Óskiljanlegt Einar Helgason skrifar 24. júní 2022 12:30 Það er margt í þessum heimi sem maður ekki skilur og allra síst í íslensku þjóðlífi. Ég botna til dæmis ekkert í íslenskri verkalýðsforystu sem virðist berjast af heilum hug fyrir bættum hag félagsmanna sinna. Aldrei nokkurn tímann hef ég heyrt þessa forkólfa tala um að Íslensk alþýða gæti öðlast stöðuleika og meira öryggi með því að ganga í Evrópusambandið og taka upp evru í fyllingu tímans. Getur það verið að þessir forkólfar hafi aldrei heyrt talað um að vextir og lánakjör til húsnæðiskaupa á evrusvæðinu sé mun manneskulegri en á Íslandi. Er það hugsanlegt að þeir viti ekkert um að Íslenska krónan heldur allri alþýðu manna á Íslandi í fjötrum sérhagsmuna þar sem örfá fyrirtæki skipta markaðnum á milli sín. Hafa þeir ekki hugmynd um að tryggingar á heimilisbílnum er uppundir helmingi ódýrari á evrusvæðinu. Vita þeir ekkert um að Íslenskir bankar sjúga sig fasta á Íslenska alþýðu eins og blóðsugur og taka gjald fyrir þjónustu sína sem er einhver sú dýrasta í vestrænum heimi. Ég byrjaði þessar hugleiðingar mínar á því að tala um það sem mér finnst óskiljanlegt í íslensku þjóðlífi. Og kannski er það bara svo að ég sé svona heimskur að ég hafi ekki skilning á Íslenskum veruleika. Kannski er forystufólk fyrir Íslenskum verkalýð í þeim flokki að vera uppfullir af þjóðrembu og telja að við eigum ekki að koma nálægt þeim félagsskap því þá missum við sjálfstæðið. En auðvita hljómar það eins og öfugmæli þegar við verðum að hlíta öllum reglugerðum sem kemur frá Evrópusambandinu en taka ekki þátt í að móta þær með öðrum frjálsum þjóðum í Evrópu. Eða finnst kannski forystufólki fyrir Íslenskum verkalýð þetta brjálæði með Íslensku krónuna vera í fínu lagi og bara eðlilegur liður í Íslensku samfélagi þar sem ráðamenn og seðlabanki geta breitt kjörum venjulegs fólks með einu pennastriki. Það má kannski segja að þau uppveðrist og finni til sín í hvert sinn sem vöxtum á lánum er breitt og þá geta þau gjammað í fjölmiðla. En fyrst ég er farin að tala um Evrópusambandið og að Ísland gerst þar fullgildur aðili þá get ég ekki hætt þessum skrifum án þess að minnast á íslenska stjórnmálaflokka. Fyrir einhverjum árum var krataflokkur stofnaður á Íslandi og átti að vera mótvægi við Sjálfstæðisflokkinn sem hér er búin að vera við völd meira og minna í hundrað ár. En við vitum öll að sá flokkur stendur dyggilegan vörð um sérhagsmunaöflin í þjóðfélaginu og um leið þessa handónýtu krónu. En Samfylkingin hafði í byrjun á sinni stefnuskrá að sækja um aðild að Evrópusambandinu sem þeir töldu réttilega að væri til hagsbóta fyrir þjóðfélagið. En hver fjandinn skeði? Nú heyrist ekki bofs frá þeim flokki þrátt fyrir að stuðningur við þetta mál hafi stóraukist meðal annars út af þessari morðárás Rússa á Úkraínu. Það er eins og fyrstu drögin í stefnuskrá þessa flokks hafi tínst og ekki fundist aftur. Og mér er minnisstætt að það var talað við einn frambjóðanda Samfylkingarinnar fyrir síðustu kosningar og hún spurð út í þessi mál (Þórunn Sveinbjarnardóttir) og virtist hún koma af fjöllum. Hún reyndar svaraði með annarri spurningu og spurði hálfundrandi hvort einhver á Íslandi væri að hugsa um þau mál núna. Ef þetta er skoðun allra þingmanna Samfylkingarinnar að þegja mál í hel ef þau eru ekki í almennri umræðu þrátt fyrir að þau séu í upphaflegri stefnuskrá þeirra þá er þetta ekki flokkur sem er þess virði að fylgja að málum. Ég reikna með að það dyljist engum sem lesið hafa þessar línur að ég er stuðningsmaður þess að Ísland gerist fullgildur aðili að Evrópusambandinu. Ekki eingöngu fyrir þá vonarglætu að einhver festa komist á fjármál venjulegs fólks á Íslandi í stað þess að það veltist um í einhverjum hoppukastala óstöðuleika sem það hefur enga stjórn á. Heldur fyrir það að Evrópusambandið er fyrst og fremst friðar og mannúðarsamband sem Ísland á heima í sem fullgildur aðili. Mér finnst það ekki stórmannlegt af lítilli frekjuþjóð norður í ballarhafi að reyna troðast sem einhver aukaaðili inn í samtök þjóða til þess eins að njóta gæðanna sem þar bjóðast. Friður í heiminum verður ekki unnin með því að fleyta kertum á Reykjavíkurtjörn eða að beina ljósgeisla upp í loftið í Viðey. Það þarf að leggja meira á sig heldur en það. Höfundur er fyrrverandi bílstjóri og sjómaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee Skoðun Hver er ábyrgð Icelandair? Sævar Þór Jónsson Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann Skoðun Íslenska er ekki eina málið Lilja Magnúsdóttir Skoðun Að búa til steind getur haft skelfilegar afleiðingar! Elínrós Erlingsdóttir Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason skrifar Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Sársaukafull vaxtarmörk Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Tölum íslensku Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee skrifar Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason skrifar Skoðun Um orkuskort, auðlindir og endurvinnslu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar Skoðun Rannsökum og ræðum menntakerfið Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Horfið á möguleikana í samfélagslegri ábyrgð Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Skoðun Að kjarna orku þjóðar Ísak Einar Rúnarsson skrifar Skoðun Orðræða seðlabankastjóra veldur mér áhyggjum Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann skrifar Skoðun Útboð á Fjarðarheiðargöngum Hildur Þórisdóttir skrifar Skoðun Hvert á að fara með íslenskt þjóðfélag? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Svikin loforð gagnvart börnum? Hildur Rós Guðbjargardóttir skrifar Skoðun Að búa til steind getur haft skelfilegar afleiðingar! Elínrós Erlingsdóttir skrifar Skoðun Hvar eru sálfræðingarnir? Pétur Maack Þorsteinsson skrifar Skoðun Íslenska er ekki eina málið Lilja Magnúsdóttir skrifar Skoðun Hvar er grunnskólinn? Kristján Hrafn Guðmundsson skrifar Skoðun Er lýðræðislegt að senda vopn til Úkraínu? Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Það á ekki að vera dekur að geta sótt sér sálfræðiþjónustu Ólafía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Um bókun 35, EES samninginn, Evrópusambandið og Bretland Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Húsnæði fyrir fólk, ekki fjárfesta Gísli Rafn Ólafsson skrifar Sjá meira
Það er margt í þessum heimi sem maður ekki skilur og allra síst í íslensku þjóðlífi. Ég botna til dæmis ekkert í íslenskri verkalýðsforystu sem virðist berjast af heilum hug fyrir bættum hag félagsmanna sinna. Aldrei nokkurn tímann hef ég heyrt þessa forkólfa tala um að Íslensk alþýða gæti öðlast stöðuleika og meira öryggi með því að ganga í Evrópusambandið og taka upp evru í fyllingu tímans. Getur það verið að þessir forkólfar hafi aldrei heyrt talað um að vextir og lánakjör til húsnæðiskaupa á evrusvæðinu sé mun manneskulegri en á Íslandi. Er það hugsanlegt að þeir viti ekkert um að Íslenska krónan heldur allri alþýðu manna á Íslandi í fjötrum sérhagsmuna þar sem örfá fyrirtæki skipta markaðnum á milli sín. Hafa þeir ekki hugmynd um að tryggingar á heimilisbílnum er uppundir helmingi ódýrari á evrusvæðinu. Vita þeir ekkert um að Íslenskir bankar sjúga sig fasta á Íslenska alþýðu eins og blóðsugur og taka gjald fyrir þjónustu sína sem er einhver sú dýrasta í vestrænum heimi. Ég byrjaði þessar hugleiðingar mínar á því að tala um það sem mér finnst óskiljanlegt í íslensku þjóðlífi. Og kannski er það bara svo að ég sé svona heimskur að ég hafi ekki skilning á Íslenskum veruleika. Kannski er forystufólk fyrir Íslenskum verkalýð í þeim flokki að vera uppfullir af þjóðrembu og telja að við eigum ekki að koma nálægt þeim félagsskap því þá missum við sjálfstæðið. En auðvita hljómar það eins og öfugmæli þegar við verðum að hlíta öllum reglugerðum sem kemur frá Evrópusambandinu en taka ekki þátt í að móta þær með öðrum frjálsum þjóðum í Evrópu. Eða finnst kannski forystufólki fyrir Íslenskum verkalýð þetta brjálæði með Íslensku krónuna vera í fínu lagi og bara eðlilegur liður í Íslensku samfélagi þar sem ráðamenn og seðlabanki geta breitt kjörum venjulegs fólks með einu pennastriki. Það má kannski segja að þau uppveðrist og finni til sín í hvert sinn sem vöxtum á lánum er breitt og þá geta þau gjammað í fjölmiðla. En fyrst ég er farin að tala um Evrópusambandið og að Ísland gerst þar fullgildur aðili þá get ég ekki hætt þessum skrifum án þess að minnast á íslenska stjórnmálaflokka. Fyrir einhverjum árum var krataflokkur stofnaður á Íslandi og átti að vera mótvægi við Sjálfstæðisflokkinn sem hér er búin að vera við völd meira og minna í hundrað ár. En við vitum öll að sá flokkur stendur dyggilegan vörð um sérhagsmunaöflin í þjóðfélaginu og um leið þessa handónýtu krónu. En Samfylkingin hafði í byrjun á sinni stefnuskrá að sækja um aðild að Evrópusambandinu sem þeir töldu réttilega að væri til hagsbóta fyrir þjóðfélagið. En hver fjandinn skeði? Nú heyrist ekki bofs frá þeim flokki þrátt fyrir að stuðningur við þetta mál hafi stóraukist meðal annars út af þessari morðárás Rússa á Úkraínu. Það er eins og fyrstu drögin í stefnuskrá þessa flokks hafi tínst og ekki fundist aftur. Og mér er minnisstætt að það var talað við einn frambjóðanda Samfylkingarinnar fyrir síðustu kosningar og hún spurð út í þessi mál (Þórunn Sveinbjarnardóttir) og virtist hún koma af fjöllum. Hún reyndar svaraði með annarri spurningu og spurði hálfundrandi hvort einhver á Íslandi væri að hugsa um þau mál núna. Ef þetta er skoðun allra þingmanna Samfylkingarinnar að þegja mál í hel ef þau eru ekki í almennri umræðu þrátt fyrir að þau séu í upphaflegri stefnuskrá þeirra þá er þetta ekki flokkur sem er þess virði að fylgja að málum. Ég reikna með að það dyljist engum sem lesið hafa þessar línur að ég er stuðningsmaður þess að Ísland gerist fullgildur aðili að Evrópusambandinu. Ekki eingöngu fyrir þá vonarglætu að einhver festa komist á fjármál venjulegs fólks á Íslandi í stað þess að það veltist um í einhverjum hoppukastala óstöðuleika sem það hefur enga stjórn á. Heldur fyrir það að Evrópusambandið er fyrst og fremst friðar og mannúðarsamband sem Ísland á heima í sem fullgildur aðili. Mér finnst það ekki stórmannlegt af lítilli frekjuþjóð norður í ballarhafi að reyna troðast sem einhver aukaaðili inn í samtök þjóða til þess eins að njóta gæðanna sem þar bjóðast. Friður í heiminum verður ekki unnin með því að fleyta kertum á Reykjavíkurtjörn eða að beina ljósgeisla upp í loftið í Viðey. Það þarf að leggja meira á sig heldur en það. Höfundur er fyrrverandi bílstjóri og sjómaður.
Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar
Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar