Landið er stjórnlaust Vilhelm Jónsson skrifar 16. febrúar 2023 10:31 Það er vandséð hvernig hægt er að sýna fulla háttvísi þegar skítug slóð forystusauða ríkisstjórnarflokkanna er dregin upp og þeir láta sér ekki segjast þó svo að ítrekað sé flett ofanaf óhæfum embættisverkum þeirra. Þjóðin er sundurtætt og í störukeppni, þar sem hver höndin er upp á móti annarri í eiginhagsmunagæslu og skotgröfum að puðra hvert annað niður. Forsætis- og fjármálaráðherra eru sem fyrr iðnir við að sverja af sér ábyrgð þó að vart líði vika að ekki sé dregið upp óhæft verklag. Má þar nefna að farið er frjálslega með sölu ríkiseigna í þeim tilgangi að mylja undir sig og sína í nafni einkavæðingar og hagsmunargæslu. Tilsvör ráðherranna standast enga skoðun þegar litið er til þess hvernig regluverk eru þverbrotin og hunsuð. Engu að síður kemst fjármálaráðherra upp með hvað sem er í skjóli Katrínar Jakobsdóttur og skósveina ríkisstjórnarflokkanna. Það er löngu orðið tímabært að þjóðin fari að átta sig á að ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur ber fulla ábyrgð á þeim óstöðugleika og því sundurlyndi sem endurspeglast hvert sem litið er í samfélaginu. Óraunhæf fjármálasýsla er allsráðandi ásamt stjórnlausum húsnæðismarkaði sem drifin er áfram af græðgi, óheyrilegum byggingarkostnaði og glórulausum vaxtakjörum.Stjórnvöldum ber að stuðla að stöðugleika og festu gagnvart allri uppbyggingu og láta af gegndarlausri sjálftöku og sérhagsmunagæslu til útvaldra. Engin sátt hefur verið á vinnumarkaðinum árum saman. Sérstaklega eftir launamisréttið og sjálftöku 2017 þegar kjararáð skammtaði útvöldum ríkisstarfsmönnum svívirðilegar launahækkanir í boði Katrínar og Bjarna. Þessi sami hópur vílar síðan ekki fyrir sér að höfða til ábyrgðarkenndar hinnar vinnandi lálaunastéttar sem þegar er við hungurmörk, til að hún kyndi ekki undir verðbólgubálið. Forystusauðir atvinnulífsins sem og aðrir gullkálfar hafa skammtað sér svívirðilegri laun og sjálftöku sem stenst enga skoðun og liggur í tugum og jafnvel hundruðum milljóna. Sjálftaka innan ríkisfyrirtækja sem og banka er á sama leveli í skjóli veruleikafyrtra stjórnenda sem eru of oft vart annað en siðblindir. Stýrivaxtahækkanir Seðlabankans eru ómarkvissar og hvorki til þess fallnar að vera trúverðugar né vel ígrundaðar auk þess að vera rökstuddar með innantómu hjali. Fjármálaráðherra ásamt forsætisráðherra bera engu að síður höfuðábyrgðina á verðbólgunni og óstjórninni sem bitnar verst á skuldugum heimilum og fyrirtækjum. Það rignir yfir landann svívirðilegum afkomutölum fjármálgeirans og arðgreiðslum. Verslunarrisar, trygginga og olíufélög mergsjúga þjóðina og ekki er afkoman og rányrkja í boði stjórnvalda síðri í sjávarútvegsgreinunum. Gráðugir og ofurríkir sægreifar ryksuga til sín hótelbyggingar,fyrirtæki og allt sem hönd á festir. Einnig eru þeir innvinklaðir í erlend hlutafélög og ýmislegt þar í gangi sem þolir illa dagsljósið hvað ósýnilegri eignamyndun og yfirtökum við kemur. Sjálftaka sem stjórnvöld og aðrir siðblindingjar skammta sér og sínum gefur best til kynna þrælslund þjóðarinnar og hvað hún er tilbúin að láta miklar þrengingar yfir sig ganga. Útvalin sjávarútvegsfélög hafa rakað til sín lífsviðurværi þúsunda heimila af svokallaðri „sameiginlegri auðlind“ í boði stjórnvalda á kostnað landsbyggðarinnar með skelfilegum afleiðingum þar sem hvert byggðarlagið af öðru ber þess aldrei bætur. Hinn ósnertanlegi Samherjagreifi bíður í skjóli stjórnvalda eftir að skammtímaminni landans dvíni eftir allan skítinn sem hefur verið dreginn upp og þrífst í greininni. Það er löngu tímabært að stjórnvöld temji sér vandaðri stjórnarhætti, jafnvel sérstakur er ekki hafinn yfir gagnrýni. Slíkt hið sama á við um ríkissáttasemjara sem misnotar vald sitt með miðlunartillögu sem stenst enga skoðun og er lítið annað en valdníðsla til að kæfa niður lögbundinn samningsrétt Eflingar á kostnað þeirra sem bera minnst úr býtum. Stjórnvöld verða að fara að bera skynbragð á að of hröð og sveiflukennd fasteignar uppbygging skapar óstöðugleika og skort á vinnuafli sem verður þess valdandi að launa- og byggingarkostnaður fer úr böndunum. Sú hraða uppbygging sem fór af stað eftir margra ára niðursveiflu er drifin áfram af stjórnleysi og foráttuheimsku. Að sjálfsögðu dásama fasteignaeigendur hækkandi fasteignaverð sem hefur orðið þess valdandi að allt of margir endurfjármögnuðu íbúðaskuldir og neyslu sem kyndir undir verðbólgu. Hver háskólafræðingurinn af öðrum kemur fram á sjónarsviðið til að upplýsa þjóðina af sinni miklu snilld að skuldir heimilanna séu að lækka og hagvöxtur sé í hæstu hæðum þó hvort tveggja standist enga skoðun. Eðlilega reynir efnameira fólk ásamt öðrum fjármagnseigendum að verja fjármuni sína og ævisparnað með öllum tiltækum ráðum svo sem með því að kaupa upp fasteignir þar sem aðeins neikvæðir vextir eru í boði. Óstjórn leiðir af sér afleiðingar og fátækt fólk sem hefur úr litlu að spila hlýtur óbætanlegan skaða meðan aðrir nýta sér ástandið. Þann hrylling ber að stöðva. Verklag Alþingis er vart annað en hryggðarmynd ásamt óábyrgum ríkisbubbum sem eru ekki í neinum tengslum við ástandið og láta sig það jafnvel engu skipta. Þjóðin var höfð af fíflum og dregin á asnaeyrunum af ábyrgðarlausum stjórnmálamönnum og bankasýslu í aðdraganda bankahrunsins og tímabært að hún fari að sýna þann þroska að treysta ekki enn og aftur misvitrum embættismönnum og siðblindingjum. Of hröð og sveiflukennd uppbygging skapar óstöðugleika og skort á vinnuafli sem verður þess valdandi að launa- og byggingarkostnaður fer úr böndunum. Sjálfskaparvítin eru nánast hvert sem litið er um samfélagið og forsætisráðherra hefur og er tilbúinn að moka tugmilljörðum ef ekki hundruðum út og suður úr ríkissjóði til að treysta stöðu sína til að halda völdum. Slíkt hið sama átti sér stað þegar forsætis- og fjármálaráðherra fóru frjálslega með gjaldeyrisforðasjóðinn í Covid faraldrinum. Sandkassaleikur stjórnvalda er drifinn áfram af illa ígrunduðum smáskammtalækningum og ábyrgðarleysi. Eðlilegt efnahagsástand og fasteignamarkaður mun aldrei þrífast meðan þjóðin býr við handónýtan gjaldmiðil og ábyrgðarlausa stjórnmálamenn. Höfundur er athafnamaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Vilhelm Jónsson Mest lesið Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Hvað veit ég? Ég er bara fangi! Ólafur Ágúst Hraundal Skoðun Hátt reitt til höggs Hjálmar Jónsson Skoðun Árið er 1990 Rebekka Hilmarsdóttir Skoðun Málað sig út í horn Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Brennt barn forðast eldinn Hrefna Sigurjónsdóttir Skoðun Það er ákvörðun að beita mannvonsku Gísli Rafn Ólafsson Skoðun Uppbygging almannahagsmuna á Íslandi Hlynur Már Vilhjálmsson Skoðun Veistu þitt skýjaspor? Hólmfríður Rut Einarsdóttir,Þóra Rut Jónsdóttir Skoðun Núna er næst! Bjarney Bjarnadóttir,Jóhanna M. Þorvaldsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hátt reitt til höggs Hjálmar Jónsson skrifar Skoðun Brennt barn forðast eldinn Hrefna Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Varnir gegn gagnagíslatökum Unnur Kristín Sveinbjarnardóttir skrifar Skoðun Uppbygging almannahagsmuna á Íslandi Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Málað sig út í horn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Full orkuskipti ríkisflota og samgönguþjónustu fyrir 2030 Sigurður Friðleifsson skrifar Skoðun Einelti er veruleikabrenglun Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun „Lýtalaus íslenska“ er ekki til Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Hvatning til mótshaldara Landsmóts hestamanna Linda Karen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Áróður Kremls gegn Úkraínu og NATO Guðni Freyr Öfjörð skrifar Skoðun Að gefnu tilefni Kristján Hreinsson skrifar Skoðun Það er ákvörðun að beita mannvonsku Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Löng barátta XD fyrir jafnrétti og frelsi Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Árið er 1990 Rebekka Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Létt Borgarlína og bráðavandi umferðar Elías B. Elíasson,Þórarinn Hjaltason skrifar Skoðun Bestun Seðlabankastjóra Karl Guðlaugsson skrifar Skoðun Nýr tækniskóli rís við Flensborgarhöfn í Hafnarfirði Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Úr samkeppni í einokun? Sigríður Margrét Oddsdóttir,Anna Hrefna Ingimundarsdóttir skrifar Skoðun Að mála sig út í horn Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Verst fyrir fámennustu ríkin Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað getum við tekið á móti mörgum? Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Yazan, Kant og siðleg breytni á Íslandi Gunnar Hersveinn skrifar Skoðun Dauðinn og skattarnir skrifar Skoðun Áskorun ÖBÍ og Þroskahjálpar til ráðherra og þingmanna Alma Ýr Ingólfsdóttir,Unnur Helga Óttarsdóttir skrifar Skoðun Flug frá Keflavík til Köben tekur styttri tíma en meðaltími nauðgunar Guðný S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Hvers vegna getur ein greiðsla á ári frá TR verið góður kostur? Sigurjón Skúlason skrifar Skoðun Í gíslingu Ríkislögmanns, samtryggingar og spillingar Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar Skoðun Þegar andi Mussolini svífur yfir vötnunum og titlar verða langir Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Af málathöfnum Gauti Kristmannsson skrifar Skoðun Etanól í glansumbúðum Ingibjörg Rósa Björnsdóttir skrifar Sjá meira
Það er vandséð hvernig hægt er að sýna fulla háttvísi þegar skítug slóð forystusauða ríkisstjórnarflokkanna er dregin upp og þeir láta sér ekki segjast þó svo að ítrekað sé flett ofanaf óhæfum embættisverkum þeirra. Þjóðin er sundurtætt og í störukeppni, þar sem hver höndin er upp á móti annarri í eiginhagsmunagæslu og skotgröfum að puðra hvert annað niður. Forsætis- og fjármálaráðherra eru sem fyrr iðnir við að sverja af sér ábyrgð þó að vart líði vika að ekki sé dregið upp óhæft verklag. Má þar nefna að farið er frjálslega með sölu ríkiseigna í þeim tilgangi að mylja undir sig og sína í nafni einkavæðingar og hagsmunargæslu. Tilsvör ráðherranna standast enga skoðun þegar litið er til þess hvernig regluverk eru þverbrotin og hunsuð. Engu að síður kemst fjármálaráðherra upp með hvað sem er í skjóli Katrínar Jakobsdóttur og skósveina ríkisstjórnarflokkanna. Það er löngu orðið tímabært að þjóðin fari að átta sig á að ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur ber fulla ábyrgð á þeim óstöðugleika og því sundurlyndi sem endurspeglast hvert sem litið er í samfélaginu. Óraunhæf fjármálasýsla er allsráðandi ásamt stjórnlausum húsnæðismarkaði sem drifin er áfram af græðgi, óheyrilegum byggingarkostnaði og glórulausum vaxtakjörum.Stjórnvöldum ber að stuðla að stöðugleika og festu gagnvart allri uppbyggingu og láta af gegndarlausri sjálftöku og sérhagsmunagæslu til útvaldra. Engin sátt hefur verið á vinnumarkaðinum árum saman. Sérstaklega eftir launamisréttið og sjálftöku 2017 þegar kjararáð skammtaði útvöldum ríkisstarfsmönnum svívirðilegar launahækkanir í boði Katrínar og Bjarna. Þessi sami hópur vílar síðan ekki fyrir sér að höfða til ábyrgðarkenndar hinnar vinnandi lálaunastéttar sem þegar er við hungurmörk, til að hún kyndi ekki undir verðbólgubálið. Forystusauðir atvinnulífsins sem og aðrir gullkálfar hafa skammtað sér svívirðilegri laun og sjálftöku sem stenst enga skoðun og liggur í tugum og jafnvel hundruðum milljóna. Sjálftaka innan ríkisfyrirtækja sem og banka er á sama leveli í skjóli veruleikafyrtra stjórnenda sem eru of oft vart annað en siðblindir. Stýrivaxtahækkanir Seðlabankans eru ómarkvissar og hvorki til þess fallnar að vera trúverðugar né vel ígrundaðar auk þess að vera rökstuddar með innantómu hjali. Fjármálaráðherra ásamt forsætisráðherra bera engu að síður höfuðábyrgðina á verðbólgunni og óstjórninni sem bitnar verst á skuldugum heimilum og fyrirtækjum. Það rignir yfir landann svívirðilegum afkomutölum fjármálgeirans og arðgreiðslum. Verslunarrisar, trygginga og olíufélög mergsjúga þjóðina og ekki er afkoman og rányrkja í boði stjórnvalda síðri í sjávarútvegsgreinunum. Gráðugir og ofurríkir sægreifar ryksuga til sín hótelbyggingar,fyrirtæki og allt sem hönd á festir. Einnig eru þeir innvinklaðir í erlend hlutafélög og ýmislegt þar í gangi sem þolir illa dagsljósið hvað ósýnilegri eignamyndun og yfirtökum við kemur. Sjálftaka sem stjórnvöld og aðrir siðblindingjar skammta sér og sínum gefur best til kynna þrælslund þjóðarinnar og hvað hún er tilbúin að láta miklar þrengingar yfir sig ganga. Útvalin sjávarútvegsfélög hafa rakað til sín lífsviðurværi þúsunda heimila af svokallaðri „sameiginlegri auðlind“ í boði stjórnvalda á kostnað landsbyggðarinnar með skelfilegum afleiðingum þar sem hvert byggðarlagið af öðru ber þess aldrei bætur. Hinn ósnertanlegi Samherjagreifi bíður í skjóli stjórnvalda eftir að skammtímaminni landans dvíni eftir allan skítinn sem hefur verið dreginn upp og þrífst í greininni. Það er löngu tímabært að stjórnvöld temji sér vandaðri stjórnarhætti, jafnvel sérstakur er ekki hafinn yfir gagnrýni. Slíkt hið sama á við um ríkissáttasemjara sem misnotar vald sitt með miðlunartillögu sem stenst enga skoðun og er lítið annað en valdníðsla til að kæfa niður lögbundinn samningsrétt Eflingar á kostnað þeirra sem bera minnst úr býtum. Stjórnvöld verða að fara að bera skynbragð á að of hröð og sveiflukennd fasteignar uppbygging skapar óstöðugleika og skort á vinnuafli sem verður þess valdandi að launa- og byggingarkostnaður fer úr böndunum. Sú hraða uppbygging sem fór af stað eftir margra ára niðursveiflu er drifin áfram af stjórnleysi og foráttuheimsku. Að sjálfsögðu dásama fasteignaeigendur hækkandi fasteignaverð sem hefur orðið þess valdandi að allt of margir endurfjármögnuðu íbúðaskuldir og neyslu sem kyndir undir verðbólgu. Hver háskólafræðingurinn af öðrum kemur fram á sjónarsviðið til að upplýsa þjóðina af sinni miklu snilld að skuldir heimilanna séu að lækka og hagvöxtur sé í hæstu hæðum þó hvort tveggja standist enga skoðun. Eðlilega reynir efnameira fólk ásamt öðrum fjármagnseigendum að verja fjármuni sína og ævisparnað með öllum tiltækum ráðum svo sem með því að kaupa upp fasteignir þar sem aðeins neikvæðir vextir eru í boði. Óstjórn leiðir af sér afleiðingar og fátækt fólk sem hefur úr litlu að spila hlýtur óbætanlegan skaða meðan aðrir nýta sér ástandið. Þann hrylling ber að stöðva. Verklag Alþingis er vart annað en hryggðarmynd ásamt óábyrgum ríkisbubbum sem eru ekki í neinum tengslum við ástandið og láta sig það jafnvel engu skipta. Þjóðin var höfð af fíflum og dregin á asnaeyrunum af ábyrgðarlausum stjórnmálamönnum og bankasýslu í aðdraganda bankahrunsins og tímabært að hún fari að sýna þann þroska að treysta ekki enn og aftur misvitrum embættismönnum og siðblindingjum. Of hröð og sveiflukennd uppbygging skapar óstöðugleika og skort á vinnuafli sem verður þess valdandi að launa- og byggingarkostnaður fer úr böndunum. Sjálfskaparvítin eru nánast hvert sem litið er um samfélagið og forsætisráðherra hefur og er tilbúinn að moka tugmilljörðum ef ekki hundruðum út og suður úr ríkissjóði til að treysta stöðu sína til að halda völdum. Slíkt hið sama átti sér stað þegar forsætis- og fjármálaráðherra fóru frjálslega með gjaldeyrisforðasjóðinn í Covid faraldrinum. Sandkassaleikur stjórnvalda er drifinn áfram af illa ígrunduðum smáskammtalækningum og ábyrgðarleysi. Eðlilegt efnahagsástand og fasteignamarkaður mun aldrei þrífast meðan þjóðin býr við handónýtan gjaldmiðil og ábyrgðarlausa stjórnmálamenn. Höfundur er athafnamaður.
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Skoðun Áskorun ÖBÍ og Þroskahjálpar til ráðherra og þingmanna Alma Ýr Ingólfsdóttir,Unnur Helga Óttarsdóttir skrifar
Skoðun Flug frá Keflavík til Köben tekur styttri tíma en meðaltími nauðgunar Guðný S. Bjarnadóttir skrifar
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun