„Mér hefur liðið eins og ég sé að setja dagbókina mína út fyrir framan alþjóð“

Hér má sjá tónlistarmyndbandið:

Hvaðan sækirðu innblástur í tónlistinni?

Ég sæki mikið innblástur til listamanna á borð við Sabrinu Claudio, Jacob Collier, Jaz Karis og H.E.R. 

Ég myndi segja að mín tónlistarstefna hafi mikið mótast bæði í FÍH þegar ég var í jazz námi og líka í Kaupmannahöfn þar sem ég samdi aðallega popp tónlist fyrir mig og aðra listamenn. 

Ég myndi lýsa tónlistinni minni sem popptónlist með áhrifum frá RnB, soul & jazz og RnB Pop.

Hvernig fór lagasmíðin fram fyrir Lie just to lie?

Ég og René sömdum lagið Lie just to lie haustið 2020 en þá höfðum við verið að vinna reglulega saman frá byrjun árs 2020. René sérhæfir sig í popp lagasmíð og þegar við semjum saman þá dregur hann þá hlið sterklega fram í mér. 

Yfirleitt sömdum við lögin frá byrjun til enda upp í stúdíói í einu sessioni en í þessu tilfelli hafði René sent mér upptöku af hljómagangi sem hann hafði verið að vinna í og ég prófaði að spinna yfir hugmyndina heima, síðan fullmótuðum við þær hugmyndir saman í stúdíóinu og úr varð Lie just to lie.

Lagahöfundabúðirnar opnuðu nýjan heim fyrir mér þar sem ég hafði áður alltaf samið allt ein. 

Það góða við að semja með öðrum er að þá hugsar maður aðeins út fyrir sinn þægindaramma og er opnari fyrir hugmyndum sem manni hefði sjálfum aldrei dottið einn í hug. 

Hugmyndir frá fleiri höfundum blandast saman í eina heild og svo er félagsskapurinn líka góður plús. Við byrjum oft að vinna að einhverri ákveðinni hugmynd en erum líka opin fyrir því sem gerist í mómentinu, stundum ætlar maður ekki einu sinni að semja ástarlag en ein setning getur tekið lagið í þá átt.

Ég hef oft pælt í því hvaðan þessi texti kom þar sem hann var ekki byggður á minni eigin persónulegri sögu. Setningar sem urðu til í spuna voru settar í stærra samhengi og þróaðist svo í söguþráð sem við René smíðuðum saman. Það vill oft gerast þegar maður semur með öðrum, hluti af sögunni kemur frá manni sjálfum og hluti frá öðrum.

Mér finnst það góð tilbreyting því ég hef oft gefið út lög sem eru svo persónuleg að mér hefur liðið eins og ég sé að setja dagbókina mína út fyrir framan alþjóð.

Með Lie just to lie þá gat ég leyft mér að finna mína eigin tengingu við lagið eftir á sem var góð tilbreyting. Lagið fjallar um það augnablik í sambandi þegar maður veit að maður ætti að sleppa taki á ástinni en á sama tíma er maður ekki tilbúinn að horfast í augu við sannleikann. Ætli það hafi ekki flestir einhvern tímann lent í því, allavega þeir sem hafa upplifað ástarsorg eða sambandsslit. Ég get allavega alveg litið til baka og fundið mína eigin tengingu við lagið þó ég sé mjög hamingjusöm þessa stundina.

Ég er búin að vera í yndislegu sambandi núna í meira en sjö ár en í gegnum okkar samband hef ég ekki gefið út mörg lög um hann þó þau hafi stundum laumað sér í útgáfu. Það eru semsagt lögin sem eru um góðu hliðina á ástinni, öll hin eru um fortíðar froska eða aðrar lífsreynslur.

Þar sem ég er gjörn að gefa út tónlist sem er samin frá hjartanu líður mér alltaf eins og ég þurfi að taka það sérstaklega fram þegar það á ekki við svo það verði enginn misskilningur.

Hvernig hefur ferlið við gerð tónlistarmyndbandsins gengið?

Það var í raun skyndiákvörðun að taka upp tónlistarmyndband við lagið en ég sendi Taylor lagið rétt áður en ég fór til Los Angeles í Apríl. Honum leist svo vel á lagið að við ákváðum að taka frá einn dag fyrir upptökur. Eina sem við höfðum í huga fyrir fram var í raun litapallettan og útlitið og völdum tökustaði út frá því.

Þetta var einn besti og skilvirkasti tökudagur sem ég hef upplifað.

Við tókum upp á tveimur stöðum í LA og tökurnar stóðu yfir í fimm klukkutíma sem er í raun alveg fáránlega lítið. Við þekkjum hvort annað vel og höfum unnið saman áður þannig þetta snerist í raun bara um að vera í augnablikinu, treysta og hlusta á hvort annað. 

Taylor er rosalega fær kvikmyndagerðarmaður og leikstjóri og yndislegt að fá að vinna með honum og Francescu Phillips aftur. Ég er mjög ánægð með útkomuna og mjög spennt fyrir frumsýningunni.

Hvað er á döfinni?

Þetta ár er nú þegar búið að vera ansi viðburðaríkt. Ég hef verið að fylgja plötunni minni eftir, útskrifaðist með framhaldspróf í jazzsöng frá FÍH og síðan var bíómyndin Þrot frumsýnd í sumar sem var fyrsta bíómyndin í fullri lengd sem ég lék í eftir útskrift frá leiklistarskólanum í LA. Ég er mjög spennt að sjá hvaða ævintýri taka við næstu mánuði. En eins og er er ég að einbeita mér að því að klára upptökur á næstu plötu sem er væntanleg á næsta ári. Þannig það er nóg af tónlist á leiðinni.

Síðan er jólaplata frá Rakel Páls að koma út núna í kringum jólin, en ég samdi nokkra texta á plötunni. Jólatörnin er alltaf skemmtileg og verð með djass skotið jólaprógram hér og þar í desember, ennþá nokkrar dagsetningar lausar fyrir þá sem vilja bóka okkur.

Sem leikkona þá er ég að fara í tökur á stuttmynd á næstunni og er með eitt stærra verkefni á borðinu sem verður kannski hægt að tala betur um næst. Þannig boltinn er farinn að rúlla og ég tek nýjum verkefnum fagnandi.

Mér líður best þegar ég er með nokkra bolta á lofti og nóg að gera, þannig ég myndi segja að lífið sé rosa ljúft þessa dagana.