Vilhjálmur lagði fram þessa kröfu við fyrirtöku málsins sem fór fram í Héraðsdómi Reykjavíkur í morgun. Í bréfinu mátti finna samantekt um rannsókn málsins en aðeins fyrsta blaðsíða samantektarinnar, sem er alls sjö blaðsíður, var lögð fram í héraðsdómi.
Vilhjálmur benti á í málflutningi sínum að engin skýrsla frá rannsakanda um gang rannsóknarinnar liggi fyrir og því skipti samantektin sérstöku máli. Að hans sögn verði verjandi að vita hvað var rannsakað, hvað ekki, hvaða sönnunargögn liggi fyrir og hvaða ekki.
Þá benti hann jafnframt á að í fyrrnefndu bréfi frá lögreglustjóranum á höfuðborgarsvæðinu, sem var sent 9. maí 2022, hafi lögreglustjórinn skrifað að hann teldi Landspítala sæta refsiábyrgð í málinu. Ákæran væri ekki þannig og héraðssaksóknari horft fram hjá refsiábyrgð Landspítalans í málinu.
Telur afsökunarbeiðni hljóta að byggja á innri rannsókn
Vilhjálmur gagnrýndi þá í málflutningi sínum að héraðssaksóknari hafi ekki farið fram á það við Landspítalann að hann afhenti niðurstöður úr innri rannsókn sinni vegna málsins. Ekkert liggi fyrir um að slík rannsókn, eða rótargreining eins og hún kallast, hafi verið gerð en vísaði hann til tilkynningar frá Landspítalanum í janúar síðastliðnum.
Í tilkynningunni sagðist spítalinn harma andlátið og vottaði aðstandendum samúð sína en sagðist jafnframt þykja miður að hafa brugðist starfsfólki, sem hafi starfað við ófullnægjandi aðstæður á þeim tíma.
„Þessi afsökunarbeiðni hlýtur að byggja á þessari rótargreiningu sem Landspítalinn gerði sjálfur,“ sagði Vilhjálmur.
Samantektir ekki unnar til að leggja fram fyrir dóm
Dagmar Ösp Vésteinsdóttir, settur saksóknari í málinu, svaraði þessum beiðnum Vilhjálms þannig að samantektir, eins og sú sem var send með bréfi frá lögreglustjóra til héraðssaksóknara í maí í fyrra, væru iðulega ekki lagðar fram fyrir dóm. Samantektir séu ekki unnar með það að sjónarmiði að þær séu hluti af gögnum málsins. Þær séu heldur unnar sem gögn frá einum ákæranda til annars, til að glöggva sig á málinu og að mati ákæruvaldsins í þessu máli sé ekkert í samantektinni sem geti leitt til sýknu.
Í kjölfar þessa gagnrýndi Vilhjálmur ákæruvaldið harðlega og sagðist verða að vita hvað hafi verið rannsakað og hvað ekki til að geta sinnt sínu starfi.
„Það er þannig að ef ekki væri fyrir árvekni dóms og varnar hefði málið verið flutt hér án þess að fyrir lægi matsgerð rannsóknarstofu í lyfja og eiturefnafræðum. Hvað hefur ákæruvaldið að fela sem ekki má líta dagsins ljós?“ spurði Vilhjálmur.
Bráðalæknir verður meðdómari
Hjúkrunarfræðingurinn sem er ákærður í málinu heitir Steina Árnadóttir og verður 62 ára á árinu. Henni er gefið að sök að hafa svipt sjúklingi á geðdeild 33A á Landspítalanum við Hringbraut, konu á sextugsaldri, lífi „með því að þröngva ofan í hana innihaldi úr tveimur flöskum af næringardrykk, en ákærða hellti drykknum í munn A, á meðan henni var haldið með fyrirskipan ákærðu, þrátt fyrir að A gæfi til kynna að hún vildi ekki drykkinn, allt með þeim afleiðingum að drykkurinn hafnaði í loftvegi hennar, sem hindraði loftflæði um lungun og olli öndunarbilun og hún kafnaði.“
Hún er ákærð fyrir bæði manndráp í opinberu starfi og um leið brot gegn lögum um heilbrigðisstarfsmenn. Steina neitaði sök í málinu þegar það var þingfest. Fyrir hönd aðstandenda í málinu er krafist fimmtán milljóna króna í miskabætur, sem Vilhjálmur, hefur krafist að vísað verði frá dómi.
Sigríður Hjaltested héraðsdómari tilkynnti við upphaf fyrirtökunnar að þau Björn L. Bergsson, auk bráðalæknis, muni dæma í málinu en slíkt tíðkast þegar sérfræðiþekkingu þarf við að leggja mat á mál.
