Tryggvi Felixson, formaður stjórnar Landverndar hefur fylgst lengi með loftslagsþingum Sameinuðu þjóðanna og vonaðist til að sjá afdrifaríkari niðurstöðu.
„Eftir að hafa fengið svona margar slæmar fréttir af áhrifum loftslagsbreytinga víða úr heiminum, meðal annars frá Íslandi, þá vorum við vongóð um að það myndi kveikja í mörgum þjóðarleiðtogum, mörgum ríkisstjórnum og mörgum aðilum sem þurfa að taka þessi róttæku skref en sú von brást,“ sagði Tryggvi í kvöldfréttum Stöðvar 2.
Þrátt fyrir það hafi fundurinn sem slíkur verið nauðsynlegur. Ekki sé um að ræða beina afturför heldur hafi umfang aðgerða þjóða heims meira og minna staðið í stað.
„Það sem skiptir mestu máli er það sem við gerum á milli þessara stóru ráðstefna, að við komum á þessar ráðstefnur og segjum frá því sem við höfum verið að gera, hver af þessum 192 þjóðum. Þannig að núna skiptir það öllu máli hvernig þjóðirnar bregðast við og hvaða boðskap þær taka með sér á næsta fund. Vonin lifir.“
Tryggvi bætir við að íslensk stjórnvöld hafi ekki mætt með neitt sérstaklega öflugan boðskap á þessa ráðstefnu. Stjórnvöld hafi sett sér ákveðin markmið sem séu að sumu leyti ágæt en meira þurfi til.
„Það er reynt að ganga langt í því að breyta Íslandi þannig að við getum staðið við skuldbindingarnar okkar og það vantar hvernig við ætlum að gera það. Þessi ríkisstjórn hefur engu bætt við það og það lá alveg ljóst fyrir á síðasta kjörtímabili að það væri ekki búið að leggja fram þær áætlanir sem til þarf til þess að við getum mætt á þessa fundi og borið höfuðið hátt. Þar þurfum við að segja frá því hvernig við höfum brugðist við heima hjá okkur.“
Samþykktin tvíeggja sverð
Það þykir marka nokkur tímamót að þjóðir heims hafi samþykkt að stofna sérstakan loftslagshamfarasjóð til að aðstoða fátækari ríki sem verða fyrir skaða vegna loftslagsbreytinga. Tryggvi bendir þó á að enn eigi eftir að útfæra sjóðinn og mörgum spurningum sé ósvarað.
„Þetta er svona tvíeggja sverð því við náttúrulega erum fyrst og fremst að reyna að koma í veg fyrir þessarar miklu hamfarir sem geta átt sér stað, ef við náum ekki að stöðva losun og draga úr henni.“
Ekki liggi fyrir hvernig sjóðurinn verði fjármagnaður en að hans mati væri réttast að það yrði gert með því að innheimta gjöld frá þeim ríkjum heims sem framleiða jarðefnaeldsneyti.
„Þá er hann kannski til góðs en ef það á að draga fé af aðgerðum til að draga úr losun þá er hann ekki til góðs.“