Nokkur hófsöm orð um námsmat Guðjón H. Hauksson skrifar 21. júní 2022 11:30 „Lokapróf gamaldags kúgunartæki feðraveldis embættismanna“ Svona hljómar fyrirsögn fréttar Vísis eftir smellin ummæli í síðustu skólaslitaræðu míns gamla skólameistara sem kvaddi Menntaskólann á Akureyri eftir 42 ár sem kennari og skólameistari við skólann. Athöfnin var hátíðleg og ræða skólameistara góð. Einu sinni var undirritaður á stórri ráðstefnu og hélt þar málstofu um námsmatsaðferðir í ferðamálafræði sem ég kenndi ásamt öðrum í MA. Þar mættu alls þrír. Jóni Má Héðinssyni tókst með sínu hressilega orðalagi aldeilis að koma þessu mikilvæga málefni á dagskrá. Fyrir það vil ég þakka. Jón Már verður að svara sjálfur fyrir sín hlöðnu orð en auðvitað eru þau að hluta til alveg rétt. Ég get þó ekki verið fullkomlega sammála því að lokapróf hafi aldrei haft nokkuð með menntun og nám að gera. Það er fulldjúpt í árina tekið, tel ég vera, þrátt fyrir að ákveðinn elítismi lifi enn í framhaldsskólunum. Berglind Rós Magnúsdóttir og fleiri hafa m.a. fjallað um félagslega aðgreiningu og framhaldsskóla í rannsóknum sínum. Nóg um það í bili. Jón Már lagði í ræðu sinni höfuðáherslu á að hugmyndafræði lokaprófa væri ekki lengur ráðandi í MA. Þá held ég að hann sé að tala um að það megi aldrei leggja einn algildan mælikvarða á hóp nemenda og þannig vinsa frá það fólk sem ekki uppfyllir t.d. viðmið um fullkomna stafsetningu, hárrétt málfar, einu og réttu aðferðina við útreikninginn og fullkomið vald á APA heimildaskráningu og hvað þá viðmið um viðeigandi athygli, hegðun, aga og einbeitingu. Við þekkjum gömlu myndina af ólíkum dýrum sem fá það verkefni að klifra upp í tré og eru öll metin á sama hátt. Í þessu samhengi verður að koma skýrt fram að staðan í íslenskum framhaldsskólum í dag er allt önnur en hún var fyrir um 50 árum síðan þegar aðeins lágt hlutfall í hverjum árgangi hélt áfram menntun eftir skyldunámið. Nú er það svo að nánast hvert mannsbarn heldur áfram námi eftir grunnskóla, enda námsframboðið gríðarlegt í fjölbreyttum framhaldsskólum og á sama tíma hefur brotthvarf nemenda úr framhaldsskólum heldur minnkað. Á þessum tíma hefur áhersla á stór lokapróf snarminnkað og sömuleiðis hefur fjölbreytni verkefna og námsmats aukist til allra muna. Þannig hefur starf kennara líka snarbreyst á stuttum tíma og við komin langt frá þeim veruleika sem stundum er dreginn upp, að kennarinn sé eins og predikarinn sem fer bara með sína rullu alla önnina og skellir svo á stóru prófi í lokin þar sem allt er undir fyrir nemendur að standast prófið eða þurfa að endurtaka leiðindin ella. Staðan er allt önnur. Kennarar keppast við að nálgast nemendur þar sem eru staddir og reyna sitt besta til þess að byggja á styrkleikum þeirra. Verkefnaskil felast jafnvel í söng, leikþáttum, myndböndum, fyrirlestrum eða ritgerðum; einnig hefur áhersla á hópavinnu aukist jafnt og þétt. Þess vegna er svo mikilvægt að kerfið styðji við þessa vinnu kennara og að þeim sé tryggður nægur tími til þess að skipuleggja og annast réttmætt og áreiðanlegt námsmat. Mikilvægasti þátturinn í námsmatinu er að sjálfsögðu að það sé leiðbeinandi þannig að nemandinn taki sífellt framförum undir vökulum augum kennara sinna. En námsmat getur aldrei losnað undan því hlutverki að vera útilokandi líka. Einhverjir nemendur ná ekki þeim markmiðum sem sett eru á ákveðnum námsleiðum og námsmatið verður að fá að leiða það í ljós. Þau sem ekki ná settum markmiðum á einum stað geta örugglega fundið sinn farveg á öðrum stað og það á ekki að vera áfellisdómur, heldur leiðbeiningar um að hæfileikar viðkomandi liggi á öðrum sviðum. Námsmat er mikilvægur þáttur í öllum menntakerfum og mjög veigamikill partur af vinnu kennara. Raunar er það svo að á Íslandi er lokaeinkunn í áfanga stjórnvaldsákvörðun. Samkvæmt aðalnámskrá framhaldsskóla og reglugerð um starfslið framhaldsskóla er kennurum falið að annast og bera ábyrgð á námsmati. Enda verður námsmat aldrei slitið frá kennslu og mismunandi kennsluaðferðum. Einnig er fjölbreytt námsmat, þar sem horft er til styrkleika hvers og eins og reynt að byggja á þeim, nátengt umsjónarstarfi með nemendum, sem verður sífellt viðameiri þáttur í kennarastarfinu. Námsmatið verður því alltaf að vera í höndum kennaranna sjálfra og það verður með öllum ráðum að tryggja það að kennarinn fái nægan tíma til þess að móta það og stýra út frá sínu fagsviði, sinni starfskenningu, samhengi hvers námshóps, skólabrag og svo auðvitað aðalnámskrá, lögum og reglugerðum og kjarasamningum. Kennarar, náms- og starfsráðgjafar, sálfræðingar og stjórnendur í öllum framhaldsskólum eru í sífelldri vinnu við að stilla af og betrumbæta námsmat, starfsumhverfi nemenda, kennsluhætti og allt stoðkerfi utan um nemendur með þeirra menntun og farsæld fyrir augum. Þessari vinnu má gjarnan hampa og styðja að verðleikum. Höfundur er formaður Félags framhaldsskólakennara. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Guðjón H. Hauksson Framhaldsskólar Skóla - og menntamál Mest lesið Loftslagsávinningur Coda Terminal er gífurlegur Sigurður Loftur Thorlacius Skoðun Skaðinn í leyndri meðferð á heimilum Matthildur Björnsdóttir Skoðun Að verða fórnarlamb íslenskra skattyfirvalda Arnar Pálsson Skoðun „Eru ekki allir pínu einhverfir í dag?“ Andrea Ólafsdóttir Skoðun Bóluefni eða veirur Ágúst Kvaran Skoðun Tilgangur atvinnurekstrarbanns Lárus Sigurður Lárusson Skoðun Betri leið til að velja keppendur inn á Ólympíuleika Pawel Bartoszek Skoðun Af glyðrugangi eftirlitsstofnana Ester Hilmarsdóttir Skoðun 3.200 aumingjar (mín skoðun) Ole Anton Bieltvedt Skoðun Um vanda stúlkna í skólum Ragnar Þór Pétursson Skoðun Skoðun Skoðun „Eru ekki allir pínu einhverfir í dag?“ Andrea Ólafsdóttir skrifar Skoðun Betri leið til að velja keppendur inn á Ólympíuleika Pawel Bartoszek skrifar Skoðun Tilgangur atvinnurekstrarbanns Lárus Sigurður Lárusson skrifar Skoðun Að verða fórnarlamb íslenskra skattyfirvalda Arnar Pálsson skrifar Skoðun Loftslagsávinningur Coda Terminal er gífurlegur Sigurður Loftur Thorlacius skrifar Skoðun Bóluefni eða veirur Ágúst Kvaran skrifar Skoðun Skaðinn í leyndri meðferð á heimilum Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Af glyðrugangi eftirlitsstofnana Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Linnulaus þjáning íbúa á Gaza Hrafnhildur Sverrisdóttir skrifar Skoðun Munurinn á þjóðerniskennd versus sálernis þarfar upplifun Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Verða rangfærslur að sannleika, ef þær eru endurteknar nógu oft!? Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Svifhrifavaldar Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Forseti ÍSÍ hvattur til að hefja tiltektina í eigin starfsemi Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Hvernig og hvenær en ekki hvort Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Það er víst hægt að semja um aðildarskilmála! Mörg dæmi sanna það! Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Orðatónar: Aukinn orðaforði og lesskilningur barna með íslenskri tónlist Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Tilfinningalegur athyglisbrestur og heilbrigt tilfinningalíf Jón Þór Ólafsson skrifar Skoðun Reglurnar eru óumsemjanlegar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 3.200 aumingjar (mín skoðun) Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Ber endurhæfing ávöxt? skrifar Skoðun Heimur á heljarþröm skrifar Skoðun Foreldrar á 4. vaktinni Sara Rós Kristinsdóttir,Lóa Ólafsdóttir skrifar Skoðun Norður-Kórea er víða Ingvar Smári Birgisson skrifar Skoðun Það getur verið gott að búa til steind Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Uppskeruhátíð öldrunarfræða á Norðurlöndum Sirrý Sif Sigurlaugardóttir skrifar Skoðun Gullverðlaun í mengun Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Gen og glæpir Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun 10 tæknilegir yfirburðir rafbíla Sigurður Ingi Friðleifsson skrifar Skoðun Um vanda stúlkna í skólum Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Land, borgir og samgöngur Guðjón Sigurbjartsson skrifar Sjá meira
„Lokapróf gamaldags kúgunartæki feðraveldis embættismanna“ Svona hljómar fyrirsögn fréttar Vísis eftir smellin ummæli í síðustu skólaslitaræðu míns gamla skólameistara sem kvaddi Menntaskólann á Akureyri eftir 42 ár sem kennari og skólameistari við skólann. Athöfnin var hátíðleg og ræða skólameistara góð. Einu sinni var undirritaður á stórri ráðstefnu og hélt þar málstofu um námsmatsaðferðir í ferðamálafræði sem ég kenndi ásamt öðrum í MA. Þar mættu alls þrír. Jóni Má Héðinssyni tókst með sínu hressilega orðalagi aldeilis að koma þessu mikilvæga málefni á dagskrá. Fyrir það vil ég þakka. Jón Már verður að svara sjálfur fyrir sín hlöðnu orð en auðvitað eru þau að hluta til alveg rétt. Ég get þó ekki verið fullkomlega sammála því að lokapróf hafi aldrei haft nokkuð með menntun og nám að gera. Það er fulldjúpt í árina tekið, tel ég vera, þrátt fyrir að ákveðinn elítismi lifi enn í framhaldsskólunum. Berglind Rós Magnúsdóttir og fleiri hafa m.a. fjallað um félagslega aðgreiningu og framhaldsskóla í rannsóknum sínum. Nóg um það í bili. Jón Már lagði í ræðu sinni höfuðáherslu á að hugmyndafræði lokaprófa væri ekki lengur ráðandi í MA. Þá held ég að hann sé að tala um að það megi aldrei leggja einn algildan mælikvarða á hóp nemenda og þannig vinsa frá það fólk sem ekki uppfyllir t.d. viðmið um fullkomna stafsetningu, hárrétt málfar, einu og réttu aðferðina við útreikninginn og fullkomið vald á APA heimildaskráningu og hvað þá viðmið um viðeigandi athygli, hegðun, aga og einbeitingu. Við þekkjum gömlu myndina af ólíkum dýrum sem fá það verkefni að klifra upp í tré og eru öll metin á sama hátt. Í þessu samhengi verður að koma skýrt fram að staðan í íslenskum framhaldsskólum í dag er allt önnur en hún var fyrir um 50 árum síðan þegar aðeins lágt hlutfall í hverjum árgangi hélt áfram menntun eftir skyldunámið. Nú er það svo að nánast hvert mannsbarn heldur áfram námi eftir grunnskóla, enda námsframboðið