Stuðningur til sjálfstæðis ríkisstofnana Svavar Guðmundsson skrifar 23. september 2022 12:01 Stuðningur til sjálfstæðis, happadrættismiði í heimabankanum þínum, Blindrafélagið. Svona hljóma útvarpsauglýsingar og auglýsingar á öðrum miðlum í nokkrar vikur á vorin og haustin. Um er að ræða árleg happadrætti Blindrafélagsins undir yfirskriftinni „stuðningur til sjálfstæðis“. Happdrættissala og önnur fjáröflun er félaginu mikilvæg fyrir allt það starf sem nauðsynlegt er að inna af hendi í þágu félagsmanna. Tvisvar á ári er gefið færi á að sækja um styrki úr sjóðnum Stuðningur til sjálfstæðis. Síðastliðið vor var afar bagalegt fyrir umsækjendur að aðeins var gefinn 12 daga frestur frá því að opnað var fyrir umsóknir og þar til umsóknarfrestur rann út. Að sjálfsögðu er ámælisvert að vinnubrögð um jafn mikilvæg mál séu með þessum hætti. Öllum ætti að vera ljóst að blindir þurfa oft lengri tíma til að vinna slíkar umsóknir. Sjálfur Ríkisskattstjóri gefur lengri frest til framtalsskila og viðbótarfrest ef með þarf ólíkt Blindrafélaginu sem sýnir félagsmönnum sínum enga biðlund við þessi umsóknarskil.. Í maí sl. upplýsti Blindrafélagið hverjir hefðu hlotið styrki úr vorúthlutun úr sjóðnum „stuðningur til sjálfstæðis. Alls voru umsóknirnar 15 og 12 af þeim hlutu styrk. Úthlutað var styrkjum að fjárhæð kr. 4.538.300.- Helst er frá því að segja að ríkisstofnun sem ber þann virðulega „heiður“ að bera lengsta stofnanaheiti á eldfjallaeyjunni grænu, fékk 4 styrki af þessum 12 og meir en helming af allri úthlutaðri fjárhæð eða um 55,5% upphæðar eða kr. 2.518.300.-,. Stofnunin fékk alla þá styrki sem sótt var um í hennar nafni. Umrædd ríkisstofnun er Þjónustu- og þekkingarmiðstöð fyrir blinda, sjónskerta og einstaklinga með samþætta sjón- og heyrnarskerðingu, 95 bókstafir (ÞÞþþþ). Blindir og sjónskertir umsækjendur fengu einungis um 1.350.000.- úthlutað (29%), og flestir afar lágar upphæðir til hluta í tölvukaupum. En félagsmenn geta sótt um slíkt samkv. reglum sjóðsins á þriggja ára fresti. Afgangurinn fór síðan í kvikmyndaverkefni sem ekki hefur verið upplýst um út á hvað gengur, þrátt fyrir ítrekaða fyrirspurn þar um. Sjálfur sendi greinarhöfundur inn 2 umsóknir sl. vor en þeim var báðum hafnað af stjórn sjóðsins „stuðningur til sjálfstæðis“, en greinarhöfundur er lögblindur. Greinarhöfundur hefur sent inn umsóknir í umræddan sjóð sl. 4 úthlutanir (6 umsóknir) og hefur þeim ávallt verið hafnað án sérstakra skýringa þegar eftir þeim hefur verið leitað. Aftur á móti hefur ríkisstofnunin með langa nafnið fengið úthlutað tvisvar á ári úr sjóðnum og oftar en ekki meir en helming úthlutaðrar upphæðar eins og sjá má á heimasíðu Blindrafélagsins. Semsagt ríkisstofnun fær ávallt úthlutað úr sjóðnum tvisvar á ári meðan almennir félagsmenn geta sótt um styrk til tækjakaupa á þriggja ára fresti. En einnig geta félagsmenn sótt um árlega hafi þeir umsókn um framfaramál í þágu blindra, en lítið hefur borið á slíkum umsóknum í tíð núverandi stjórnar og þaulsetins framkvæmdastjóra. Lesendum til fróðleiks hafa allar mínar umsóknir snúið að fræðslu og framfaramálum í þágu blindra og sjónskertra. Jafnframt að öryggis og aðgengismálum hverskonar. Og verkefna til að auka fræðslu meðal almennings og ekki síst ungs fólks, á blindu og sjónskerðingu. Þetta eru mér hjartans mál og hef ég hvatt Blindrafélagið til að auka upplýsingaflæði og koma á framfæri þörfum blindra og sjónskertra, en ekkert borið úr býtum frá þeim nærsýna bæ. Því hef ég gagnrýnt Blindrafélagið fyrir algert andvarleysi í mörgum málum er snúa að bættum lífsgæðum fólks með þessa fötlun. Undirtektirnar hafa engar verið, undantekningalaust er farið í yfirborðskennda fýlustjórnun því svarleysi forráðamanna félagsins er í toppformi. Framfaramál eru lykill allra að sjálfstæði. Ég hef skrifað fjölda greina um málefni blindra og sjónskertra undanfarin ár, m.a. annars um heimsóknir mínar á stærstu blindratæknisýningu í Evrópu og heimsóknir mínar til blindrasamtaka erlendis og önnur baráttumál. Skemmst er frá því að segja að ég hef ekki fengið eina einustu af þeim birtar á fjölmörgu miðlum Blindrafélagsins, merkilegt. Þar er einhver öflugasta ritskoðun sem finnst á byggðu bóli um framfaramál, og ekki er farið leynt með þá ritskoðun til félagsmanna. Og nefna má í framangreindu sambandi að 3 manns úr stjórn Blindrafélagsins ásamt mökum sínum samtals sex manns, fóru vorið 2019 í 10 daga „fræðsluferð“ alla leið til Nýja Sjálands á 2 daga ráðstefnu og áætlaður kostnaður við þá ferð var um 4 milljónir og aldrei hefur verið upplýst hvað út úr henni kom. Og það þarf ansi marga selda happadrættismiða til að kosta slíka skemmtiferð, en að hámarki hefði verið hægt að senda tvær manneskjur eða fylgjast með fundinum yfir netið, því lengra verður ekki komist frá landinu bláa. Og ef ekki væri fyrir ótrúlegan dugnað og velvilja einstakra félagasamtaka í fjárframlögum til t.d. kaupa á leiðsöguhundum og annars fjárstuðnings væri ómögulegt að átta sig á súrefnismettuninni í starfsemi félagsins. Greinarhöfundur á svosem ekkert sjálfgefið tilkall til styrks úr þessum „sjálfstæðissjóði“ en það að ríkisstofnun skuli nánast ryksuga hann upp við hverja úthlutun er ljótur leikur. Allt í þeim tilgangi að starfsmenn hennar komist í „námsskemmtiferðir“ erlendis o.fl., á meðan einmannaleiki blindra og sjónskertra nístir í norðanrokinu svo þeir treysta sér ekki yfir gatnamót eigin framfara. Semsagt, undanfarin ár hefur ríkistofnunin verið í forgangi þegar kemur að styrkúthlutun úr baráttusjóðnum „stuðningur til sjálfstæðis“ sem er slagorð happadrættis Blindrafélagsins. Stofnunin fékk líka þar áður tæp 60% af úthlutaðri upphæð, og enn lengra aftur í tímann hefur hún verið langstærsti áskrifandi að fjármunum úr sjóðnum, en ekki blindir og sjónskertir sem berjast fyrir auknu sjálfstæði oftar en ekki í sínum fábrotna einmannaleika. Mikið af þessum styrkjum til ríkisstofnunarinnar hefur t.am. farið í utanferðir starfsmanna, myndlistarverkefni, bókagerð o.fl. Og mig og fleiri rekur ekki minni til að blint og sjónskert fólk hafi verið upplýst um hvað hafi komið út úr þessum verkefnum. Það er alsjáandi og blindum augljóst að hér er stofnunin beinlínis í samkeppni við þá sem hún á að sinna og það er siðferðilega rangt og andstætt hlutverki (þþþþþþ) að tæma sjóði félagsins á kostnað sjóndapra sem sækja þar um í von um bætt sjálfstæði. Það skapast ekkert sjálfstæði blindra og sjónskertra við að styðja ríkisstofnunina, það er fjárlaga að skammta stofnuninni fé, ekki þannig að hún gangi skóinn af blindum og sjóndöprum sem sækja fram til sjálfstæðis. Er þetta svipað og ef Landhelgisgæslan myndi ryksuga sjóði björgunarsveitanna í landinu, svo starfsmenn hennar komist á ráðstefnu á Jan Mayen um hvernig sé best að haga olíuinnkaupum í Norður Atlantshafi. Og gott almennt útsýni er grunnstefið í að geta veitt öðrum styrkan stuðning til sjálfstæðis. Höfundur er sjávarútvegsfræðingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Félagasamtök Mest lesið „Naktir elskendur, Helga og Bjarni, liggja í faðmlögum, handleggjabenda á rauðum rúmfötum, umvafin mildri birtu“ Sigþór U. Hallfreðsson Skoðun 10 staðreyndir um verðbólgu og ríkisfjármál Konráð S. Guðjónsson Skoðun Krossinn er fallegur Skoðun Þetta reddast eða hvað? Marinó G. Njálsson Skoðun Læknar, heilbrigðisstarfsfólk og lykill að lausninni Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Break á ólympíuleikunum og önnur gildi í dansi Brynja Pétursdóttir Skoðun Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Opið bréf til stjórnarformanns Haga Björn Sævar Einarsson Skoðun Ég má það fyrst ég kemst upp með það Eva Hauksdóttir Skoðun „Smækkunar“gler Viðskiptaráðs Erna Bjarnadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Læknar, heilbrigðisstarfsfólk og lykill að lausninni Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun 10 staðreyndir um verðbólgu og ríkisfjármál Konráð S. Guðjónsson skrifar Skoðun „Naktir elskendur, Helga og Bjarni, liggja í faðmlögum, handleggjabenda á rauðum rúmfötum, umvafin mildri birtu“ Sigþór U. Hallfreðsson skrifar Skoðun Krossinn er fallegur skrifar Skoðun Þetta reddast eða hvað? Marinó G. Njálsson skrifar Skoðun Að gráta í rigningunni - og dansa Jón Þór Ólafsson skrifar Skoðun „Smækkunar“gler Viðskiptaráðs Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Ekki henda! Eyjólfur Pálsson skrifar Skoðun Break á ólympíuleikunum og önnur gildi í dansi Brynja Pétursdóttir skrifar Skoðun Frigg nemendagrunnur – bylting í íslensku skólastarfi Þórdís Jóna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Opið bréf til stjórnarformanns Haga Björn Sævar Einarsson skrifar Skoðun Alvarlegar afleiðingar kynferðislegrar áreitni á vinnustöðum Dagný Aradóttir Pind skrifar Skoðun Er Helguvík ein af stærstu ruslakistum Íslands? Margrét S. Þórólfsdóttir,Ragnhildur L. Guðmundsdóttir,Þórólfur J. Dagsson skrifar Skoðun Manstu þegar Messenger var ekki til? Aldís Stefánsdóttir skrifar Skoðun „Flestum í Noregi er illa við EES“ Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Óheillaþróun á íslenskum vinnumarkaði Gunnar Sigvaldason,Árni B. Björnsson skrifar Skoðun Að virkja upp í loft Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Sjálfstæðisflokkurinn, the party of hungry children Ian McDonald skrifar Skoðun Talsmenn tolla gefa engan afslátt Ragnar Sigurður Kristjánsson skrifar Skoðun Samstaða kennara skiptir máli Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Hvað er fram undan í íslenskum stjórnmálum? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Leiðin til að elska mig Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar Skoðun Nauðsynlegt að sameina verndun og nýtingu orku með stuðningi staðla Haukur Logi Jóhannsson skrifar Skoðun Hamstrar barnið þitt blýanta? Berglind Sunna Bragadóttir skrifar Skoðun Ég má það fyrst ég kemst upp með það Eva Hauksdóttir skrifar Skoðun Ætlar Akureyrarbær að snuða íbúa? Sunna Hlín Jóhannesdóttir,Hilda Jana Gísladóttir skrifar Skoðun Miðaldra á hjúkrunarheimili! Jóhanna Ólafsdóttir skrifar Skoðun Strandveiðar - stórlega styrktur atvinnuvegur Ingvar Þóroddsson skrifar Skoðun Sérðu það sem ég sé? Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Hver á vindinn? Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Sjá meira
Stuðningur til sjálfstæðis, happadrættismiði í heimabankanum þínum, Blindrafélagið. Svona hljóma útvarpsauglýsingar og auglýsingar á öðrum miðlum í nokkrar vikur á vorin og haustin. Um er að ræða árleg happadrætti Blindrafélagsins undir yfirskriftinni „stuðningur til sjálfstæðis“. Happdrættissala og önnur fjáröflun er félaginu mikilvæg fyrir allt það starf sem nauðsynlegt er að inna af hendi í þágu félagsmanna. Tvisvar á ári er gefið færi á að sækja um styrki úr sjóðnum Stuðningur til sjálfstæðis. Síðastliðið vor var afar bagalegt fyrir umsækjendur að aðeins var gefinn 12 daga frestur frá því að opnað var fyrir umsóknir og þar til umsóknarfrestur rann út. Að sjálfsögðu er ámælisvert að vinnubrögð um jafn mikilvæg mál séu með þessum hætti. Öllum ætti að vera ljóst að blindir þurfa oft lengri tíma til að vinna slíkar umsóknir. Sjálfur Ríkisskattstjóri gefur lengri frest til framtalsskila og viðbótarfrest ef með þarf ólíkt Blindrafélaginu sem sýnir félagsmönnum sínum enga biðlund við þessi umsóknarskil.. Í maí sl. upplýsti Blindrafélagið hverjir hefðu hlotið styrki úr vorúthlutun úr sjóðnum „stuðningur til sjálfstæðis. Alls voru umsóknirnar 15 og 12 af þeim hlutu styrk. Úthlutað var styrkjum að fjárhæð kr. 4.538.300.- Helst er frá því að segja að ríkisstofnun sem ber þann virðulega „heiður“ að bera lengsta stofnanaheiti á eldfjallaeyjunni grænu, fékk 4 styrki af þessum 12 og meir en helming af allri úthlutaðri fjárhæð eða um 55,5% upphæðar eða kr. 2.518.300.-,. Stofnunin fékk alla þá styrki sem sótt var um í hennar nafni. Umrædd ríkisstofnun er Þjónustu- og þekkingarmiðstöð fyrir blinda, sjónskerta og einstaklinga með samþætta sjón- og heyrnarskerðingu, 95 bókstafir (ÞÞþþþ). Blindir og sjónskertir umsækjendur fengu einungis um 1.350.000.- úthlutað (29%), og flestir afar lágar upphæðir til hluta í tölvukaupum. En félagsmenn geta sótt um slíkt samkv. reglum sjóðsins á þriggja ára fresti. Afgangurinn fór síðan í kvikmyndaverkefni sem ekki hefur verið upplýst um út á hvað gengur, þrátt fyrir ítrekaða fyrirspurn þar um. Sjálfur sendi greinarhöfundur inn 2 umsóknir sl. vor en þeim var báðum hafnað af stjórn sjóðsins „stuðningur til sjálfstæðis“, en greinarhöfundur er lögblindur. Greinarhöfundur hefur sent inn umsóknir í umræddan sjóð sl. 4 úthlutanir (6 umsóknir) og hefur þeim ávallt verið hafnað án sérstakra skýringa þegar eftir þeim hefur verið leitað. Aftur á móti hefur ríkisstofnunin með langa nafnið fengið úthlutað tvisvar á ári úr sjóðnum og oftar en ekki meir en helming úthlutaðrar upphæðar eins og sjá má á heimasíðu Blindrafélagsins. Semsagt ríkisstofnun fær ávallt úthlutað úr sjóðnum tvisvar á ári meðan almennir félagsmenn geta sótt um styrk til tækjakaupa á þriggja ára fresti. En einnig geta félagsmenn sótt um árlega hafi þeir umsókn um framfaramál í þágu blindra, en lítið hefur borið á slíkum umsóknum í tíð núverandi stjórnar og þaulsetins framkvæmdastjóra. Lesendum til fróðleiks hafa allar mínar umsóknir snúið að fræðslu og framfaramálum í þágu blindra og sjónskertra. Jafnframt að öryggis og aðgengismálum hverskonar. Og verkefna til að auka fræðslu meðal almennings og ekki síst ungs fólks, á blindu og sjónskerðingu. Þetta eru mér hjartans mál og hef ég hvatt Blindrafélagið til að auka upplýsingaflæði og koma á framfæri þörfum blindra og sjónskertra, en ekkert borið úr býtum frá þeim nærsýna bæ. Því hef ég gagnrýnt Blindrafélagið fyrir algert andvarleysi í mörgum málum er snúa að bættum lífsgæðum fólks með þessa fötlun. Undirtektirnar hafa engar verið, undantekningalaust er farið í yfirborðskennda fýlustjórnun því svarleysi forráðamanna félagsins er í toppformi. Framfaramál eru lykill allra að sjálfstæði. Ég hef skrifað fjölda greina um málefni blindra og sjónskertra undanfarin ár, m.a. annars um heimsóknir mínar á stærstu blindratæknisýningu í Evrópu og heimsóknir mínar til blindrasamtaka erlendis og önnur baráttumál. Skemmst er frá því að segja að ég hef ekki fengið eina einustu af þeim birtar á fjölmörgu miðlum Blindrafélagsins, merkilegt. Þar er einhver öflugasta ritskoðun sem finnst á byggðu bóli um framfaramál, og ekki er farið leynt með þá ritskoðun til félagsmanna. Og nefna má í framangreindu sambandi að 3 manns úr stjórn Blindrafélagsins ásamt mökum sínum samtals sex manns, fóru vorið 2019 í 10 daga „fræðsluferð“ alla leið til Nýja Sjálands á 2 daga ráðstefnu og áætlaður kostnaður við þá ferð var um 4 milljónir og aldrei hefur verið upplýst hvað út úr henni kom. Og það þarf ansi marga selda happadrættismiða til að kosta slíka skemmtiferð, en að hámarki hefði verið hægt að senda tvær manneskjur eða fylgjast með fundinum yfir netið, því lengra verður ekki komist frá landinu bláa. Og ef ekki væri fyrir ótrúlegan dugnað og velvilja einstakra félagasamtaka í fjárframlögum til t.d. kaupa á leiðsöguhundum og annars fjárstuðnings væri ómögulegt að átta sig á súrefnismettuninni í starfsemi félagsins. Greinarhöfundur á svosem ekkert sjálfgefið tilkall til styrks úr þessum „sjálfstæðissjóði“ en það að ríkisstofnun skuli nánast ryksuga hann upp við hverja úthlutun er ljótur leikur. Allt í þeim tilgangi að starfsmenn hennar komist í „námsskemmtiferðir“ erlendis o.fl., á meðan einmannaleiki blindra og sjónskertra nístir í norðanrokinu svo þeir treysta sér ekki yfir gatnamót eigin framfara. Semsagt, undanfarin ár hefur ríkistofnunin verið í forgangi þegar kemur að styrkúthlutun úr baráttusjóðnum „stuðningur til sjálfstæðis“ sem er slagorð happadrættis Blindrafélagsins. Stofnunin fékk líka þar áður tæp 60% af úthlutaðri upphæð, og enn lengra aftur í tímann hefur hún verið langstærsti áskrifandi að fjármunum úr sjóðnum, en ekki blindir og sjónskertir sem berjast fyrir auknu sjálfstæði oftar en ekki í sínum fábrotna einmannaleika. Mikið af þessum styrkjum til ríkisstofnunarinnar hefur t.am. farið í utanferðir starfsmanna, myndlistarverkefni, bókagerð o.fl. Og mig og fleiri rekur ekki minni til að blint og sjónskert fólk hafi verið upplýst um hvað hafi komið út úr þessum verkefnum. Það er alsjáandi og blindum augljóst að hér er stofnunin beinlínis í samkeppni við þá sem hún á að sinna og það er siðferðilega rangt og andstætt hlutverki (þþþþþþ) að tæma sjóði félagsins á kostnað sjóndapra sem sækja þar um í von um bætt sjálfstæði. Það skapast ekkert sjálfstæði blindra og sjónskertra við að styðja ríkisstofnunina, það er fjárlaga að skammta stofnuninni fé, ekki þannig að hún gangi skóinn af blindum og sjóndöprum sem sækja fram til sjálfstæðis. Er þetta svipað og ef Landhelgisgæslan myndi ryksuga sjóði björgunarsveitanna í landinu, svo starfsmenn hennar komist á ráðstefnu á Jan Mayen um hvernig sé best að haga olíuinnkaupum í Norður Atlantshafi. Og gott almennt útsýni er grunnstefið í að geta veitt öðrum styrkan stuðning til sjálfstæðis. Höfundur er sjávarútvegsfræðingur.
„Naktir elskendur, Helga og Bjarni, liggja í faðmlögum, handleggjabenda á rauðum rúmfötum, umvafin mildri birtu“ Sigþór U. Hallfreðsson Skoðun
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Skoðun „Naktir elskendur, Helga og Bjarni, liggja í faðmlögum, handleggjabenda á rauðum rúmfötum, umvafin mildri birtu“ Sigþór U. Hallfreðsson skrifar
Skoðun Alvarlegar afleiðingar kynferðislegrar áreitni á vinnustöðum Dagný Aradóttir Pind skrifar
Skoðun Er Helguvík ein af stærstu ruslakistum Íslands? Margrét S. Þórólfsdóttir,Ragnhildur L. Guðmundsdóttir,Þórólfur J. Dagsson skrifar
Skoðun Nauðsynlegt að sameina verndun og nýtingu orku með stuðningi staðla Haukur Logi Jóhannsson skrifar
„Naktir elskendur, Helga og Bjarni, liggja í faðmlögum, handleggjabenda á rauðum rúmfötum, umvafin mildri birtu“ Sigþór U. Hallfreðsson Skoðun
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun