Grafarvogi sem við afþökkuðum og biðum þar til pláss opnaðist í hverfinu á miðjum vetri, þó ekki á sama leikskóla og eldri var á. Tveir leikskólar: Ekki sömu starfsdagar, ekki eins sumarfrí, ekki covid bylgjur/lokanir á sama tíma, meiri líkur á smitum ýmissa pesta og auðvitað allt auka tilstandið á hverjum einasta degi. Í covid faraldrinum var svo extra erfitt að fylgja tveim börnum á tvo leikskóla, á tímabili leyfði annar skólinn systkinum af öðrum skólum ekki að koma með inn í fataklefa. Annar stór ókostur við þetta fyrirkomulag er að systkini geta borið pestir hratt og örugglega á milli ólíkra leikskóla borgarinnar. Ég held að við höfum því miður borið allavega eina gubbupestina (en sem betur fer ekki covid) á milli síðasta vetur. Sárast var þó að systurnar fengu ekki að njóta þess að vera saman. Í dag, 15. mars, krossa ég fingur og vona að yngsta dóttirin, sem verður 2 ára í ágúst, fái pláss á sama leikskóla og miðju systirin. Það hlýtur að vera hagur sem flestra fjölskyldna og samfélagsins alls að settur verði á bæði systkina og hverfis forgangur á leikskólana. Það er ekki erfitt í framkvæmd að gefa börnum sem eiga eldra systkini á leikskóla x daga forgang (t.d. 40 daga?) inn á biðlistann fyrir þann leikskóla. Sömuleiðis ætti að gefa börnum sem búa innan hverfis auka z daga forgang (t.d. 20 daga?) inn á biðlista hverfisskólanna. Við foreldrar getum ekki tekið á móti fleiri yfirlýsingum og innantómum loforðum um að börn allt niður í 12 mánaða fái inni á leikskóla og vísa ég þá orðum mínum sérstaklega til Skúla Helgasonar formanns skóla og frístundaráðs. Á meðan staðan er sú að ekki tekst að manna nýju leikskólana, erfitt er að halda leikskólum borgarinnar opnum vegna manneklu og börnunum okkar er sumum einungis boðin pláss fjarri heimilum sínum þá eru allar yfirlýsingar um innritun 12 mánaða barna eins og blaut tuska í andlitið. Leikskólastjórar, leikskólakennarar og leiðbeinendur þið eruð hetjurnar okkar á þessum miklu álags og mönnunar-vandamála tímum og við erum svo þakklátt fyrir allt ykkar starf. Til forsvarsmanna borgarinnar: Við foreldrar viljum kerfisbreytingu, alvöru tæklun á mönnunarvanda leikskólanna og færri loforð. Höfundur er foreldri. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Leikskólar Skóla - og menntamál Börn og uppeldi Mest lesið Halldór 19.04.2025 Halldór Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson Skoðun „Bíddu, varst þú ekki að biðja um þessa greiðslu?“ Heiðrún Jónsdóttir Skoðun Kristján á Sprengisandi lendir í ágjöf Björn Ólafsson Skoðun Gremjan í Grafarvogi Davíð Már Sigurðsson Skoðun Þegar mannshjörtun mætast Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson Skoðun Hugleiðingar á páskum Ámundi Loftsson Skoðun Stöðvum glæpagengi á Íslandi Hjalti Vigfússon Skoðun Ef það líkist þjóðarmorði – þá er það þjóðarmorð! Ólafur Ingólfsson Skoðun Tvær dætur á Gaza - páskahugvekja Viðar Hreinsson Skoðun Skoðun Skoðun Fjármögnuðu stríðsvél Rússlands Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugleiðingar á páskum Ámundi Loftsson skrifar Skoðun Gremjan í Grafarvogi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson skrifar Skoðun Móttaka skemmtiferðaskipa - hlustað á íbúa Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley skrifar Skoðun Þegar mannshjörtun mætast Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Kristján á Sprengisandi lendir í ágjöf Björn Ólafsson skrifar Skoðun Unglingar eiga skilið heildstætt mat frá framhaldsskólum Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Stöðvum glæpagengi á Íslandi Hjalti Vigfússon skrifar Skoðun Jafnlaunavottun - „Hverjir græða á jafnlaunavottun“ Gunnar Ármannsson skrifar Skoðun Gervigreind í skólum: Tækifæri sem fáir eru að ræða? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Hvernig húsnæðismarkað vill Viðskiptaráð? skrifar Skoðun Enginn matur og næring án sérfræðiþekkingar Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar Skoðun Öll endurhæfing er í eðli sínu starfsendurhæfing Sveindís Anna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun „Bíddu, varst þú ekki að biðja um þessa greiðslu?“ Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Rétta leiðin til endurreisnar menntakerfisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Tvær dætur á Gaza - páskahugvekja Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Ef það líkist þjóðarmorði – þá er það þjóðarmorð! Ólafur Ingólfsson skrifar Skoðun Vinnustaðir fatlaðs fólks Atli Már Haraldsson skrifar Skoðun Þjónustustefna sveitarfélaga: Formsatriði eða mikilvægt stjórntæki? Jón Hrói Finnsson skrifar Skoðun Blóð, sviti og tár Jökull Jörgensen skrifar Skoðun Ertu knúin/n fram af verðugleika eða óverðugleika? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Er hægt að stjórna bæjarfélagi með óskhyggju? Sigurþóra Bergsdóttir skrifar Skoðun Styrkleikar barna geta legið í öðru en að fá hæstu einkunnir Anna Maria Jónsdóttir skrifar Skoðun Listin við að fara sér hægt Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Kosningar í stjórn Visku: Þitt atkvæði skiptir máli! Eydís Inga Valsdóttir skrifar Skoðun Ábyrgð yfirvalda á innra mati á skólastarfi Anna Greta Ólafsdóttir skrifar Sjá meira
Dagurinn í dag, 15. mars, er mikilvægur fyrir marga foreldra. Í dag hefst árleg úthlutun lausra plássa fyrir haustið hjá leikskólum Reykjavíkur. Í Reykjavík er hvorki hverfis né systkina forgangur inn á leikskóla borgarinnar. Borgin gefur sig út fyrir að hafa sem markmið að minnka bílaumferð. En foreldrar keyra margir langar leiðir með börn sín á leikskóla eða til dagforeldra. Börnum sem verða 18 mánaða eða eldri 1. september er lofað plássi að hausti. Það hljómar bara ágætlega, eða hvað? Hvernig virkar þetta í raun? Ég er hrædd um að fullyrðingar sem þessar séu til þess eins að líta vel út á blaði, og auka vinsældir borgarstjórnenda, en kostnaðurinn er hár og bitnar á foreldrum, börnum og starfsfólki leikskólanna. Börnum rétt innan ákveðinna aldursmarka eru oft boðin pláss óháð því hversu langt þau þurfa að sækja skólann eða hvort eldri systkini þeirra séu á sama leikskóla eða ekki. Börnum í Hlíðum er boðið pláss í Breiðholti og börnum í Vesturbæ er boðið pláss í Hlíðum. Hálfu ári síðar er oft slitið á tengsl þessara litlu barna við kennara sína og vini og þau færð í hverfisskólann. Það er reyndar búið að koma á svokölluðu systkinatilliti en það er frekar máttlaust og krefst mikils af skólastjórum leikskólanna okkar. Börn sem; „eiga systkini í umsóknarleikskóla njóta systkinatillits í viðkomandi leikskóla svo framarlega sem þeim börnum sem eru fyrir framan þau á biðlista býðst rými í öðrum þeim leikskóla sem forsjármenn setja til vara.“ Eina leið leikskólastjóranna til að setja systkini í forgang er því að fylgjast sjálfir vel með hver tengist hverjum, forðast að taka inn önnur börn hærra á lista og jafnvel bíða með laus pláss til lengri tíma ef langt er í stóra árlega innritunardaginn. Stundum lenda leikskólastjórar í því að geta ekki tekið inn börn á yngri deildir þar sem losna pláss vegna þess að eldri deildir eru fullar og ekki má taka inn yngra barn ef annað eldra er á biðlista. Elsta dóttir mín fékk ekki pláss á leikskólanum sem var í næsta húsi, við foreldrarnir keyrðum daglega með hana á annan leikskóla og skiptum svo um leið og við gátum með tilheyrandi róti fyrir barnið. Miðju dóttirin komst aldrei inn á leikskóla með systur sinni. Við búum í 105 en bauðst pláss í Breiðholti, Árbæ og Grafarvogi sem við afþökkuðum og biðum þar til pláss opnaðist í hverfinu á miðjum vetri, þó ekki á sama leikskóla og eldri var á. Tveir leikskólar: Ekki sömu starfsdagar, ekki eins sumarfrí, ekki covid bylgjur/lokanir á sama tíma, meiri líkur á smitum ýmissa pesta og auðvitað allt auka tilstandið á hverjum einasta degi. Í covid faraldrinum var svo extra erfitt að fylgja tveim börnum á tvo leikskóla, á tímabili leyfði annar skólinn systkinum af öðrum skólum ekki að koma með inn í fataklefa. Annar stór ókostur við þetta fyrirkomulag er að systkini geta borið pestir hratt og örugglega á milli ólíkra leikskóla borgarinnar. Ég held að við höfum því miður borið allavega eina gubbupestina (en sem betur fer ekki covid) á milli síðasta vetur. Sárast var þó að systurnar fengu ekki að njóta þess að vera saman. Í dag, 15. mars, krossa ég fingur og vona að yngsta dóttirin, sem verður 2 ára í ágúst, fái pláss á sama leikskóla og miðju systirin. Það hlýtur að vera hagur sem flestra fjölskyldna og samfélagsins alls að settur verði á bæði systkina og hverfis forgangur á leikskólana. Það er ekki erfitt í framkvæmd að gefa börnum sem eiga eldra systkini á leikskóla x daga forgang (t.d. 40 daga?) inn á biðlistann fyrir þann leikskóla. Sömuleiðis ætti að gefa börnum sem búa innan hverfis auka z daga forgang (t.d. 20 daga?) inn á biðlista hverfisskólanna. Við foreldrar getum ekki tekið á móti fleiri yfirlýsingum og innantómum loforðum um að börn allt niður í 12 mánaða fái inni á leikskóla og vísa ég þá orðum mínum sérstaklega til Skúla Helgasonar formanns skóla og frístundaráðs. Á meðan staðan er sú að ekki tekst að manna nýju leikskólana, erfitt er að halda leikskólum borgarinnar opnum vegna manneklu og börnunum okkar er sumum einungis boðin pláss fjarri heimilum sínum þá eru allar yfirlýsingar um innritun 12 mánaða barna eins og blaut tuska í andlitið. Leikskólastjórar, leikskólakennarar og leiðbeinendur þið eruð hetjurnar okkar á þessum miklu álags og mönnunar-vandamála tímum og við erum svo þakklátt fyrir allt ykkar starf. Til forsvarsmanna borgarinnar: Við foreldrar viljum kerfisbreytingu, alvöru tæklun á mönnunarvanda leikskólanna og færri loforð. Höfundur er foreldri.
Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson Skoðun
Skoðun Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson skrifar
Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley skrifar
Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar
Skoðun Enginn matur og næring án sérfræðiþekkingar Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar
Skoðun Þjónustustefna sveitarfélaga: Formsatriði eða mikilvægt stjórntæki? Jón Hrói Finnsson skrifar
Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson Skoðun