gríðarlegt í fjölbreyttum framhaldsskólum og á sama tíma hefur brotthvarf nemenda úr framhaldsskólum heldur minnkað. Á þessum tíma hefur áhersla á stór lokapróf snarminnkað og sömuleiðis hefur fjölbreytni verkefna og námsmats aukist til allra muna. Þannig hefur starf kennara líka snarbreyst á stuttum tíma og við komin langt frá þeim veruleika sem stundum er dreginn upp, að kennarinn sé eins og predikarinn sem fer bara með sína rullu alla önnina og skellir svo á stóru prófi í lokin þar sem allt er undir fyrir nemendur að standast prófið eða þurfa að endurtaka leiðindin ella. Staðan er allt önnur. Kennarar keppast við að nálgast nemendur þar sem eru staddir og reyna sitt besta til þess að byggja á styrkleikum þeirra. Verkefnaskil felast jafnvel í söng, leikþáttum, myndböndum, fyrirlestrum eða ritgerðum; einnig hefur áhersla á hópavinnu aukist jafnt og þétt. Þess vegna er svo mikilvægt að kerfið styðji við þessa vinnu kennara og að þeim sé tryggður nægur tími til þess að skipuleggja og annast réttmætt og áreiðanlegt námsmat. Mikilvægasti þátturinn í námsmatinu er að sjálfsögðu að það sé leiðbeinandi þannig að nemandinn taki sífellt framförum undir vökulum augum kennara sinna. En námsmat getur aldrei losnað undan því hlutverki að vera útilokandi líka. Einhverjir nemendur ná ekki þeim markmiðum sem sett eru á ákveðnum námsleiðum og námsmatið verður að fá að leiða það í ljós. Þau sem ekki ná settum markmiðum á einum stað geta örugglega fundið sinn farveg á öðrum stað og það á ekki að vera áfellisdómur, heldur leiðbeiningar um að hæfileikar viðkomandi liggi á öðrum sviðum. Námsmat er mikilvægur þáttur í öllum menntakerfum og mjög veigamikill partur af vinnu kennara. Raunar er það svo að á Íslandi er lokaeinkunn í áfanga stjórnvaldsákvörðun. Samkvæmt aðalnámskrá framhaldsskóla og reglugerð um starfslið framhaldsskóla er kennurum falið að annast og bera ábyrgð á námsmati. Enda verður námsmat aldrei slitið frá kennslu og mismunandi kennsluaðferðum. Einnig er fjölbreytt námsmat, þar sem horft er til styrkleika hvers og eins og reynt að byggja á þeim, nátengt umsjónarstarfi með nemendum, sem verður sífellt viðameiri þáttur í kennarastarfinu. Námsmatið verður því alltaf að vera í höndum kennaranna sjálfra og það verður með öllum ráðum að tryggja það að kennarinn fái nægan tíma til þess að móta það og stýra út frá sínu fagsviði, sinni starfskenningu, samhengi hvers námshóps, skólabrag og svo auðvitað aðalnámskrá, lögum og reglugerðum og kjarasamningum. Kennarar, náms- og starfsráðgjafar, sálfræðingar og stjórnendur í öllum framhaldsskólum eru í sífelldri vinnu við að stilla af og betrumbæta námsmat, starfsumhverfi nemenda, kennsluhætti og allt stoðkerfi utan um nemendur með þeirra menntun og farsæld fyrir augum. Þessari vinnu má gjarnan hampa og styðja að verðleikum. Höfundur er formaður Félags framhaldsskólakennara.
Skoðun Verða rangfærslur að sannleika, ef þær eru endurteknar nógu oft!? Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Forseti ÍSÍ hvattur til að hefja tiltektina í eigin starfsemi Sigurður G. Guðjónsson skrifar
Skoðun Það er víst hægt að semja um aðildarskilmála! Mörg dæmi sanna það! Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Orðatónar: Aukinn orðaforði og lesskilningur barna með íslenskri tónlist Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar