Samfylking er gott gildishlaðið nafn, og þarf engar nýjar umbúðir Birgir Dýrfjörð skrifar 23. september 2022 07:30 Árið 1990 fékk Sjálfstæðisflokkurinn 60% fylgi í Borgarstjórn, og yfirgnæfandi meirihluta í öllum nefndum, ráðum og stjórnunarstöðum í Borgarkerfinu. Þessi staðreynd sannfærði félagshyggjuflokkana um, að til að geta haft áhrif yrðu þeir að sameiast um framboð. Alþýðubandalagið, Alþýðuflokkurinn, Framsóknarflokkurinn og Samtök um kvennalista yrðu, að samfylkja sér á einn framboðslista. Flestir álitu það vonlaust verk. Flokkarnir ákváðu samt að skoða hvort pólitískar áherslur þeirra gætu orðið kjarni sameiginlegrar stefnuskrár í kosningum. Og þeir áttu svo sannarlega margt sameiginlegt. Þar bar hæst félagshyggja og janrétti kynjanna, og málefni barna, og mál, sem vörðuðu heill almennings. R-listinn - Regnhlífarsamtök það, sem félagshyggjuöflin áttu sameiginlegt var margfallt meira virði en það, sem deilt var um. Við náðum sátt um framkvæmdir og umbætur þó hver flokkur næði ekki öllum sínum áherslum. Við skildum að „allt eða ekkert“ pólitíkin gerir alla flokka vanhæfa til samstarfs. Þessir flokkar, sem höfðu ólíkar áherslur á mörgum sviðum í pólitík, ákváðu því, að stofna regnhlífarsamtök. Þannig varð R-listinn til, og hann sigraði 60% styrk Sjálfstæðisflokksins. Samfylkingin R-listinn var fyrirmynd Samfylkingarinnar. Hún var rökrétt framhald R-listans. Hún var stofnuð af þrem flokkum ásamt starfandi sjálfstæðum flokksfélögum innan þeirra. Þjóðvaki varð svo aðili að Samfylkingunni fyrir þingkosningar 1999. Fólk, sem vill reka alla á einn bás, og hnýta alla á klafa einnar miðstýrðrar hugsunar, það vill leggja niður sjálfstæðu aðildarfélögin í Samfylkingunni. Það skilur ekki að nafnið okkar Samfylking ber í sér drauminn um, að sameina félagshyggjuflokka á grunni þess, sem þeir eiga sameiginlegt – eins og við gerðum í R-listanum. Sá draumur á sögulega fyrirmynd. Þegar fasistar ógnuðu Evrópu, ákváðu Kommúnistar og sósíalistar í Frakklandi að sameinast. Þann 29. júlí 1934 undirrituðu þeir samning um Samfylkingu. Árið 1935 var mynduð Alþýðufylking þeirra, sem voru móti fasismanum. Hún vann mikinn sigur í Frakklandi. Þeim sigri fylgdu aukin lífsgæði og réttindi, sem smituðust um allan heim. Það var því engin tilviljun að við, sem eyddum vikum í Rúgbrauðsgerðinni, að púsla saman fyrsta framboði flokksins 1999, völdum okkur vinnuheitið Samfylking. Það var meðvitað. Úr stofnskrá Samfylkingarinnar Við þau, sem vilja afmá minni stofnfélög flokksin er það eitt að segja; að fundur í flokksstjórn Alþýðuflokksins 2. október 1999 afgreiddi stofnsamning nýrra stjórnmálasamtaka og samþykkti eftirfarandi texta: „ Flokksstjórnin lýsir fylgi sínu við þær tillögur, sem gera ráð fyrir að fleiri en eitt aðildarfélag geti orðið að nýjum stjórnmálasamtökum í hverju sveitarfélagi; þ.á.m. þau félög, sem nú eru grunneiningar samstarfsflokkanna þannig að ekki verði gert að skilyrði að þau verði lögð niður:“ Sami texti var samþykktur af öllum stofnaðilum Samfykingarinnar. Það er siðlaust og marklaust, að breyta samningi án aðkomu þeirra, sem gerðu hann sín á milli. „Fussum svei, það er mannaþefur í helli okkar“ Nú hefur verið kynnt að fram verði lögð tillaga á komandi landsfundi um, að flokkurinn heiti „Jafnaðarflokkur“ í stað Samfylking-Jafnaðar-(manna)-flokkur. Tillagan felur í sér þær breytingar, að fella út nafnið (samfylking). Í umræðum innan flokksins eru rökin fyrir tillögunni sögð þau, að nafnið samfylking sé ekki lengur söluvænt sem vörumerki. Einnig felur tillagan í sér, þá breytingu að í stað jafnaðar(manna) flokkur komi Jafnaðarflokkur. Tillagan felur í sér að fjarlægja orðið (manna) Það er ekki sagt söluvænt að kenna sig við menn. Konur eru líka menn Í fyrsta framboði frú Vigdísar forseta var spurt, hvort það minnkaði ekki möguleika á sigri hennar, að það yrði enginn karlmaður á Bessastöðum. Vigdís svaraði með sinni alkunnu og áhrifaríku hógværð: „Konur eru líka menn“ - engin karla-fóbia þar. Í ævintýrinu um Hlina kóngsson kemur fram, að tröllskessur hafi óþol fyrir mannaþef. Netskessur eru svona líka. Verði engu breytt nema nafninu, og áfram sama fólkið, sama verklagið, sama andúðin á þeim, sem jórtra á öðrum básum. Sama taktíkin, að næra sjálfstraustið á annarra afglöpum, og segja við kjósendur; nú má kjósa okkur, nú heitum við ekki Samfylking. Þá gera nýjar umbúðir lítið gagn. „Maður keyrir nú ekki langt á lakkinu.“ Á árum áður var nokkuð um að útsjónasamir menn bröskuðu með laskaða bíla. Þeir gerðu þá upp, þrifu og sprautuðu með gljáandi lakki, og bónuðu, og seldu svo sem fína bíla. Oft varð reynslan sú, að eigendur þessara nýsprautuðu og vel bónuðu bíla áttu tíð erindi á verkstæði, og undruðust bilunina, því bíllinn hefði litið svo vel út þegar þeir keyptu hann. Þá svaraði Króksarinn, Olli á Áka með spakmæli; „Maður keyrir nú ekki langt á lakkinu.“ Fari svo. að andlitslyfting með bótoxi og meiki ásamt nýju nafni, og nýrri kennitölu fyrir Samfylkinguna, fái sama viðmót hjá kjósendum, og nýja lakkið og bónið fengu hjá Olla á Áka. Fari svo, þá mun flokkurinn eiga verulega bágt í vændum. Flytjendur tillögunnar eru einlægir jafnaðarmenn. Ég bið þá að fresta henni. Höfundur er rafvirkjameistari. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birgir Dýrfjörð Samfylkingin Mest lesið Bakpokinn sem þyngist aðeins hjá öðrum Inga Sæland Skoðun Forvarnir á ferð Erlingur Sigvaldason Skoðun Örlög Íslendinga og u-beygja áhrifamesta fjármálamanns heims Snorri Másson Skoðun Það læra börnin sem fyrir þeim er haft Sigurður Örn Hilmarsson Skoðun Fegurð sem breytir skólum Einar Mikael Sverrisson Skoðun Mataræði í stóra samhengi lífsins Birna Þórisdóttir Skoðun Jóhann Páll: Vertu í liði með náttúrunni ekki gegn henni Guðmundur Ingi Guðbrandsson Skoðun Hvað varð um loftslagsmálin? Kamma Thordarson Skoðun Verður Frelsið fullveldinu að bráð? Anton Guðmundsson Skoðun Björn Þorsteinsson as Rector - A visionary leader uniting disciplines and driving innovation Marianne Elisabeth Klinke Skoðun Skoðun Skoðun Forvarnir á ferð Erlingur Sigvaldason skrifar Skoðun Vertu meðbyr mannúðar Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Fegurð sem breytir skólum Einar Mikael Sverrisson skrifar Skoðun Það læra börnin sem fyrir þeim er haft Sigurður Örn Hilmarsson skrifar Skoðun Björn Þorsteinsson as Rector - A visionary leader uniting disciplines and driving innovation Marianne Elisabeth Klinke skrifar Skoðun Verður Frelsið fullveldinu að bráð? Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Til rektorsframbjóðenda: Hvað gerir nýr rektor HÍ við Endurmenntun? Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Mataræði í stóra samhengi lífsins Birna Þórisdóttir skrifar Skoðun Hvað varð um loftslagsmálin? Kamma Thordarson skrifar Skoðun Bakpokinn sem þyngist aðeins hjá öðrum Inga Sæland skrifar Skoðun Örlög Íslendinga og u-beygja áhrifamesta fjármálamanns heims Snorri Másson skrifar Skoðun Ég kýs Magnús Karl sem rektor Bylgja Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Jóhann Páll: Vertu í liði með náttúrunni ekki gegn henni Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Tífalt hærri vextir, meiri skuldir - menntastefna stjórnvalda? Júlíus Viggó Ólafsson,Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Lífið gefur engan afslátt Davíð Bergmann skrifar Skoðun Kolbrún Pálsdóttir sem næsti rektor HÍ Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Vitskert veröld Einar Helgason skrifar Skoðun Draumurinn um hið fullkomna öryggisnet Signý Jóhannesdóttir skrifar Skoðun Sönnunarbyrði og hagsmunaárekstur Arnar Sigurðsson skrifar Skoðun Sem doktorsnemi styð ég Silju Báru til Rektors Háskóla Íslands Eva Jörgensen skrifar Skoðun Sterk og breið samtök – tími til að styrkja rödd minni fyrirtækja Friðrik Árnason skrifar Skoðun Nýjar ráðleggingar um mataræði María Heimisdóttir skrifar Skoðun Börn með fjölþættan vanda Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Hvalveiðar eru slæmar fyrir ímynd Íslands Clive Stacey skrifar Skoðun Netöryggi á krossgötum: Hvernig tryggjum við íslenska innviði? Heimir Fannar Gunnlaugsson skrifar Skoðun Í heimi sem samþykkir þjóðarmorð er ekkert jafnrétti Najlaa Attaallah skrifar Skoðun Heilinn okkar og klukka lífsins Birna V. Baldursdóttir ,Heiðdís B. Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Hvað er kona? - Þörf kynjakerfisins til að skilgreina og stjórna konum Arna Magnea Danks skrifar Skoðun Ég styð Ingibjörgu Gunnarsdóttur í stöðu rektors við Háskóla Íslands Herdís Sveinsdóttir skrifar Skoðun Silja Bára skilur stjórnsýslu HÍ! Elva Ellertsdóttir,Kolbrún Eggertsdóttir skrifar Sjá meira
Árið 1990 fékk Sjálfstæðisflokkurinn 60% fylgi í Borgarstjórn, og yfirgnæfandi meirihluta í öllum nefndum, ráðum og stjórnunarstöðum í Borgarkerfinu. Þessi staðreynd sannfærði félagshyggjuflokkana um, að til að geta haft áhrif yrðu þeir að sameiast um framboð. Alþýðubandalagið, Alþýðuflokkurinn, Framsóknarflokkurinn og Samtök um kvennalista yrðu, að samfylkja sér á einn framboðslista. Flestir álitu það vonlaust verk. Flokkarnir ákváðu samt að skoða hvort pólitískar áherslur þeirra gætu orðið kjarni sameiginlegrar stefnuskrár í kosningum. Og þeir áttu svo sannarlega margt sameiginlegt. Þar bar hæst félagshyggja og janrétti kynjanna, og málefni barna, og mál, sem vörðuðu heill almennings. R-listinn - Regnhlífarsamtök það, sem félagshyggjuöflin áttu sameiginlegt var margfallt meira virði en það, sem deilt var um. Við náðum sátt um framkvæmdir og umbætur þó hver flokkur næði ekki öllum sínum áherslum. Við skildum að „allt eða ekkert“ pólitíkin gerir alla flokka vanhæfa til samstarfs. Þessir flokkar, sem höfðu ólíkar áherslur á mörgum sviðum í pólitík, ákváðu því, að stofna regnhlífarsamtök. Þannig varð R-listinn til, og hann sigraði 60% styrk Sjálfstæðisflokksins. Samfylkingin R-listinn var fyrirmynd Samfylkingarinnar. Hún var rökrétt framhald R-listans. Hún var stofnuð af þrem flokkum ásamt starfandi sjálfstæðum flokksfélögum innan þeirra. Þjóðvaki varð svo aðili að Samfylkingunni fyrir þingkosningar 1999. Fólk, sem vill reka alla á einn bás, og hnýta alla á klafa einnar miðstýrðrar hugsunar, það vill leggja niður sjálfstæðu aðildarfélögin í Samfylkingunni. Það skilur ekki að nafnið okkar Samfylking ber í sér drauminn um, að sameina félagshyggjuflokka á grunni þess, sem þeir eiga sameiginlegt – eins og við gerðum í R-listanum. Sá draumur á sögulega fyrirmynd. Þegar fasistar ógnuðu Evrópu, ákváðu Kommúnistar og sósíalistar í Frakklandi að sameinast. Þann 29. júlí 1934 undirrituðu þeir samning um Samfylkingu. Árið 1935 var mynduð Alþýðufylking þeirra, sem voru móti fasismanum. Hún vann mikinn sigur í Frakklandi. Þeim sigri fylgdu aukin lífsgæði og réttindi, sem smituðust um allan heim. Það var því engin tilviljun að við, sem eyddum vikum í Rúgbrauðsgerðinni, að púsla saman fyrsta framboði flokksins 1999, völdum okkur vinnuheitið Samfylking. Það var meðvitað. Úr stofnskrá Samfylkingarinnar Við þau, sem vilja afmá minni stofnfélög flokksin er það eitt að segja; að fundur í flokksstjórn Alþýðuflokksins 2. október 1999 afgreiddi stofnsamning nýrra stjórnmálasamtaka og samþykkti eftirfarandi texta: „ Flokksstjórnin lýsir fylgi sínu við þær tillögur, sem gera ráð fyrir að fleiri en eitt aðildarfélag geti orðið að nýjum stjórnmálasamtökum í hverju sveitarfélagi; þ.á.m. þau félög, sem nú eru grunneiningar samstarfsflokkanna þannig að ekki verði gert að skilyrði að þau verði lögð niður:“ Sami texti var samþykktur af öllum stofnaðilum Samfykingarinnar. Það er siðlaust og marklaust, að breyta samningi án aðkomu þeirra, sem gerðu hann sín á milli. „Fussum svei, það er mannaþefur í helli okkar“ Nú hefur verið kynnt að fram verði lögð tillaga á komandi landsfundi um, að flokkurinn heiti „Jafnaðarflokkur“ í stað Samfylking-Jafnaðar-(manna)-flokkur. Tillagan felur í sér þær breytingar, að fella út nafnið (samfylking). Í umræðum innan flokksins eru rökin fyrir tillögunni sögð þau, að nafnið samfylking sé ekki lengur söluvænt sem vörumerki. Einnig felur tillagan í sér, þá breytingu að í stað jafnaðar(manna) flokkur komi Jafnaðarflokkur. Tillagan felur í sér að fjarlægja orðið (manna) Það er ekki sagt söluvænt að kenna sig við menn. Konur eru líka menn Í fyrsta framboði frú Vigdísar forseta var spurt, hvort það minnkaði ekki möguleika á sigri hennar, að það yrði enginn karlmaður á Bessastöðum. Vigdís svaraði með sinni alkunnu og áhrifaríku hógværð: „Konur eru líka menn“ - engin karla-fóbia þar. Í ævintýrinu um Hlina kóngsson kemur fram, að tröllskessur hafi óþol fyrir mannaþef. Netskessur eru svona líka. Verði engu breytt nema nafninu, og áfram sama fólkið, sama verklagið, sama andúðin á þeim, sem jórtra á öðrum básum. Sama taktíkin, að næra sjálfstraustið á annarra afglöpum, og segja við kjósendur; nú má kjósa okkur, nú heitum við ekki Samfylking. Þá gera nýjar umbúðir lítið gagn. „Maður keyrir nú ekki langt á lakkinu.“ Á árum áður var nokkuð um að útsjónasamir menn bröskuðu með laskaða bíla. Þeir gerðu þá upp, þrifu og sprautuðu með gljáandi lakki, og bónuðu, og seldu svo sem fína bíla. Oft varð reynslan sú, að eigendur þessara nýsprautuðu og vel bónuðu bíla áttu tíð erindi á verkstæði, og undruðust bilunina, því bíllinn hefði litið svo vel út þegar þeir keyptu hann. Þá svaraði Króksarinn, Olli á Áka með spakmæli; „Maður keyrir nú ekki langt á lakkinu.“ Fari svo. að andlitslyfting með bótoxi og meiki ásamt nýju nafni, og nýrri kennitölu fyrir Samfylkinguna, fái sama viðmót hjá kjósendum, og nýja lakkið og bónið fengu hjá Olla á Áka. Fari svo, þá mun flokkurinn eiga verulega bágt í vændum. Flytjendur tillögunnar eru einlægir jafnaðarmenn. Ég bið þá að fresta henni. Höfundur er rafvirkjameistari.
Björn Þorsteinsson as Rector - A visionary leader uniting disciplines and driving innovation Marianne Elisabeth Klinke Skoðun
Skoðun Björn Þorsteinsson as Rector - A visionary leader uniting disciplines and driving innovation Marianne Elisabeth Klinke skrifar
Skoðun Til rektorsframbjóðenda: Hvað gerir nýr rektor HÍ við Endurmenntun? Ólafur Stephensen skrifar
Skoðun Tífalt hærri vextir, meiri skuldir - menntastefna stjórnvalda? Júlíus Viggó Ólafsson,Vilhjálmur Hilmarsson skrifar
Skoðun Netöryggi á krossgötum: Hvernig tryggjum við íslenska innviði? Heimir Fannar Gunnlaugsson skrifar
Skoðun Hvað er kona? - Þörf kynjakerfisins til að skilgreina og stjórna konum Arna Magnea Danks skrifar
Skoðun Ég styð Ingibjörgu Gunnarsdóttur í stöðu rektors við Háskóla Íslands Herdís Sveinsdóttir skrifar
Björn Þorsteinsson as Rector - A visionary leader uniting disciplines and driving innovation Marianne Elisabeth Klinke Skoðun