Stafrænt bruðl í borg biðlistanna! Einar Sveinbjörn Guðmundsson og Kolbrún Baldursdóttir skrifa 2. maí 2022 12:01 Í Reykjavík hafa biðlistar af öllu tagi ekki gert annað en að lengjast í tíð núverandi meirihluta. Einu gildir hvert litið er. Nú bíða um 1.900 börn eftir þjónustu m.a. sálfræðinga og talmeinafræðinga hjá Skólaþjónustu. Það kallast ófremdarástand. Biðlistar eftir þjónustu verða til vegna skorts á skipulagi og forgangsröðun, sem hefur verið eitt helsta einkenni meirihlutans í borgarstjórn Reykjavíkur. Flokkur fólksins hefur mótmælt þessum biðlistum harðlega, ekki síst þar sem þeir bitna hart á börnum, enda getur bið eftir nauðsynlegri þjónustu haft alvarlegar afleiðingar og jafnvel kostað líf. Sem dæmi um skilningsleysi borgaryfirvalda hafa aðeins 140 milljónir króna verið settar í að fjölga fagfólki hjá Skólaþjónustu á meðan milljörðum af skattfé borgarbúa er mokað í verkefni sem fá falleinkunn og skila borgarbúum engum ávinningi. Að leika sér með skattfé borgarbúa Fyrir þremur árum var tekin sú ákvörðun að ráðast í stafræna umbreytingu hjá Reykjavíkurborg. Ekki veitti af þar sem upplýsinga- og þjónustukerfi borgarinnar voru sum hver í lamasessi. Stafrænar lausnir eru framtíðin, um það er ekki deilt. Ákveðið var í þessu skyni að veita þjónustu- og nýsköpunarsviði borgarinnar 10 milljarða króna fjárheimild til þriggja ára. Milljarðarnir eru nú reyndar orðnir 13 og enn sér ekki fyrir endann á mörgu því sem lofað hefur verið í kynningum sviðsins undanfarin ár. Flokkur fólksins hefur í rúmt ár mótmælt harðlega hvernig sviðið hefur farið af lausung með það fjármagn sem því hefur verið úthlutað. Vinnubrögðin eru algerlega óásættanleg miðað við nútímakröfur um skilvirkni og árangursstjórnun. Það nær engri átt að bruðlað sé með stóran hluta af þessu fjármagni í alls kyns leikaraskap. Í stað þess að setja þær stafrænu lausnir sem liðka fyrir t.d. umsóknarferlum strax í forgang og hefja samvinnu við Stafrænt Ísland frá upphafi, hefur stór hluti þessa fjármagns farið í að belgja út sviðið sjálft, borgarbúum að engu gagni. Á þjónustu- og nýsköpunarsviði hefur hver skrifstofan á fætur annarri verið sett á laggirnar og fjöldi fólks úr einkageiranum verið ráðinn þar til starfa, m.a. millistjórnendur. Búið er að eyða miklum fjármunum í að halda úti tilraunateymum og rannsóknum sem miða að því að uppgötva stafrænar lausnir sem langflestar eru þegar til og komnar í notkun annars staðar. Með öðrum orðum er verið að hamast við að finna upp hjólið. Dæmi um þetta eru rafrænar undirskriftir sem nú þegar hafa verið innleiddar í smáum sem stórum fyrirtækjum og stofnunum. Það hefur tekið þrjú ár að innleiða nýtt skjalastjórnunarkerfi Reykjavíkurborgar sem enn er ekki komið í fulla notkun. Sama má segja um ýmsa rafræna þjónustu eins og að einfalda umsóknarferli um leikskólapláss. Enn beðið eftir nauðsynlegum rafrænum lausnum Enn hefur ekki tekist að uppfæra vef Reykjavíkurborgar þannig að hann virki sem skyldi. Nýr vefur hefur takmarkaða virkni og fólki er vísað ítrekað á þann gamla þegar á reynir að finna gagnlegar upplýsingar. Dæmi um kolranga forgangsröðun er að ómældum tíma og fjármunum hefur verið eytt í uppgötvun, þróun og uppfærslur á lausnum eins og sorphirðu- og viðburðadagatölum sem hvort tveggja var áður fyrir hendi í einfaldari mynd. Bruðlað með fjármagnið á meðan börnin bíða Það er sárt að horfa upp á vinnubrögð af þessu tagi fyrir flokk eins og Flokk fólksins sem hefur barist fyrir því að börn fái þá þjónustu sem þau þarfnast, að fátækt og efnalítið fólk fái þak yfir höfuðið og mat á diskinn sinn. Flokkur fólksins er ekki einn um þá gagnrýni á hvernig farið hefur verið með þessa 13 milljarða króna sem eiga eftir að verða mun fleiri þegar fram líða stundir. Samtök iðnaðarins hafa einnig gagnrýnt þetta opinberlega ásamt fleirum sem þekkingu hafa á þessum málum. Stafræn þróun hjá Reykjavíkurborg snerist nefnilega upp í stafræna sóun. Nálgun Stafræna Íslands er einmitt dæmi um viðurkennd vinnubrögð og hefur Stafrænt Ísland verið í fararbroddi varðandi innleiðingu stafrænna þjónustulausna fyrir almenning í landinu í samstarfi með reyndum hugbúnaðarfyrirtækjum á markaði. Mun hagkvæmara og viturlegra hefði verið að fara að dæmi annarra sveitarfélaga og ganga strax til liðs við Stafræna Ísland í stað þess að eyða ómældu fjármagni í að finna upp hjólið. Ábyrgðin er að öllu leyti borgarstjóra sem er framkvæmdastjórinn en einnig samstarfsflokka hans í meirihlutanum. Flokkur fólksins hefur vakið athygli Innri endurskoðunar Reykjavíkurborgar á þessu alvarlega máli og hefur hún í framhaldi ákveðið að gera úttekt á starfsemi þjónustu- og nýsköpunarsviðs á næsta ári. Fólkið fyrst – svo allt hitt! Einar Sveinbjörn Guðmundsson, kerfisfræðingur, skipar 3. sæti á framboðslista Flokks fólksins í komandi borgarstjórnarkosningum.Kolbrún Baldursdóttir, oddviti Flokks fólksins, skipar 1. sæti á framboðslista Flokks fólksins í komandi borgarstjórnarkosningum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kolbrún Baldursdóttir Skoðun: Kosningar 2022 Flokkur fólksins Sveitarstjórnarkosningar 2022 Reykjavík Mest lesið Dæmalaus málflutningur Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Tímalína hörmulegra limlestinga og kvalafulls dauðastríðs háþróaðrar lífveru Ole Anton Bieltvedt Skoðun Grýtt eða greið leið? Þröstur Sæmundsson Skoðun Egóið er í hégómanum Skúli S. Ólafsson Skoðun Forréttindablinda strákanna í Viðskiptaráði Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun Tjáningarfrelsið, ábyrgð og Snorri Másson Bjarndís Helga Tómasdóttir ,Kári Garðarsson Skoðun „Stórfelldir og siðlausir fjármagnsflutningar“ - Áskorun á Ole Anton Bieltvedt Hjalti Þórisson Skoðun Þegar Trölli stal atkvæðum Eyjólfur Ingvi Bjarnason Skoðun Eigum við að splæsa í mannréttindabrot fyrir 5-7 milljarða árlega gagnvart eldri borgurum? Gunnar Ármannsson Skoðun Hugleiðing um listamannalaun III Þórhallur Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Egóið er í hégómanum Skúli S. Ólafsson skrifar Skoðun Dæmalaus málflutningur Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Grýtt eða greið leið? Þröstur Sæmundsson skrifar Skoðun Tímalína hörmulegra limlestinga og kvalafulls dauðastríðs háþróaðrar lífveru Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Hugleiðing um listamannalaun III Þórhallur Guðmundsson skrifar Skoðun Dæmalaust mál Sigursteinn Másson skrifar Skoðun „Stórfelldir og siðlausir fjármagnsflutningar“ - Áskorun á Ole Anton Bieltvedt Hjalti Þórisson skrifar Skoðun Tjáningarfrelsið, ábyrgð og Snorri Másson Bjarndís Helga Tómasdóttir ,Kári Garðarsson skrifar Skoðun Þegar Trölli stal atkvæðum Eyjólfur Ingvi Bjarnason skrifar Skoðun Forréttindablinda strákanna í Viðskiptaráði Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Tækifæri gervigreindar í menntun Páll Ásgeir Torfason skrifar Skoðun Sjálfstæð hugsun á tímum gervigreindar Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Framtíð menntunar er í einkarekstri Unnar Þór Sæmundsson skrifar Skoðun Er lítil samkeppni á fjármálamarkaði? Gústaf Steingrímsson skrifar Skoðun Þorpið Alina Vilhjálmsdóttir skrifar Skoðun Hvað er friður? Sigurvin Lárus Jónsson skrifar Skoðun Af hverju er ekki búið að tryggja raforkuöryggi almennings? Hjálmar Helgi Rögnvaldsson skrifar Skoðun Kennarar: hvernig höldum við þeim við efnið? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Í aðdraganda jóla – hugleiðing Unnur Hrefna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Leikskólinn – vara á markaði? Kristín Dýrfjörð skrifar Skoðun Hugvekja í raforkuskorti Þrándur Sigurjón Ólafsson skrifar Skoðun Gæti Ísland skráð sig í sögubækurnar? Stella Samúelsdóttir skrifar Skoðun Evrópa án utanríkisstefnu í aukahlutverki á ófriðartímum á eigin grund? Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Allra besta jólagjöfin Tinna Tómasdóttir,Lovísa Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hvorugt er né hefur verið raunin Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Þegar krísa er nýtt til að fyrirtækjavæða menntun Kristín Dýrfjörð skrifar Skoðun Efni í nýjan stjórnarsáttmála Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Orkan og álið Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Eru skoðanir ungs fólks þýðingalitlar og ómarktækar? Einar Jóhannes Guðnason skrifar Skoðun Stjórnvöld verða að standa með þolendum mansals – níu mánuðum síðar Saga Kjartansdóttir,Halldór Oddsson skrifar Sjá meira
Í Reykjavík hafa biðlistar af öllu tagi ekki gert annað en að lengjast í tíð núverandi meirihluta. Einu gildir hvert litið er. Nú bíða um 1.900 börn eftir þjónustu m.a. sálfræðinga og talmeinafræðinga hjá Skólaþjónustu. Það kallast ófremdarástand. Biðlistar eftir þjónustu verða til vegna skorts á skipulagi og forgangsröðun, sem hefur verið eitt helsta einkenni meirihlutans í borgarstjórn Reykjavíkur. Flokkur fólksins hefur mótmælt þessum biðlistum harðlega, ekki síst þar sem þeir bitna hart á börnum, enda getur bið eftir nauðsynlegri þjónustu haft alvarlegar afleiðingar og jafnvel kostað líf. Sem dæmi um skilningsleysi borgaryfirvalda hafa aðeins 140 milljónir króna verið settar í að fjölga fagfólki hjá Skólaþjónustu á meðan milljörðum af skattfé borgarbúa er mokað í verkefni sem fá falleinkunn og skila borgarbúum engum ávinningi. Að leika sér með skattfé borgarbúa Fyrir þremur árum var tekin sú ákvörðun að ráðast í stafræna umbreytingu hjá Reykjavíkurborg. Ekki veitti af þar sem upplýsinga- og þjónustukerfi borgarinnar voru sum hver í lamasessi. Stafrænar lausnir eru framtíðin, um það er ekki deilt. Ákveðið var í þessu skyni að veita þjónustu- og nýsköpunarsviði borgarinnar 10 milljarða króna fjárheimild til þriggja ára. Milljarðarnir eru nú reyndar orðnir 13 og enn sér ekki fyrir endann á mörgu því sem lofað hefur verið í kynningum sviðsins undanfarin ár. Flokkur fólksins hefur í rúmt ár mótmælt harðlega hvernig sviðið hefur farið af lausung með það fjármagn sem því hefur verið úthlutað. Vinnubrögðin eru algerlega óásættanleg miðað við nútímakröfur um skilvirkni og árangursstjórnun. Það nær engri átt að bruðlað sé með stóran hluta af þessu fjármagni í alls kyns leikaraskap. Í stað þess að setja þær stafrænu lausnir sem liðka fyrir t.d. umsóknarferlum strax í forgang og hefja samvinnu við Stafrænt Ísland frá upphafi, hefur stór hluti þessa fjármagns farið í að belgja út sviðið sjálft, borgarbúum að engu gagni. Á þjónustu- og nýsköpunarsviði hefur hver skrifstofan á fætur annarri verið sett á laggirnar og fjöldi fólks úr einkageiranum verið ráðinn þar til starfa, m.a. millistjórnendur. Búið er að eyða miklum fjármunum í að halda úti tilraunateymum og rannsóknum sem miða að því að uppgötva stafrænar lausnir sem langflestar eru þegar til og komnar í notkun annars staðar. Með öðrum orðum er verið að hamast við að finna upp hjólið. Dæmi um þetta eru rafrænar undirskriftir sem nú þegar hafa verið innleiddar í smáum sem stórum fyrirtækjum og stofnunum. Það hefur tekið þrjú ár að innleiða nýtt skjalastjórnunarkerfi Reykjavíkurborgar sem enn er ekki komið í fulla notkun. Sama má segja um ýmsa rafræna þjónustu eins og að einfalda umsóknarferli um leikskólapláss. Enn beðið eftir nauðsynlegum rafrænum lausnum Enn hefur ekki tekist að uppfæra vef Reykjavíkurborgar þannig að hann virki sem skyldi. Nýr vefur hefur takmarkaða virkni og fólki er vísað ítrekað á þann gamla þegar á reynir að finna gagnlegar upplýsingar. Dæmi um kolranga forgangsröðun er að ómældum tíma og fjármunum hefur verið eytt í uppgötvun, þróun og uppfærslur á lausnum eins og sorphirðu- og viðburðadagatölum sem hvort tveggja var áður fyrir hendi í einfaldari mynd. Bruðlað með fjármagnið á meðan börnin bíða Það er sárt að horfa upp á vinnubrögð af þessu tagi fyrir flokk eins og Flokk fólksins sem hefur barist fyrir því að börn fái þá þjónustu sem þau þarfnast, að fátækt og efnalítið fólk fái þak yfir höfuðið og mat á diskinn sinn. Flokkur fólksins er ekki einn um þá gagnrýni á hvernig farið hefur verið með þessa 13 milljarða króna sem eiga eftir að verða mun fleiri þegar fram líða stundir. Samtök iðnaðarins hafa einnig gagnrýnt þetta opinberlega ásamt fleirum sem þekkingu hafa á þessum málum. Stafræn þróun hjá Reykjavíkurborg snerist nefnilega upp í stafræna sóun. Nálgun Stafræna Íslands er einmitt dæmi um viðurkennd vinnubrögð og hefur Stafrænt Ísland verið í fararbroddi varðandi innleiðingu stafrænna þjónustulausna fyrir almenning í landinu í samstarfi með reyndum hugbúnaðarfyrirtækjum á markaði. Mun hagkvæmara og viturlegra hefði verið að fara að dæmi annarra sveitarfélaga og ganga strax til liðs við Stafræna Ísland í stað þess að eyða ómældu fjármagni í að finna upp hjólið. Ábyrgðin er að öllu leyti borgarstjóra sem er framkvæmdastjórinn en einnig samstarfsflokka hans í meirihlutanum. Flokkur fólksins hefur vakið athygli Innri endurskoðunar Reykjavíkurborgar á þessu alvarlega máli og hefur hún í framhaldi ákveðið að gera úttekt á starfsemi þjónustu- og nýsköpunarsviðs á næsta ári. Fólkið fyrst – svo allt hitt! Einar Sveinbjörn Guðmundsson, kerfisfræðingur, skipar 3. sæti á framboðslista Flokks fólksins í komandi borgarstjórnarkosningum.Kolbrún Baldursdóttir, oddviti Flokks fólksins, skipar 1. sæti á framboðslista Flokks fólksins í komandi borgarstjórnarkosningum.
Tímalína hörmulegra limlestinga og kvalafulls dauðastríðs háþróaðrar lífveru Ole Anton Bieltvedt Skoðun
„Stórfelldir og siðlausir fjármagnsflutningar“ - Áskorun á Ole Anton Bieltvedt Hjalti Þórisson Skoðun
Eigum við að splæsa í mannréttindabrot fyrir 5-7 milljarða árlega gagnvart eldri borgurum? Gunnar Ármannsson Skoðun
Skoðun Tímalína hörmulegra limlestinga og kvalafulls dauðastríðs háþróaðrar lífveru Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun „Stórfelldir og siðlausir fjármagnsflutningar“ - Áskorun á Ole Anton Bieltvedt Hjalti Þórisson skrifar
Skoðun Tjáningarfrelsið, ábyrgð og Snorri Másson Bjarndís Helga Tómasdóttir ,Kári Garðarsson skrifar
Skoðun Af hverju er ekki búið að tryggja raforkuöryggi almennings? Hjálmar Helgi Rögnvaldsson skrifar
Skoðun Evrópa án utanríkisstefnu í aukahlutverki á ófriðartímum á eigin grund? Hilmar Þór Hilmarsson skrifar
Skoðun Stjórnvöld verða að standa með þolendum mansals – níu mánuðum síðar Saga Kjartansdóttir,Halldór Oddsson skrifar
Tímalína hörmulegra limlestinga og kvalafulls dauðastríðs háþróaðrar lífveru Ole Anton Bieltvedt Skoðun
„Stórfelldir og siðlausir fjármagnsflutningar“ - Áskorun á Ole Anton Bieltvedt Hjalti Þórisson Skoðun
Eigum við að splæsa í mannréttindabrot fyrir 5-7 milljarða árlega gagnvart eldri borgurum? Gunnar Ármannsson Skoðun