Hæ, [verðbólgu]bálið brennur, bjarma á kinnar slær Tómas Ellert Tómasson skrifar 31. júlí 2022 09:00 Fáir njóta eldanna sem fyrstir kveikja þá. Um helgina munu samt sem áður margir landsmenn fá að njóta þeirra forréttinda að ylja sér fyrir framan hina ýmsu elda, sem kveiktir verða til skemmtunar. Og nú síðsumars og fram eftir hausti mun forréttindafólkið sem skipar ríkisstjórn Íslands fá að njóta þess að takast á við afleiðingar sinna sjálfsíkveikjuelda. Elda sem ekki eru ætlaðir til skemmtunar. Elda sem voru kveiktir þegar landinn var í kófi og sá ekki fyrir móðu hve aðgerðalítil ríkisstjórnin var við að verja hag landsmanna. Elda sem brenna upp kaupmátt og eignir almennings og litlu fyrirtækja landsins. Elda sem brenna sig inn að beini öryrkja. Elda sem brenna undir öldruðu fólki sem byggði upp landið okkar, jafnvel með höndunum einum saman. Verðbólgubálið brennur nú sem aldrei fyrr svo bjarma á kinnar slær. Kveikjum eld, kveikjum eld, kátt hann brennur Á meðan almenningur og litlu fyrirtæki landsins horfa upp á matarmiða sína og eignir brenna upp á verðbólgubálinu hafa ráðamenn þjóðarinnar látið hafa það eftir sér að þau séu hæstánægð með stöðuna. Þau leystu að sögn verkefnið fyrir einhverjum mánuðum og árum síðan. Og segja að nú eigi bara allir að standa saman. Standa saman og horfa á verðbólgubálið brenna upp eigur og sjálfsögð réttindi okkar til mannsæmandi lífs, norður í ballarhafi. Það sýnir sig nú, að löngu liðnar aðgerðir ríkisstjórnarinnar eru ekki að virka fyrir almenning. Þær eru að virka fyrir fáa útvalda og bankakerfið sem er að skila ofurhagnaði þessa daganna. Ofurhagnaður bankanna verður til meðal annars vegna þess að höfuðstóll verðtryggðu fasteignalánanna eru að hækka upp úr öllu valdi á kostnað eignarhluta íbúðaeigenda í húsnæði sínu. Á sama tíma hækka afborganir lána sem veldur því að kaupmáttur rýrnar og matvaran kostar orðið sífellt fleiri matarmiða. Matarmiða sem almenningur hefur stritað fyrir. Matarmiða sem brátt munu heyra sögunni til ef ekkert verður að gert og nefið tekið við hlutverki miðanna. Hleypum á skeið! Verðbólga hefur sýnt sig í sögulegu samhengi á Íslandi að vera skaðvaldur. Óværa sem valdið hefur ómældum fjárhagslegum og félagslegum skaða. Í dag mælist verðbólgan 9,9% á ársgrundvelli og við erum aftur stödd í bankahruninu 2008. Þökk sé fjármálasnilli ráðherrans og hinna sem skipa ríkisstjórn Íslands. Hinir í ríkisstjórninni skilja vanda landans frá barnæsku til grafar í orði eins og svo fjölmörg samúðarviðtöl þeirra vitna til um. Á borði er lítið sem vitnar um þann meinta skilning annað en vanefndir, burt flogin hænsni og teiknaðar kartöflur. Gögnin eru fengin frá Hagstofunni.Hagstofan Nei, myndritið er ekki af Hrauni í Öxnadal. Myndritið sýnir þróun vísitölu neysluverðs frá þjóðarsáttarsamningunum árið 1990. Á myndritinu sést glöggt hve staðan er orðin alvarleg í dag. Verðbólgan á hraðleið lóðbeint uppá við. Þegar slík staða er uppi í efnahagskerfinu er þörf á því að ráðamenn bregði hnakki á folann sinn og hleypi á skeið. Sigmundur Davíð Gunnlaugsson formaður Miðflokksins er sestur í hnakkinn og hefur hleypt á skeið. Hann benti á það fyrir stuttu síðan að mikil verðbólga eins og nú geisar sé til þess fallin að skemma hagkerfið og draga úr lífsgæðum, sérstaklega hjá þeim tekjulægri og ungu fólki sem er að reyna að koma undir sig fótunum. Hann nefndi í sömu andrá nokkrar nauðsynlegar neyðaraðgerðir í efnahagsmálum sem ráðast þarf í og hann mun berjast fyrir er Alþingi kemur saman á nýjan leik. Aðgerðir sem kalla ekki á skipun nefnda heldur aðgerðir sem ráðast þarf í strax þar sem þjóðin stendur nú frammi fyrir augljósri hættu á neikvæðri keðjuverkun sem getur valdið ómældu tjóni á efnahag landsins og lífsgæðum allra Íslendinga til framtíðar. Aðgerðir sem geta haft áhrif fljótt og sett af stað jákvæða keðjuverkun. Aðgerðirnar snúa að því að lækka skatta á matvæli, lækka skatta og gjöld á eldsneyti og lagfæra strax flest allt sem viðkemur skipulags- og byggingarmálum, húsnæðismál þar með talin. Kæru landsmenn, þegar þið sitjið og syngjið við varðeldana um helgina sem kveiktir eru ykkur til skemmtunar, minnist þá eigna ykkar og kaupmáttar sem brenna nú upp á heimatilbúnu verðbólgubáli ríkisstjórnarinnar. Höfundur er byggingarverkfræðingur og fyrrverandi bæjarfulltrúi Miðflokksins í Árborg. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Tómas Ellert Tómasson Miðflokkurinn Ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur Verðlag Efnahagsmál Mest lesið Hvað er kona? - Þörf kynjakerfisins til að skilgreina og stjórna konum Arna Magnea Danks Skoðun Nei, við skulum ekki kaupa handa þeim fleiri vopn Haraldur Ólafsson Skoðun Silja Bára skilur stjórnsýslu HÍ! Elva Ellertsdóttir,Kolbrún Eggertsdóttir Skoðun Heilinn okkar og klukka lífsins Birna V. Baldursdóttir ,Heiðdís B. Valdimarsdóttir Skoðun Ég styð Ingibjörgu Gunnarsdóttur í stöðu rektors við Háskóla Íslands Herdís Sveinsdóttir Skoðun Nýjar ráðleggingar um mataræði María Heimisdóttir Skoðun Hafðu áhrif til hádegis Bjarni Þór Sigurðsson Skoðun Hvalveiðar eru slæmar fyrir ímynd Íslands Clive Stacey Skoðun Í heimi sem samþykkir þjóðarmorð er ekkert jafnrétti Najlaa Attaallah Skoðun Stöndum vörð um hlutverk háskóla – Kjósum Kolbrúnu Ástríður Stefánsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Sönnunarbyrði og hagsmunaárekstur Arnar Sigurðsson skrifar Skoðun Sem doktorsnemi styð ég Silju Báru til Rektors Háskóla Íslands Eva Jörgensen skrifar Skoðun Sterk og breið samtök – tími til að styrkja rödd minni fyrirtækja Friðrik Árnason skrifar Skoðun Nýjar ráðleggingar um mataræði María Heimisdóttir skrifar Skoðun Börn með fjölþættan vanda Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Hvalveiðar eru slæmar fyrir ímynd Íslands Clive Stacey skrifar Skoðun Netöryggi á krossgötum: Hvernig tryggjum við íslenska innviði? Heimir Fannar Gunnlaugsson skrifar Skoðun Í heimi sem samþykkir þjóðarmorð er ekkert jafnrétti Najlaa Attaallah skrifar Skoðun Heilinn okkar og klukka lífsins Birna V. Baldursdóttir ,Heiðdís B. Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Hvað er kona? - Þörf kynjakerfisins til að skilgreina og stjórna konum Arna Magnea Danks skrifar Skoðun Ég styð Ingibjörgu Gunnarsdóttur í stöðu rektors við Háskóla Íslands Herdís Sveinsdóttir skrifar Skoðun Silja Bára skilur stjórnsýslu HÍ! Elva Ellertsdóttir,Kolbrún Eggertsdóttir skrifar Skoðun Hafðu áhrif til hádegis Bjarni Þór Sigurðsson skrifar Skoðun Stöndum vörð um hlutverk háskóla – Kjósum Kolbrúnu Ástríður Stefánsdóttir skrifar Skoðun Nei, við skulum ekki kaupa handa þeim fleiri vopn Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Tímaskekkjan skólaíþróttir Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Þegar fíllinn byltir sér.... Gunnar Pálsson skrifar Skoðun Leyfi til að syrgja Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Kominn tími til að þingmenn axli ábyrgð Björn Ólafsson skrifar Skoðun VR-members, exercise your right to vote! Christopher Eva skrifar Skoðun Stöðvum það sem gott er Íris E. Gísladóttir skrifar Skoðun Kjósum Kolbrúnu – Styrk stjórnun á tímum breytinga Margrét Sigrún Sigurðardóttir skrifar Skoðun Vanfjármögnun Háskóla Íslands verður að breyta Magnús Karl Magnússon skrifar Skoðun Er þetta satt eða heyrði ég þetta bara nógu oft? Gunnhildur Birna Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Stöndum með börnum Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun „Án orku verður ekki hagvöxtur“ Jón Skafti Gestsson skrifar Skoðun Ég kýs mælskan og mannlegan leiðtoga sem rektor Engilbert Sigurðsson skrifar Skoðun Almannaréttur er sá réttur sem almenningi er áskilinn í lögum til frjálsra afnota af landi og landsgæðum Skírnir Garðarson skrifar Skoðun Flosa í formanninn Jónas Már Torfason skrifar Skoðun VR á krossgötum - félagsmenn verða að hafna sundrungu Harpa Sævarsdóttir skrifar Sjá meira
Fáir njóta eldanna sem fyrstir kveikja þá. Um helgina munu samt sem áður margir landsmenn fá að njóta þeirra forréttinda að ylja sér fyrir framan hina ýmsu elda, sem kveiktir verða til skemmtunar. Og nú síðsumars og fram eftir hausti mun forréttindafólkið sem skipar ríkisstjórn Íslands fá að njóta þess að takast á við afleiðingar sinna sjálfsíkveikjuelda. Elda sem ekki eru ætlaðir til skemmtunar. Elda sem voru kveiktir þegar landinn var í kófi og sá ekki fyrir móðu hve aðgerðalítil ríkisstjórnin var við að verja hag landsmanna. Elda sem brenna upp kaupmátt og eignir almennings og litlu fyrirtækja landsins. Elda sem brenna sig inn að beini öryrkja. Elda sem brenna undir öldruðu fólki sem byggði upp landið okkar, jafnvel með höndunum einum saman. Verðbólgubálið brennur nú sem aldrei fyrr svo bjarma á kinnar slær. Kveikjum eld, kveikjum eld, kátt hann brennur Á meðan almenningur og litlu fyrirtæki landsins horfa upp á matarmiða sína og eignir brenna upp á verðbólgubálinu hafa ráðamenn þjóðarinnar látið hafa það eftir sér að þau séu hæstánægð með stöðuna. Þau leystu að sögn verkefnið fyrir einhverjum mánuðum og árum síðan. Og segja að nú eigi bara allir að standa saman. Standa saman og horfa á verðbólgubálið brenna upp eigur og sjálfsögð réttindi okkar til mannsæmandi lífs, norður í ballarhafi. Það sýnir sig nú, að löngu liðnar aðgerðir ríkisstjórnarinnar eru ekki að virka fyrir almenning. Þær eru að virka fyrir fáa útvalda og bankakerfið sem er að skila ofurhagnaði þessa daganna. Ofurhagnaður bankanna verður til meðal annars vegna þess að höfuðstóll verðtryggðu fasteignalánanna eru að hækka upp úr öllu valdi á kostnað eignarhluta íbúðaeigenda í húsnæði sínu. Á sama tíma hækka afborganir lána sem veldur því að kaupmáttur rýrnar og matvaran kostar orðið sífellt fleiri matarmiða. Matarmiða sem almenningur hefur stritað fyrir. Matarmiða sem brátt munu heyra sögunni til ef ekkert verður að gert og nefið tekið við hlutverki miðanna. Hleypum á skeið! Verðbólga hefur sýnt sig í sögulegu samhengi á Íslandi að vera skaðvaldur. Óværa sem valdið hefur ómældum fjárhagslegum og félagslegum skaða. Í dag mælist verðbólgan 9,9% á ársgrundvelli og við erum aftur stödd í bankahruninu 2008. Þökk sé fjármálasnilli ráðherrans og hinna sem skipa ríkisstjórn Íslands. Hinir í ríkisstjórninni skilja vanda landans frá barnæsku til grafar í orði eins og svo fjölmörg samúðarviðtöl þeirra vitna til um. Á borði er lítið sem vitnar um þann meinta skilning annað en vanefndir, burt flogin hænsni og teiknaðar kartöflur. Gögnin eru fengin frá Hagstofunni.Hagstofan Nei, myndritið er ekki af Hrauni í Öxnadal. Myndritið sýnir þróun vísitölu neysluverðs frá þjóðarsáttarsamningunum árið 1990. Á myndritinu sést glöggt hve staðan er orðin alvarleg í dag. Verðbólgan á hraðleið lóðbeint uppá við. Þegar slík staða er uppi í efnahagskerfinu er þörf á því að ráðamenn bregði hnakki á folann sinn og hleypi á skeið. Sigmundur Davíð Gunnlaugsson formaður Miðflokksins er sestur í hnakkinn og hefur hleypt á skeið. Hann benti á það fyrir stuttu síðan að mikil verðbólga eins og nú geisar sé til þess fallin að skemma hagkerfið og draga úr lífsgæðum, sérstaklega hjá þeim tekjulægri og ungu fólki sem er að reyna að koma undir sig fótunum. Hann nefndi í sömu andrá nokkrar nauðsynlegar neyðaraðgerðir í efnahagsmálum sem ráðast þarf í og hann mun berjast fyrir er Alþingi kemur saman á nýjan leik. Aðgerðir sem kalla ekki á skipun nefnda heldur aðgerðir sem ráðast þarf í strax þar sem þjóðin stendur nú frammi fyrir augljósri hættu á neikvæðri keðjuverkun sem getur valdið ómældu tjóni á efnahag landsins og lífsgæðum allra Íslendinga til framtíðar. Aðgerðir sem geta haft áhrif fljótt og sett af stað jákvæða keðjuverkun. Aðgerðirnar snúa að því að lækka skatta á matvæli, lækka skatta og gjöld á eldsneyti og lagfæra strax flest allt sem viðkemur skipulags- og byggingarmálum, húsnæðismál þar með talin. Kæru landsmenn, þegar þið sitjið og syngjið við varðeldana um helgina sem kveiktir eru ykkur til skemmtunar, minnist þá eigna ykkar og kaupmáttar sem brenna nú upp á heimatilbúnu verðbólgubáli ríkisstjórnarinnar. Höfundur er byggingarverkfræðingur og fyrrverandi bæjarfulltrúi Miðflokksins í Árborg.
Skoðun Netöryggi á krossgötum: Hvernig tryggjum við íslenska innviði? Heimir Fannar Gunnlaugsson skrifar
Skoðun Hvað er kona? - Þörf kynjakerfisins til að skilgreina og stjórna konum Arna Magnea Danks skrifar
Skoðun Ég styð Ingibjörgu Gunnarsdóttur í stöðu rektors við Háskóla Íslands Herdís Sveinsdóttir skrifar
Skoðun Almannaréttur er sá réttur sem almenningi er áskilinn í lögum til frjálsra afnota af landi og landsgæðum Skírnir Garðarson skrifar