Úrkynjað Ísland Íris Erlingsdóttir skrifar 7. apríl 2022 13:01 „,Þingið er umræðusamkoma einnar þjóðar með sameiginlega hagsmuni heildarinnar að leiðarljósi…’ Íslensk stjórnmálamenning er vanþroskuð…og Alþingi rækir illa umræðuhlutverk sitt…“ Rannsóknarskýrsla Alþingis, bindi 8, bls. 184 Þroskastig íslenskrar stjórnmálamenningar hefur ekki staðið í stað á þeim 14 árum sem liðin eru frá þjóðargjaldþrotinu. Þvert á móti. Íslensk stjórnmálamenning hefur hnignað úr vanþroska í úrkynjun. Hið sama mætti segja um „menningu” fjölmiðlaklappstýranna. Alþingi er „vettvangur rökræðu” í þágu almennings. ”Markmið rökræðu er að lýsa upp málefni; því verður hún að byggjast á upplýsingum um staðreyndir…sá sem stundar rökræðu af heilindum leitast við að hafa það sem sannara reynist…” Rannsóknarskýrsla Alþingis, bindi 8, bls. 184 Ekki er einu sinni hægt að segja að Alþingi „ræki illa umræðuhlutverk sitt” – það hefur einfaldlega lagt það niður – svo fullkomlega að alþingismenn sjá ekkert athugavert við að skrifa skoðanagreinar til að hvetja fjölmiðla með skömmum og hótunum að brjóta gegn sjálfri Stjórnarskránni svo skjólstæðingar þingmanna móðgist ekki. Stjórnarskrá lýðveldisins Íslands 1944 nr. 33, 17. júní, 73. gr. „Allir eru frjálsir skoðana sinna og sannfæringar…Ritskoðun og aðrar sambærilegar tálmanir á tjáningarfrelsi má aldrei í lög leiða.” Jódís Skúladóttir, þingmaður Vinstri grænna fræðir lesendur – vegna þess að ég „titla mig sem fjölmiðlafræðing“ – um fjórða þjóðfélagsvaldið í kennslubókardæmi um umburðarleysi sem á að vera hneyksli í lýðræðisþjóðfélögum. Jódís þykist vera gegn mismunun, en hún vill ritskoða og banna allar skoðanir sem henni mislíka og lofar „fjölmiðla sem hafa komið góðum verkum í höfn með þéttu aðhaldi [svo “þéttu” að aðeins er pláss fyrir “réttu” skoðanirnar] og opinni umræðu um krefjandi mál.” Í meðförum Jódísar er „opin umræða” refhvörf („oxymoron”) því opin umræða í lýðræðisríkjum fer að mestu leyti fram í fjölmiðlum – fjórða valdinu og „felur í sér “aðhaldshlutverk – að fjölmiðlar [verndi] borgarana fyrir misbeitingu valds –upplýsingahlutverk –...láti borgurunum í té áreiðanlegar upplýsingar og vandaða greiningu á samfélagsmálum – ogumræðuhlutverk –...séu vettvangur fjölþættrar þjóðfélagsumræðu og birti túlkanir og umræðu um málefni samfélagsins frá margvíslegum sjónarhornum. Að mörgu leyti ereinfaldast fyrir fjölmiðil að sinna síðastnefnda hlutverkinu, svo sem með því aðdagblað sé opið fyrir aðsendum greinum.” Rannsóknarskýrsla Alþingis, bindi 8, bls. 196. Þar sem Jódís titlar sig sem Alþingismann, „langar mig að nota tækifærið” og benda henni á „umræðuhlutverk” Alþingis. Rannsóknarskýrslan bendir á hvernig „flokksræðið…hefur þróast í ofurvald…foringjans og klíkunnar…[þar sem] hlutur löggjafans [verður] að afgreiða mál sem undirbúin hafa verið í klíkunni…Þannig gegnir þingið formlegu löggjafarhlutverki sínu en bæði umræðuhlutverkið og eftirlitshlutverkið eru vanrækt.” Í stað þess að hvetja til og taka þátt í skynsamlegri þjóðfélagsumræðu, velur þingmaðurinn ad hominem árásir og ræðst á mikilvægasta rétt þegnanna – rétt okkar til málfrelsis, sem er grundvöllur allra annarra réttinda. Þetta óþol og fyrirlitning frá fulltrúa Alþingis – sem er eiðsvarin að verja Stjórnarskrárvarin réttindi okkar og hefur vald til að lögfesta boð og bönn á skoðanir sem henni líkar ekki – fyrir réttindum þegnanna til málfrelsis er ógnvekjandi. Jódís titlar sig sem Alþingismann en hún er fyrst og fremst Transaðgerðasinni, enda sér hún enga ástæðu til að útskýra hvaða orð í mínum „ömurlegu skrifum” eru „hatursumræða”, „ýta undir ofbeldi”, „standa fyrir öfgastefnum” og setja „transfólk í lífshættu”. Í stað þess að rökstyðja þetta rauðsíldar-salat à la Mussolini (svo ég taki upp þráð Jódísar úr leiknum “Hver er einræðisherrann?”) gramsar hún í verkfæraskúffu TransRannsóknarréttarins (merkt “ENGIN UMRÆÐA”) og nær í mest notuðu tólin: aðdróttanir, uppnefni, rökvillur og hótanir. (Transaðgerðasinnar innan Alþingis og utan ættu að hafa í huga að á Íslandi er ærumeiðingalöggjöf hluti af Almennum hegningarlögum. Persónulega er ég málfrelsis”absolutisti” en margir Transguðleysingjar hafa ekki jafn hlýlegt viðmót til ærumeiðinga.) Það þarf ekki að koma neinum á óvart að aðalumbjóðendur Jódísar eru henni sammála um mikilvægi „opinnar umræðu.” „Trans Ísland hefur enga löngun til að rökræða raunveruleika tilvistar okkar eða að hrekja þær staðhæfingar höfundarins sem samþykktar voru af ritstjórn [Morgunblaðsins] og hleypt í prentun. Tilvist okkar er ekki álitamál og er ekki efni í rökræður.“ Sem betur fer er engin nauðsyn að rökræða neitt við Trans Ísland. Í fyrsta lagi er ekkert „álitamál” uppi um „tilvist” ykkar. Öllum er frjálst að einkenna sig eins og þeir vilja, en að kvöldi dags eru allir jarðarbúar alveg jafn hallærislega karlkyns eða kvenkyns. Í öðru lagi hvarflar hvorki að mér né öðrum Transguðleysingjum að fara í rökræður við meðlimi TransKirkjunnar; það er þýðingarlaust að eiga í rökræðum við meðlimi sértrúarsafnaða um trú þeirra. Í þriðja lagi getið þið ekki frekar en æðstu prestar TransKirkjunnar rökrætt TransHugmyndafræðina, því hún er rakalaus. Það er ástæðan fyrir því að sama hvar á hnettinum við Transguðleysingjarnir tjáum okkur um Transguðspjallið er endurtekin sama tuggan úr Transáróðursmaskínunni: „engin umræða, engin umræða.” „Þjálfa þarf gagnrýna hugsun og efla læsi borgaranna á hvers kyns áróður og innistæðulausa ímyndarsmíð.” Rannsóknarskýrsla Alþingis, bindi 8 bls. 195 „Trans“réttindabarátta er ekki mannréttindabarátta homma og lesbía í öðru veldi. Eitt er að biðja samborgarana að taka okkur eins og við erum; annað að krefjast þess að þeir taki okkur eins og við erum ekki. Hvernig tekist hefur að selja almenningi í vestrænum nútíma-lýðræðisríkjum þá hugmynd að sjálfsímyndarkreppur og ranghugmyndir háværs minnihlutahóps um grundvallaratriði mannlegrar tilveru séu mannréttindabarátta er efni í óteljandi framtíðar doktorsritgerðir. „Og fólkið gleypti við þessum samsetningi, því að Íslendingar eru allra þjóða veikastir fyrir kenningum geðbilaðra manna.” Þórbergur Þórðarson Höfundur er fjölmiðlafræðingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Tengdar fréttir Hatursorðræða og fjórða valdið Lyfjafyrirtæki er að prófa lyf við krabbameini í legi og býður konum að skrá sig í lyfjarannsóknina. Ég læt skrá mig sem konu, því ég skilgreini mig sem konu. Lyfjafyrirtækið gerir athugasemd og hafnar mér. Ég fæddist vissulega í líkama konu, hef alltaf upplifað mig sem slíka en vegna heilsubrests varð að fjarlægja úr mér legið og því hefur ríkið og lyfjafyrirtækið tekið þá ákvörðun að banna mér að skilgreina mig sem konu. 27. mars 2022 08:00 Mest lesið Að búa til steind getur haft skelfilegar afleiðingar! Elínrós Erlingsdóttir Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann Skoðun Dauði vefsíðunnar eins og við þekkjum hana Kristján Már Hauksson Skoðun Orðræða seðlabankastjóra veldur mér áhyggjum Ágúst Bjarni Garðarsson Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee Skoðun Hver er ábyrgð Icelandair? Sævar Þór Jónsson Skoðun Hvar eru sálfræðingarnir? Pétur Maack Þorsteinsson Skoðun Skoðun Skoðun Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason skrifar Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Sársaukafull vaxtarmörk Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Tölum íslensku Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee skrifar Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason skrifar Skoðun Um orkuskort, auðlindir og endurvinnslu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar Skoðun Rannsökum og ræðum menntakerfið Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Horfið á möguleikana í samfélagslegri ábyrgð Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Skoðun Að kjarna orku þjóðar Ísak Einar Rúnarsson skrifar Skoðun Orðræða seðlabankastjóra veldur mér áhyggjum Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann skrifar Skoðun Útboð á Fjarðarheiðargöngum Hildur Þórisdóttir skrifar Skoðun Hvert á að fara með íslenskt þjóðfélag? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Svikin loforð gagnvart börnum? Hildur Rós Guðbjargardóttir skrifar Skoðun Að búa til steind getur haft skelfilegar afleiðingar! Elínrós Erlingsdóttir skrifar Skoðun Hvar eru sálfræðingarnir? Pétur Maack Þorsteinsson skrifar Skoðun Íslenska er ekki eina málið Lilja Magnúsdóttir skrifar Skoðun Hvar er grunnskólinn? Kristján Hrafn Guðmundsson skrifar Skoðun Er lýðræðislegt að senda vopn til Úkraínu? Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Það á ekki að vera dekur að geta sótt sér sálfræðiþjónustu Ólafía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Um bókun 35, EES samninginn, Evrópusambandið og Bretland Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Húsnæði fyrir fólk, ekki fjárfesta Gísli Rafn Ólafsson skrifar Sjá meira
„,Þingið er umræðusamkoma einnar þjóðar með sameiginlega hagsmuni heildarinnar að leiðarljósi…’ Íslensk stjórnmálamenning er vanþroskuð…og Alþingi rækir illa umræðuhlutverk sitt…“ Rannsóknarskýrsla Alþingis, bindi 8, bls. 184 Þroskastig íslenskrar stjórnmálamenningar hefur ekki staðið í stað á þeim 14 árum sem liðin eru frá þjóðargjaldþrotinu. Þvert á móti. Íslensk stjórnmálamenning hefur hnignað úr vanþroska í úrkynjun. Hið sama mætti segja um „menningu” fjölmiðlaklappstýranna. Alþingi er „vettvangur rökræðu” í þágu almennings. ”Markmið rökræðu er að lýsa upp málefni; því verður hún að byggjast á upplýsingum um staðreyndir…sá sem stundar rökræðu af heilindum leitast við að hafa það sem sannara reynist…” Rannsóknarskýrsla Alþingis, bindi 8, bls. 184 Ekki er einu sinni hægt að segja að Alþingi „ræki illa umræðuhlutverk sitt” – það hefur einfaldlega lagt það niður – svo fullkomlega að alþingismenn sjá ekkert athugavert við að skrifa skoðanagreinar til að hvetja fjölmiðla með skömmum og hótunum að brjóta gegn sjálfri Stjórnarskránni svo skjólstæðingar þingmanna móðgist ekki. Stjórnarskrá lýðveldisins Íslands 1944 nr. 33, 17. júní, 73. gr. „Allir eru frjálsir skoðana sinna og sannfæringar…Ritskoðun og aðrar sambærilegar tálmanir á tjáningarfrelsi má aldrei í lög leiða.” Jódís Skúladóttir, þingmaður Vinstri grænna fræðir lesendur – vegna þess að ég „titla mig sem fjölmiðlafræðing“ – um fjórða þjóðfélagsvaldið í kennslubókardæmi um umburðarleysi sem á að vera hneyksli í lýðræðisþjóðfélögum. Jódís þykist vera gegn mismunun, en hún vill ritskoða og banna allar skoðanir sem henni mislíka og lofar „fjölmiðla sem hafa komið góðum verkum í höfn með þéttu aðhaldi [svo “þéttu” að aðeins er pláss fyrir “réttu” skoðanirnar] og opinni umræðu um krefjandi mál.” Í meðförum Jódísar er „opin umræða” refhvörf („oxymoron”) því opin umræða í lýðræðisríkjum fer að mestu leyti fram í fjölmiðlum – fjórða valdinu og „felur í sér “aðhaldshlutverk – að fjölmiðlar [verndi] borgarana fyrir misbeitingu valds –upplýsingahlutverk –...láti borgurunum í té áreiðanlegar upplýsingar og vandaða greiningu á samfélagsmálum – ogumræðuhlutverk –...séu vettvangur fjölþættrar þjóðfélagsumræðu og birti túlkanir og umræðu um málefni samfélagsins frá margvíslegum sjónarhornum. Að mörgu leyti ereinfaldast fyrir fjölmiðil að sinna síðastnefnda hlutverkinu, svo sem með því aðdagblað sé opið fyrir aðsendum greinum.” Rannsóknarskýrsla Alþingis, bindi 8, bls. 196. Þar sem Jódís titlar sig sem Alþingismann, „langar mig að nota tækifærið” og benda henni á „umræðuhlutverk” Alþingis. Rannsóknarskýrslan bendir á hvernig „flokksræðið…hefur þróast í ofurvald…foringjans og klíkunnar…[þar sem] hlutur löggjafans [verður] að afgreiða mál sem undirbúin hafa verið í klíkunni…Þannig gegnir þingið formlegu löggjafarhlutverki sínu en bæði umræðuhlutverkið og eftirlitshlutverkið eru vanrækt.” Í stað þess að hvetja til og taka þátt í skynsamlegri þjóðfélagsumræðu, velur þingmaðurinn ad hominem árásir og ræðst á mikilvægasta rétt þegnanna – rétt okkar til málfrelsis, sem er grundvöllur allra annarra réttinda. Þetta óþol og fyrirlitning frá fulltrúa Alþingis – sem er eiðsvarin að verja Stjórnarskrárvarin réttindi okkar og hefur vald til að lögfesta boð og bönn á skoðanir sem henni líkar ekki – fyrir réttindum þegnanna til málfrelsis er ógnvekjandi. Jódís titlar sig sem Alþingismann en hún er fyrst og fremst Transaðgerðasinni, enda sér hún enga ástæðu til að útskýra hvaða orð í mínum „ömurlegu skrifum” eru „hatursumræða”, „ýta undir ofbeldi”, „standa fyrir öfgastefnum” og setja „transfólk í lífshættu”. Í stað þess að rökstyðja þetta rauðsíldar-salat à la Mussolini (svo ég taki upp þráð Jódísar úr leiknum “Hver er einræðisherrann?”) gramsar hún í verkfæraskúffu TransRannsóknarréttarins (merkt “ENGIN UMRÆÐA”) og nær í mest notuðu tólin: aðdróttanir, uppnefni, rökvillur og hótanir. (Transaðgerðasinnar innan Alþingis og utan ættu að hafa í huga að á Íslandi er ærumeiðingalöggjöf hluti af Almennum hegningarlögum. Persónulega er ég málfrelsis”absolutisti” en margir Transguðleysingjar hafa ekki jafn hlýlegt viðmót til ærumeiðinga.) Það þarf ekki að koma neinum á óvart að aðalumbjóðendur Jódísar eru henni sammála um mikilvægi „opinnar umræðu.” „Trans Ísland hefur enga löngun til að rökræða raunveruleika tilvistar okkar eða að hrekja þær staðhæfingar höfundarins sem samþykktar voru af ritstjórn [Morgunblaðsins] og hleypt í prentun. Tilvist okkar er ekki álitamál og er ekki efni í rökræður.“ Sem betur fer er engin nauðsyn að rökræða neitt við Trans Ísland. Í fyrsta lagi er ekkert „álitamál” uppi um „tilvist” ykkar. Öllum er frjálst að einkenna sig eins og þeir vilja, en að kvöldi dags eru allir jarðarbúar alveg jafn hallærislega karlkyns eða kvenkyns. Í öðru lagi hvarflar hvorki að mér né öðrum Transguðleysingjum að fara í rökræður við meðlimi TransKirkjunnar; það er þýðingarlaust að eiga í rökræðum við meðlimi sértrúarsafnaða um trú þeirra. Í þriðja lagi getið þið ekki frekar en æðstu prestar TransKirkjunnar rökrætt TransHugmyndafræðina, því hún er rakalaus. Það er ástæðan fyrir því að sama hvar á hnettinum við Transguðleysingjarnir tjáum okkur um Transguðspjallið er endurtekin sama tuggan úr Transáróðursmaskínunni: „engin umræða, engin umræða.” „Þjálfa þarf gagnrýna hugsun og efla læsi borgaranna á hvers kyns áróður og innistæðulausa ímyndarsmíð.” Rannsóknarskýrsla Alþingis, bindi 8 bls. 195 „Trans“réttindabarátta er ekki mannréttindabarátta homma og lesbía í öðru veldi. Eitt er að biðja samborgarana að taka okkur eins og við erum; annað að krefjast þess að þeir taki okkur eins og við erum ekki. Hvernig tekist hefur að selja almenningi í vestrænum nútíma-lýðræðisríkjum þá hugmynd að sjálfsímyndarkreppur og ranghugmyndir háværs minnihlutahóps um grundvallaratriði mannlegrar tilveru séu mannréttindabarátta er efni í óteljandi framtíðar doktorsritgerðir. „Og fólkið gleypti við þessum samsetningi, því að Íslendingar eru allra þjóða veikastir fyrir kenningum geðbilaðra manna.” Þórbergur Þórðarson Höfundur er fjölmiðlafræðingur.
Hatursorðræða og fjórða valdið Lyfjafyrirtæki er að prófa lyf við krabbameini í legi og býður konum að skrá sig í lyfjarannsóknina. Ég læt skrá mig sem konu, því ég skilgreini mig sem konu. Lyfjafyrirtækið gerir athugasemd og hafnar mér. Ég fæddist vissulega í líkama konu, hef alltaf upplifað mig sem slíka en vegna heilsubrests varð að fjarlægja úr mér legið og því hefur ríkið og lyfjafyrirtækið tekið þá ákvörðun að banna mér að skilgreina mig sem konu. 27. mars 2022 08:00
Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar
Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar